2. Ο Ηρακλής και… τα πλοκάμια της Ύδρας!

… και η αναζήτηση της Ελευθερίας.

Από τις σημειώσεις ενός νεαρού φοιτητή … συνέχεια..
-Μετά?
Ρώτησα ανυπόμονα.
-Μετά έχουμε να νικήσουμε ένα άλλο τέρας που μας κατάτρωει αδηφάγα.
Είναι το παρελθόν, το προσωπικό μας παρελθόν και ο τρόπος που ασχολούμαστε και προσκολλούμαστε σ’αυτό.
Κουβαλούμε μαζοχιστικά την αυτολύπηση μας, τις μίζερες εμπειρίες μας και η Λερναία Ύδρα απλώνει τα πλοκάμια της και μας καταβροχθίζει.

Όμως είχα μια αμφιβολία και αντιπαρέθεσα ένα άλλο επιχείρημα
-Χωρίς παρελθόν, χωρίς ρίζες,  τι θα είναι ο άνθρωπος? Δεν θα είναι φτερό στον άνεμο?
Η απάντηση ήρθε αμέσως.
-Κράτησε το  προσωπικό σου παρελθόν σαν μια ιστορία, σαν μια ταινία που παίχτηκε και ήσουν ένας ρόλος, ένας ηθοποιός με μια καλή η κακή ερμηνεία.
Απεγκλωβίσου από το συναίσθημα της μοναδικότητας.

Μη παίρνεις τα πράγματα πολύ προσωπικά.
Όλες οι ιστορίες των ανθρώπων μοιάζουν απελπιστικά.
Κάψε τις αναμνηστικές φωτογραφίες με την βοήθεια του Ιόλαου και θα νιώσεις το στομάχι σου πολύ , πολύ καλύτερα
Η συλλογή αναμνήσεων, μας φθείρει μας γεράζει και ταυτόχρονα μας κάνει τόσο ηλίθια υπερόπτες.
Αρκετές φορές προκαλεί την ανίατη ασθένεια του καρκίνου, που συνδέεται με το ομώνυμο ζώδιο.
Παλιά , όταν είχαν την πλήρη ισχύ τους τα μυστήρια, αυτό το νόημα είχε η εξομολόγηση.
Θεράπευε το ενεργειακό σώμα του ανθρώπου.
Έκλεινε τις πληγές, τα τράυματα.
Σήμερα που η ανθρωπότητα έχει ενηλικιωθεί, πρέπει ν’αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας σαν ενήλικες πιά.
Μπορούμε να διαλέξουμε ένα σύννεφο ένα δέντρο ένα λουλούδι . ..

Να διηγηθούμε την ιστορία μας ,να νιώσουμε θεατές του δράματος και να ξεμπερδέψουμε με αυτήν.
Η πλήρης και μεθοδική ανασκόπηση της ζωής μας, θα λύσει πολλά από τα προβλήματα της υγείας, αν θέλει κάποιος να τα λυσει, γιατι αρκετές φορές αυτός είναι ενας τροπος να επιζητούμε και να επισύρουμε την προσοχή και των οίκτο των άλλων.
Πίσω από τις αρρώστιες κρύβεται μια αρρωστημένη λογική.
Πρέπει να θελήσουμε ν’αποφασίσουμε να είμαστε υγιείς!
Έχουμε μόνο μια ζωή, να ζήσουμε πάνω σ’αυτή την γη.
Η, θα την ζήσουμε μεμψίμοιρα και κλαψουρίζοντας, η, θα την ζήσουμε όρθιοι, όπως ταιριάζει σ’ένα άνθρωπο.
Σ’ένα άνθρωπο, κάθε φυλής, κάθε θρησκείας και οποιουδήποτε χρώματος.
Οπως ταιριάζει να ειναι:
όρθιος, υγιής, δυνατός, δίκαιος, ούτε δούλος, ούτε αφέντης κανενός.
Να είναι κύριος του εαυτού του.
Κάποια στιγμή πρέπει να επιλέξουμε, πως θέλουμε να ζήσουμε και,
επιλέγει κάποιος ,μόνο μια φορά, σ’αυτή την ζωή.
.
Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα

 είναι μερικώς φανταστική…
.
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ

Ετικέτες: Ηρακλής