6. Ο Ηρακλής, ο Λόγος και… η αναζήτηση της Ελευθερίας

..συνέχεια …

Κατέληξα στον συνηθισμένο μου μονόλογο-διάλογο με τον εαυτό μου.
Διαπίστωσα για μια ακόμη φορά πως καλπάζουν άγρια, τα άλογα του Διομήδη κα ξέφρενα τελείως.
Ο ακατάπαυστος εσωτερικός μονόλογος με τον εαυτό μας, συγκρατεί αφ’ενός τον κόσμο ,έτσι όπως μας τον περιγράφουν από την στιγμή της γέννησης αλλά, μας εξουθενώνει αφ’ετέρου,σ’ενα διαρκές παραλήρημα.

Μονολογούμε μονολογούμε ..τι λεν οι άλλοι ούτε που ακούμε ….

Όμως κατάλαβα ότι, αφού δεν μπορούμε να το αποφύγουμε αυτό ,θα έπρεπε να προσπαθήσω να έχω το σωστό εσωτερικό διάλογο και τα αλογα πειθαρχημένα και ήρεμα.

Όπως ήταν φυσικό όλα αυτά μου φαινόταν ανυπέρβλητα και εκτός «πραγματικότητας».
Αλλά ποιος ορίζει την» πραγματικότητα», για μας, κάθε φορά?
Αυτοαναρωτήθηκα.

Έτσι συνέχισα τον διάλογο μαζί του, προσπαθώντας για να κατανοήσω
αυτό το γνωστικό πεδίο που, δεν μου ήταν καθόλου οικείο.
Και τον ρώτησα πάλι…

-Φοβάμαι πως τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα.
Μπορεί ένας άνθρωπος να ξεπεράσει τόσα εμπόδια?.
Μπορώ εγώ, ένας κοινός θνητός, να παλέψω με όλα αυτά τα τέρατα?

Η απάντηση του έφθασε στα αυτιά μου και ένιωθα σαν ..σαν να μου θύμιζε κάτι πολύ μακρινό ,έμοιαζε με μια απροσδιόριστη ανάμνηση

-Όσο προχωρά κανείς γίνονται πολύ δύσκολα και μεγαλύτερα τα εμπόδια.
Σκληρές οι ασκήσεις ,αλλά πρόκειται για Άθλους. Έτσι?

Οι Άθλοι έχουν το στοιχείο της υπέρβασης,
το σπάσιμο της ανθρώπινης μορφής,
την διάλυση της ανθρώπινης μετριότητας. .
Είναι Άθλοι και δεν είναι για όλους.

Αυτή η έννοια της «εκλεκτικότητας» με γέμισε δυσπιστία, που ήταν φανερή στην ερώτηση μου
-Για ποιούς είναι?

– Δεν είναι «εκλεκτικότητα» .Είναι επιλογή, που δυστυχώς δεν γίνεται από τους μέτριους και τους λιγόψυχους. Δεν διαθέτουν τα ενεργειακά αποθέματα για τέτοια προσπάθεια..
Είναι γι αυτούς που έχουν την «πάστα» του Ήρωα και την ανάγκη
να  Ονειρεύονται τον εαυτό τους με μεγαλοπρέπεια.

Το Πνεύμα τους ανταμοίβει και τους δίνει μια ευκαιρία αλλά ,όχι , πρόσεξε, την εγγύηση ότι θα την πραγματοποιήσουν.
Είναι απλώς μια ευκαιρία!.

Ένιωσα πάλι μπερδεμένος.
– Είναι άδικο αυτό. Νιώθω να με λυγίζει αυτή η αβεβαιότητα.

Απάντησε κατηγορηματικά
-Ζητάς εγγυήσεις. Δεν υπάρχουν.!
Όταν πολεμάς χωρίς να ελπίζεις, τότε πολεμάς καλά.
Αν είσαι κρατημένος από την ελπίδα, πολεμάς μέτρια. Δεν τα δίνεις όλα.
Πολεμάς, χωρίς να σε ενδιαφέρει το αποτέλεσμα της μάχης. Πολεμάς όσο καλύτερα μπορείς .

– Εννοείς πως, ο Ήρωας δεν ζητά τίποτα για τον εαυτό του? Τίποτα απ’ότι θα μπορούσε να οριστεί σαν χρήσιμο και να τον δεσμεύσει, ούτε καν η βεβαιότητα.

– Ακριβώς .Και πολεμά πάντοτε σε αντίξοες συνθήκες αλλιώς θα ήταν ένας χάρτινος Ήρωας.

– Η ευδαιμονία δεν τον αγγίζει? Δεν την λαχταρά?

– Η ευδαιμονία με την κακή έννοια της» καλοπέρασης» και οκνηρίας μαλακώνει το σώμα και το πνευμα.Το αποκοιμίζουν, το νεκρώνουν.
Και έτσι ο Ήρωας το αποστρέφεται…

– Η πρόθεση του είναι, να πιάσει τον Ταύρο τον ανεξέλεγκτο και
το ανακοινώνει με την φωνή του, γιατί τα πράγματα αποκτούν υπόσταση όταν, ανακοινώνονται !

Η φωνή συνδέεται με τον ήχο και μη ξεχνάς πως
η δημιουργία του κόσμου ξεκίνησε μ’ένα …Λόγο.

Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα

είναι … μερικώς φανταστική

 ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ

Ετικέτες: Ηρακλής