7. Η Σκύλλα και η Χάρυβδη

…. οι συνεργασίες και οι συμφωνίες… που συνήθως αθετούνται.

Το δέντρο και τα άνθη του
…ακόμη και του «κακού»,ο 7ος οίκος, οι φανεροί εχθροί, οι συνεταιρισμοί, οι γάμοι, τα δικαστήρια, ο Ζυγός, η κρίση μας ζυγαριάς, οι συμφωνίες και οι Στάβλοι του Αυγεία, η Σκύλλα και η Χάρυβδη, τα αδιέξοδα, τα διλήμματα, οι Συμπληγάδες,
… το πήδημα στην  Άβυσσο.

Στην μέση του πουθενά,

Ασάλευτος θα σταθείς να ρωτήσεις τον Επιμηθέα,

Γιατί έδωσε το κουτί στην Πανδώρα,

Γιατί άφησε μόνο την ελπίδα τελευταία

Κλειστή να σιγοκαίει στην καρδιά μας

Και να ξεγελά τις βεβαιότητες του αυτοκράτορα νου.

ΕΛ.ΖΙΝ

 Βρέθηκα στην ίδια θέση με τον Θεόδωρο

…πριν από κάποιο καιρό.

 Η επιχείρηση που είχα μετά από πολλές προσπάθειες άρχισε να πηγαίνει καλά

και αναζητήθηκαν νέοι ορίζοντες με την μορφή κάποιων συνεργασιών, συνεταίρων και συμφωνιών που, όμως δεν τηρήθηκαν.

 Όχι μόνο δεν τηρήθηκαν αλλά, καταπατήθηκε κάθε έννοια δικαιοσύνης και νομιμότητας.

 Έτσι βρέθηκα στα χέρια των αρπακτικών, που είχαν όλα τα μέσα και τους νόμους και τα παραθυράκια των νόμων και θελήσανε να τα πάρουν όλα.

 Στον κυκεώνα των δικαστηρίων και στους έρημους διαδρόμους της δικαιοσύνης, συνειδητοποιούσα πως είναι αδύνατο να αποδείξεις ότι

«δεν είσαι ελέφαντας» και ένας αθώος χρειάζεται πολλά λεφτά και δεν μπορεί να αποδείξει το δίκιο του.

Οι γνωστοί…αδιάφοροι, οι συγγενείς επικριτικοί, οι φίλοι «έστριψαν», μερικοί πήγανε με το μέρος του συμφέροντος και κάποιοι… δωροδοκήθηκαν.

 Τους έβλεπα να ορκίζονται σε ένα Ευαγγέλιο, κάτω από τις εικόνες… ενός «δίκαιου θεού».

 Μία επιστολή που είχα στείλει στον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας

Στεφανόπουλο,άργησε φαίνεται να φθάσει και ένιωσα

…την ερημιά του πραγματικού.

 Δεν υπήρχε τίποτα και κανείς!

Αδιέξοδο.

Δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω,

δεν ήθελα να πάω μπροστά.

Δεν χωρούσα πουθενά.

 Κάθισα σε ένα παγκάκι, ήταν Αύγουστος μήνας και δεν ήθελα συνεχίσω να ζω. Δεν ήθελα να είμαι σε αυτή την κοινωνία, δεν ήθελα να ζω με αυτούς τους ανθρώπους και να μοιράζομαι τον ίδιο αέρα, δεν ήθελα τις εκκλησίες τους, τα Ευαγγέλια τους, τους άδικους θεούς τους, τους παράλογους νόμους τους, τους άνομους δικηγόρους τους, τις λυκοφιλίες τους, τα βιβλία τους, τις εφημερίδες τους,, τα τραπέζια τους, τα φαγητά τους, τους πίνακες τους, τα έργα τέχνης τους, τα εικονοστάσια τους, την ψεύτικη αγάπη τους, τα βολεμένα συναισθήματα τους,τις φιλανθρωπίες τους, την επιφανειακή διανόηση τους,

τον τεχνοκρατισμό τους, την θεοκρατική επιστήμη τους, την φθηνή διασκέδαση τους,τις ανόητες συζητήσεις τους,

τα γελοία ορνιθοενδιαφέροντα τους.

 Δεν ήθελα τίποτα και βίωνα… μια πικρή αίσθηση ελευθερίας.

Κάθισα στο παγκάκι μέρες και νύχτες με ένα μπουκάλι νερό και …πολύ σιωπή νεκρική.Οι άνθρωποι περνούσαν δίπλα μου, άλλοι αδιάφοροι τελείως, άλλοι, ρίχνανε μια ματιά και προσπερνούσαν και αυτοί.Τα φώτα της πόλης λαμπυρίζανε σαν πυγολαμπίδες, όταν ο ουρανός άρχισε να κατεβαίνει σιγά σιγά,ο ορίζοντας να στενεύει και ο θάνατος να με πλησιάζει

… γνέφοντας.

Και δεν με ένοιαζε καθόλου.Το ευχόμουν.

 Και… τότε ήρθε κάποιος και κάθισε δίπλα μου.

Μπορεί να ήταν όραμα ή οπτασία.

Εγώ τον είδα… σαν ένα Άνθρωπο, ίσως να ήταν και το Πνεύμα του, που με άγγιξε στην πλάτη και τον άκουσα να μου λέει:

Ξέρω… πως έχεις τραγουδήσεις σε Ανοιξιάτικα λιβάδια και

θα τραγουδήσεις και σε άλλα,όχι… μόνο δακρυσμένα.

 Ετοιμάζεσαι για «το άλμα» αλλά, πρέπει να θυμηθείς να γυρίσεις πίσω.

Πρέπει να το θελήσεις και να κρατηθείς από κάτι… που αγαπάς πολύ.

Ψάξε να το βρεις και κρατήσου από εκεί… για να επιστρέψεις,

αφού.. ενώσεις τα κομμάτια σου.

 Άκουσα τα λόγια του μέσα από ένα βουητό και έφθασαν στην καρδιά μου.

Ήξερα τι αγαπούσα και το έβαλα …στο κέντρο.

Ήταν ένα παιδί που με περίμενε, ένα νησί και,

μια έννοια που λέγεται Ελευθερία και Ολότητα του Εαυτού.

Ο ουρανός ήταν ακριβώς πάνω από το κεφάλι μο

δεξιά η Σκύλλα και αριστερά η Χάρυβδη, στο μέσον… ο γκρεμός.

Πήδηξα σε αυτόν και αφέθηκα μέχρι το τέλος!

Υποσχέθηκα να γυρίσω…και ΕΙΜΑΙ εδώ!

 Η Σκύλλα και η Χάρυβδη

είναι ένα δύσκολος σταθμός στην ζωή του ανθρώπου.

Είναι ένα μεταίχμιο και σημειοδοτεί το πέρασμα των ορίων, τα μεγάλα αδιέξοδα, ένα δίλημμα…μεγάλο πάντα.

 Καλείσαι για μια απόφαση όταν δεξιά και δυτικά είναι η Σκύλλα,

αριστερά και Ανατολικά είναι η Χάρυβδη και στην μέση

μία Άβυσσος να χάσκει και να σε προσμένει σε αναμέτρηση μαζί της.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα και στην μέση αναμμένα κάρβουνα!

 Είναι πάντα δύσκολες οι αποφάσεις, απαιτούν ένα ρίσκο, την ανάληψη μιας ευθύνης και την καλή λειτουργία των νεφρών.

Για αυτό οι άνθρωποι σπάνια αποφασίζουν ποτέ για κάτι και η ζωή κινείται ανάμεσα σε ατέλειωτες αμφιταλαντεύσεις.

Πάντα νιώθουν μεγάλη ανακούφιση όταν κάποιος άλλος αποφασίζει για αυτούς και τους βγάζει από το πρόβλημα.

Συνήθως εκτονώνονται με μια απλή επικριτική,πίσω από την οποία αποφεύγουνε να πάρουν θέση ή να καταθέσουν μια πρόταση .

 Εδώ πάντα στηρίζεται η χειραγώγηση του πλήθους από το σύστημα των

της εξουσίας με την μορφή σήμερα των μεγάλων απρόσωπων οργανισμών,

και πολυεθνικών,τα καρτέλ.

 Ο Ζυγός συμβολίζεται με μια ζυγαριά και είναι η ώρα της κρίσεως.

Είναι η στιγμή που αποφασίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.

Όλη η διαδρομή που κάνει ένας άνθρωπος μέχρι να φθάσει στον Ζυγό, είναι οριζόντιες μετακινήσεις του σημείου της αντίληψης και οι συνειδητοποιήσεις περιλαμβάνουν… το Γνωστό.

 Οι πλανήτες, Άρης Δήμητρα,Ερμής, Ήρα, Απόλλων, Εστία

Αφροδίτη, εδώ είναι πιό προσωπικοί και δείχνουν στοιχεία του προσωπικού τονάλ.

Δουλεύουν με το… Εγώ.  Από τον Ζυγό και μετά οι πλανήτες,

Πλούτωνας, Αθηνά, Ζευς,Άρτεμις, Ποσειδών, αφορούν και το συλλογικό

τονάλ και είναι μια επίδραση γενεών.

Συμπεριλαμβάνουν πλέον το… Εμείς,στην αυτοσυνείδηση τους.

 Η Αφροδίτη εδώ, κυβερνήτης του Ζυγού με ενεργειακό κέντρο τα νεφρά, έχει διπλό ρόλο αστεριού.

Αυγερινός και αποσπερίτης !

Εωσφόρος και Πούλια!

Οι μετακινήσεις παίρνουν στροφή 90 μοιρών και γίνονται κάθετες και οι συνειδητοποιήσεις βαθιές γιατί είναι η είσοδος στο Άγνωστο και στο Ναγουάλ. Η είσοδος αυτή είναι μια αναμέτρηση και χρειάζεται να έχει δουλέψει κανείς όλα τα προηγούμενα για να επιζήσει… όταν βρεθεί εκεί. Ξεκινάει με μια ανακατάξη του Τονάλ που κορυφώνεται στην Παρθένο με την τακτοποίηση και την αλλαγή πρόσοψης μαζί με την οικονομία της ενέργειας και το σπάσιμο των συνηθειών καθώς επίσης και την ικανότητα της διάκρισης. Αυτό το νοικοκύρεμα στην Παρθένο μαζί με την πρόληψη και την θεραπεία των ενεργειακών κέντρων είναι μια προετοιμασία για το πέρασμα σε μια «άλλη» αντίληψη και πραγματικότητα. Η φροντίδα της Παρθένου αφορά και το φυσικό σώμα και το πνεύμα του ανθρώπου που πρέπει να καλλιεργείται προς όλες τις πλευρές και να μη μένει ξεμένει και εμμένει πουθενά.

Το πνεύμα και η γνώση φτιάχνει το σώμα του ανθρώπου κα η καλή φυσική κατάσταση βοηθά στην κατανόηση αυτής της γνώσης. Μια διαμάχη με το τονάλ οδηγεί στον θάνατο για αυτό πρέπει να προστατεύεται και να οργανώνεται με αρμονικό τρόπο.

Ο Ζυγός είναι δύο δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σου και περνούν πριν από τις Παγκτές πέτρες, τις Συμπληγάδες ενός ταρακουνημένου νου.

Το πέρασμα ανάμεσα τους απαιτεί εξαιρετική ταχύτητα του μυαλού να διακρίνει άμεσα και έμμεσα το κάθε τι βλέποντας πίσω από τις λέξεις και τα μεταφραστικά προγράμματα ενός MATRIX. Το πήδημα στην Άβυσσο προϋποθέτει ένα κέντρο που έχει τοποθετηθεί πριν, ισχυρό και ικανό για να αντέξει τέτοια… αλλαγή συνείδησης.

Το κέντρο του κύκλου είναι πολύ δυνατό σημείο γιατί απέχει ίσα από όλα τα σημεία της περιφέρειας του κύκλου και έχει την δυνατότητα να μεγαλώσει την ακτίνα, τα όρια του διευρύνοντας την αντίληψη και την συμπεριεκτικότητα.

Αλλά, ταυτόχρονα στερεώνει και το νησί την Ηλιακής Συνείδησης την Δήλο για να γεννηθεί ο Απόλλων.

Αν το κέντρο είναι ασταθές και ανεπαρκές, ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει και θα καταβροχθιστεί από τις απόρροιες του Αετού βλέποντες τις και απορρίπτοντας τις κοινωνικές… μιας ανθρώπινης διαμόρφωσης.

 Οι μικροί τύραννοι παρ όλο που κυοφορούνται από τον 4ον οίκο και προβάλλονται στον 10ον οίκο,μπορούν να ειδωθούν μόνο από τον 7ον οίκο παίρνοντας την θέση απέναντι από τον 1ον, γιατί εκεί αποκτούν και «μορφή» και συνειδητοποιούνται από τον 1ον. Πολλές φορές οι συναισθηματικές μας προσκολλήσεις μας εμποδίζουν να διακρίνομε τα τραύματα και τις ενεργειακές διαρροές που έχουμε υποστεί από τα παιδικά μας χρόνια και κάνουμε σαν μην υπάρχουν.

Μια ανασκόπηση προσεχτική, της ζωής μας έχει να μας αποσαφηνίσει πολλά.

Αλλά, και το απρόσωπο και το μακρινό μιας κυρίαρχης εξουσίας, μας κάνει να πιστεύουμε πως δεν υφίσταται.

Έτσι έχουμε την αφελή εντύπωση πως επειδή ίσως να μη πηγαίνουμε στα γήπεδα, στις εκκλησίες και να μη βλέπουμε τηλεόραση…είμαστε ελεύθεροι. Αν έχουμε την τύχη να είμαστε σε μια καλούτσικη δουλειά και με ένα σπίτι νομίζουμε ότι ζούμε στο παράδεισο.

Όμως η έννοια της πραγματικής ελευθερίας του ανθρώπου απέχει πολύ από αυτήν τη αυτούπνωση. Γιατί οι δυνατότητες του ανθρώπου είναι πολύ μεγαλύτερες και η ενέργεια του αποστραγγίζεται για άλλους σκοπούς και χρησιμοποιείται από άλλα συστήματα εν αγνοία του…

Η είσοδος στο Άγνωστο ισοδυναμεί με το περπάτημα σε ένα ναρκοπέδιο

και με πολλούς «ελεύθερους σκοπευτές» που καιροφυλακτούν.Εδώ χρειάζεται κανείς την μαεστρία ενός «γκρίγκο πιστολιέρο» να τους αντιμετωπίσει στοχεύοντας με την αριστερή πλευρά γιατί η δεξιά έχει πληγωθεί πολύ

ταυτόχρονα με την λογική της. Οι μυητικές ταινίες του Clint Eastwood, εξαιρετικού «μάγου» ηθοποιού και ονειρευτή δείχνουν ακριβώς πίσω από την μυθοπλασία πως χρησιμοποιεί το ονειρικό του σώμα και βλέπει τον στόχο ακόμη και με κλειστά μάτια.

Έτσι σπάνια αστοχεί και δρα μέσα από ένα σφυρηλατημένο κέντρο δυνατής σταθερότητας και ρευστής χαλαρότητας και απλότητας. Το μεγάλο περπάτημα στο Άγνωστο θα γίνει στο 8ον οίκο και την εξερεύνηση του υποσυνείδητου με τον Κέρβερο και την κάθοδο στον Άδη,αλλά,ο πολεμιστής όταν εισέλθει, περνώντας ανάμεσα από τα δύο τέρατα και «κρατηθεί» δεν θα θελήσει να ξαναγίνει ένα …φυτοζωούν όν.

Θα επιστρέψει.. αλλά, με άλλες προδιαγραφές πλέον για την ζωή και τις δυνατότητες της και μόνο έτσι… θέλει να ΖΕΙ.

Το άνοιγμα της Αβύσσου και το περπάτημα στο χείλος της,

είναι δύσκολο για τους άντρες.

Είναι δύσκολο όχι μόνο γιατί πρέπει να κολυμπήσουν σε βαθιά άγνωστα αριστερά νερά με κίνδυνο να χαθούν, αλλά γιατί, χρειάζεται να το «δημιουργήσουν» κιόλας… για να περάσουν.

 Οι γυναίκες έχουν μια άλλη ευκολία και άμεση κατανόηση του Αγνώστου και ένα πέρασμα «ανοίγει» μπροστά τους κάθε μήνα,την διάρκεια του κύκλου τους.

Αλλά,η αφορμή για το ταξίδι της γνώσης ενός άντρα, είναι μια γυναίκα

και χωρίς την βοήθεια της και την ενέργεια της δεν μπορεί να προχωρήσει και θα χαθεί.

Μια γυναίκα, Κίρκη, Καλυψώ, Ναυσικά, Αριάδνη, Πηνελόπη,Εύα, Τρίνιτυ, Ήρα, Αθηνά, που με τον τρόπο τους θα γίνουν σταθμοί και φάροι του και οδηγοί του. Η επικράτηση αρσενικοποιημένων θρησκειών και αυταρχικών πατριαρχικών προτύπων οδήγησε πολλούς άντρες στην…απώλεια του προορισμού τους. Δεν φθάσανε ποτέ τον στόχο τους.Έτσι, πολλοί χαθήκανε και πνιγήκαμε στις άγριες θάλασσες και τα κύματα ενός θυμωμένου Ποσειδώνα.

 Η εκμετάλλευση της γυναίκας,της ενέργειας της, η ασέβεια προς την θηλυκή αρχή είχε σαν αποτέλεσμα πολλές από τις παρενέργειες και τον εκφυλισμό… της αρσενικής.  Όταν δε προστατεύεται η γυναίκα και η μητρότητα, τα παιδιά, οι άντρες γεννιούνται όλο και πιο αδύναμοι και ανισόρροποι… σε ένα φαύλο κύκλο. Το άνοιγμα που χάσκει ανάμεσα από την Σκύλλα και την Χάρυβδη,

έχει και μια αγριοσυκιά . Αυτή θα κρατήσει τον Οδυσσέα για τον Χρόνο που θα χρειαστεί να περάσει τα όρια και υπήρξε μυστηριώδης, ο ρόλος αυτού του δέντρου, έχοντας απασχολήσει πολλούς με τους καρπούς του και όλους… τους συκοφάντες. Ο Ζευς είναι το ζεύγνυμι, η ενότητα, το ζευγάρι, ο Ζυγός, η αγάπη, ο έρωτας,ο γάμος με την μορφή της Αφροδίτης,

Άλλωστε οι δύο σύζυγοι είναι υπό τον ίδιο ζυγό και οργώνουν το χωράφι βαθιά για να δεχτεί τον σπόρο. Διαιρούμενοι οι ζυγοί αριθμοί γίνονται μονοί και μόνοι. Το πρόβλημα πάντα αρχίζει όταν το «ένα γίνεται δύο» και δοκιμάζουν να συνυπάρξουν, ξεκινώντας από μια συμφωνία, όπως αυτή που έκανε ο Ηρακλής με τον Αυγεία για να καθαρίσει τους Σταβλους.

Το πέτυχε με την βοήθεια των δύο ποταμών αριστερά και δεξιά τουΑλφειού και του Πηνειού, που αντιπροσωπεύονται από τα δύο νεφρά , το διυλιστήριο του σώματος και είναι απαραίτητο να λειτουργεί καλά για μια ισορροπία του ph όλων των υγρών και να μην συγκεντρώνουν «πλαγκτές» πέτρες.

Πλαγκτοσύνη είναι η κατάσταση του πλανημένου νου και η διατροφή είναι ο αναγραμματισμός της Αφροδίτης. Παρ΄όλα αυτά η συμφωνία αθετείται και ο Αυγείας αρνείται να δώσει στον Ηρακλή αυτό που υποσχέθηκε με τις γνωστές συνέπειεςΟι πρώην συνεργάτες μας συνέταιροι και σύζυγοι γίνονται οι εχθροί μας και αντίδικοι και μας τυρρανούν. Ο Αυγερινός είναι η μια πλευρά της Αφροδίτης, η άλλη είναι η Πούλια,ο Αποσπερίτης.

Ο Αυγερινός είναι ο Εωσφόρος με τις πολλές ερμηνείες του. Ας δούμε όμως πρώτα τον ρόλο της Αφροδίτης που είναι κυβερνήτης του Ζυγού.

Είναι η θεά της αγάπης, του έρωτα του γάμου, κόρη του Δία, ουράνια και πάνδημος και η θεά της ομορφιάς! Μιας ομορφιάς που στους θνητούς εκπροσωπήθηκε από την Ωραία Ελένη για χάρη της οποίας έγινε ο Τρωικός πόλεμος. Γιατί ήταν τόσο σημαντικό για τους Αχαιούς να πάρουν πίσω την γυναίκα του Μενέλαου;

Γιατί έπρεπε να πάρουν την γνώση και την αυτοσυνείδηση να επαναδιατάξουν την ενέργεια τους με αρμονικό τρόπο φτιάχνοντας τον εαυτό τους όμορφο εντελεχώς και δίνοντας μορφή σε ένα ακατέργαστο μάρμαρο. Η Ωραία Ελένη έχει δύο αδέλφια Διδύμους, ένα Κάστορα θνητό και ένα Πολυδεύκη αθάνατο και οι Δίδυμοι ανήκουν στο Ερμή και στην διπλή φύση του λόγου. Αυτού που σε παραπλανά και αυτού που σε φωτίζει. Η Αφροδίτη λοιπόν έχει ένα παρόμοια διττή φύση και εμφανίζεται το ίδιο αστέρι,με δύο ονόματα και ερμηνείες.

Του Εωσφόρου και του Αποσπερίτη.

 Ο διάβολος βρίσκεται στο πρόσωπο αυτού που αγαπάμε περισσότερο και με λάθος τρόπο και σε αυτό που καταλαβαίνουμε λιγότερο.

Η ιστορία βρίθει με προσωπικά και συλλογικά παραδείγματα για το πόσο,

οι άνθρωποι αγάπησαν άλλους ανθρώπους και θεούς λάθος και πόσα λίγα καταλαβαίνουν συνήθως και παρανοούν. Ο ρόλος του Εωσφόρου στο Χριστιανοιουδαισμό, είναι αυτός τουεκπίπτοντας αγγέλου που παρασέρνει την Εύα να φάει το μήλο από το δέντρο της γνώσης. Όμως ο Εωσφόρος είναι δημιούργημα του θεού και είναι το δικό του σκάκι στην παγκόσμια σκακιέρα.Η αμαρτία του Αδάμ δεν εντοπίζεται στην συμμετοχή του στην βρώση του καρπού αλλά στην έλλειψη υπευθυνότητας του.

Στην ερώτηση του θεού απαντάει ότι η Εύα τον ξεγέλασε και αυτή είναι η αστοχία του και η πρώτη μη αντρίκεια συμπεριφορά, αφήνοντας την σύντροφο του έκθετη και ανυπεράσπιστη.

Μια ζωή και αιώνες θα παραμείνει δειλός και δούλος, μη ξέροντας πότε να χρησιμοποιήσει το «εγώ» και το «εμείς» σωστά..Η ανάληψη ευθύνης του άντρα και ενός ανθρώπου ξεκινά με την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού του, της ύπαρξης του και των επιλογών του.Έτσι, η σωστή απάντηση του Αδάμ στον θεό θα ήταν,χωρίς να σκύψει το κεφάλι και να «τα μασήσει»;

ΕΓΩ θέλησα να δοκιμάσω τον απαγορευμένο καρπό του δέντρου και ΕΣΥ έχεις μερίδιο της ευθύνης που τον φύτεψες.

Την Εύα την αγαπώ γιατί είναι το άλλο μου μισό και είμαστε μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα και στις δοκιμασίες της ζωής. Αργότερα μέσα από μια βασανιστική πορεία του δρόμου προς τον παράδεισο περνώντας μέσα από την κόλαση, ο Αδάμ δεν μπορεί να μιλήσει σαν ένα «εγώ» πλέον και να περιαυτολογήσει λέγοντας:

Εγώ είναι η αγάπη! Γιατί η αγάπη προϋποθέτει τουλάχιστον δύο αν όχι πολύ περισσότερα… εγώ και έμπραγκτες απόδειξεις.

Στην τελική του ανακοίνωση,ο Αδάμ μπορεί μόνο να πει σαν ένας σοφός άνθρωπος ή ακόμη και σαν ένας ακριβοδίκαιος επιστρέφων θεός:

Εμείς είμαστε η ΑΓΑΠΗ!

ΕΜΕΊΣ είμαστε το Φως ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑΤΊ ΕΙΜΑΣΤΕ

περισσότερο από ένα… ΕΓΩ,

ισότιμα διαφορετικά και συνεργαζόμενα!

Σαν τα κύτταρα ενός υγιούς ανθρώπινου οργανισμού,

σε μια ολότητα και ενότητα του Εαυτού.

Εγώ ΕΙΜΑΙ εσύ

και είμαστε… στο ΕΜΕΊΣ!

Αφροδίτη Λεόν

21 ος αιών

και   ΕΜΕΙΣ…  οι πολεμιστές της Λαϊον

στο παγκάκι του περάσματος  των ορίων

με το φάρο απέναντι οδηγό.

Ετικέτες: Castaneda, Αφροδίτη, Ενέργεια, Οδυσσέας, αριστερά, δεξιά