Ένας δρόμος… καρδιάς!
ΕΛΖΙΝ είναι τα αρχικά των Ελληνικών Λέξεων:
Ελ. ευθερία, Ζωή- Ζευς, Ιθάκη, και Νέος-Νησί
Είναι του Λόγου, ο Κεφαλαιώδης του Οπλισμός.
Οι Πολεμιστές της Λάϊον, είναι το ιστολόγιο του Οδυσσέα, το ταξίδι,πολεμικό , δεξιά στο Γνωστό , ψυχρό, αποστασιοποιημένο.
Η Χώρα της Λάϊον, η χώρα της Ελλάδος, της Πηνελόπης , είναι το παλάτι, ειρηνικό , στο Άγνωστο αριστερά , ζεστό και συναισθηματικό.
Τα Αστέρια της Λάϊον, ανήκουν στον Τηλέμαχο, στο κέντρο, από το ταξίδι του στην Πύλο και στην Σπάρτη, ουδέτερο και οργισμένα εφηβικό.
Τα Τραγούδια της Λάϊον είναι το δοκάρι μιας στέγης, αφιερωμένο στις ξεκάθαρες εξηγήσεις και στην Αθηνά.
Η Παρέα είναι ο ιστοχώρος των φίλων και το καλύβι της πεμπουσίας του Εύμαιου.
Η καλή γέννηση μιας μελωδίας.
Η επιστροφή του Φωτός!
Θάρθει η μέρα που,ο Φοίβος Απόλλων θα επιστρέψει
και θα μείνει για πάντα!…στις καρδιές των ανθρώπων!
Ελθέ Φοίβε!
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ
…ανυποχώρητοι σε δρόμο ευθύ
Η Χώρα της Λάϊον 
22 Ιανουαρίου 2011 στο 10:45 |
Τα Αστέρια,
Ένα Παιδί μετρώντας τα…Αστέρια.
ΤΟ ΤΟΞΟ:
Με τον τρόπο των ΕΛΖΙΝ!
Η Χώρα,
κυνηγοί στην παραφύλαξη,
περπατώντας στο χείλος της αβύσσου…
Η ΧΟΡΔΗ:
Ματιές πάνω της μαζί με το δοξάρι!
Οι Πολεμιστές,
ονειρευτές, ταξιδεύοντας στον χωροχρόνο…
ΤΟ ΒΕΛΟΣ:
Χ Οδύσσειας
http://e-lions.blogspot.com/2010/05/blog-post_11.html
Τα Τραγούδια,
του Δημόδοκου , σιγοσφυρίζοντας πάνω σε μια μικρούλα γαλαζοπράσινη Γη, τον Σκοπό και την ενθύμηση του.
ΠΑΙΩΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ:
Τα φτερά της επιθυμίας του Έρωτα!
Πετώντας με τα φτερά του Έρωτα και διεκδικώντας την ελευθερίας του,
ατενίζων αδυσώπητα την ενεργό πλευρά του απείρου,
κυνηγός και ονειρευτής…
και η γέννηση μιας μελωδίας και μιας παρέας
http://iparea.wordpress.com/tag/%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82/
Μελησιγενής
22 Ιανουαρίου 2011 στο 10:47 |
Εδω ειμαστε! Καλημερα Ηλιε,Καλημερα…
22 Ιανουαρίου 2011 στο 10:51 |
Εδώ είμαστε! !!
Καλημέρα Ηλιοφώτιστε Φρυκτωρέ!
Λίο
22 Ιανουαρίου 2011 στο 12:50 |
Καλημέρα ΧΡΥΣΟΛΥΡΗ ΑΠΟΛΛΩΝΑ , απο την παρέα, απο τον ΕΥΜΑΙΟ και την καλύβα που την φυλάει με αφοσίωση!!!
Εδώ είμαστε όλοι ….Η Παρέα «ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ» !
22 Ιανουαρίου 2011 στο 13:06 |
Καλημέρα στην αφοσιωμένη
Ευμαιευτική Παρέα των Ελλήνων
…..που αγαπήσαμε!
Εν τη ενιαία ειδήσει… της ενήδονης
ωδίνης…. της συν ειδήσεως της!
«Τοις ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ”
σε δρόμους και πύλες της φωτιάς!
Λίο
22 Ιανουαρίου 2011 στο 13:17 |
Αγριε,φωσφορε δαιμων ,ερασμιε,κυδιμε κουρε…
Ποσο θα κρατησει επιτελους αυτη η Νυχτα,ποσο ακομη Σκοτος?!!
Καλημερα Αστρο-Βολιδες!!
22 Ιανουαρίου 2011 στο 13:33 |
Στο λυκαυγές είμαστε …. Πυριφλεγή Φρυκτωρέ
…της μεγάλης μέρας που ξημερώνει
….στο λυκαυγές
αυτόλυκων αυτόφωτων ανθρώπων… πολύ οδυσσάμενων!
Λίο
22 Ιανουαρίου 2011 στο 13:44 |
Γενοιτο..γενοιτο…
7 Φεβρουαρίου 2011 στο 22:25 |
Εύχομαι η Λάϊον να ξαναγίνει η μαγευτική χώρα που κάποτε γνώρισα και να ξανανιώσω την ευτυχία και την επιθυμία να την επισκέπτομαι ξανά και ξανά και την ακαταμάχητη νοσταλγία κάθε μέρα σε αυτήν να επιστρέφω. Τότε θα θελήσω να γνωρίζω και τους νέους τόπους σας και σε κάθε μου ταξίδι ο προορισμός μου να είναι η ομορφιά των ανθρώπων.
8 Φεβρουαρίου 2011 στο 11:02 |
Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ΄ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει
στάζει τη μέρα, στάσει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
Από τους λίγους στίχους …και τις πολλές νύχτες , με της Αρτέμιδος το φεγγάρι που μ΄αρέσουν πολύ
συμφώνως…. με τον τρόπο του Γ .Σ του ποιητή!
Ευχόμαστε το κάλος της γνώσης να επιστρέψει στους ανθρώπους για να φτιάξουν τον εαυτό τους όμορφο …σε σχήμα και μορφή.
Κανείς να μην ασχημονεί.
Και ο Δημόδοκος με τα τραγούδια, τις ιστορίες δύναμης, τους μύθους και τις παραβολές των Ελλήνων…. που τον ακούν σκεφτικοί και δακρυσμένοι ,
να τους θυμίσει ποιοι είναι
…. ώστε ο στόχος και ο προορισμός τους να μην χαθεί.
Οι Φαίακες στέλνουν τον οδυσσάμενο νου του ανθρώπου με τα γοργόφτερα πλοία τους εκεί…. που πρέπει να εστιαστεί.
Στο, από την ποσειδώνεια ομίχλη …. αναδυόμενο καθαρό νησί ….για να πάρει το ανηφορικό μονοπάτι…που στο φτωχικό καλύβι του Εύμαιου …στον τελευταίο σταθμό της Ιθάκης …οδηγεί.
Λίο
8 Φεβρουαρίου 2011 στο 11:05 |
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ΄αρέσαν.
Τ΄ αλφαβητάρι των άστρων που συλλαβίζεις
όπως το φέρει ο κόπος της τελειωμένης μέρας
και βγάζεις άλλα νοήματα κι άλλες ελπίδες,
πιο καθαρά μπορείς να το διαβάσεις.
Τώρα που κάθομαι άνεργος και λογαριάζω
λίγα φεγγάρια απόμειναν στη μνήμη
νησιά, χρώμα θλιμμένης Πανγαίας, αργά στη χάση
ή φεγγαρόφωτα σε πολιτείες του βοριά ρίχνοντας κάποτε
σε ταραγμένους δρόμους ποταμούς και μέλη ανθρώπων
βαριά μια νάρκη.
Κι όμως χτες βράδυ εδώ, σε τούτη τη στερνή μας σκάλα
όπου προσμένουμε την ώρα της επιστροφής μας να χαράξει
σαν ένα χρέος παλιό, μονέδα που έμεινε για χρόνια
στην κάσα ενός φιλάργυρου, και τέλος
ήρθε η στιγμή της πλερωμής κι ακούγονται
νομίσματα να πέφτουν πάνω στο τραπέζι.
Σε τούτο το τυρρηνικό χωριό, πίσω από τη θάλασσα του Σαλέρνο
πίσω από τα λιμάνια του γυρισμού, στην άκρη
μιας φθινοπωρινής μπόρας, το φεγγάρι
ξεπέρασε τα σύννεφα, και γίναν
τα σπίτια στην αντίπερα πλαγιά από σμάλτο.
Σιωπές αγαπημένες της σελήνης.
Είναι κι αυτός ένας ειρμός της σκέψης, ένας τρόπος
ν΄ αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς
δύσκολα, σε ώρες όπου δεν βαστάς, σε φίλο
που ξέφυγε κρυφά και φέρνει
μαντάτα από το σπίτι κι από τους συντρόφους,
και βιάζεσαι ν΄ ανοίξεις την καρδιά σου
μη σε προλάβει η ξενιτιά και τον αλλάξει.
Ερχόμαστε απ΄ την Αραπιά, την Αίγυπτο την Παλαιστίνη τη Συρία.
το κρατίδιο
της Κομμαγηνής που ΄σβησε σαν το μικρό λυχνάρι
πολλές φορές γυρίζει στο μυαλό μας,
και πολιτείες μεγάλες που έζησαν χιλιάδες χρόνια
Κι έπειτα απόμειναν τόπος βοσκής για τις γκαμούζες
Χωράφια για ζαχαροκάλαμα και καλαμπόκια.
Ερχόμαστε από την άμμο της έρημος απ΄ τις θάλασσες του Πρωτέα,
Ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες,
Καθένας κι ένα αξίωμα σαν το πουλί μες στο κλουβί του.
Το βροχερό φθινόπωρο σ΄ αυτή τη γούβα
Κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας
ή αυτό που θα ΄λεγες αλλιώς, νέμεση μοίρα
ή μοναχά κακές συνήθειες, δόλο και απάτη,
ή ακόμη ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων.
Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπος μες στους πολέμους.
Ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο.
Χείλια και δάχτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος
μάτια που μισοκλείνουν στο λαμπύρισμα της μέρας
και πόδια που θα τρέχανε, κι ας είναι τόσο κουρασμένα,
στο παραμικρό σφύριγμα του κέρδους.
Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,
άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν.
Σαν έρθει ο θέρος
προτιμά να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ΄ άλλο χωράφι.
Σαν έρθει ο θέρος
άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό
άλλοι μπερδεύουνται μες στ΄ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.
Άλλα τα ξόρκια τ΄ αγαθά τις ρητορείες,
σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τι θα τα κάνεις;
Μήπως ο άνθρωπος είναι άλλο πράγμα;
Μην είναι αυτό που μεταδίνει τη ζωή;
Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν.
Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε.
Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμαλώτου τη σκέψη
του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια
Δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς.
Ίσως και να ΄θελε να μείνει βασιλιάς ανθρωποφάγων
ξοδεύοντας δυνάμεις που κανείς δεν αγοράζει,
να σεργιανά μέσα σε κάμπους αγαπάνθων
ν΄ακούει τα τουμπελέκια κάτω από το δέντρο του μπαμπού,
καθώς χορεύουν οι αυλικοί με τερατώδεις πρσωπίδες.
Όμως ο τόπος που τον πελεκούν και που τον καίνε σα το πεύκο, και τον βλέπεις
είτε στο σκοτεινό βαγόνι, χωρίς νερό, σπασμένα τζάμια,
νύχτες και νύχτες
είτε στο πυρωμένο πλοίο που θα βουλιάξει καθώς το δείχνουν οι στατιστικές,
ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν
ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα
που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση
κι αυτά καρφώνουνται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν.
Ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας
λεύγες και λεύγες.
Ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.
Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ΄ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει
στάζει τη μέρα, στάσει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες: Ο Μιχάλης
που έφυγε με ανοιχτές πληγές από το νοσοκομείο
ίσως μιλούσε για ήρωες όταν, τη νύχτα εκείνη
που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,
ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας. «Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε…»
οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ΄ αρέσουν
Λίο….ποίηση είναι ότι απομένει από το αλφαβητάρι των άστρων
που διαβάζουμε …νοσταλγική!
8 Φεβρουαρίου 2011 στο 19:53 |
Οι πολεμιστές συναντιούνται πάντα σε κάποιον σταθμό, σε στάση λεωφορείου τραίνου ή πλοίου και πτήση αεροδρομίου, σελίδα διαδικτύου, γιατί εκεί είναι τα κομβικά σημεία των ενεργειών και των μη παγιωμένων αντιλήψεων των ανατρεπτικών στοχαστών επιβατών. Αφιχθέντων και αναχωρητών. Έτσι κυκλώνουν τον χωροχρόνο από τα 4 σημεία του ορίζοντα μετωπικά σε όλες τις κατευθύνσεις. Στο κέντρο τοποθετούν την προτίμηση τους, φάρο και μέντορα οδηγό για μην χαθούν και όπου φυσά ο άνεμος ασκόπως να βρεθούν και σε λάθος στάση να κατεβούν.
8 Φεβρουαρίου 2011 στο 13:21 |
Μην επιτρέψετε ποτέ στους Κακεντρεχείς, στις ξελιγωμένες Μελάνθες και στους φλύαρους κακόβουλους Μνηστήρες να βεβηλώσουν ξανά αυτόν τον τόπο!
Τι άσχημο θέαμα ο εγωισμός των ανθρώπων, τόση φλυαρία και αυτοπροβολή, για το ποιο λόγο;
Πόση Πίκρα,
Πόσος Πόνος,
Σε αυτήν εδώ την ΄΄μικροφραφία΄΄ πόσα είδα…. Αλλά και πόσα έμαθα…
Πόσο σκοτάδι ξαφνικά απλώθηκε,
Πόσο πυκνό σκοτάδι.
Και εδώ και έξω!
Αλλά υπάρχει και η Δάδα,
Εστία Πυρός,
Πηγή Φωτός,
Και ένας Ήλιος.
Υψώστε όσο πιο ψηλά μπορείτε αυτήν την Ιερή Δάδα, να σας βλέπουν να σας ακολουθούν!
Και οι επισκέπτες σας να αποτελούν έμπνευση και δημιουργία!
Θα μου πεις: Και ποιος είσαι για να δίνεις συμβουλές;
Τίποτα δε είμαι, μόνο μία ψυχή.
Ο δρόμος των Λεόντων είναι δρόμος καρδιάς και αγάπης
Έτσι ας παραμείνει….
8 Φεβρουαρίου 2011 στο 17:37 |
Οι επισκέπτες μας πλέον, μπορούν να είναι μόνο
Μενελάοι, μελετητές Ανατολικοί,
Νέστοροι σοφοί Δυτικοί,
Αχιλλείς άτρωτοι Βόρειοι δυνατοί
και Οδυσσείς, Νότιοι νιπτροκαθαροί.
Στην πύλη έκαστος που θέλει να σταθεί ,
15η μοίρα του Ταύρου- Σκορπιού και Λέοντος –Υδροχόου,
ακλόνητα, σταθερά αδιαπραγμάτευτα το μέσον και άριστον
του μέτρου να φρουρεί.
Με όποια δεξιοτεχνία και ταλέντο
και βαθιά ερμηνεία του ρόλου του επιθυμεί,
σε ακριβές αντίγραφο του πολλαπλασιαστή.
Στο κέντρο μόνο Εύμαιοι, Τηλέμαχοι, Πηνελόπες, Ευρύκλειες ,
Φιλοίτιοι και Λαέρτηδες
αξιόπιστοι μπορούν να γίνουν αποδεκτοί.
Μνηστήρες, δούλοι και Μελάνθιοι,Μελάνθες ενεργοβόροι εγωκεντρισμοί
δεν έχουν θέση πια εδώ και κανείς δεν θα τους ανεχθεί.
Αυτοί που μένουν και κρατούν την φλόγα άσβεστη και περιμένουν το φως να μη χαθεί.
Και αυτοί που έφυγαν να θυμηθούν να επιστρέψουν χωρίς άλλη χρονοτριβή.
Μόνο έτσι η χώρα της Λάϊον μπορεί να γίνει μια μεγάλη γιορτή σε καθαρό νησί και να επιστρέψουμε σε ένα παλάτι που βεβηλωτής δεν θα κατοικεί.
Είναι τυχεροί όσοι σε μια μικρογραφία μπορούν να δουν και να μάθουν τόσα πολλά , ιδιαίτερα διεισδυτικοί και διακριτικοί.
Οι οδηγίες και συμβουλές προέρχονται και ανήκουν πάντα σε μια ανέγγιχτη ολόρθη ψυχή που αγωνιεί.
Αυτός είναι ο δρόμος ενός πραγματικού πολεμιστή!
9 Φεβρουαρίου 2011 στο 12:54 |
Αυτοί είναι οι Πολεμιστές!
και αυτή η Μαγευτική Χώρα που αγάπησα!
Και μέσα στην θλίψη, η ψυχή μου να σας ανταμώνει, να παίρνει δύναμη από την φλόγα μέχρι να γίνει η πυρκαγιά που θα εξορκίσει το πυκνό σκοτάδι.
Μα σας βλέπω και να σας καμαρώνω έτσι ακριβώς όπως σας γνώρισα και να δω στην Λάϊον την μεγάλη γιορτή!
Και να είστε πάντα ακμαίοι και ευτυχισμένοι!
Αυτή είναι η ευχή από τα βάθη της καρδιάς μου!
10 Φεβρουαρίου 2011 στο 09:30 |
Πραγματοποιώντας λοιπόν μιαν ευχή
ας γνωρίσουμε τους πολεμιστές της Ανατολής
και τους κυνηγούς του χρόνου
ξεκινώντας από το πρωί που είναι η ώρα τους,
με την κυρίαρχη ιδιότητα τους και λειτουργία
την ευχάριστη νηφαλιότητα της μόρφωσης.
Ο «τύπος» του Μενέλαου είναι ο μορφωμένος άνθρωπος, καλλιεργημένος, μελετητής αναλυτής διαλεκτικός ,διαλλακτικός ευχάριστος συζητητής. Έχει διαβάσει πολλά βιβλία κυρίως ανατολικής κατεύθυνσης, βουδιστικού διαλογισμού, Σατυανάντα, Όσσο και άλλων γκουρού της μη βίας.
Φλερτάροντας με την θεοσοφία, Μπέιλη, Μπλαβάτσκυ και άλλα συναφή, πλαγιάζει με την γνώση και την ομορφιά και ξυπνά μόνος, γιατί την έχουν κλέψει άλλοι επιτήδειοι » υιοί χριστιανοί » της μέσης Ανατολής
που τους έχει φιλοξενήσει και την έχουν πάρει στην Τροία και σε πατριαρχεία μακριά.
Είναι υποχρεωμένος να πολεμήσει για να την ξαναφέρει κοντά μου και μετά από χρόνια πολλά.
Ακόμη και αν δεν έχει διαβάσει πολύ με τον τρόπο της σκέψης του αρκετά πράγματα κατανοεί.
Είναι μετριοπαθής στις δηλώσεις του και εκδηλώσεις του και κινδυνεύει σαν άχρωμος, άοσμος και άγευστος να χαρακτηριστεί σε μια υπερβολή.
Ο Γκάντι, ανατολικός άνδρας σε αρκετά σημεία τον πιστοποιεί και την ωραία Ελένη, ο άλλος «Πάρις» την έχει πάρει η δε Ινδία παραμένει υπό κατοχή.
Είναι φίλος, σύντροφος και συμπολεμιστής του Οδυσσέα. Μαζί θα κλειστούν στον Δούρειο Ίππο και όταν η Ελένη θα κάνει τον γύρο τρεις φορές μιμούμενη τις φωνές των γυναικών τους, κανείς δεν θα ξεμυτίσει με αυστηρή την οδηγία του Οδυσσέα.
Στο παλάτι του, στην ατείχιστη πόλη της Σπάρτης, υποδέχεται τον γιο του με τιμές, τον αναγνωρίζει από το καθαρό και μεγάλο μέτωπο και το βλέμμα που του μοιάζει. Και όταν ο Τηλέμαχος ακούει τις ιστορίες της Τροίας και θλίβεται αγωνιά για την τύχη του πατέρα του η Ελένη με το νηπενθές που τους κερνάει θεραπεύει την καρδιά του και τις τραυματικές της παιδικής του ηλικίας, πληγές.
Ο Μενέλαος είναι μεγάλος πολεμιστής, που μένει κοντά στο λαό, μόνο που του κλέβουν πάντα την γυναίκα και το κάλος της γνώσης και οφείλει να
εκστρατεύσει ανατολικά για να φέρει πίσω την κλεμμένη ομορφιά.
Κίντο
10 Φεβρουαρίου 2011 στο 14:21 |
Βορράς ! Ο δύσκολος άνεμος. Η δράση και η ισχύς!
Κυριάρχη ιδιότητα και θεική λειτουργία, η διάβαση από την πύλη αυτή, των θνητών.
Η σκληρή ώρα του μεσημεριού και οι Πράξεις των πολεμιστών σε υλοποιητική εφαρμογή.
Ο Ήλιος στο ζενίθ να καίει και να πυρπολεί κοιμισμένες συνειδήσεις και κοιμισμένες βασιλοπούλες παθιασμένα να φιλεί!
Ο υπερβόρειος Αχιλλέας και Αλέξανδρος το ακριβές αντίγραφο του, ο μέγας εκπολιτιστής!
Οι Βόρειοι πολεμιστές είναι φιλόδοξοι σε επιθετική πολιτική ,
ως την καλύτερη άμυνα και γραμμή.
Αδιάλλακτοι σε θυμό και οργή φοβερή.
Καθόλου μετριοπαθείς και διπλωματικοί, υπεράνω όλων η τιμή και η πατρίς.
Δεν πιάνουν ψιλή κουβεντούλα , ούτε συζήτηση με τον Δαρείο διαλογικής υφής. Λίγα λόγια, τα απαραίτητα και έργα πολλά.
Τα υπόλοιπα είναι περιττά.
Είναι πάντα στην πρώτη γραμμή και μάχονται με ασυγκράτητοι ορμή. Στις υπερβολές τους έχουμε κορώνες υπερβολικά εθνικιστικές και γίνονται τρωτοί.
Αν ο Μενέλαος πρέπει να νικήσει τον φόβο , σαν τον πρώτο εχθρό της γνώσης και τους μικρούς τυράννους του οίκτου και του αυτοοίκτου,
ο Αχιλλέας πρέπει να αναμετρηθει με την δύναμη
και η άλλη πλευρά του Αγαμέμνονα «τυράννου » στην μήνι του να μην αναδυθεί.
Οπωσδήποτε οι γάμοι με την Ιφιγένεια να τελεστούν και οι ορμέφυτες δυναμικές ορμές αρμονικά στην σωστή κατεύθυνση να διοχετευθούν. Ο Ταύρος να μην σφαγιασθεί ούτε ο Κριος να θυσιαστεί.
Η Λεοντή κατάλληλα να φορεθεί.
Ο Οδυσσέας συνομιλεί με τον Αχιλλέα στην κάθοδο του στην Άδη και πολλά συνειδητοποιεί από τον διάλογο αυτό .
Τα όπλα του Αχιλλέα στην μονομαχία με τον Αίαντα κατακτά και φυλά στο νου του προσεχτικά.
Ο Αχιλλέας , μέγας πολεμιστής στην Πύλη του Βορρά , αμείλικτος κυνηγός, τον τροχό του χρόνου από το κέντρο του κόσμου ενεργοποιεί την κατάλληλη ώρα και στιγμή.
Κίντο
10 Φεβρουαρίου 2011 στο 19:33 |
Ο Νέστωρ και οι πολεμιστές της Δύσης
στην μαγική ώρα του δειλινού ανάμεσα σε δύο παράλληλους κόσμους ονειρευτές του χώρου, την σχισμή του, διαπερνούν και στην δεύτερη προσοχή περνούν.
Ο σιωπηλός μάρτυς, όλων των γεγονότων του πνεύματος,
ο γέρος που νεύει με νεύματα
καθόλου φλύαρα για την σιωπηλή γνώση,
όπως ο Κρισναμούρτι δεν ομιλεί και ατέλειωτα για την σιωπή.
Έίναι πιο απρόσιτος από το καλό παιδί του λαού, τον Μενέλαο
γιατί την Πύλη της Δύσης στην Πύλο φρουρεί με την σοφή λογική.
Και η γυναίκα του η Ευρυδίκη, Αναξίβια παραμένει σύζυγος ,βασίλισσα σωστή.
Ορθολογιστής, αριστοτελιστής, επιστήμων,ή δονχουανιστής σαμανιστής ρήτωρ γλυκομίλητος, συνδυάζει σοφά την φυσική και την εξήγηση της πλατωνικής την μεταφυσική με σπονδές στο Ποσειδώνα και σε αιγιαλό εκατόμβης μακρύ. Του Αγαμέμνονα και Αχιλλέα σεβάσμιος συμφιλιωτής.
Ο Τηλέμαχος, περνά δυο φορές από την θέση της αντίληψης ,
του συμπολεμιστή του πατέρα του, στον δρόμο για την Σπάρτη
κατόπιν συμβουλής της Αθηνάς που τον συνοδεύει ,ως Μέντωρ.
Η κόρη του η Πολύκαστη ,τον γιο του Οδυσσέα σε λουτρό τον βοηθά να καθαριστεί.
Λούζει τον Τηλέμαχο, τον αλείφει με λάδι και να ντύνει με όμορφα ρούχα, χλαμύδα και χιτώνα. Μαζί του ο Πεισίστρατος ο μικρότερος γιος του, ταξιδεύει σε άρμα για το παλάτι της Σπάρτης και στην επιστροφή για την Ιθάκη, ο Θεοκλύμενος ο μάντης του Απόλλωνα, τον ακολουθεί προφητεύοντας την μνηστηροσφαγή.
Οι Δυτικοί πολεμιστές εργάζονται πίσω τα φώτα, διακρίνοντας στο σκοτάδι μετά την Δύση του Ηλίου, πίσω από την δημοσιότητα και την σκηνή, σεμνά ,αθόρυβα σκληρά και μεθοδικά, αφανείς ήρωες , χωρίς πολλές επιδείξεις και αυτοπροβολές.
Αφουκράζονται την καρδιά του Τηλέμαχου που για τον πατέρα του ψάχνει και αγωνιεί.
Με την κύρια ιδιότητα προσήλωσης στον Σκοπό και την λειτουργία ενός εργαστηρίου, την οργανωτική.
Την διαύγεια την υπερβολική, σαν εχθρό της γνώσης κατατροπώνουν, την υπεροπτική.
Ο Νέστωρ ο Γερήνιος , ανδρείος πολεμιστής του πνεύματος και της ορθής σοφίας την Πύλη της Δύσης άγρυπνα φρουρεί και δια τον ορθό Λόγο όταν χρειάζεται , ομιλεί.
Λήδα
11 Φεβρουαρίου 2011 στο 00:02 |
Ο Νότος!
Οι Πολεμιστές του Νότου, επωάζουν ένα Έρωτα Φάνητα Ωόν ,ακόμη και στην παγωνιά του χειμώνα σε Αλκυονίδες ημέρες τον καιρόν. Το φροντίζουν, το προστατεύουν, το ανατρέφουν , το διατρέφουν, το κυοφορούν γιατί βαθιά, σταθερά το αγαπούν.
Χορεύουν μαζί του και του τραγουδούν.
Είτε μιλούν, είτε σιωπούν, όλος ο χώρος γύρω τους διαποτίζεται από μια αύρα Απολλώνιας ζεστασιάς, εκτυφλωτική και ο χρόνος από μια Διονυσιακή οκτάβα μουσικής, υπερβατική.
Συνδέουν, ζευγαρώνουν το ναγουάλ με το τονάλ, ενέργεια και ύλη και είναι πραγματικοί δημιουργοί.
Με το άψογον των «μη πράξεων» τους, καλούν το πνεύμα να εμφανισθεί στην μεγάλη του κόσμου την σκηνή ,κυνηγοί και ονειρευτές αποτελεσματικοί.
Ο δισέγγονος του Ερμή, έρχεται από τον Νότο, την Κρήτη όπως δηλώνει στην Πηνελόπη σε μια ιστορία μισή αλήθεια και μισή ψέματα , μεγάλος παραμυθάς ,που εξιστορεί. Τυλιγμένος σε μια κόκκινη χλαίνη και στην ζεστασιά μιας νύχτας με την προστατευτική την προβιά στο παλάτι που ξενυχτά. Παρ όλο που έχει ξαναχρησιμοποιήσει την ενδυμασία προβάτου στου Κύκλωπα την σπηλιά, απέχει πολύ από την νοοτροπία αυτή του «αμνού». Δεν είναι τόσο καλό παιδί όσο ο Μενέλαος ο μετριοπαθής, δεν είναι τόσο απρόσιτος όσο ο Νέστωρ ο παρατηρητής, δεν είναι τόσο ημίθεος όσο ο Αχιλλέας ο μέγας κατακτητής. Ο Οδυσσέας είναι ένας άνθρωπος της γνώσης, ένας περιπετειώδης εξερευνητής. Με κύρια ιδιότητα το θάρρος και την ακαταπόνητη θαυμαστή λειτουργία ποτέ να μην παραιτείται και υποχωρεί ,ακόμη και αν όλοι οι σύντροφοι έχουν χαθεί, θα συνεχίσει μόνος την επιστροφή.
Με λάθη, με πάθη, λάτρης της περιπέτειας , των εντόνων καταστάσεων των αξιοθαύμαστων ελιγμών , ενεργειακών πιδάκων ανατρεπτικών, ακούραστος ταξιδευτής. Καθόλου χλιαρός , πολύ ψυχρός και πολύ καυτός, παίρνει μέρος σε όλα μέσα στην ζωή και περνάει απ όλα με τόλμη θαυμαστή. Η περιέργεια του τον βάζει σε μεγάλους μπελάδες ,το κοσμοπολίτικο πνεύμα του τον οδηγεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του να καταγράφει και να χαρτογραφεί.
Είναι όμως αυτός που μπορεί να ολοκληρώσει και να τελειώσει μια δουλειά και μια αποστολή όταν όλοι οι άλλοι θα έχουν παραιτηθεί.
Ο Οδυσσέας, εγγονός του Αυτόλυκου, έχει την ζεστασιά του Νότου, το μυαλό ,το νου τον ερωτικό, του Διός,
την γοητεία του , στις πολλαπλές ερωτικές του περιπέτειες συλλήψεις που ζευγαρώνει και διαιρεί, την ευγλωττία του Ερμή, την ερμηνεία του και τα σκανδαλιάρικα ψέματα του.
Είναι μπερδεμένος στο συναίσθημα του Ποσειδώνα μέχρι το νερό των Νίπτρων να απεγκλωβιστεί, έχει την γνώση του Πλούτωνα μετά την συνομιλία του με τον μάντη τον Τειρεσία στον Άδη και τις οδηγίες του για το πώς θα πορευθεί Στο τέλος το τόξο του Απόλλωνα πιάνει για να ευθυγραμμίσει τα ενεργειακά κέντρα των σφαιρών σε νησί ευθύ. Μαζί του κουβαλάει πάντα την καρδιά του Τηλέμαχου, τον κόσμο να θαυμάζει και να απορεί
και τα ρούχα που του έχει δώσει η Πηνελόπη με γερή την αρματωσιά της αγάπης να κρατεί.
Ο Οδυσσέας είναι ένας πολυμήχανος , πολύστροφος πολεμιστής με ειδική πάστα και ενεργειακή δομή, νικά τα γηρατειά, πετά τα κουρέλια και την ζητιανιά, τον τέταρτο εχθρό της γνώσης μέσω της ανακεφαλαιωτικής διαδικασίας στριμώχνει σε μια ανατροπή της σκέψης στο ασύλληπτο. Σε προσωπικό, εθνικό και συλλογικό επίπεδο, στα ίχνη ενός Ποιητού Ομήρου, στην άκρη της θαλπωρής ενός ονείρου, στο κάθετο άξονα,
Ήλιος του μεσονυκτίου ,σφυρίζοντας από τρεις φορές, σε αμαξοστοιχία εξπρες, στις τέσσερις διευθύνσεις του ορίζοντα που κυκλώνει και τον διαπερνά.
Αυτός ο αξιοθαύμαστος άνθρωπος της Μνήμης, που ποτέ εκεί που θέλει και πρέπει να φθάσει δεν ξεχνά.
Λήδα
19 Φεβρουαρίου 2011 στο 10:15 |
«Tο χάραμα επήρα
Tου Ήλιου το δρόμο,
Kρεμώντας τη λύρα
Tη δίκαιη στον ώμο,―
Kι’ απ’ όπου χαράζει
Ώς όπου βυθά,
Tα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.»
Ελεύθεροι Πολιορκημένοι – Διονύσιος Σολώμος
Ο δρόμος του Απολλώνιου Φωτός και της Δικαιοσύνης είναι ο δρόμος των Πολεμιστών!
Ο δρόμος που μετά από τα Ποσειδώνια ομιχλώδη περάσματα
ξεβράζει στον Φαιάκων το Νησί
για να φθάσεις πλέον συνειδητοποιημένος στην Ιθάκη
να πάρεις του Εκατηβόλου το Τόξο…
Ψυχή
Υ.Σ.
Δεν υπογράφω ανώνυμα από δειλία, δεν με χαρακτηρίζει,
Αλλά υπάρχει λόγος…
Οι μύθοι όμως με περιγράφουν,
Είμαι η Ευρυδίκη, η Ψυχή των Ελλήνων και η δύναμις του γένους τους,
Είμαι η Πηνελόπη
Είμαι η Ψυχή
19 Φεβρουαρίου 2011 στο 12:41 |
Καλώς ήλθες ,
Ψυχή, Ευρυδίκη, Πηνελόπη στο δρόμο των Λιονταριών
και στο μονοπάτι με το σανδάλι-γοβάκι ….το λιγότερο φορεμένο.
Δεν υπάρχει πραγματική «ανωνυμία «πουθενά
και ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον…όστις τα πάντα όρα.
Ο καθείς …καθίσταται «επώνυμος» από τα λόγια ,τις πράξεις του ακόμη και από τις σκέψεις του,…. που τον αιθέρα,
σαν αύρα εσπερινή με μια πνοή …διαπερνά.
Μίλησε μας λοιπόν για την Πηνελόπη…. ως καθ ήν αρμόδια ψυχή.
Φτιάξε μας το πορτραίτο της , τον χαρακτήρα.
Πες μας για τις σκέψεις της , τις μεθόδους της ,την στρατηγική της. …τις ασχολίες της.
Άπλωσε μας τα όνειρα της…..ιχνηλατώντας τα …με το πινέλο και τα χρώματα….αστραφτερά τα ρούχα που φορά.
Ξεδίπλωσε μας την ζωή της…το πεπρωμένο της…τις επιλογές της .
Πόσα «όχι» σε δολίων ανήθικες προτάσεις, έχει πει … σταθερά.
Περιέγραψε τον χώρο της … τους αγαπημένους αφοσιωμένους ανθρώπους κοντά της, τον Εύμαιο ,τον οργισμένο έφηβο Τηλέμαχο ,την Ευρύκλειά. Την Αντίκλεια….τον σιωπηλό απόμακρο Λαέρτη.
Σ ε ακούμε προσεχτικά .
Εμείς όλοι οι Ελεύθεροι Μεσολογγίτες Ιερολοχίτες…
Την ώρα που
….στήνει ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Λεβάντες Απηλιώτη.
Από τον Βορρά, Τραμουντάνα ισχυρή
μαζί με τον Ζέφυρο Πουνέντες σε Νότια γλυκεία Οστριά….
κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα,
και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια καί γλυκά, νερά χαριτωμένα,
χύνονται μες στην άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
…. και η Νύχτα προβάλει γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,
ουδ’ όσο καν η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,
γύρου σε κάτι ατάραχο π’ ασπρίζει μες στη λίμνη,
μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,
κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του!».
Άγγελε, μόνο στ’ όνειρο μου δίνεις τα φτερά σου;
Λίο
24 Φεβρουαρίου 2011 στο 13:22 |
Πουλί, γλυκειά πουν η φωνή σου!
Αηδονολάλειε στήθος μου, πριν το σπαθί σε σχίση
καλές πνοές παρηγοριά στη βαρειά νύχτα κ’ έρμη
Σαν απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα δανειστώ πρόσφατη ανάρτηση από την Χώρα των Φαιάκων.
Πώς να ξεδιπλωθεί άλλωστε η Πηνελόπη όταν είναι μισή…
1. Υ Οδύσσειας
Η προσευχή της Πηνελόπης
στην κόρη του Διός και αδελφή του Απόλλλωνος
…γλυκοχαράζοντας η ροδοδάκτυλη αυγούλα!
Αυτά είπε, κι ύπνο τού ‘χυσε πάς στα ματόφυλλά του,
55 και τότες ξανανέβηκε στον Όλυμπο η Παλλάδα.
Κι ο ύπνος εκείνον έπιανε και τού ‘παιρνε τις ένννιες•
μα η πολυστοχαζούμενη γυναίκα του ξυπνούσε,
και κάθιζε στο μαλακό κλινάρι και θρηνούσε.
Κι αφού η καρδιά της χόρτασε τα δάκρυα και το κλάμα,
60 πρώτα στην Άρτεμη η λαμπρή γυναίκα προσευκιέται•
«Χαριτωμένη μου Άρτεμη, κόρη του Δία, μακάρι
να μ’ έτρωγε η σαΐτα σου χτυπώντας μου τα στήθη,
για ας μ’ άρπαζε ολοάξαφνα κι ας μ’ έφερνε ανεμούρα
στ’ αχνά περάσματα, απ’ εκεί στο ρέμα να με ρίξη
που καταπίσω τρέχοντας ο Ωκεανός προβάλλει.
65 Και σαν που άνεμοι πήρανε τις κόρες του Παντάρου,
που τις αφήκαν οι θεοί πεντάρφανες, πανέρμες,
κι η Αφροδίτη πήρε τις και γλυκανάθρεψέ τις
με το κρασί, με το τυρί, με το γλυκό το μέλι,
70 κι η Ήρα γνώση κι ομορφιά τις χάρισε περίσσια,
η Άρτεμη τ’ ανάστημα, κι η Αθηνά την τέχνη
τις έμαθε να φτιάνουνε κάθε δουλειά πιδέξια,
κι η Αφροδίτη στις κορφές ως ν’ ανεβή του Ολύμπου,
το Δία το βροντόχαρο για να παρακαλέση,—
75 γιατί όλα τα κατέχει αυτός, και κάθε ανθρώπου ξέρει
τη μοίρα και την αμοιριά,—να δώση στις κοπέλες
του γάμου τις λαμπρές χαρές, τρέξαν οι Άρπυιες τότες,
κι αρπάξανε τις κοπελιές, στις μαύρες Ερινύες
τις φέραν και τις δώσανε, για να τις έχουν σκλάβες•
80 έτσι ας μ’ αφάνιζαν οι θεοί οι αθάνατοι κι εμένα,
κι ας με βαρούσε η Άρτεμη, που το Δυσσέα στο νου μου
θωρώντας, στου Άδη τα φριχτά να κατεβώ λημέρια,
και μήτε ανθρώπου ταπεινού ψυχή να μη γλυκάνω.
Όμως κι εκείνο υποφερτό• με κλάματα ολημέρα
να λυώνης κι όμως το βραδύ να σε σκεπάζη ο ύπνος,
85 που πέφτει στα ματόφυλλα, και μονομιάς τα πάντα,
και τα καλά και τα κακά στη λησμοσύνη ρίχτει•
μα εμένα ως και ονείρατα κακά μου στέλνει η μοίρα.
Και πάλε ετούτη τη νυχτιά κάποιος στο πλάγι μου ήταν,
που τού ‘μοιαζε σαν που ήτανε με το στρατό σαν κίνα,
90 και χαίρομουν, τι αληθινό, κι όχι όνειρο το θάρρουν.»
Αυτά είπε, κι η χρυσόθρονη φάνη στη γης Αυγούλα.
Όσο για την καθημερινότητα της, φροντίζει και μοχθεί, τουλάχιστον, το παλάτι να είναι τακτοποιημένο και καθαρό, και να μην υπάρχει ψεγάδι στο Υφαντό!
Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ για την θερμή υποδοχή!
Πώς να μην επιστρέψω σε έναν τόπο που τόσο έχει συμβάλλει στην αυτογνωσία μου.
24 Φεβρουαρίου 2011 στο 19:00 |
Σου βάζω δύσκολα…ναι το ξέρω!
Μα δεν γίνεται αλλιώς,
η διεκδίκηση τόσων δύσκολων ρόλων, πρωταγωνιστικών
προϋποθέτει και την ικανότητα επαρκών απαντήσεων…σαφών εξηγήσεων ικανοποιητικών, ολοκληρωμένων… καθότι η Ψυχή,Πηνελόπη είναι σε θέση να κατέχει αν και μισή….
Ποια λοιπόν είναι η συσχέτιση των σταθμών του Οδυσσέα με την εσωτερική κατάσταση που βιώνει στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο παλάτι…ακόμη και επί προσωπικού και οπωσδήποτε βελτιωμένου αυτογνωστικού επιπέδου;
Κάποιες φορές η σεμνή ανωνυμία όταν δεν είναι δειλία και δεν γίνεται επωνυμία αυταρέσκειας, επίδειξης και προβολής συμβάλλει πολύ στην ειλικρινή αφήγηση προσωπικών εξομολογήσεων σε μια άμεση και βαθιά γνωριμία διαποτίζοντας την περιρρέουσα ατμόσφαιρα με την ανακεφαλαιωτική της δύναμη .
Μόνο όποιος έχει ζήσει, έχει νιώσει έτσι , έχει σκεφτεί έτσι μπορεί να περιγράψει και να μεταδώσει την δόνηση της ψυχής του. …έτσι!
Με αυτό τον τρόπο.
Σε ακούμε…
Ποια είναι το γεγονότα της Πηνελόπης που συνδέονται με τους σταθμούς του Οδυσσέα αντιστοίχως;
Λίο
24 Φεβρουαρίου 2011 στο 23:33
Πολύ λογικές και σωστές οι επισημάνσεις αλλά δεν βρέθηκα εδώ για να διεκδικήσω ρόλους, ενδεχομένως η έλλειψη αυταρέσκειας και αλαζονείας να μην μου το επιτρέπουν, δεν είμαι καλή στο να υποδύομαι ρόλους…
Ναι, η Ψυχή Πηνελόπη είναι μισή, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει επίγνωση του εαυτού της, και είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει και να μεταδώσει τις δονήσεις της ψυχής της, εύκολα δεν μιλά.
Θα μου πεις τότε, γιατί βρέθηκες εδώ, εφ΄όσον δεν είσαι σε θέση να ξεδιπλώσεις τις σκέψεις σου;
Το έκανα διότι, όσο απίστευτο και αν μου φαίνεται, επιτέλους αισθάνομαι ότι πλησιάζει ο δικός μου Οδυσσέας, έχω περάσει ατελείωτες μέρες και νύχτες υπενθυμίζοντας του ότι πρέπει να επιστρέψει στον εαυτό του, δεν υπάρχει άλλος χρόνος!
Η σκέψη μου αυτή ήθελα κάπου στο σύμπαν να καταγραφεί και άμεσα να πραγματοποιηθεί.
Εκείνος είναι αυτός που διεκδικεί και όχι εγώ…
Νομίζω ότι στο μέλλον, ανάλογα με το θέμα, κάτι μπορεί να γίνει…
Μου αρέσουν τα δύσκολα, αν δεν μου άρεσαν, δεν θα είχα βρεθεί ποτέ στην Χώρα της Λάϊον!
21 Φεβρουαρίου 2011 στο 00:03 |
και η συναρπαστική οπτικοακουστική απόδοση των στίχων.
Χαίρετε Ελεύθεροι Μεσολογγίτες Ιερολοχίτες!
21 Φεβρουαρίου 2011 στο 09:08 |
Χαίρεται …όποος συλλογάται καλά,
διότι συλλογάται
…ελεύθερα…περί Ελευθερίας!
Λίο
25 Φεβρουαρίου 2011 στο 10:13 |
Αγαπητή μου Ψυχή,
η επιλογή ενός ονόματος…,η δήλωση του, είναι και …ένας ρόλος!
Ο κάθε άνθρωπος στην γενικότητα του όρου κρύβει μέσα του μια ψυχή και μια Πηνελόπη εν δυνάμει, …όπως και ένα Οδυσσέα.
Όμως στην ειδικότητα της οριοθέτησης του … πρέπει να έχει ένα αποδεικτικό στοιχείο με την ζωή του και τις επιλογές του.
Και όλοι πρέπει να αποδεικνύουν … τα πάντα.
Πριν αποδείξει ο Οδυσσέας την ικανότητα του στο χειρισμό του Τόξου απέδειξε η Πηνελόπη … την αξιοπιστία της.
Πως… το κατείχε και το φύλαγε για την επιστροφή του.
Θα μπορούσε μια σύγχρονη «Πηνελόπη» να βρίσκεται στο διαδίκτυο εφ όσον το δηλώνει ως προτίμηση της;
ΝΑΙ! Θα μπορούσε!
Με το χώρο της, το ιστοχώρο την… ιστοσελίδα της ….μπλογκ .
Με την άρτια παρουσίαση των θεμάτων της …σε βαθύ επίπεδο γνώσης…
συνδεδεμένων μεταξυ τους, με υψηλό επίπεδο αισθητικής, αρμονία χρωμάτων συμβόλων ,εικόνων, όπως θα ταίριαζε σε ένα καθαρό «παλάτι»
με την δύναμη , την σαφήνεια του λόγου της …την αψογοσύνη του υφαντού της ….που να συνδέεται άμεσα με το θέμα που διαπραγματευόμαστε και μας ενδιαφέρει.
Υπάρχει κάτι τέτοιο και που;
Θα ήταν πολύ ελπιδοφόρα για μας να υπήρχαν τέτοιοι χώροι στον τηλεμαχικό δίκτυο του Διός γυναικεία παλάτια ενός καθαρού νου
…διότι η Πηνελόπη δεν είναι «ανάπηρη». Μπορεί να χειριστεί την λογική όπως και την σιωπηλή γνώση άριστα.
Στον σχετικά πρόσφατο παρελθόν πέρασαν από την χώρα της Λάϊον, αρκετοί επισκέπτες μερικοί των οποίων δήλωσαν ΟΔΥΣΣΕΙΣ, ΛΑΕΡΤΗΔΕΣ ΟΜΗΡΟΙ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ πουλήσαν αγάπες φιλίες φιλιά κλπ καθώς γνωρίζεις αφού έχεις παρακολουθήσει το έργο από κοντά.
Με μεγάλο κομπασμό και αυταρέσκεια δήλωναν διάφορα. ονόματα …αβίαστα εύκολα.
Όμως όταν ήλθε η ώρα σε ένα απλό crus test να αποδείξουν το ελάχιστο απέδειξαν…. το «τίποτα.»
Επειδή καλά είναι τα λόγια και εύκολα αλλά ακόμη καλύτερα είναι οι αποδείξεις και πιο δύσκολες ….ίσως θα πρέπει να γυρέψεις τις δικές σου από τον δικό σου τον προσωπικό Οδυσσέα, όταν τον βρείς,
και ο ρόλος της Ευρυνόμης, να είναι πιο κοντά στις προσωπικές σου προδιαγραφές αφού αγαπάς την Πηνελόπη τόσο. …κυρία επί των τιμών της.
Εμείς δεν έχουμε δηλώσει τίποτα … ούτε ΠΗΝΕΛΟΠΕΣ ούτε ΟΔΥΣΣΕΙΣ ….
και δεν έχουμε υπογράψει ποτέ με αυτά τα ονόματα. ..από αληθινό σεβασμό στην δόνηση τους αλλά και πλήρη συναίσθηση των ευθυνών που συνεπάγονται.
Απλοί πολεμιστές είμαστε …της ζωής και επαναστάτες της καθημερινότητας με τον τρόπο μας, δηλ…… καλλιτέχνες.
Λίο
26 Φεβρουαρίου 2011 στο 13:04 |
Γνωρίζεις έναν έλληνα που να αποδεικνύει αυτό που δηλώνει ότι είναι;
Εγώ προσωπικά Όχι, ούτε έναν!
Όλοι αρέσκονται στο… ότι δηλώσεις είσαι…. και στην δημιουργία των εντυπώσεων και ειδικά εδώ μέσα στο διαδίκτυο.
Ειλικρινά, χαίρομαι που ακούω τα λόγια σου αυτά, αποδεικνύουν και την ιερότητα του χώρου, έτσι τον βλέπω εγώ τον τόπο αυτό και αισθάνθηκα μεγάλη θλίψη και οργή βλέποντας τον να μετατρέπεται σε σκυλάδικο, με συγχωρείς για την έκφραση, αλλά έτσι τον είδαν να μετατρέπεται τα δικά μου μάτια.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν και φυσικά δεν ζητώ και καμία επιβεβαίωση. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να πω το εξής:
Έχω απογοητευθεί πολύ από τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει που συζητούν ιδέες, μιλούν για γνώση, αυτογνωσία, Θεούς, Δαίμονες, φιλοσοφία, φιλοσοφικά ρεύματα και προτρέπουν στη μελέτη των προγόνων μας και ξέρεις τι είδα πίσω από όλα αυτά;
Υλιστές
Ανισόρροπους
Απειθάρχητους
Εγωκεντρικούς
Και πολλά άλλα…
Χαίρομαι όμως πολύ, που μόλις τώρα, αρχίζει μία φλόγα ελπίδας να ανάβει μέσα στην ψυχή μου, ότι όλοι μπορεί να μην είναι ίδιοι!
Όχι αγαπητέ Λίο, δεν ψάχνω για κανέναν Οδυσσέα με την έννοια που το θέτεις, δεν φταις εσύ γι΄αυτό αλλά εγώ που έδωσα λανθασμένη εντύπωση…
Καλημέρα
26 Φεβρουαρίου 2011 στο 14:28 |
Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα!
Πήρες μέρος σε αυτή την ιστορία,… συμμετείχες και πως
ή την παρακολούθησες ….σαν «θεατής» και μόνο;
Στην πρώτη την περίπτωση ποιο ή ποια ήταν τα ονόματα σου και τα σχόλια σου , οι σκέψεις σου και οι απόψεις σου η παρέμβαση σου
….η φροντίδα σου για αυτό τον ιερό χώρο που λες ότι αγάπησες
και τους φιλοξένησε όλους με αφάνταστη καλή διάθεση και απέριττη ευγένεια;
Πως τον προστάτεψες ….με ποια κατάθεση σου;
Στην δεύτερη … γιατί παρέμεινες αμέτοχη και συνένοχη στην λεηλασία
και στο μεγάλο φαγοπότι των μνηστήρων του παλατιού;
Γιατί δεν παρενέβηκες για λόγους δικαιοσύνης ….εφ΄όσον δεν σου ήταν αδιάφορη η υπόθεση… όπως ισχυρίζεσαι,… με πειθαρχία, έλλειψη εγωκεντρισμού , αρμονική ισορροπία, και υγιή πνευματικότητα;
Ποιον …τι και πως την υπερασπίστηκες;
Στην ώρα των εξηγήσεων…. έτσι τίθεται το θέμα.
Ποια ήταν η συμμετοχή σου και ποια η συνένοχη αποχή σου στα δρώμενα και στα ….μαρμαρένια αλώνια;
Ποιες είναι οι αποδείξεις σου για αυτά που δηλώνεις;
Αγάπη ,…ενδιαφέρον θλίψη οργή απογοήτευση και άλλα τινά .
Σε ακούμε….
Μπορεί να πιστεύεις πως δεν έχεις «ανάγκη να αποδείξεις τίποτα »
αλλά για να συνεχίσεις και να δικαιούσαι να ομιλείς εδώ μετά το τέλος της παράστασης για ιδέες και συνασθήματα και ειδικά να δηλώνεις
«η ψυχή των Ελλήνων «…. οφείλεις να το κάνεις για να μη δίνεις λανθασμένες εντυπώσεις.
Λίο
26 Φεβρουαρίου 2011 στο 18:40 |
Συμμετείχα ελάχιστα και για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι που άρχισα να αισθάνομαι ξένη μέσα σε ξένους!. Η Λάϊον έμοιαζε με Αρένα λυσσασμένων λιονταριών. Ήταν τόσο μεγάλος ο σεβασμός στο πρόσωπο σας, που σε καμία περίπτωση δεν θα καταχραζόμουν την φιλοξενία σας απαντώντας η συμμετέχοντας στα καλέσματα… ΄΄μάχης΄΄.
Τις σκέψεις μου τις εξέφρασα και αποχώρησα.
Ερχόμουν καμιά φορά και έφευγα χωρίς να με αντιληφθεί κανείς.
Ενδόμυχα γνώριζα ότι αυτή η κατάσταση θα αλλάξει αλλά δεν ήμουν εγώ αυτός που έπρεπε να το κάνει.
Και μη με πεις και ευθυνοφοβική γιατί δεν είμαι, εντάξει;
Πέστα όμως όλα Λίο, πέστα!
Εκτόνωσε στο πρόσωπο μου όλες αυτές τις σκέψεις, δεν με ενοχλούν ούτε με θίγουν!
Πέστα όμως για να ακουστούν!
Πέστα για εκείνους που θεωρούν τα πάντα ξέφραγο αμπέλι τους!
Πέστα, και οι κραδασμοί της φωνής σου να διαπεράσουν τα σύνορα της Λάϊον και να ακουστούν στα πέρατα της Ελλάδας!
Δεν αντέχεται ποια αυτός ο εκφυλισμός, παντού, όπου σταθείς όπου βρεθείς!
Δεν έχω κάτι άλλο να πω,
Και αφού το θέτεις έτσι,
Αποχαιρετώ εσάς Πολεμιστές του Φωτός, ρωμαλέες ψυχές της Δύναμης και της Γνώσης!
Αποχαιρετώ εσάς Πολεμίστριες βάση και θεμέλιο του Γένους των Ελλήνων!
Κα τώρα, παίρνω το πινέλο μου, και διαλέγω….. ένα χρυσοκίτρινο χρώμα
και ιχνηλατώντας σχηματίζω το αγαπημένο μου σχέδιο και κλείνω τον κύκλο.
Μοιάζει σαν ολόχρυσος Ήλιος,
Ο Ήλιος που φωτίζει τον Δρόμο των Πολεμιστών
Ο Απολλώνιος Ήλιος της ψυχής τους
Ο Ήλιος που περιμένουμε να ανατείλει στην Ελλάδα…
26 Φεβρουαρίου 2011 στο 22:34 |
Να τα πω λοιπόν για όποιον και …όποια ψυχή νομίζει πως την αφορά. Καταθέτοντας απλώς την θέση μου και όχι εξορκίζοντας … μια εκτόνωση.
Η ελάχιστη συμμετοχή κάποιου σε κάτι φανερώνει και ελάχιστον ενδιαφέρον για αυτό … πλήν όμως αναφαίρετο δικαίωμα του προφανώς και ουδείς δεν τον μέμφεται επ΄ αυτού. ..διότι αντιβαίνει στην δεοντολογία περί ελευθερίας.
Η αγάπη όμως δεν συνιστάται από το ολίγιστον αλλά από το πολύ και την ενεργό συμμετοχή.
Έτσι η αγάπη λέει τι έκανε και όχι τι παρακολούθησε .
Η αγάπη η δική μας, το μεράκι μας … το ενδιαφέρον έκανε αυτό το έργο και το καταθέσαμε…μαζί με την ψυχή μας.
Αυτός που δεν παίρνει μέρος στο πόλεμο και είναι αδύναμος στην μάχη δεν μπορεί να πάρει μέρος και να μιλά υποστηρίζοντας την ειρήνη… διότι απ΄εξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέει ένας θεωρητικός χορευτής…. εν τη απουσία της κρυσταλλοποιητικής δομής και διεργασίας της τριβής.
Αν οι Έλληνες ακολουθήσουν την δική σου τακτική, να παρακολουθούν άβουλοι , δεν θα πω ευθυνόφοβοι, ….σαν ξένοι « το λιονταράκι» τους
να κατασπαράσσεται από τις ύενες, χωρίς να παίρνουν ούτε μια απλή θέση στα γεγονότα, αγαπητή μου Ψυχή, πολύ φοβούμαι πως θαργήσει αυτό ο Ήλιος που ζωγραφίζεις….. να ανατείλει και δεν θάχει απομείνει κανείς μας ζωντανός…ούτε τα λιοντάρια ούτε καν οι γατούλες τα μικρά αιλουροειδή.
Μόνο οι γύπες θα κυκλοφορούν και τα όρνεα τα εκφυλιστικά.
Εν πάσει περιπτώσει… καταληκτικά κα απορρητικά
εμείς εδώ στην χώρα της Λάϊον δεν λέμε πως είμαστε η ψυχή της Ελλάδος … είναι πολλοί αυτοί που την αποτελούν, εμείς λέμε πως είμαστε μέρος αυτής της ψυχής.
Γιατί ;
Γιατί θέλουμε να είμαστε μέρος της …γιατί η καρδιά μας χτυπά αγωνιά σκέφτεται μαζί της αισθάνεται και θέλουμε να είμαστε μέρος της αλληλεπίδρασης των συμβαινόντων.
Γι αυτό και πήραμε μέρος σε αυτό τον πόλεμο τον τηλεμαχικό του διαδικτύου παρεμβαίνοντας και καταθέτοντας τις σκέψεις μας, τις απόψεις μας και τις προθέσεις μας ανάμεσα στις οποίες δεν ήταν μολονότι να εμπνεύσουμε και …. άκρατο σεβασμό.
Και μια ειλικρινής φιλία και ο λόγος της … μας είναι υπέρ του δέοντος αρκετή πολύτιμη και αποδεκτή.
Λίο
27 Φεβρουαρίου 2011 στο 12:56 |
Η λογική και η ορθότητα χαρακτηρίζουν την κάθε σου σκέψη και ότι έχεις πει και δεν κρύβω ότι έχω πονέσει πολύ αλλά….
Προτιμώ να πονέσω εγώ και να ειπωθούν οι αλήθειες παρά να παραμένουν μετέωρες στη λήθη.
Ναι Λίο, αισθάνομαι έντονα την ανάγκη να απολογηθώ, αλλά αν το έκανα, και μάθαινες κάποια πράγματα, θα αναθεωρούσες τα περισσότερα από όσα έχεις πει.
Ο σκοπός όμως δεν είναι να ‘’ δικαιωθεί’’ ένας αλλά να συνειδητοποιήσουν πολλοί!
Να σοβαρευτούν και να αναλάβουν την ευθύνη τους!
Για να πάρω το θάρρος να ζωγραφίσω αυτόν τον Ήλιο, δεν είναι επειδή είμαι η αδαής Μικρή Σταχτοπούτα, όπως κάποτε με είχες χαρακτηρίσει, και ποτέ δεν θα ξεχάσω, ένα ασχημόπαπο είμαι που βλέποντας τα φτερά ενός κύκνου ήθελα να γίνω να σαν αυτόν, γιατί αυτό ήταν το όνειρο μου…. πήρα όμως με θάρρος το πινέλο μου, γιατί κι εγώ με την ελάχιστη ενέργεια που διαθέτω, προσπαθώ να κάνω κάτι για την Ελλάδα.
Στην ησυχία της νύχτας, λίγο πριν ξημερώσει, ακούω τα αναφιλητά της και μέσα στον θρήνο της συνεχώς ψιθυρίζει, όχι για την κατάντια της, αλλά για τα παιδιά της…
Κάποιος είπε :
Οι αδύνατοι είναι οι πιο ισχυροί. «Το μυστικό αυτό το κατέχουν οι Γυναίκες και οι Υπανάπτυκτες Χώρες»
Και φθάνω εκεί που θέλω να καταλήξω…
Είναι καιρός πλέον οι γυναίκες να θυμηθούμε τον ρόλο μας, έχουμε αποδείξει στους εαυτούς μας ότι πήραμε την ζωή μας στα χέρια μας, αλλά υποβαθμίσαμε το σπίτι μας την κοινωνία και αφήσαμε τα παιδιά μας έρμαιο των δούλων. Είναι καιρός να εκμεταλλευτούμε την δύναμη μας, την γνώση του μυστικού και να αναλάβουμε ενεργό δράση!
Από εμάς εξαρτάται!
Διότι εμείς διαμορφώνουμε τις μελλοντικές γενιές, τις μελλοντικές κοινωνίες…
Ευχαριστώ Λίο για όσα μου έχεις δώσει
Σας ευχαριστώ όλους τους Πολεμιστές!
27 Φεβρουαρίου 2011 στο 14:19 |
Ούτε ένας το μπορεί ούτε όλοι …το δύνανται!
Αλλά «ένας για όλους και όλοι για ένα «….ίσως είναι η κατάλληλη μέθοδος και στρατηγική.
Σε «ζορίσαμε » , με εμού ηθελημένα … διότι η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο πρέπει να είναι ο καθένας μας με το προσωπικό του παράδειγμα και επαρκή της καταγραφής… τα δεδομένα.
Η πρόταση μου ήταν και εξακολουθεί να παραμένει ανακεφαλαιωτικής μορφής σε απολογητική διαδικασία …. με ειλικρινέστατη την διάθεση μου να αναθεωρήσω την «ετυμηγορία» των συμπερασμάτων μου.
Καθ΄ότι στα κύματα του διαδυκτύου κινδυνεύει κανείς να χαθεί σε θολές ομίχλες του Ποσειδώνα, σε Λαβύρινθους να παγιδευτεί …….σε αφιλόξενα νησιά να ξεβραστεί και να μην φθάσει ποτέ στην στεριά που επιθυμεί.
Όλα είναι μια μικρογραφία – χορογραφία … «αντίγραφο » του πάνω και του κάτω του μέσα και του έξω.
Μου αρέσει πολύ η ηρωίδα του παραμυθιού της Σταχτοπούτας γιατί μοιάζει με τον ζητιάνο Οδυσσέα που πετά τα κουρελιασμένα ρούχα του όταν ζητά πίσω τον κόσμο του με πόδια καθαρά και «γοβάκια «σωστά…
και από ασχημόπαπο γίνεται ζεύξιος κύκνος σε μαγικό χορό.
Αγαπούμε τον Οδυσσέα ,την γυναίκα του την Πηνελόπη ,τον γιο του τον Τηλέμαχο …. ακόλουθοι τους αξιόπιστοι θέλουμε να είμαστε. Λατρεύουμε τις Ομηρικές Ιστορίες και τις επαναφέρουμε στην Μνήμη πολύτροπα για να συντονιστούμε με τον κραδασμό της Πηγής τους με σκοπό να αυτοβελτιωθούμε και να συνεισφέρουμε στο καλό του συνόλου και της πατρίδος μας.
Σημασία έχει να κάνει ο καθένας μας ότι μπορεί καλύτερα ….με τα μέσα τις γνώσεις, την ενέργεια και τι ς δυνάμεις που διαθέτει σε αρμονική ευφυή συνεργασία με τους υγιείς φορείς.
Οι γυναίκες μπορούν να κάνουν πολλά γιατί φέρουν μέσα τους κυοφορούν πάντα και προστατεύουν την Ζωή.
Σε ευχαριστούμε και εμείς για την κατάθεση των σκέψεων σου και την αντοχή σου …σε «σκληρές » ερωτήσεις.
Λίο
27 Φεβρουαρίου 2011 στο 19:11 |
Τις στρατηγικές σου και τις μεθόδους σου τις γνωρίζω πολύ καλά, γνωρίζω τις αντιδράσεις σου και ας έχουμε ανταλλάξει ελάχιστες κουβέντες.
Και έρχομαι τώρα να σε ρωτήσω: Μήπως η αποποίηση των ευθυνών, η υπεκφυγή και η μετάβαση τους σε… ΄΄τρίτους΄΄… ναι μεν είναι μία καλή στρατηγική αλλά δεν σε απαλλάσσει από την ενοχή του ηθικού αυτουργού και εκτελεστή του εγκλήματος που διαπράχθηκε;
Μήπως το κύριο γνώρισμα της Ανδρείας είναι η ειλικρίνεια η ανάληψη ευθυνών και η αποκατάσταση της δικαιοσύνης και όχι η στρατηγική υπεκφυγή δια της τεθλασμένης;
Είμαι βέβαιη ότι το γνωρίζεις και το παραδέχεσαι, η Θεά έχει μεριμνήσει γι΄αυτό!
Και εφ΄ όσον μιλήσαμε για ρόλους, η ψυχή είναι αυτή που έρχεται τώρα να σου το υπενθυμίσει, διότι κανείς άλλος δεν πρόκειται να βρει το θάρρος να το κάνει.
Σκέψου το λοιπόν κάνε την ανακεφαλαίωση σου και απάντησε στον εαυτό σου!
Θα συμβάλλει πολύ στην αλλαγή του κόσμου ως παράδειγμα προς μίμηση!
Χαίρεται και Αντίο
27 Φεβρουαρίου 2011 στο 20:36
Αντίο και στο καλό προσπάθησε να βρεις την ισορροπία σου με κάτι που να μπορέσεις να αγαπήσεις πραγματικά και να ασχοληθείς με αυτό.
Θα φροντίσω να σώσω την ψυχή μου συμφώνως με τας υποδείξεις
… όντας καθ ολοκληρίαν ….αμαρτωλός και αυτουργός.
Λίο
20 Μαΐου 2011 στο 21:31
Η συνείδηση μου δεν μου επιτρέπει να καθυστερήσω άλλο και ειδικά τώρα που περνώντας από εδώ είδα αυτό που είδα ….
Απεχθάνομαι τις φλυαρίες αλλά δυστυχώς θα μακρηγορήσω.
Σε αυτήν την πολύχρωμη Χώρα συναντήσαμε τους προγόνους μας, λατρέψαμε τους Θεούς μας, εκτιμήσαμε τους κατοίκους της,
Ταυτιστήκαμε με τους Ομηρικούς ήρωες και ονειρευτήκαμε την επιστροφή του Οδυσσέα και περιφερόμενοι από σελίδα σε σελίδα μάθαμε να τον καρτερούμε.
Κάθε ώρα αναμονής δυσβάσταχτη, ισοδυναμεί με την αιωνιότητα….
Μάταια τον περιμένουμε, ο Οδυσσέας δεν θα έρθει!
Πρέπει να τον αναζητήσουμε και να τον φέρουμε πίσω ΕΜΕΙΣ!
Ναί εμείς, μία χούφτα ψυχές, δεν είμαστε παραπάνω!
Ο Οδυσσέας είναι κοντά μας αλλά δεν τον βλέπουμε, και για να το δούμε δεν αρκεί
μόνο το συλλογικό πνεύμα, η ομόνοια μεταξύ μας και να επιστρέψουμε στις αληθινές Αξίες του Ελληνισμού αλλά κυρίως να αποβάλλουμε τον ΕΓΩΙΣΜΟ μας. Μόνο τότε ο Οδυσσέας θα βρει την πυξίδα που θα του δείξει τον δρόμο της επιστροφής του και η φλόγα στις καρδιές μας θα του φωτίζουν κάθε σκοτεινό σημείο…
Ο Όμηρος το λέει ξεκάθαρα και ο Οδυσσέας χρειάζεται γνήσιους Πολεμιστές, υπερήφανους, όχι εγωιστές….
Η καρδιά μου πονά και δεν αντέχει ξέροντας ότι έχω προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα και πικρία σε ανθρώπους που έχω εκτιμήσει… Εκτίμησα τον πλούτο που με κόπο αποκτήσατε και μας προσφέρατε απλόχερα. Με τις σελίδες σας αγγίξατε την ψυχή μου, σε πολλές απο αυτές είδα τον εαυτό μου, σκέψεις μου, πράξεις μου και κάποιους αξιόλογους σχολιαστές. Γι αυτόν τον λόγο λοιπόν σας άνοιξα διάπλατα την αυτήν την ψυχή και σας επέτρεψα να δείτε τα βάθη της και την αγνότητα της. Το αποτέλεσμα πλέον δεν έχει καμία σημασία.
Σημασία έχει ότι σε στενοχώρησα Λίο Λεόν και η καρδιά μου δεν το αντέχει.
Με πλήρη συνείδηση σου είπα κάποια πράγματα μόνο και μόνο για να σκεφτείς και να αισθανθείς…. με πόνο ψυχής αφού υπήρχε το ενδεχόμενο να σε πλήγωνα αλλά και θυμό ομολογώ.
Δεν αισθάνθηκα ικανοποίηση.
Έπρεπε όμως να το κάνω!
Γιατί;
Διότι στον Λίο δεν ταιριάζουν τέτοιες συμπεριφορές!
Δεν σου ταιριάζει η λοιδορία.
Είσαι ένας ανώτερος άνθρωπος, όχι απλά ένας άνθρωπος με γνώσεις. Πνεύμα ελεύθερο, δημιουργικό ικανό να σπείρει και να θερίσει καρπούς και στα πιό άγονα εδάφη. Από τέτοιους ανθρώπους κανείς έχει απαιτήσεις κι εγώ ήθελα να βλέπω έναν αψεγάδιαστο πολεμιστή.
Δεν υπάρχει ίχνος κακίας μέσα στην ψυχή μου Λίο, μόνο παράπονο υπάρχει….
δεν ήρθα όμως για να πω αυτό….
Αισθάνομαι την ηθική υποχρέωση να αποκαταστήσω μία παράληψη μου. Ναι! Πρέπει να υπάρχουν Έλληνες πραγματικοί Πολεμιστές, που ανιδιοτελώς μοχθούν στην μετάδοση της αγάπης για την Πατρίδα και της Γνώσης. Είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω έναν Πολεμιστή του Φωτός,, γνήσιο τέκνο της Αθηνάς, κι εσείς του μοιάζετε πολύ! Και κατά βάθος πιστεύω ότι είσθε αξιόλογοι Πολεμιστές.
Θα ήθελα να κλείσω με την ίδια ευχή που πρόσφατα εξέφρασα, απο τα βάθη της καρδιάς μου:
Να είστε πάντα ακμαίοι ζωντανοί και πάντα ευτυχισμένοι!
Ίσως ο κοινός μας πόθος, αυτό το όνειρο να δούμε την Ελλάδα όπως ακριβώς της αρμόζει, κάποια πέρα πραγματοποιηθεί και τότε να ξανασμίξουμε σε μία μεγάλη γιορτή!
21 Μαΐου 2011 στο 08:12
Αγαπητή μου Ψυχή,
Είναι φορές που χρειάζεται να σιωπούμε και φορές που απαιτείται να ομιλούμε.
Στιγμές για να σκεφτούμε , να λακωνίσουμε φιλοσοφώντας και στιγμές να μακρηγορήσουμε φλυαρώντας. Καιρός για να κρύψουμε καιρός …για να φανερώσουμε.
Με στεναχώρησαν και με στεναχωρούν πολλά πράγματα και εσύ δεν ανήκεις στα μεγαλύτερα και στα περισσότερα από αυτά που συμβαίνουν και με θλίβουν γύρω μου.
Οπωσδήποτε κάποια πραγματάκια σου τα χρεώνω και θα σου τα πω μπαίνοντας κατά ευθεία στο θέμα με απόλυτη ειλικρίνεια και ευθύτητα.
Το ότι ήρθες εδώ αναζητώντας κάποιον άλλον και μπερδεύοντας με αυτόν το αντιλήφθηκα αμέσως και σου το είπα … όχι δεν είμαι αυτός που γυρεύεις ευθύς εξ αρχής με λόγο τιμής.
Το ότι με προκάλεσες σε ένα παιγνίδι κυριαρχίας …. σοκ και στο κυνηγητό του αγριοκάτσικου είναι καταγραμμένο , δεν έχω σβήσει τίποτα και ποτέ …εκτός από αυτά που μου ζήτησες να απεγκρίνω. Αποδέχτηκα την πρόκληση πλήρως ως όφειλα στο πνεύμα του πολεμιστή μη γνωρίζοντας τίποτα για σένα και την ιστορία σου.
Το ότι αποφάσισα να σε παρακολουθήσω και να σε παραφυλάξω για να διακρίνω χαράσσοντας το διάστημα εμπιστοσύνης , φαντάζομαι δεν έχεις αμφιβολία καμία.
Το ότι εκτίμησα τις γνώσεις το κουράγιο σου, την αντοχή σου …την ευφυΐα σου και σου το έχω δείξει και το έχω πει.
Το ότι έχω γίνει θηρίο με τις συμφωνίες και τις συμπαιγνίες σου κάτω από το τραπέζι το έχεις αντιληφθεί Δεν το έχω κρύψει πολύ.
Έχω πολλά ελαττώματα και μεγάλα. Είμαι δύσκολος χαρακτήρας, Μοναχικός ,υπερόπτης ,ξεροκέφαλος, γίνομαι απόλυτος , είμαι απρόσιτος, θυμώνω εξοργίζομαι, βγάζω κυριολεκτικά την ψυχή στον άλλον ζητώντας διαρκώς αποδείξεις, είμαι καχύποπτος αλλά όχι κακοπροαίρετος ούτε λοιδωριστής.
Και η αλήθεια είναι πως μου αρέσει το παιγνίδι της γάτας με τον ποντικό,…η τυφλόμυγα και το παρακάνω αρκετές φορές στο κυνηγητό αυτό.
Τα υπόλοιπα …για τον Οδυσσέα και τους άλλους αγαπημένους μας ομηρικούς πολεμιστές θα τα πούμε στην συνέχεια και θα πρέπει να πούμε πολλά και να κάνουμε πολύ περισσότερα θαρρώ …..αντάξιοι απόγονοι αυτών.
Αυτή η γιορτή είναι η ευχή και το όνειρο μας!
Να είμαστε εκεί!
Λίο
21 Μαΐου 2011 στο 10:52
Θεέ μου… τι συμβαίνει;
τι έχω κάνει;
δεν μπορώ να το πιστέψω…
Νομίζω ότι με έχεις μπερδέψει με άλλο άτομο καλέ μου,
και τώρα μόλις πήρα απάντηση σε ένα βασανιστικό γιατί που διαρκώς αιωρούνταν τόσο καιρό…
Τρέμει η ψυχή μου αυτή τη στιγμή… και τα χέρια μου…
Θέλω να σου πω κάτι με όλη την ειλικρίνεια που με χαρακτηρίζει, δεν ήρθα εδώ ψάχνοντας για κανέναν, κάθε άλλο, αλλά πως να σου το δώσω να το καταλάβεις, και αν ανέφερα έναν άνθρωπο που θαυμάζω, δεν σχετίζεται με όσα έχουν διαδραματιστεί εδώ, το μόνο βέβαιο είναι ότι τρέφω την ίδια εκτίμηση και για τους δύο,
ε! εσένα περισσότερο … αφού σε ξέρω παραπάνω και ας μην σε έχω δει ποτέ… δεν ξέρω πως εξηγήται αλλά τον χαρακτήρα σου τον γνωρίζω καλά!
Υπάρχουν κάποια «κομβικά» σημεία στις σκέψεις σου που με προβληματίζουν και με πνίγουν!
Όχι Λίο μου δεν είμαι Λιοντάρι όπως νομίζω ότι πιστεύεις και καμία σχέση δεν έχω.
Σε προκάλεσα σε παιγνίδι κυριαρχίας;
συμπαιγνίες; τι είναι αυτά;
παρακολούθηση…
παραφύλαξη…
αυτό καίει πραγματικά,
κάτι αισθάνομαι αλλά το θεωρώ τρέλα και τρέλα μη ελεγχόμενη… όπως και κάποια άλλα…
Πως μπορούν να διευκρινιστούν όλα αυτά;
και πως να σου ζητήσω συγνώμη για τόσο σοβαρά «παραπτώματα» όταν κατά πάσα πιθανότητα δεν έχω σχέση με αυτά;
21 Μαΐου 2011 στο 12:25
Δεν βαριέσαι ….έχω κάνει μεγαλύτερα παραπτώματα και περισσότερες μα….κίες για να κρατήσω κακίες.
Δεν βγάζει κανείς άκρη με όλα αυτά.
Τώρα είμαστε στην λογική . Η παράσταση έχει τελείωσει Η ελεγχόμενη τρέλα στην άκρη , την ώρα των εξηγήσεων ,
να τοποθετηθεί.
Όμως γνωρίζεις πολύ καλά, αγαπητή Ψυχή μου… πως η τιμή απαιτεί αυτό να ορίζεται ευθύς εξ αρχής και όχι εκ των υστέρων. Και σε αυτό υπήρξα απόλυτα συνεπής αλλά αγνοήθηκα…. από αμετροεπείς.
Από εδώ πέρασαν πολλοί …κάτι ξεχασμένοι άφραγκοι ναυτικοί με κατεβατά σχόλια για τα ερπετοειδή, που χάιδευαν των κοριτσιών τα χρυσά μαλλιά , πράσινα λιοντάρια αφυπνισμένης κουνταλίνης,ακόλουθα της Ευρυνόμης του μεγάλου Ιουδαίου θεραπευτή, ιδρυτές του Φοχάτ, θεοσοφιστές ιπτάμενοι ξανθοί, θεές ,θεοί και θέαινες, λαβύρινθοι ιστοί, κυρίες ποτνίες φιδιών, πεταλούδες από εδώ και από εκεί …
Παρατηρώντας τα όλα αυτά …παρατηρούσα τον εαυτό μου και παραφύλαγα τις δράσεις και τις αντιδράσεις μου .Έτσι έμαθα πολλά για μένα και αρκετά για τους άλλους. Παρ όλο που δεν τους συνάντησα ποτέ από κοντά τηρώντας την απόσταση ασφαλείας για λόγους χαρτογραφίας.
Είναι αλήθεια πως σε μια πρώτη επαφή θα βγάλω την ψυχή σε κάποιον γιατί είμαι δύσκολος πολύ . Είναι γεγονός όμως ότι δεν τσιγκουνεύομαι καθόλου να βγάλω και να καταθέσω και την δική μου γιατί είναι η ενεργειακή δομή και η πρόθεση μου αυτή.
Ας μη ασχοληθούμε με άλλα κουτσομπολιά και να κοιτάξουμε μπροστά.
Η ανθρώπινη φύση και η ψυχή έχει τα προβλήματα της στον κόσμο της ύλης σε αντίφαση,αντίθεση και συζυγία με την έκλειψη την
ολική .
Λίο
23 Μαΐου 2011 στο 12:33
Ακριβώς όσοι ανέφερες με έκαναν να φύγω τρέχοντας από εδώ, μα ακριβώς!!!
Κάποτε είχες αναρτήσει το «The Show must go on» ήξερα πως αισθανόσουν…. δεν χρειάζεται να πω τίποτε άλλο επ’ αυτού…
Μοιάζουμε σαν χαρακτήρες, μόνο που εγώ είμαι πιο μοναχικός άνθρωπος και μονόχνοτος θα έλεγα, μακάρι όμως να είχα το μυαλό σου!
Δεν πρέπει νομίζω να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση, διότι κανέναν άλλον δεν αφορά και θα έχει γίνει κουραστική για τους επισκέπτες αυτού του Τόπου.
Όταν επέστρεψα, σας έδωσα ολοκάθαρα να καταλάβετε ποια ήμουν ….
Ήρθα με άλλο όνομα όχι για καμουφλάζ, είναι ολοφάνερο, αλλά για άλλους λόγους.
Ότι έγινε έγινε και για κάποιο λόγο έγινε…. ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω…
Πολύ πριν σας γνωρίσω, η Αθηνά ήρθε ένα βράδυ και μου είπε…
Μην κλαίς, ήρθε ο καιρός της επιστροφής σου…
νόμιζα ότι άρχισα να τρελαίνομαι, δεν κατάλαβα τι εννοούσε αυτή η ψιθυριστή φωνή….
ο Ερμής με έφερε ένα πρωινό σε αυτήν την Μαγευτική Χώρα και κατάλαβα πολλά…
Παρουσιάστηκαν εμπόδια πολλά,
είδα τον θάνατο με τα ίδια μου τα μάτια
αλλά είδα και την ζωή όπως ποτέ άλλοτε από τότε μέχρι τώρα.
Αυτό το λέω πρώτη φορά ίσως και τελευταία…
Οι Πολεμιστές, η Χώρα, τα Αστέρια και τα Τραγούδια των Λιονταριών είναι η πορεία του ανθρώπου.
Εδώ, μπορείς να βρεις την ουσία, τον στόχο και τον προορισμό από τον οποίον δεν παρεκκλίνεις!
Ο σεβασμός μου προς εσάς αλλά κυρίως προς τον εαυτό μου δεν θα μου επέτρεπαν ποτέ να παίξω και να ασχοληθώ με συμπαιγνίες και ο χρόνος μου είναι λίγος και πολύτιμος! και το ήθος και η αξιοπρέπεια είναι οι αρχές μου σε όλη μου την ζωή…
Εύχομαι να έχουν ξεκαθαριστεί τα πράγματα αφού δεν αντέχω το βάρος της αδικίας.
Ήρθα εδώ για να εκφράσω την απεριόριστη εκτίμηση μου και την αγάπη μου!
αλλά και την ευγνωμοσύνη μου!
Λίο, σε ευχαριστώ!
23 Μαΐου 2011 στο 13:59
Δεν ξέρω Ψυχή, δεν ξέρω βρε κορίτσι μου ειλικρινά ποτέ δεν έβγαλα άκρη ποιος ήταν ποιος και ποια. Ήταν τόσο πολλοί. Απλά έκλεισα τα μάτια…. έδεσα το μαντήλι και προσπαθούσα να μαντέψω να δω άμεσα την ενέργεια όπως ρέει στο σύμπαν πίσω από τον κάθε σχολιαστή… σε μια παράσταση ζωής …ζωντανή αντιγραφή της πραγματικότητας.
Δέχομαι αυτό που λέει κάποιος και αφήνω τον χρόνο να αποδείξει το ψέμα και την αλήθεια του απλά … συμπλέοντας μαζί του και παρατηρώντας τον. Δεν θέλω να γίνω σκληρός και άκαμπτος μαζί σου… φαινόσουν τόσο ευαίσθητη. Οι ευαίσθητοι άνθρωποι με αφοπλίζουν. Κατάλαβα ποια είσαι και με το όνομα που έγραφες τα σχόλια.
Έμεινα με την εντύπωση πως ήσουν μέρος της συμπαιγνίας και της πρόκλησης για αυτό και σε αντιμετώπισα έτσι ….στην επιστροφή σου.
Να είσαι καλά !
Θάλασσες τα όνειρα μας …..σε κοσμικές θάλασσες της αντίληψης ταξιδεύουμε καράβια του νου… σε πελάγη της συνείδησης
Έχω μια καλύτερη πρόταση για τραγούδι από το
“The Show must go on”
και το παραθέτω αμέσως τώρα για όλους όσους ταξιδεύουν
…σε ωκεάνεια ομηρικά νερά…τολμηρά:
Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
όσα με λόγια δεν έχω πει…..
Λίο
Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ’ αγαπώ με τα καλοκαίρια
με τρικυμίες και με βροχές
με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια
θα ονειρεύεσαι ό,τι θες
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω
Τα καλοκαίρια πες μου πώς μπορώ
μονάχη* μου να ζήσω
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω,
θα βγω να σε ζητήσω
Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες:
Θα σ’ αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις
σαν αμαρτία και σαν γιορτή
Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
όσα με λόγια δε σου ‘χω πει
25 Μαΐου 2011 στο 12:22
Θάλασσες τα όνειρα μας
και άσπρα καράβια εμείς θα αρμενίζουμε
σε ωκεανούς με ανέμους ευνοϊκούς στα πανιά
και κύματα ορμητικά
να μας πηγαίνουν σε λιμάνια εξωτικά
και με πλούσιους θησαυρούς να γεμίζουμε κάθε φορά
και χρώματα και αρώματα να μας πλημμυρίζουν αισθησιακά
να σηκώνουμε πρυμάτσες, πάντα με χαρά
με μουσικές και τραγούδια ρυθμικά
να τραβάμε τα κουπιά
όλοι μαζί με τους Θεούς μας συντροφιά….
27 Φεβρουαρίου 2011 στο 14:42 |
Δημιουργια εντυπωσεων!?
Οχι σε καμμια περιπτωση! Το εχουν διακυρηξει οι οικοδεσποτες παμπολες φορες,και στο βαθμο που μας αρμοζει και εμεις οι υπολοιποι ομοτραπεζοι.
Ουτε ιερος χωρος ειναι!Αλλου ειναι οι ιεροι χωροι των Ελληνων.
Μια συγχρονη Εκκλησια του Δημου ισως,οπου εχουν λογο οι γιοι των λιθοξοων,των κεραμοποιων,οι Δεκα Στρατηγοι,οι Σοφιστες,αλλα και οι απεσταλμενοι του Μεγαλου Βασιλεως.
Ενας χωρος που συντονιζεται η αγωνια για την Μανα μας που μας γεννησε μας αναστησε και τωρα αρρωστησε μας κοιτα στα ματια και εμεις
σαν μικρα παιδια δεν μπορουμε να της παμε ουτε νερο.
Ενας χωρος που ο καθενας βαζει αυτο που εχει,καποιοι τα πολλα,τα βελη,οι υπολοιποι οτι εχουμε βελη,πετρες ακομη και βρισιες,που δεν τις πεταμε εναντιων αλληλων αλλα εναντων κοινου στοχου.
Γιαυτο και εξαφανιζομαστε για λιγο,γιατι αδειαζουμε,γιατι αν εν εχεις να πεις τιποτα καλυτερα να σιωπας.
Η γκαστρεια ομως ειναι διαρκης και μονιμη σε καιει τα στηθια,το βλεμμα Της σε στοιχειωνει προσπαθεις να μηχανευτεις στιβεις το μυαλο σου να Την βοηθησεις.
Το κουβαρι μαζευεται,τα χρονια περναν,τι θα αφησουμε στα παιδια μας,τι Πατριδα θα αφησουμε.Τζαμπα ζησαμε??
Ο ιδεατος,πνευματικος και γεωγραφικος χωρος Ελλας δεχεται μια ανευ προηγουμενου στην ιστορια της επιθεση,ηταν επομενο οτι και η χωρα της Λιον δεν θα εμενε αλλωβητη.
Ετσι ορμωμενοι αλλοι απο κρυφες επιθυμιες,αλλοι απο προσδοκιες,ψευδαισθησεις,προμελετη,κακοβουλια,επαρση,ηρθαν και μιλησαν σε διαφορες γλωσσες και με διαφορετικες λαλιες.
Τους ακουσαμε!και τους κλεισαμε στο ναο της Χαλκιοικου Αθηνας να πεθανουν απο ασιτεια.
Οι υπολοιποι ειμαστε Εδω! Αγεροχοι,Δυνατοι,Ασυμβιβαστοι,Παρορμητικοι
Σιωπηλοι,Εκρηκτικοι,Σκεπτικοι,Αποφασισμενοι,Ωριμοι,Συνετοι,Θυμωμενοι και Ωραιοι σαν Ελληνες, σαν απο παντα ετοιμοι,πλενουμε και χτενιζουμε την κομη μας και περιμενουμε..
27 Φεβρουαρίου 2011 στο 20:31 |
Σαν έτοιμοι από καιρό, φίλε μας Φρυκτωρέ,
» ειμαστε Εδω! Αγεροχοι,Δυνατοι,Ασυμβιβαστοι,Παρορμητικοι
Σιωπηλοι,Εκρηκτικοι,Σκεπτικοι,Αποφασισμενοι,Ωριμοι,Συνετοι,Θυμωμενοι και Ωραιοι σαν Ελληνες, σαν απο παντα ετοιμοι,πλενουμε και χτενιζουμε την κομη μας και περιμενουμε.. »
Έτσι πάντα εμείς κοντά μας σε νιώθουμε είτε μιλάς είτε σιωπάς και χαιρόμαστε για αυτό.
Αυτός ο πόλεμος εις βάρος μας ….εις βάρος της πατρίδος μας
δίδεται με ασυνήθιστα μέσα και με ασυνήθιστους τρόπους και από μας έτσι πρέπει να δοθεί.
Γιατί αυτό που διακυβεύεται είναι κάτι παραπάνω από την ίδια την ζωή και την αξιοπρέπεια.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για κανένα μας.
Ιερός χώρος είναι όλη η Ελλάδα και οι τόποι της ποτισμένοι με την δύναμη μαζί με την ιστορία της.
Δημιουργια εντυπωσεων!?
Οχι σε καμμια περιπτωση!
Κοπιαστική δουλειά,… επίπονη σκέψη ….υπέρβαση δυνάμεων…μόνο.
Θα μπορούσαν τα Ομηρικά Έπη να είναι ένας γεωμετρικός τόπος κοινός να ενώσουν τους ΄Ελληνες;
Θα μπορούσαν βεβαίως !
Γι αυτό έχουν γραφεί …έχουν φυλαχθεί ,έχουν περάσει κάτω από την μύτη της κατασταλτικής εξουσίας
με τον αξεπέραστο τρόπο ενός μεγάλου πολεμιστή και ποιητή.
Ένας «άσσος» στο μανίκι των Ελλήνων …για τις δύσκολες στιγμές.
Γεια σου ωραίε Έλληνα Φρυκτωρέ!
Πως λες να σχεδιάσουμε τις φρυκτωρίες του μέλλοντος
στο παρόν ιστοπόνημα;
Λίο
1 Μαρτίου 2011 στο 09:36 |
Οι φρυκτωριες του μελλοντος!
Φανταζομαι να τις διακρινει Η Υπομονη και η καρτερικοτητα,ποτε δεν ξερεις ποτε θα πεσει η Τροια,Υψηλο φρονημα και ηθικο,απαραιτητο στοιχειο περιμενοντας,Πειθαρχεια,αισθηση καθηκοντος,εσωτερικη ισορροπια και αυτοσυγκρατηση,ευκολα μπορεις να παρατησεις την φρυκτωρια σου οντας μονος,η με λιγους σε μια παγωμενη βουνοκορφη,
24ωρη επανδρωση,να μην χαθει η στιγμη,φροντιδα να μην σβησει ποτε η φωτια σου,προνοητικοτης και προμηθεια ικανης και απαραιτητης καυσιμης υλης ωστε η Μεγαλη φωτια που θα αναψει να ΙΔΩΘΕΙ..
Καλημερα.
1 Μαρτίου 2011 στο 17:51 |
Καλησπέρα Φρυκτωρέ!
Έτσι ακριβώς θα τις κάνουμε τις Φρυκτωρίες …όπως εύστοχα στοχάζεσαι και άριστα τοποθετείσαι
στην συμπεριεκτικότητα του λόγου σου και την αξιοπιστία της παρουσίας σου.
Έτσι θα τις διακρίνουμε μέχρι να ΕΙΔΩΘΟΎΝ και να κατανοηθούν.
Και έτσι …πολεμούμε.
Με τα όπλα μας …που είναι ο λόγος μας, το μυαλό μας, η καρδιά και η ψυχή μας.
Και όταν αυτός ο λόγος …περιέχει στην αρμονική αναλογία …το συναίσθημα του νερού, την διανόηση του αέρα, την πρακτικότητα της γης και την φλόγα του πυρός γίνεται ΒΕΛΟΣ και τον αιθέρα διαπερνά σαν κεραυνός σαν αστραπή και σαν φωτιά.
Μια ΦΡΥΚΤΩΡΙΑ μεταλαμπάδευσης σε ορεσίβιες συνειδήσεις υψηλών προδιαγραφών και κορυφών.
Έτσι θα τις σχεδιάσουμε … μαζί με «το χρονικό ενός προαγγελθέντος θανάτου» των κατά συρρροή εγκλημάτων μνηστήρων στείρων…. φυσικοί αυτουργοί και αδυσώπητοι εκτελεστές.
Αναλαμβάνοντες εξ ολοκλήρου την ευθύνη για να μην έχουν ουδεμία αμφιβολία μερικές ψυχές …πως μπορούν να περιδιαβαίνουν σε μια χώρα… σε ένα παλάτι ή ακόμη σε ένα μπλογκ …σαν σε ξέφραγο αμπέλι και να ρημάζουν να λεηλατούν τα πάντα.
Με αντινοϊκούς, ευρυμαχικούς …αμφινομικούς σχολιασμούς και παρασιτικούς εγκολπισμούς.
«Το χρονικό ενός προαγγελθέντος θανάτου»
Εμπνευσμένο και βασισμένο στις φρυκτωρίες του Ομηρικού Παρελθόντος που έχουμε μελετήσει επισταμένως.
Από τις αναμνήσεις ενός μπλόγκερ …προσεχώς…..
Λίο
3 Μαρτίου 2011 στο 10:49 |
Το νερό
Με το 70% της επιφάνειας της Γης και του ανθρώπινου οργανισμού κυριαρχεί στο θυμικό , στα μεταβλητά κύματα, στις παρορμητικές αντιδράσεις και στα σταθερά έλη του στοιχείου.
Με τον Ποσειδώνα, κυρίαρχο της κοσμικής αντίληψης των υδάτων στους Ιχθείς, τον Πλούτωνα κυρίαρχο της λίμπιτου στον Σκορπιό και την Ήρα
βασίλισσα της Μνήμης στον Καρκίνο.
Τα συναισθήματα και τα αισθήματα ταλαιπωρούν τον Οδυσσέα άνθρωπο και εύκολα δεν τον βγάζουν σε ευθύ νησί.
Χρόνια παραδέρνεται σε άγρια κύματα ομίχλες και βαλτώδη έλη .
Και όταν η Πηνελόπη είναι αντιμέτωπη με τον παρανοϊκό Αντίνοο, τον μάντη γλοιώδη Λειώδη και τον βάρβαρο Δημοππόλεμο, τους μνηστήρες του νερού,
το ταίρι της βρίσκεται στην Ιθάκη, στην Κίρκη και τον μάντη Τειρεσία στον Άδη και στην σπηλιά του Πολύφημου Κύκλωπα αντιστοίχως και σχεδόν ταυτοχρόνως.
Η έλλειψη νερού φυσικά έχει αποτέλεσμα μια ανυδρία και έρημο αλλά ,και η υπερβολή του ένα «πνίξιμο» και μια νοσηρότητα.
Η διαίσθηση γίνεται παραίσθηση, παράνοια, αποφένια, η λίμπιτος γίνεται εμμονή και οκοτεινή διαστροφή, η μαντική δεν έχει την καθαρότητα του Απόλλωνος η δε Μνήμη καταλήγει στείρα συλλογή αναμνηστικών ρακοσυλλεκτών, ένα καρκινωματικό καβούκι.
Ο χριστιανισμός , κατ εξοχήν υδάτινη ιδεοαντίληψη, έπαιξε με τα συναισθήματα των ανθρώπων και τους χειρίστηκε μέσω αυτής της αδυναμίας τους.
Είναι αδύνατον να μιλήσεις «λογικά» με ένα χριστιανό διότι είναι υπό την επήρεια του συναισθήματος του., του νερού.
Ακόμη και αν αποδεχθεί το παράλογο αυτής της θρησκείας θα εξαιρέσει τον κυρίαρχο εκπρόσωπο της, γιατί είναι συναισθηματικά δεμένος μαζί του σε νοσηρή εξάρτηση «σχέση αγάπης και κατοχής »
Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη κυριαρχούν στα συναισθήματα τους χωρίς να τα καταργούν.
Δεν άγονται και φέρονται από αυτά ανεξέλεγκτα σαν «Ανεμοδαρμένα ύψη και βάθη».
Έχουν δράση, και όχι αντίδραση
Και έχουν θέση, όχι αντίθεση.
Οι λόγοι τους είναι αριστουργήματα συγκροτημένης σκέψης , συμπεριεκτικού στοχασμού και ρητορικής ,
εμπεριέχοντας το υδάτινο στοιχείο στην ισορροπημένη του αναλογία αποφεύγοντας την οποιαδήποτε
έλλειψη και την υπερβολή.
Λήδα
6 Μαρτίου 2011 στο 12:43 |
Η γη
Από τον υπέρμετρο ιδεαλισμό, πνευματισμό, θεοσοφισμό και υποκειμενικό ασυγκράτητο συναισθηματισμό του νερού
στον άκρατο υλισμό της γης.
Η αναγκαιότητα της ύλης και οι λόγοι της!
Η ανάγκη «πρώτη θεά» και όλοι πείθονται και την προσκυνούν κάμπτοντας τα γόνατα ως οσφυκάμπες και παρακάμπτοντες θέματα ουσίας σε ολοκληρωτικές εξουσίες.
Με την Δήμητρα, μητέρα της τροφής στον Ταύρο, την Εστία εξαγνιστική ιέρεια της καθαρότητας στην Παρθένο και τον Δία, άπιαστο αγριοκάτσικο της Αιγός Αμάλθειας να σκαρφαλώνει σε απότομες δύσκολες κορυφές ζήνοης ηγεσίας.
Οι Λωτοφάγοι Ταύροι στρώνουν τα τραπέζια μιας υπερεπικούρειας χλιδής και νωχέλειας και προσφέρουν στον Οδυσσέα καλό φαγητό, σεξ, άνετη ζωή και ένα βολικό καναπέ υπεραπλούστευσης βοσκώντας τον Ταύρο στην απόλαυση της ζωής και κάνοντας τον Ηράκλειτο να αναφωνήσει:
Αν η ευτυχία ήταν στις υλικές απολαύσεις θα λέγαμε ευτυχισμένα τα βόδια και τις αγελάδες που βόσκουν χόρτο στο λιβάδι.
Ο Οδυσσέας αρνείται την «βοσκή χόρτου» και αποχωρεί όταν η Πηνελόπη έρχεται αντιμέτωπη με τον Πόλυβο που την ζητά σε γάμο πλούσιος σε βόδια ομόλογα και σε μετρητά.
Η ανώτερη ευφυΐα της δεν της επιτρέπει να πλαγιάσει με έναν πολύφερνο γαμπρό μειωμένης αντίληψης και μεγάλης ιδιοτέλειας μιας φτωχής μικρής εμβέλειας ψυχής.
Ο Κτήσιπος με πολλά άλογα και κριτικά μέσα θα την διεκδικήσει και θα της ζητήσει να εμφανισθεί και να φωτογραφηθεί επώνυμα και διάσημα, αλλά η Πηνελόπη κατεβαίνει πάντα τα σκαλιά και συνομιλεί μαζί τους χωρίς να τους επιτρέπει να δουν το πρόσωπο της, ανώνυμα διακριτικά σεμνά.
Είναι πίσω από ένα μαντήλι όταν τους μιλά προστατεύοντας την προσωπική , την ιδωτική ζωή των ανωτέρων διαμερισμάτων του παλατιού για να μην από τις πολλές ανεξέλεκτων ενστίκτων και α-λόγων οπλές παραβιασθεί και καταπατηθεί ως βορά στον τηλεπικοινωνικό ανθρωποφάγο κανιβαλισμό κάτω από το μάτι του μεγάλου αδελφού.
Και ο Οδυσσέας από τους Λαιστρυγόνες που «διυλίζουν τον κώνωπα και τους ξεφεύγει ο ελέφαντας » σε κακόβουλες κακεντρεχείς υπεκριτκές αναχωρεί βιαστικά, μη χάνοντας χρόνο σε εθελοτυφούντες «μη μου άπτου» κορασίδες και άγριες, υστερικές, επιθετικές μαινάδες του αντιφατικού νου.
Ο Αγέλαος ,αγελαίος μνηστήρας πολιορκεί την βασίλισσα της Ιθάκης αγέλαστος καταθλιπτικός σοβαροφανής δικτατορικός εξουσιαστικός πένθιμος σφάζοντας τον ταύρο με της δικτατορία του φασισμού, του ολοκληρωτικού σοσιαλισμού και την άβουλη μάζα της ελεεινότητας «των ταπεινών και καταφρονεμένων» που από έσχατοι γίνονται πρώτοι στο θρόνο των μακαρισθέντων,
ενώ ο Οδυσσέας περνά μελαγχολικά απογεύματα και ηλιοβασιλέματα φυλακισμένος στη Ωγυγία από μια θεά.
Η αναγκαιότητα της συνείδησης να συνυπάρξει με την ύλη οδηγεί τους μνηστήρες της γης σε καταχρήσεις του υπερβολικού υλισμού. Γραπωμένους από αυτόν όπως ο πνιγμένος από τα μαλλιά του.
Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη δεν είναι πεινασμένοι και δεν αισθάνονται φτωχοί σε τίποτα. ¨Οταν πεινούν τρώνε ένα ορτύκι και όχι όλα τα ορτύκια αποφεύγοντας να στύψουν τον κόσμο σαν λεμόνι σαν ζήτουλες που δεν έχουν ξαναφάει ποτέ στην ζωή τους φοβούμενοι πως δεν θα ξαναφάνε.
Ακόμη, αν χρειαστεί ,μπορούν να εκμηδενίσουν τις ανάγκες τους καθώς και τις αδυναμίες τους για να παραμείνουν ελεύθεροι στην ψυχή και αξιοπρεπείς σε ένα αυτοσεβασμό ουσιαστικής υπερηφάνειας και καθολικής δύναμης και ολκής.
Λήδα
7 Μαρτίου 2011 στο 12:34 |
Ο αέρας
Αμφιμέδων, Αμφίνομος και Ευρύμαχος, οι μνηστήρες του αέρα,
στο παλάτι της Ιθάκης την Πηνελόπη διεκδικούν , ενώ ο Οδυσσέας από τον Αίολο , της Σκύλας και της Χάρυβδης τα στενά περνά και στην σχερία Φαιακία για λίγο σταματά.
Ο Αμφιμέδων παίρνει τα τηλεπαράθυρα , τα ιστολόγια , τα καφενεία με την σειρά και συνεχώς μιλά χωρίς να λέει απολύτως τίποτα αρχόσχολα και βαρετά. Στέλνει μηνύματα διαφημιστικά, προβάλλεται αυτάρεσκα χωρίς να υπάρχει ένα κέντρο σημείο αναφοράς πουθενά.
Η υπερπληροφόρηση και η παραπληροφόρηση καίνε το ανθρώπινο μυαλό που είναι αδύνατο μέσα σε όλη αυτή την σκουπιδολαγνεία να βρει να κατανοήσει το ουσιαστικό σε μία ακατάσχετη φλυαρία περί του ανοήτου και ένα φθηνό κουτσομπολιό.
Ο Οδυσσέας παίρνει μαζί του τον ασκό του Αιόλου και κρατά κλεισμένους του ανέμους. Ταξιδεύουν με το σωστό αεράκι αλλά η ανοησία των συντρόφων του τον ανοίγει καταστροφικά και διασκορπίζονται σαν της σκόνης τα αερικά.
Η Πηνελόπη δεν μπορεί να δεχθεί δίπλα της ένα ρηχό, φθηνό , επιφανειακό ,κουτσομπόλη , περιφερόμενο , αρχόσχολο σχολιαστή και ο Οδυσσέας απεχθάνεται την γυναικεία ευτελούς επιπέδου κατινιά, ακόμη και όταν την συναντά σε άντρες παρ όλα αυτά.
Ο γνωστός μας Αμφίνομος με τα παραθυράκια του νόμου «νάχαμε να λέγαμε» και είναι καλά να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο κατά το δοκούν συμφέρον.
Τις πταίει;
Ανακράζει ο Χαρίλαος Τρικούπης, επίκαιρος όσο ποτέ!
Η «κολοκυθιά» είναι το παιγνίδι που την ανομία συντηρεί και βολεύει πολύ καλά αλλά η Πηνελόπη τους απορρίπτει για όλα αυτά ,ενώ ο Οδυσσέας τεκμηριώνει την ετυμηγορία με «το κατηγορώ » του Ελζίν Ζολά.
Ο Ευρύμαχος ανοίγει μάχες εδώ και εκεί με σκοπό να διασπάσει την προσοχή και από το κυρίως θέμα να ξεστρατίσει με την αποφυγή και την υπεκφυγή.
Εκεί που μας χρωστούσανε μα ς πήραν και το βόδι και προσφέρεται να πληρώσει για τα λίγα γουρουνάκια που έφαγε διότι την Πηνελόπη σεβάστηκε με άκρατο σεβασμό πολύ.
Αλλά και ο Ευρύαλος στους Φαίακες, τον Οδυσσέα προκαλεί
γιατί είναι ασυνείδητος στο ακρογιάλι της χαμηλής συνείδησης που περιπατεί.
Οι λόγοι του αέρος, με τον Ερμή στους Διδύμους κύριο ερμηνευτή, την Αφροδίτη στον Ζυγό σε άψογή αισθητική και την Άρτεμη στον Υδροχόο σε ειλικρινή σχέση φιλική, εμπεριέχουν όλη την ικανότητα της διανοητικής διαδικασίας της ανθρώπινης σκέψης σε μια βάση ακρίβειας λογική, επαγωγική και αναγωγική σύνθεση και ανάλυση συμπεριεκτική που ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη , ως λογικά όντα του ορθού λόγου, που τον κόσμο δημιουργεί, δεν εγκαταλείπουν ποτέ, μα ποτέ.
Κίντο
7 Μαρτίου 2011 στο 22:52 |
Η φωτιά
Κίκονες, το νησί του Ήλιου και οι Σειρήνες , οι σταθμοί της φωτιάς.
Έλατος, Ευρυδάμας και Πείσανδρος , οι μνηστήρες της φωτιάς.
Σκοτώνουν τους ήρωες, λοιδορούν τα καλύτερα παλικάρια, περιθωριοποιούν τους αγνούς αγωνιστές , υποβιβάζουν τις αξίες απαξιώνουν την ιστορία ,τις μνήμες ,τους αγώνες και τα ιδανικά,
αφανίζουν την κληρονομιά.Δολοφονούν την ανθρωπιά.
Καίνε τα δάση ,τα καταστήματα, τα σπίτια αφήνοντας στάχτη παντού και ρημαδιά.
Υπερφίαλοι ,καιροσκόποι ,τυχοδιώκτες πατριδοκάπηλοι, κομματάρχες αρχηγίσκοι, από τζάκια, κορώνες των μπαλκονιών και των αμβώνων εκφωνούν και εκμεταλλεύονται των ανοήτων οπαδών τους τα χειραγωγημένα , πράσινα ,κόκκινα ,μπλε και κίτρινα μυαλά.
Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη στέκονται φρουροί, άγρυπνοι στις Πύλες της Φωτιάς με την ρώμη, το σπαθί του Άρη, το τόξο του Απόλλωνα και σύμβουλο Μέντορα ,την σοφία της Αθηνάς.
Με ελατή και όλκιμη συνείδηση κομμένη και ραμμένη στο κρεβάτι του Προκρούστη, ο Έλατος φλερτάρει επίμονα την Πηνελόπη κάνοντας «τον γάιδαρο να πετάει» και οι Κίκονες επιτίθενται λυσσαλέα στον Οδυσσέα με μένος και βαρβαρότητα όταν περνάει από το νησί τους και τους χαρτογραφεί στις αντιδράσεις τους προσεχτικά.
Οι σύντροφοι του σφάζουν τα βόδια του Ήλιου και θυσιάζουν τον έρωτα για ένα ,των επωνύμων ,γκαλά ,όταν ο Ευρυδάμας , γόνος πλούσιος πολιορκεί την Πηνελόπη και της προτείνει μαζί του να κοιμηθεί γιατί έχει ένα πορτοφόλι του Ευρυάδη χοντρό πολύ.
Ο Πείσανδρος συντάσσει πολιτικές διακηρύξεις ,μανιφέστα, νομικά τερτίπια και κάνει προγραμματικές δηλώσεις προς άγρα ψηφοφόρων, οι οποίοι κάνουν το ψόφιο κοριό σε ότι νομίζουν δεν τους αφορά. Η Πηνελόπη καταλαβαίνει πως όλα αυτά είναι «δηλώσεις » που μένουν μόνο στα λόγια και στα χαρτιά και ο Οδυσσέας με τις Αμαζόνες πολεμά και τις Σειρήνες δεμένος στο κατάρτι ακούει και κοιτά.
Οι λόγοι της φωτιάς είναι ένθερμοι, ενθουσιώδεις, φλογεροί σαν εραστές, είναι ζεστοί σαν Ήλιος τον χειμώνα, δροσεροί σαν φεγγάρι τον Αύγουστο, την ψυχή ολόρθη στηρίζουν σε λάβα ηφαιστείου πρωτογενή,
γιατί ανήκουν στο θάρρος της καρδιάς και στην ανάταση ψυχής που η Πηνελόπη και ο Οδυσσέας αντλούν από την ίδια την ευθύνη της ύπαρξης τους, ατρόμητοι κομάντος σε επικίνδυνες αποστολές , πάνω στην γαλαζοπράσινη Γη όταν ζουν και περπατούν και ένα τραγουδάκι σιγοτραγουδούν .
Αγκαλιασμένοι ενωτικά , ομονοούν στην κρεβατοκάμαρα τους ,με πάθος με αγάπη και έρωτα τρελό , ο ένας τον άλλον στα μάτια όταν κοιτούν , τις δε μάσκες, τα μαντήλια και τα κουρέλια μιας ομηρικής μεταμφίεσης ενός πολεμιστή ποιητή από την κουπαστή ενός πολύχρωμου ονείρου που γνέθουν, υφαίνουν και κεντούν,
στα σύνορα της αιωνιότητας …πετούν.
Μαζί για πάντα, ανίκητοι και ακατανίκητοι, δίδυμα αστέρια στον ίδιο ουρανό λάμπουν και φεγγοβολούν.
Κίντο
8 Μαρτίου 2011 στο 16:48 |
…..Πολλές νύχτες βλέπουμε την Πηνελόπη στο παράθυρό της , περιμένοντας τον Οδυσσέα, αναζητώντας με το βλέμμα της ένα σημάδι γυρισμού του .Νοιώθουμε την λαχτάρα της , πως φτερουγίζει η καρδιά της κάθε φορά που τον σκέφτεται . Της λείπει , τον αποζητά είναι ερωτευμένη μαζί του , υποφέρει , ακούμε το κλάμα της και τον βαθύ αναστεναγμό της. Η μοναξιά δοκιμάζει την υπομονή της , η δυσαναπλήρωτη απουσία του την καρτερία της και τα χρόνια που περνούν δυναμώνουν την καρδιά της.
Κάπου σε κάποια άλλη άκρη μακρυά από το παλάτι βλέπουμε τον Οδυσσέα να παλεύει με τα κύματα, να χάνει συντρόφους, φίλους , πότε εγκλωβισμένο σε σπηλιές πότε φυλακισμένο σε κάποιο νησί. Ο νόστος πάντα στα μάτια του για το δικό του νησί , την αγαπημένη του γυναίκα και το παιδί του μας συγκινεί, η απελπισία του μας παρακινεί να συμπάσχουμε μαζί του και παρακαλούμε να σμίξουν αυτοί οι άνθρωποι, που ουσιαστικά ζούν και υποφέρουν σε παράλληλους δρόμους μέσα στον χωροχρόνο, τόσο μακρυά αλλά και τόσο κοντά. Όταν βλέπουμε τον Οδυσσέα πάνω στην σχεδία να παλεύει με τα κύματα μόνος και έρημος, στην άλλη άκρη βλέπουμε την Πηνελόπη το ίδιο έρημη στην κάμαρά της να παλεύει με τους μνηστήρες.
Όμοιοι και ανόμοιοι οι δύο σύζυγοι, μοιάζουν και αλληλοσυμπληρώνονται Πολυμήχανο το μυαλό του Οδυσσέα σκέφτεται ,μηχανεύεται , αλλά και η Πηνελόπη υφαίνει, «εξαπατά» για να κερδίσει χρόνο, υπολογίζει. Γνωρίζει άριστα την ρητορική τέχνη όπως και ο Οδυσσέας. Σαγηνεύει τους μνηστήρες καθώς κατεβαίνει τα σκαλιά , με θεϊκή μεγαλοπρέπεια και ομορφιά, τους γοητεύει ο λόγος της, όλοι την θέλουν , την ποθούν και τα γόνατά τους «λύνονται» καθώς την αντικρίζουν, αν και δεν μπορούν να δουν το πρόσωπό της .
Όπως και τον σύζυγό της όλες θέλουν να τον κρατήσουν για πάντα κοντά τους, η Καλυψώ ξεσπά σε κλάματα και του τάζει τα πάντα για να μείνει μαζί της η Κίρκη μελαγχολεί βλέποντάς τον να απομακρύνεται, η Ναυσικά γοητευμένη, γεμάτη θαυμασμό δεν μπορεί να πάρει τα μάτια της από πάνω του.
Και οι δύο «όλο πείσμα» με καρδιά από σίδερο, δεν βολεύονται με τίποτε λιγότερο, ζητούν τις αποδείξεις τους, θέτουν τις δοκιμασίες τους, τίποτε δεν είναι δεδομένο, θέλουν να μάθουν αν ο ένας περίμενε τον άλλο. Ο Οδυσσέας πήρε τις απαντήσεις που ήθελε, και είναι η σειρά της Πηνελόπης να τον δοκιμάσει, γιατί δεν εμπιστεύεται ούτε τα μάτια της, παρά μόνο μία γνώση, που κατέχει και κατανοεί πολύ καλά . Τα μυστικά σημεία, των οποίων είναι ερμηνευτής και θεματοφύλακας. Βουβή η αγάπη της και ο έρωτάς του, επικοινωνούν αρχικά μέσω του γιού τους του Τηλέμαχου.. Η Πηνελόπη αμετακίνητη «απαιτεί» την απάντηση, το μυστικό που μόνο εκείνη και εκείνος γνωρίζουν, και είναι το κρεβάτι τους που κρύβει τις ρίζες της ύπαρξης τους και που ο ίδιος ο Οδυσσέας το έφτιαξε πάνω σε κορμό ελιάς.
Παρόμοιο ΙΣΤΙΟ θα βρούμε σε όλη την ιστορία του και την περιπλάνησή του και στις πιο κρίσιμες στιγμές τον βοηθά να σηκώσει το βάρος ακόμα και της πιο μεγάλης δυσκολίας για να αντέξει . Τον βλέπουμε δεμένο σε ένα κατάρτι, για να αντισταθεί στο τραγούδι των σειρήνων, να μην ξεχάσει τον γυρισμό του στην Ιθάκη. Πάνω στο κατάρτι σώζεται όταν ο καράβι του κόβεται στα δύο . Και η Πηνελόπη έχει το δικό της ΚΑΤΑΡΤΙ-ΙΣΤΙΟ, σε αυτό στηρίζεται όταν κατεβαίνει τα σκαλιά για να αντιμετωπίζει τους μνηστήρες και μεταφορικά είναι η αγάπη της και η σκέψη της για τον Οδυσσέα. Αλλά και στον αργαλειό της έχει ιστίο γιατί ταξιδεύει με αυτό, και ακολουθεί μέσα στο «όνειρο» της τον σύζυγό της, με πανί το υφαντό της. Είναι το κατάρτι των ιδανικών , των αξιών , το κέντρο σαν σημείο αναφοράς ,σαν πυξίδα που τους βοηθά να προσανατολιστούν προς την ένωσή τους, προς το Φως!
Αν ο Οδυσσέας πρέπει να περάσει οδυνηρές εμπειρίες και να αντιμετωπίσει αφιλόξενους τόπους και ανθρώπους, σειρήνες , που μέλλουν όμως να τον οδηγήσουν στην τελική του υπαρξιακή λύτρωση , στον μοναδικό του στόχο και τελικό προορισμό, την ίδια πορεία πρέπει να περπατήσει και η Πηνελόπη μέσα στη σιωπή και την απουσία ,βοηθώντας τον αγαπημένο της να επιστρέψει , να βρεθούν μαζί στο ίδιο σημείο και να ενωθούν.
Η Πηνελόπη , ηρωίδα εσωτερικής δράσης , με έντονη την γυναικεία γλυκύτητα και θηλυκή ευαισθησία , φροντίζει για τις υποθέσεις του παλατιού .Καθόλου άβουλη και ανίσχυρη, ελέγχει τα γεγονότα, κινείται δυναμικά στο παλάτι ,η διοίκηση του οποίου της ανήκουν καθώς και η ανατροφή του γιού της. Χαρακτήρας λοιπόν συγκροτημένος ,ισχυρή δυναμική, πολυμήχανη, ανεξάρτητη ακολουθεί την ρηξικέλευθη οδό. Αντιμέτωπη με τις αρπαχτικές διαθέσεις και την αλαζονεία των μνηστήρων , αποδεικνύεται άξια να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να προστατέψει τον Τηλέμαχο, παρασέρνοντας τους σε ένα παιχνίδι στο οποίο τους όρους τούς θέτει η ίδια και ορίζει το τέλος τους αφού μηχανεύεται τον αγώνα της τοξοβολίας . Ετσι δίνει την τελική λύση και αποδεικνύεται ότι κατέχει νόηση ισάξια αυτής του Οδυσσέα.
Ας αφήσουμε τον Οδυσσέα και την Πηνελόπη στην κάμαρά τους , στο κρεβάτι τους….. έχουν πολλά να πούν μετά από τόσα χρόνια ……..
Ὦ Πηνελόπη, Ἀγρύπνησα…
Ὦ Πηνελόπη, ἀγρύπνησα, ῾τι μοῦ εἶχες γίνει ταῖρι,
τὴ νύχτα ἑνὸς ἑξάμετρού μας φώτιζε τ᾿ ἀστέρι,
γυναῖκα, λύρα, καὶ τὰ δυὸ κυρίαρχα, τόσο ὡραῖα!
Ὅσο δὲν εἴταν τρομερὸ τὸ τόξο σου, Ὀδυσσέα!
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
9 Μαρτίου 2011 στο 19:13 |
Αν η Πηνελόπη είναι η φρόνηση, ο Οδυσσέας είναι η στρατηγική.
Αν η Πηνελόπη είναι ο έρωτας , ο Οδυσσέας είναι η μάχη.
Και αν η Πηνελόπη είναι μη πράξη, ο Οδυσσέας είναι η πράξη.
Και οι δυο συνομιλούν με την Αθηνά ,,άμεσα ο Οδυσσέας έμμεσα η Πηνελόπη.
Ο Οδυσσέας ανακαλύπτει την Αθηνά πίσω από κάθε μεταμόρφωση της. Πίσω από ένα άνθρωπο, ένα βιβλίο,.. ένα στίχο. Η Πηνελόπη την συναντά στο όνειρο της.
Τραπέζια στρώνονται στην Ιθάκη, τραπέζια και στους Λωτοφάγους.
Επιθέσεις στην Ιθάκη , άγριοι οι Κίκονες στον Οδυσσέα.
Ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου και ο Ίρος ο καταδότης και ο σπιούνος παίρνει σβάρνα τις γειτονιές όχι μόνο της μπλοκόσφαιρας.
Άγριες πέτρες οι Λαιστυγόνες, ύπουλη κριτική οι μνηστήρες στην Πηνελόπη γιατί δεν διαλέγει ένα γαμπρό από όλους τους.
Η Κίρκη φλέγεται από πόθο για τον Οδυσσέα και ο Ευρύμαχος της τάζει πολλά και επίμονα.
Σφάζουν τα βόδια οι συντρόφοι του Οδυσσέα ,τρώνε και πίνουν λεηλατούν την περιουσία του οι μνηστήρες.
Ο μάντης Λειώδης μαντεύει τον χαμό ου Οδυσσέα και ο μάντης Τειρεσίας του λέει πώς να γυρίσει.
Στο κατάρτι δένεται Ο Οδυσσέας και στο στύλο, την κολώνα του παλατιού ακουμπά πάντα η Πηνελόπη όταν κατεβαίνει την σκάλα.
Η σχεδία καταστρέφεται από τον Ποσειδώνα και το υφαντό από τους μνηστήρες. Δώρα παίρνει ο Οδυσσέας από τους Φαίακες και δώρα δίνουν οι μνηστήρες στην Πηνελόπη.
Ο Μελάνθιος και η Μελάνθη έχουν μια αλγεινή συμπεριφορά και στους δύο.
Ο Κύκλωπας θέλει να καταβροχθίσει τον Οδυσσέα στην σπηλιά , οι μνηστήρες θέλουν να εξοντώσουν τον Τηλέμαχο σε καρτέρι.
Τραγούδια λέει ο Φήμιος στην αυλή του παλατιού και η Πηνελόπη θλίβεται ,τραγούδια τραγουδά και ο Δημόδοκος στους Φαίακες και ο Οδυσσέας δακρύζει.
Ποιο είναι το άδικο των μνηστήρων; Γιατί ο Ευρύμαχος δεν έχει δικαιολογία στην προσπάθεια του να τα μπαλώσει;
Γιατί όπως φωνάζει και η εξοργισμένη Ευρύκλεια, οι φιλοξενούμενοι δεν μπορούν να γίνουν ιδιοκτήτες ενός χώρου , ενός σπιτιού, μιας πατρίδος καταχρώμενοι την φιλοξενία που τους παρέχθη ,εκβιάζοντας με στημένες απεργίες πείνας, με δωροδοκίες ,κρατώντας όμηρο τους την οικοδέσποινα του παλατιού σε ένα γάμο με το ζόρι. Σε αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται για αθώους φιλοξενουμένους ,αλλά για κλέφτες και εισβολείς που ζητούν γη και ύδωρ υποταγής αρπάζοντας με δόλια μέσα και μεθοδεύσεις, όχι μόνο την περιουσία, την εθνική κυριαρχία αλλά και τις λέξεις, κλέβοντας το νόημα τους, την λογική τους και την τιμή της αξιοπρέπειας των ιδιοκτητών της χώρας και του παλατιού της Ιθάκης.
Αυτό δεν μπορεί να το επιτρέψει κανένας Οδυσσέας και καμιά Πηνελόπη της Ελλάδος καθώς και όλοι οι πολεμιστές της.
Δημόδοκος
11 Μαρτίου 2011 στο 01:15 |
Πισω απο το κειμενο σου Δημοδοκε κρυβεται η λεξη ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ…
Ο Οδυσσεας και η Πηνελοπη μηχανευτηκαν απιστευτους τροπους να προστατευσουν και να σωσουν το σπιτικο τους,την εστια τους,τον γυιο τους,και τελικα το πετυχαν.Ακομη και μονο εμεις οι δυο Δημοδοκε απο ολους τους Ελληνες να μην επιτρεπουμε να γινει λεηλασια στην Ιθακη
χρειαζομαστε εκτος του συντονισμου των παλμων της καρδιας μας,
ΣΥΝ-ΤΟΝΙΣΜΟ….
Χαιρετω.
11 Μαρτίου 2011 στο 10:08 |
Χρειαζόμαστε συντονισμό, συγχρονισμό, διαύγεια, αφοβία,
ακεραιότητα, αυτοπειθαρχία, πλάγια σκέψη, ελιγμό, ορθό λόγο,
αναλυτική και συνθετική χαρτογράφηση όλης της κατάστασης, πρωτοτυπία, καινοτομία, σύνδεση με την πρωταρχική μας πηγή και τα ισχυρά ενεργειακά πρότυπα της σκέψης και της δράσης των Ελλήνων, τα αθάνατα διαχρονικά αρχέτυπα των πολεμιστών της, το σωστό συναίσθημα, καθαρό νου, πρακτικό αποτέλεσμα, παλμό, ενθουσιασμό, τόλμη ,ανδρεία και σοφία.
Ναι Φρυκτωρέ, ακόμη και εμείς οι δυο να είμαστε μπορούμε να κρύψουμε και να φανερώσουμε, να μηχανευτούμε πολύτροπα σχέδια για να προστατεύουμε και να υπερασπίσουμε ότι αγαπούμε.
Να μην επιτρέπουμε «την άλωση και το άλεσμα των σκύλων που δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα»
σε μια που νομίζουν ανυπεράσπιστη και έρημη χώρα.
Χαιρετώ σε … μετά του παλμού μιας καρδίας που χτυπάει στο ίδιο σκοπό, τόνο και παλμό.
Αυτό που μας ενώνει στο κέντρο μιας ιερής φλόγας της Εστίας σε ταυτόχρονο ρυθμό!
Δημόδοκος
11 Μαρτίου 2011 στο 18:51 |
Οι τόνοι και τα πνεύματα είναι ο οπλισμός των λέξεων, η δυναμική τους. Το κλειδί είναι η πρόθεση του ομιλητή και ο άκαμπτος σκοπός του. Ο συντονισμός του ήχου τους μπορεί να μεταβάλλει την ενεργειακή κατάσταση υποκειμένου και αντικειμένου. Οι στρατιώτες βαδίζουν μια γέφυρα με άτακτο βηματισμό για να μην καταρρεύσει από τον συντονισμό, ένα διαπασών λειτουργεί συντονιστικά και ένα ποτήρι σπάει με την εκφώνηση της εμπεριεχομένης νότας του στην κατάλληλη ένταση.
Η κάθοδος της Πηνελόπης στην ελάσσονα κλίμακα του αιθρίου και η άνοδος του Οδυσσέα στην μείζονα του ανωτέρου δωματίου, ίσοι και διαφορετικοί , επιτρέπουν την ροή της ενέργειας εξ αιτίας της διαφοράς δυναμικού και την ροή των ηλεκτρονίων που είναι το ηλεκτρικό ρεύμα με ταυτόχρονα τα φαινόμενα του ηλεκτρομαγνητισμού αφού συνδέονται μεταξύ τους και εναλλάσσονται.
Η σκέψη ταξιδεύει πιο γρήγορα και από το φως. Είναι μορφή ενέργειας και έτσι συνδέει την δράση των «Τηλέμαχων» τηλεπαθητικής διαδικασίας «μη δράσης» εστιασμένων στόχων με την οδυσσειακή ευστοχία της τηλεπικοινωνίας.
Χαιρετώ όλους σας
Νέαρχος
12 Μαρτίου 2011 στο 12:23 |
Την γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική …με οπλισμό και τόνο
διαχρονικώς ενεργή!
Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου…
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…
Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν’ ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων
όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη…
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη…
Ποιητεύεται ο ποιητής της Ελληνοσύνης ο Οδυσσέας Ελύτης!
«Τα όρια της γλώσσας μου είναι και τα όρια του μυαλού μου. Οι γνώσεις μου περιορίζονται σε ό,τι μπορώ να αποτυπώσω λεκτικά». Στοχάζεται ο φιλόσοφος «της φρέσκιας σκέψης»,…. ο Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν.
Ο λόγος είναι η προβολή της σκέψης και η δράση που απορρέει είναι το παιδί τους νόθο ή πραγματικό.
Αν ο λόγος ενώνεται …πλαγιάζει ερωτικά με την καθαρή σκέψη του νου…τα παιδιά που γεννώνται είναι τέκνα του Διός, ήρωες και ημίθεοι.
Αν συναντά την ομίχλη και την θολότητα του Ποσειδώνα …τέρατα μέδουσες και πολύφημοι κύκλωπες έρχονται στο προσκήνιο της ιστορίας.
Τα όρια της γνώσης είναι τα όρια της σκέψης
«Τα όρια της γλώσσας είναι και τα όρια του μυαλού .
Μετά … αρχίζει ο έρωτας της γνώσης που στην γλώσσα του
ερωτά!
Αν ο Έρωτας δημιουργεί τον κόσμο διαφορετικό …τον φανερώνει πρωταρχική αιτία και ατέλευτος αρχή,
η Αγάπη τον διαιωνίζει με την ομόνοια και την συνοχή….όπως περιγράφει ο Οδυσσέας στην Ναυσικά …για τους δυο συζύγους που συμφωνούν συναινετικά.
Αν ο έρωτας ερωτά …η αγάπη απαντά και στην ίδια κατεύθυνση κοιτά.
Αυτό που ενώνει πραγματικά τους ανθρώπους σε αληθινές σχέσεις φιλίας, έρωτας αγάπης και ουσιαστικής κοινωνικότητας είναι αυτό το ίδιο «κοίταγμα» …ο όμοιος τρόπος ατενίσματος …αυτό το μοίρασμα στο ίδιο ενεργειακό κανάλι αυλάκι του χώρου και του χρόνου.
Χωρίς αυτό το όμοιο και ομότροπον δεν υπάρχει ένωση και ενότητα γιατί δεν υπάρχει ουσιαστική επαφή.
Χωρίς αυτή την απαραίτητη προϋπόθεση της κοινής Εστίας, του κοινού ορισμού….οι άνθρωποι ενός σπιτιού, μιας χώρας …ενός παλατιού και μια παρέας παραμένουν ξένοι μεταξύ τους σε δήθεν συναναστροφές ευτελίζοντας την ζωή τους στο ψεύτικο και ανούσιο
καθ όσον παραμένουν και ξένοι με τον εαυτό τους και μακριά από το ενεργειακό τους σώμα .
Η Πηνελόπη και ο Οδυσσέας είναι μαζί …γιατί έχουν την ίδια «ματιά».
Είναι ….της ιδίας αντίληψης…κοινής ορολογίας. Αντιλαμβάνονται τα ίδια πράγματα …αγαπούν με τον ίδιο τρόπο και επικοινωνούν με τον ίδιο κώδικα …νήμα μίτο και συνδετικό κρίκο….σερφάροντας στα γαλάζια κύματα του παρά Δυνάστεως σε παρα Δουνάβιες Χώρες …
σε βάλς ηλεκτρομαγνητικό!
Λίο
12 Μαρτίου 2011 στο 17:27 |
ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΕΛΗΣΙΓΕΝΗΣ
Τόξου θέσις Φ
είναι ο τίτλος μιας ραψωδίας που δύναται να μας ενώσει στον χώρο και στον χρόνο διαχρονικά και συμπαντικά!
Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν μπορούν να λυθούν αν μείνουμε στο ίδιο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε. Σε δύσκολες αλγεβρικές εξισώσεις απαιτείται πλάγια σκέψη, εκτός από τον ορθό λόγο. Το σύστημα είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την δημιουργία ενός κόμματος, ή μιας αντίστασης, ή αντίδρασης και να το διαλύσει, να το διαβρώσει ή να το εκφυλίσει, ακόμη και αν ξεκινά με τις καλύτερες προθέσεις. Καλούμαστε να σκεφτούμε με καινούργιο τρόπο ασυνήθιστο όπως οι μαέστροι μιας πλάγιας σκέψης, ο Αλέξανδρος, ο Θεμιστοκλής, ο Μιλτιάδης, ο Οδυσσέας, ο θεατρικός Διόνυσος και πολλοί άλλοι Έλληνες πολεμιστές. Η ουσία του Ελληνικού Πνεύματος είναι ότι θέτει ερωτήματα που δεν διανοήθηκαν να θέσουν άλλοι και δίνει απαντήσεις και λύσεις που μπορούν να καταπλήξουν τους πάντες. Χρειάζεται επομένως να δημιουργήσουμε ένα εφαλτήριο και να διαφύγουμε της προσοχής του συστήματος συνεργαζόμενοι κεντρομόλα με ενδοεπικοινωνιακό κώδικα και μειώνοντας τις εγωκεντρικές φυγόκεντρες τριβές.
Για να είναι οι δυνάμεις κεντρομόλες απαιτείται να ορισθεί ένας κοινός γεωμετρικός τόπος συνάντησης γνωστός και κατανοητός σε όλους. Ένας τόπος όπου θα μειώνονται οι τριβές και θα αποσβένονται οι οι έριδες που μας αποδυναμώνουν και είναι η Αχίλλειος πτέρνα μας. Να μη χανόμαστε και με το σωστό αεράκι να ταξιδεύουμε. Ένα τέτοιο σχήμα είναι ο κύκλος, και το κέντρο του είναι πολύ σημαντικό μαζί με την Ιερή φλόγα της Εστίας. Είναι το σύμβολο του Ήλιου και η Ελλάς είναι η χώρα του Ήλιου Απόλλωνα, η χώρα του φωτός. Υπάρχει ένα σημείο αναφοράς, ένα κέντρο βάρους και η ακτίνα μπορεί να διευρύνεται χωρίς να χάνεται το κέντρο του κύκλου.
Σε αυτό το κέντρο τοποθετείται αναμφισβήτητα ο Όμηρος και τα Θαυμαστά Έπη του. Είναι το ισχυρό χαρτί του Ελληνισμού, η θαυμαστή κληρονομιά μας, διάσημος, με διεθνές διαβατήριο, γνωστός σε όλο τον κόσμο, αγαπητός και κοσμοπολίτης. Η ευφυία του Ομήρου συνίσταται στο ότι κατόρθωσε με τον τρόπο υπερκεράζοντας την κατασταλτική εξουσία να διασώσει το έργο του. Λειτουργεί σε πολλά επίπεδα τόσο στο προσωπικό όσο και στο συλλογικό. Σκιαγραφεί όλους τους χαρακτήρες της ζωής καταστάσεις και συνθήκες την συμπεριφορά, την δράση, την αντίδραση και το πεπρωμένο τους .Οι σκέψεις , γίνονται πράξεις. Οι πράξεις , γίνονται συνήθειες. Οι συνήθειες, γίνονται χαρακτήρας. Ο χαρακτήρας , γίνεται μοίρα. Στο κόσμο των ιδεών, γεννεσιουργεί ο μεγάλος δημιουργός ισχυρά σύμβολα και πρότυπα ανθρώπων και απαράμιλλων πολεμιστών. Η σύνδεση μαζί τους, η αναφορά και η ενεργοποίηση τους μας δίδει υψηλής ποιότητας ενέργεια διότι στην ουσία καθίσταται συνδετικός κρίκος με την πρωταρχική πηγή του Λόγου των Ελλήνων. Στέκεται ως η Διαχρονική Διακήρυξη της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού και η υπογραφή και η εγγύηση για την Επιστροφή του. Οι λόγοι για να εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτόν είναι πολλοί. Επιγραμματικά :
1.Με αυτό τον τρόπο θα περάσουν στο περιθώριο άλλα βιβλία και γραφές σαφώς υποδεέστερα που μονοπωλούν το ενδιαφέρον, θολώνουν το τοπίο και απομυζούν την ενέργεια μας.
2.Ο Όμηρος και η υψηλού επιπέδου γνώση του είναι ΘΕΣΙΣ όχι σε αντίθεσις. Αντίθεση μπορεί να έχει ο καθένας και συνήθως έχει αντίλογο και διαφωνίες και ο λόγος είναι ο μεγάλος δυνάστης, όπως λέγει και ο Γοργίας. Θέση έχει αυτός που έχει την σκέψη, τον δυνατό νου, αυτός έχει το σχέδιο και την πρόταση δυνατή πραγματικά.
3. Οπωσδήποτε πρέπει να κερδηθεί η μάχη στο διαδίκτυο της τηλεμαχίας με ιστοσελίδες της αποκωδικοποίησης των Επών και της Ελληνική Μυθολογίας, της πραγματικής ιστορίας των Ελλήνων.
4. Αυτό μπορεί να γίνει και σε κάθε πόλη και γειτονιά και να παίξει τον ρόλο της σάλπιγγας της Μούσας Κλειούς και την αντιστοιχία του Θούριου του Ρήγα Φεραίου. Να αποτελέσει την μεγάλη του Έθνους σχολή, όχι απλώς του γένους.
5. Ο Όμηρος είναι και ένα αιχμηρό σκεπτόνιο και ένα ισχυρό μιμίδιο, κωδικός που διαδίδεται εύκολα και γρήγορα και αυθόρμητα γιατί συνεπαίρνει τον κόσμο, αφού είναι η μάχη, η ειρήνη, ο πόλεμος, το ταξίδι, η μεταφυσική, η επιστήμη, οι κωδικοί αριθμοί και λέξεις, το τραγούδι, η φιλοσοφία, η πολιτική, η τέχνη, η Ελληνική Μυθιστορία, η γνώση και η αυτογνωσία.
7. Μιλάει στις καρδιές όλων των ανθρώπων με τον Τηλέμαχο, στο Νου με τον Οδυσσέα και στην Ψυχή με την Πηνελόπη. Και έχει γραφεί με τον μαγικό τρόπο ενός πολεμιστή για να γυρίζει τον τροχό της ιστορίας και να γράφει ο Ελληνισμός λαμπρές σελίδες.
8. Μπορούμε όλοι να βρισκόμαστε εκεί και να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας τις ρίζες μας την πατρίδα μας, να πίνουμε νερό από την κρυστάλλινη πηγή του, να καθαρίζουμε τα πόδια μας και το μυαλό μας στο καθαρό νερό των Νίπτρων του .
9. Ο Όμηρος είναι Ποιητής και Δημιουργός των Θεών των Ελλήνων και του Λόγου. Οι Θεοί είναι ενεργοποιημένες σκεπτομορφές που δημιουργούνται από τους ανθρώπους γιατί η ενέργεια είναι απρόσωπη και δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή.
10. Οι Έλληνες είχαν και έχουν πλήρη γνώση τόσο της ύλης όσο και των μορφών της ενέργειας και των μετατροπών της. . Η φυσική είναι η εξήγηση της μεταφυσικής και όποιος δεν γνωρίζει το δεύτερο σε βάθος αγνοεί και το πρώτο σε πλάτος.
11. Ο ρόλος των συμβόλων προτύπων και αρχετύπων είναι πολύ ισχυρός γιατί επιδρά έμμεσα στο υποσυνείδητο και το ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση που δείχνει.
12. Πρώτος στόχος είναι η ένωση. Αυτό που έκανε ο Αλέξανδρος με μια αγαστή συνεργασία. Οδυσσειακό πνεύμα και μια Αλεξανδρινή μέθοδο, οργάνωση και στρατηγική! Με τον τρόπο και την αλάνθαστη τακτική τους.
Με συνεχή επανάληψη και επίκληση. Δεν είναι τυχαίο που ο Όμηρος επαναλαμβάνει την φράση ροδοδάκτυλη αυγούλα Ηώ. Δεν οφείλεται σε λεξιπενία.
Ας ξεκινήσουμε ο καθένας με το ταλέντο και την δεξιοτεχνία του, με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια κάτω από το προσκεφάλι μας κοινός γεωμετρικός τόπος συνάντησης και συνεργασίας , ορισμένος από τα 4 σημεία του γαλαξιακού ορίζοντα… απελευθερωτικά.
Στοχεύοντας στην πεπτουσία του πολεμιστή την αποφασιστική στιγμή!
13 Μαρτίου 2011 στο 11:17 |
Κάποιος είπε:
Γιατί κοπιάζετε για τον Όμηρο ; Έτσι και έτσι δεν τον καταλαβαίνετε.
Και απάντησα:
Μα δεν καταλαβαίνω τον Ήλιο, το φεγάρι και τα αστέρια, αλλά αυτά συνεχίζουν να πορεύονται πάνω από το κεφάλι μου και αναγνωρίζω τον εαυτό μου σε αυτά, βλέποντας τα και παρατηρώντας την κανονική τους πορεία , και τότε σκέφτομαι, μήπως άραγε θα μπορούσα να γίνω κάτι κι εγώ.
Goethe, maximen und Reflexionen
Δεν υπάρχει άνθρωπος στη Γη που να μην έχει Σπέρμα ή Πνεύμα Ελληνικό και ο Ελληνικός πολιτισμός είναι διαδεδομένος σε κάθε άκρη του κόσμου.
Καλό ξημέρωμα με την ροδοδάκτυλη Ηώς για όλους τους Έλληνες και τους φιλέλληνες και όλους τους νοήμονες ανθρώπους της Γης!
Αφήτωρ
14 Μαρτίου 2011 στο 00:55 |
Ο Σωκρατης ειναι η μαμμη της επιστημης.
Αυτος εβαλε τους κανονες τι ειναι επιστημονικο και τι οχι.
Ανοιξε και εδειξε τον δρομο.Τον τροπο.Πως απο Αλφα θα πας στο Βητα πως θα βαλεις τα τουβλακια της γνωσης το ενα διπλα στο αλλο και πως στο τελος θα φτιαξεις ενα οικοδομημα στερεο απο το οποιο δεν θα μπορεις να αφαιρεσεις κανενα τουβλακι διοτι το καθε ενα προυποθετει την υπαρξη του προηγουμενου.
Ακομη και αν δεν ειχε τα εργαλεια να εκτελεσει το πειραμα,εφτανε στο αποτελεσμα δια του Στοχασμου και της Λογικης.Το ιδιο βεβαιως ισχυει και για ολους τους αλλους Επιφανεις.
Δινοντας στους ανθρωπους το τροπο να αναπτυξουν Επιστημη,ανοιξε παραυτα και την κεκροπορτα του ολεθρου της Ανθρωποτητας δια μεσου της Επιστημης.
Λιγο πριν η Δημοκρατια εφτανε στο Ζενιθ της και δινοταν παρακαταθηκη στην Ανθρωποτητα.
Στα χρονια που ακολουθουν ο Πλατων την βαζει στη σωστη της διασταση,αμεσως μετα την Τυρρανια με εκεινες τις υπεροχες σχεσεις του 9.
Οι Σκοτεινοι που πανε να αλυσσοδεσουν την Ανθρωποτητα εχουν διαβασει πολυ Πλατωνα,και οχι μονο.Εχουν μελετησει σε βαθος την Αθηναικη Δημοκρατια και εχουν βρει τα αδυνατα σημεια,τους ευαισθητους κρικους.
Ξερουν απο εξω τις αντιδρασεις των Λαων γιατι τις περιγραφουν οι Ελληνες Επιφανεις.Βαδιζουν στα σιγουρα με αλανθαστο μπουσουλα.Ο τροπος που μπορει να διαφθαρει η Δημοκρατια περιγραφεται με καθε λεπτομερεια,πως θα αμβλυθουν οι αντιστασεις της,με πιο τροπο θα παραγκωνιστουν οι εναρετοι,πως θα επικρατησουν οι φαυλοι,ολα..χαρτι και καλαμαρι..
Αυτο που επρεπε να κανουν ηταν μονο να τους διαβασουν..
Οι Ελληνες,αυτα τα αιωνια παιδια,δεν κρατησαν τιποτε για τον εαυτον τους .Εγγονια του προμηθεα εδωσαν αδολα οχι μονο την γνωση που οδηγει στην ευημερια,αλλα φωτησαν και ανελυσαν πως μπορει αυτη να χαθει και με ποιους τροπους.
Γιατι? Και γιατι αλλα πραγματα τα εκρυβαν και αν καποιος τα φανερωνε δικαζοταν και πεθαινε κατω απο αδιευκρινειστες συνθηκες, και ας ησουν και Αισχυλος!
Διοτι πρωτον δια της διορατικοτητας ανοιγαν τα ματια σε οσους δεν μπορουσαν να δουν τον ολεθρο που ενδεχομενως τους οδηγει μια αποφαση τους και δευτερον διοτι δεν φοβοταν να το μαθουν οι οποιοι το οτιδηποτε.
Μπορουσαν να γεννησουν νεες ιδεες,νεους τροπους αμυνας,να κανουν αναβαθμιση και να παρουσιασουν το νεο μοντελο.
Εδω εγκειται το προβλημα και για τους Σκοτεινους,και για εμας.
Αυτοι αντεγραψαν τους Ελληνες απο την αναποδη ,θριαμβολογουν γιατι τους βγαινουν οπως τα περιεγραψαν,αλλα ειναι αναγκασμενοι να πανε μεχρι το τελος μπαι δε μπουκ.
Δεν μπορουν να γεννησουν,δεν μπορουν να προβλεψουν το απροβλεπτο.
Δεν μπορουν να φανταστουν αλλη λυση εκτος απο αυτην που περιγραφουν οι Ελληνες.
Δεν μπορουν να γεννησουν διοτι δεν ειναι Ελληνες..
…Εμεις ειμαστε σε γκαστρεια….
Χαιρετω Σας
14 Μαρτίου 2011 στο 09:26 |
Καλημέρα Φρυκτωρέ!
Οι Έλληνες γεννούν γιατί έχουν την πάστα του Διός.
Ζευγαρώνουν διαιρούν….πολλαπλασιάζουν και προσθέτουν, αφαιρούν σε όλες τις πράξεις του νου.
Γεννούν …γιατί είναι πάντα ερωτευμένοι.
Είναι ερωτευμένοι με την γνώση ,την ομορφιά…το κάλος… είναι ερωτευμένοι με την χαρά, το παιγνίδι , την δημιουργία ακόμη …και με την περιπέτεια. Τους αρέσουν οι εξερευνήσεις και λατρεύουν το απρόβλεπτο.
Δεν συμφωνούν με το πένθος του Πενθέα, την εθνική κατάθλιψη …την στείρα αντινόηση την φτώχεια ψυχής …ένδεια πνευματική και υλική σε ποίμνια σκοτεινής στάνης.. «θεικής»και Ιουδαϊκής καταγωγής.
Ο Σωκράτης … αφοσιωμένος «Εύμαιος» βοηθά να γεννηθεί το παιδί και με τον πατέρα του να συναντηθεί με την λογική σκέψη,…. μαιευτική διαλεκτική σε μια καλύβα φτωχική.
Κατόπιν στο παλάτι θα μεταβεί.
Ο Πλάτων επικαλείται την Μνημοσύνη, σύζυγο του Αετού σε πτήση Ολυμπιακής προδιαγραφής… κορυφή για να συνδεθεί σωστά στα αχνάρια πετάγματα του Διός.
Η δημοκρατία για να λειτουργήσει …λειτουργία στου δήμου την εκκλησία σωστά, σε Διϊκή …στο διηκές επικοινωνία χρειάζεται
οι πολίτες να είναι άριστοι…. στο ήθος, στην νόηση και στην απαραίτητη συμμετοχή.
Έκλεψαν και κλέβουν αντιγράφουν πολλά.
Την περιουσία μας, τις λέξεις… την κληρονομιά .
Εκείνο όμως που δεν μπορούν να κλέψουν ποτέ είναι την Ελληνική ψυχή όσο και να την φλερτάρουν και να την επιθυμούν.
Δεν μπορούν να την παντρευτούν γιατί η ίδια είναι ερωτευμένη με το εξόριστο της Ιθάκης νου.
Έχουν συναντηθεί … οι δυό ζευγάρι θρυλικό …έχουν γνωρίσει τον έρωτα σε ένα κρεβάτι στερεωμένο με την ελιάς το κορμό και όλα τα κλαδιά . Ο Τηλέμαχος έχει γεννηθεί και όσο να προσπαθούν στα καρτέρια που του στήνουν… δεν μπορεί να εξοντωθεί από μια φαντασία ανύπαρκτη και πτωχή.
Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το απράβλεπτο … γιατί δεν μπορούν
«να χορέψουν με το χάος για να γεννήσουν ένα «αστέρι» …σε μια Διονυσιακή σκηνή» !
Λίο
13 Απριλίου 2011 στο 00:19 |
Em Bm
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
Am Am7 Am6 Em
τα χρόνια μου είχαν ρίζες, ήταν δέντρα
Em Bm
που τα ‘ντυσε με φύλλα η καρδιά
Am Am7 Am6 Em
και τα ‘φησε ν’ ανθίζουν μες στην πέτρα
Em Bm
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
Am Am7 Am6 Em
Οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
Em Bm
Οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν, νησιά
Am Am7 Am6 Em
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
C D Am Bm Em
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
C Bm
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
F Em
Η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας
C Bm
Μικρή πατρίδα, σώμα μου κι αρχή
Am Gm Em
Η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας
Am Am6 Bm Am Em
Η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
Ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
Σε όνειρα, σε αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει ] 2x
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ…
Εκτη και τελευταια μανια η Μουσικη ας γινει ο συνδεσμος ,ο νευρωνας,το μεσον μεταξυ ολων υμων που ξεμειναμε σ αυτο το ακρογιαλι,και της Αθηνας και ας ξεκινησει να παει να πει του Ολυμπου τον ρηγα οτι αρκετα υποφεραμε,αρκετα τραβηξαμε,να μας αφησει του Ατλαντα η κορη,του κακογνωμου,και να σημανει και για μας η εναρξη της επιστροφης,μια και δεν θελει τον θανατο μας,μα απο τον τοπο μας μακρια μας ξοριζει
Ειμαστε ομως εκει η μηπως ειμαστε καστροκαταλυτες στους τοιχους της Τροιας που καινε ακομη..
Ειμαστε στην αρχη του ταξιδιου η ενα βημα πριν το τελος,τωρα σκοτεινιασε η σε λιγο ξημερωνει..
Αν ειμαστε κοντα στο τελος αν ηδη παθαμε,αν ηδη υποφεραμε,αν ηδη μαθαμε,ανα ηδη αλλαξαμε,αν ηδη μεγαλωσαμε,αν ηδη οιδαμε,εχουμε τις καλες ελπιδες…
Θελουμε μονο την Αθηνα.χωρις αυτην γυρισμος δεν υπαρχει.
Αν ειμαστε στην αρχη,αν τωρα σκοτεινιασε….ποσο θα διαρκεσει αυτη η Νυχτα..
Ποσες γενιες θα υποφερουν,ποσες ψυχες θα ερθουν στα αγια τουτα χωματα για να ταλαιπωρηθουν,να βασανιστουν,σε μια ερημη χωρα..
Για ποσο ακομη θα κατρακυλαμε και μεχρι ποσο..εχει πατο αυτο το πηγαδι?..εχει σκαλοπατι η αξιοπρεπεια να σταθει ?..υπαρχει παιαν ?..υπαρχει ασπιδα?..υπαρχει μαραθωνας,θερμοπυλες,σαλαμινα,πλαταιες,μυκαλη?..υπαρχει εταιρος να μου κλεισει τα ματια?..
13 Απριλίου 2011 στο 08:54 |
Το πιο μακρύ ταξίδι …είναι η Οδύσσεια του Ελληνισμού ….Φρυκτωρέ!
Γιατί είναι το ταξίδι του πνεύματος του ανθρωπίνου νου!
Με ένα παλιό καράβι ομηρικό … ταξιδεύουμε και οργώνουμε τις θάλασσες της κοσμικής αντίληψης που φανερώνουμε ενός Φάνητα Ωού!
Είναι ο έρωτας που μας δίνει φτερά και η γερή αρματωσιά της αγάπης που μας προστατεύει …αποτελεσματικά.
Όλα τα τραγούδια που λέμε με την φωνή του Δημόδοκου, στων Φαιάκων το νησί …μας θυμίζουν ποιοι είμαστε και μας στέλνουν με θόες νήες …σε ένα ευθύ νησί.
Όλα τα δάκρυα μας , πηγές της μνήμης ιστορικές, θεραπεύουν τις πληγές με του Απόλλωνα τις ιαματικές μουσικές χορδές.
Ο Οδυσσέας, ενθυμούμενος, συγκρατώντας την συγκίνηση του, ζητά από τον αοιδό των Φαιάκων να τραγουδήσει τους αγώνες των Αχαιών στην Τροία και τον Δούρειο Ίππο … τον εκπορθητικό.
Ιλιάς και Οδύσσεια είναι πάντα μαζί σε λειτουργία θεία διαχρονική, ταυτοχρόνως στα χρυσά έπη … ενός μεγάλου πολεμιστή.
Είναι αδύνατον ,όποιος είναι Έλλην στην ψυχή ,να μη θυμηθεί και να μην ξέρει τι πρέπει να κάνει και πώς να το κάνει…. με οδηγό ένα Λόγο Ομηρικό.
Αν η ομηρική μαγική επωδός κλείνει ένα τραύμα από το κυνήγι του αγριογούρουνο παλιό στην παιδική ηλικία του πολύτροπου, κλείνει και ένα τραύμα Ελληνικό ….στην ενηλικίωση του.
Ο Απόλλων εξουδετερώνει μια μαύρη σκοτεινιά με βέλη φωτεινά και στις μαύρες τρύπες των Ελλήνων που ορά τοποθετεί βότανα του Ασκληπιού θεραπευτικά.
Εμείς είμαστε εδώ, σύντροφε, στις φρυκτωρίες σταθερά ….σε όλα τα μποφόρ με καλό και άγριο καιρό
Και με ένα καράβι «ξύλινο άλογο» μια κουρελή φορεσιά πορφυρή ταξιδεύουμε πρόσω ολοταχώς …με όρτσα τα πανιά για αυτό που έχουμε στόχο και προορισμό .
Τίποτα και κανείς …δεν μας σταματά.
Ούτε ο θάνατος μπορεί ….γιατί η Αθανασία για τους Έλληνες από πρωτοπόρους χαιλάντερ ….έχει κατακτηθεί!
Πάμε με ένα τραγούδι ναυτικό να πάνε τα φαρμάκια κάτω
….γιατρικό αποτελεσματικό.
ένα καράβι….διασχίζει γνωστά και άγνωστα νερά διαδικτυακά….
χαιρετίζει της Αθηνάς την σοφία και μήνυμα στέλνει στο Όλυμπο παρεμβατικό….
Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο
με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές
σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα
υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές
Όταν βραδιάζει, που λες, στο κατάστρωμα
χίλια φωτάκια θ’ ανάβουν μικρά
στη συντροφιά μας θα έρχεται ο άνεμος
να μας σφυρίζει τραγούδια παλιά
Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε
και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ
να ξενυχτίσουμε και να μεθύσουμε
να τους ξεχάσουμε όλους εδώ
Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο
λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά
αφήνει πίσω στραβά και παράλογα
σηκώνει άγκυρα για μακριά
Θα ξημερώνουμε πάνω στη θάλασσα
θα βγαίνει ο ήλιος να κάνει βουτιές
ο παπαγάλος θα λέει «τους ξεφύγαμε»
κι εμείς θα ψάχνουμε γι άλλες στεριές
Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε …
Λίο
30 Απριλίου 2011 στο 21:46 |
Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του.
Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως.
O δρόμος χάνεται στο φως
κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.
1 Μαΐου 2011 στο 10:57 |
Πεθύμησα ένα σύννεφο, Φρυκτωρέ
σε ένα καθαρό ουρανό
αβόλευτα να ταξιδέψουμε μαζί!
Δεν θα βολευτούμε με τίποτα λιγότερο από αυτό
σε αυτή την θάλασσα ΖΩΗ!
Πεθύμησα ένα σύννεφο
Τι σε μέλλει εσένα σκόρπια μου ψυχή
που εγώ τον πόνο μου έκανα νησί
να σπέρνει ο ήλιος πάνω μου φωτιά
και τ’ άστρα μοναξιά
Πεθύμησα ένα σύννεφο
βροχή να πιω κι ουρανό
Θάλασσα ζωή χρόνια περιμένω
πλοίο κουρσεμένο σ’ άγονη γραμμή
θάλασσα ζωή με πανιά σχισμένα
και κουπιά σπασμένα πάρε με μαζί
Τι σε μέλλει εσένα άδεια μου καρδιά
κι αν αγαπώ παράξενα παιδιά
που κρύβουν στο φιλί τους προσευχή
της μάνας τους ευχή
Πεθύμησα ένα σύννεφο
βροχή να πιω κι ουρανό
Θάλασσα ζωή χρόνια περιμένω
πλοίο κουρσεμένο σ’ άγονη γραμμή
θάλασσα ζωή με πανιά σχισμένα
και κουπιά σπασμένα πάρε με μαζί
1 Μαΐου 2011 στο 11:27 |
Ταξιδακι σ ενα συννεφο ανημερα πρωτομαγιας απο τα Κηθυρα ως τους
Κηπους και απο κατω κεντημα η Ανθισμενη Πατριδα!
Ουτοπικο? Ισως.. ΤΕΛΕΙΟ Σιγουρα!…
1 Μαΐου 2011 στο 15:30 |
Η παρέα πεθύμησε ένα ΧΟΡΟ πάνω στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ μιάς Ηλιόλουστης Πατρίδας, σε ένα όνειρο καθόλου ουτοπικό, ένα μενεξεδένιο, Μαγιάτικο ΤΕΛΕΙΟ πρωινό!
1 Μαΐου 2011 στο 18:05 |
Και ένα …. μεσημέρι με τον Ήλιο στο ζενίθ να λάμπει στον ουρανό
είναι ιδανικό για τον μαγευτικό χορό!
Εστείλαμε φιρμάνι σε όλες τις πόλεις και τις πολιτείες της Δύσης, της Ανατολής, του Νότου και του Βορρά !
Δεν μπορούν να τον αρνηθούν!
Είναι μονόδρομα νομοτελειακό!
Στου Δόλωνα τα χρόνια
Ενα μεσημέρι
στης Ακρόπολης τα μέρη
άπονοι ληστές
κάναν τις πέτρες τις ζεστές
λημέρι
Στο Μοναστηράκι
Βαυαροί χωροφυλάκοι
μες στην αντηλιά, χορεύουν μπρος στον βασιλιά
συρτάκι
Στην Κρήτη και στη Μάνη
θα στείλουμε φιρμάνι
σε πολιτείες και χωριά
θα στείλουμε φιρμάνι
να’ρθούν οι πολιτσμάνοι
να κυνηγήσουν τα θεριά.
Κάτω στο λιμάνι
τραγουδούν οι πολιτσμάνοι
ήρθαν τα παιδιά
μα έχουν ακόμα την καρδιά
στην Μάνη
Ηρθανε την Τρίτη
τα παιδιά του Ψηλορείτη
πίνουν τσικουδιά, μα έχουν ακόμα την καρδιά
στην Κρήτη
…και όλη του κόσμου την Ελλάδα
βόλτα στου Μαγιού την φεγγαράδα
Λίο
12 Μαΐου 2011 στο 00:20 |
http://www.ydrohoos.gr
Τα κείμενα του τρίτομου έργου «ΥΔΡΟΧΟΟΣ» σε μορφή PDF
http://www.box.net/shared/b5hbcucryi
http://www.box.net/shared/6nh6khxojb
http://www.box.net/shared/ump6flyqxx
http://www.box.net/shared/iepovgf6gj
http://www.box.net/shared/xemqzpx6s1
http://www.box.net/shared/fvygygu00u
http://www.box.net/shared/9ca2nzp6i6
http://www.box.net/shared/tgn481f8ts
http://www.box.net/shared/xg6tqol3cg
Διάφορα άλλα κείμενα του κ. Τραϊανού στο παρακάτω blog
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/
12 Μαΐου 2011 στο 14:49 |
Είναι πολύ ενδιαφέρον το ογκώδες συγγραφικό έργο του Π. Τραϊνού τόσο στο τρίτομο «Υδροχόο» μεταφυσικής υφής, όσο και στα κατοπινά κείμενα πολιτικής δομής συνοδευόμενα από την ίδρυση κόμματος και το έχω μελετήσει επισταμένως.
Όμως είναι και υπέρ του δέοντος η εμπλοκή του με την χριστιανο προσωπολατρεία αντιβαίνουσα στην συνάφεια ενός υγιούς Ελληνικού καθαρού συλλογισμού.
Σε ευχαριστούμε για την κατάθεση αυτών των πληροφοριών, φίλε alchimist !
Θα ήταν άκρως εποικοδομητικό ενός ορθού διαλόγου
… η προσωπική σου άποψη για το θέμα αυτό.
Λίο
14 Μαΐου 2011 στο 00:04 |
Αγαπητοί φίλοι,
σας ευχαριστώ για την απάντησή σας
και θα προσπαθήσω με λίγα λόγια να απαντήσω και εγώ στον προβληματισμό σας.
Κατ’ αρχήν ο ΥΔΡΟΧΟΟΣ δεν είναι ΜΟΝΟΝ μεταφυσικής υφής. Απλά είναι ΚΑΙ μεταφυσικής υφής. Αυτό είναι που διαφοροποιεί τη γνώση του ΥΔΡΟΧΟΟΥ ως προς μια αποτελεσματική αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων σε σχέση με οτιδήποτε καλοπροαίρετο εμφανίστηκε έως σήμερα στον χώρο της γνώσης. Ο ΥΔΡΟΧΟΟΣ πέραν των απόκρυφων γνώσεων (2ος και 3ος τόμος) εμπεριέχει και μια κοινωνική και οικονομική θεωρία (1ος τόμος —πέραν οποιασδήποτε απόκρυφης γνώσης) όπου προτείνει λύσεις σε επίπεδο παγκόσμιο …Ήτοι μια κοσμοθεωρία …Ήτοι λύσεις, οι οποίες αφορούν ανθρώπους από ολόκληρο το φάσμα των θρησκειών ανά την υφήλιο …Ήτοι λύσεις πέρα από θρησκείες και απόκρυφες γνώσεις …Ήτοι λύσεις αντιληπτές και κατανοητές από παρατηρητές διαφόρων ηθικών και φιλοσοφιών, που σε κάποια στιγμή θα αποτελέσουν επιλογή τους.
Καλοπροαίρετες κοσμοθεωρίες βέβαια —καθώς, όποιος προσπαθεί να δώσει το φως του για μια δικαιότερη κοινωνία, μόνον καλοπροαίρετος απέναντι στους ανθρώπους μπορεί να χαρακτηριστεί— εμφανίστηκαν κι άλλες ανά τους καιρούς, αλλά το θέμα ήταν πως το σύστημα, το οποίο στην ουσία αυτές πολεμούσαν, είχε διαφορετική υφή απ’ ό,τι αυτές οι ίδιες αντιπροσώπευαν, με αποτέλεσμα οι ατελείς αυτές γνώσεις να αφομοιώνονται από το ίδιο το σύστημα —το οποίο βρισκόταν εν δράση και ήδη λειτουργούσε σε σχέση με τα προτεινόμενα μοντέλα εξουσίας των νέων κοσμοθεωριών, τα οποία είχαν ως στόχο τους να λειτουργήσουν— και να καταδικάζονται στην παρακμή και την αναποτελεσματικότητα.
Το πραγματικά άδικο σύστημα, το οποίο αυτές πολεμούσαν και το οποίο συνεχίζει έως σήμερα να βρίσκεται στην εξουσία, ήταν και είναι το ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ σύστημα εξουσίας. Αυτό είναι το κυρίαρχο σύστημα εξουσίας. Η εξουσία αυτή, που σήμερα βιώνει ολόκληρος ο πλανήτης, είναι η αυτοκρατορία του χριστιανισμού —Η Δημοκρατία ποτέ δεν λειτούργησε πέραν κάποιας μικρής χρονικής περιόδου …και αυτό μόνον τοπικά στην πόλη της αρχαίας Αθήνας—. Ολόκληρος ο κόσμος σήμερα, ανεξαρτήτου θρησκείας, λειτουργεί με βάση την αυτοκρατορική χριστιανική αντίληψη περί κεφαλαίου …Έχει υιοθετήσει ή μάλλον του έχει επιβληθεί ο χριστιανικός τρόπος λειτουργίας της οικονομίας.
Αν συμφωνούμε σε όλα αυτά, τότε η άθεη κοσμοθεωρία του Μαρξ, για παράδειγμα, σε σχέση με τη χριστιανική εν ενεργεία κοσμοθεωρία την οποία πολεμούσε, καθώς δεν στηριζόταν στο ίδιο θεμέλιο όπου στηρίζεται η χριστιανική —…άθεη η μία, στηριζόμενη στον Λόγο του Χριστού η άλλη …ήτοι διαφορετικής ηθικής—, έχει διαφορετική υφή και έτσι μπορούμε απλοϊκά να τις χαρακτηρίσουμε, για παράδειγμα, ως ανόμοια προϊόντα προς ίδια χρήση.
Όταν λοιπόν δύο διαφορετικά μεταξύ τους προϊόντα βγαίνουν στην αγορά, τότε το ένα ΔΕΝ απειλεί απόλυτα το άλλο. Το κάθε ένα απευθύνεται σε διαφορετική πελατεία. Δεν μπορείς να εξαλείψεις ένα ανταγωνιστικό προϊόν απλά εμφανίζοντας δίπλα του ένα ανόμοιο. Δεν μπορείς να ωθήσεις τον κόσμο, ο οποίος έχει συνηθίσει στη χρήση ενός προϊόντος να επιλέξει ξαφνικά το δικό σου, επειδή απλά είναι διαφορετικό. Είναι μάλιστα και θέμα χρόνου να εξαφανιστεί το προϊόν σου από την αγορά, αν δεν είναι κι ό,τι καλύτερο.
Αυτό σημαίνει πως ο Μαρξ μπορεί να πολέμησε το χριστιανικό σύστημα, αλλά ΠΟΤΕ δεν το απείλησε πραγματικά, λόγω της διαφορετικής υφής της κοσμοθεωρίας του. Ίσα-ίσα που το σύστημα αφομοίωσε την ελλιπή γνώση του Μαρξ και ισχυροποιήθηκε ακόμη περισσότερο.
Εδώ διαφέρει η κοσμοθεωρία του ΥΔΡΟΧΟΟΥ. Εδώ βρίσκεται και η απάντηση στον προβληματισμό σας. Ο ΥΔΡΟΧΟΟΣ, μέσω της ερμηνείας των απόκρυφων γνώσεων (Ευαγγέλια, Μυστικό Σχέδιο, Αποκάλυψη Ιωάννη, Ομηρικά Έπη), που είναι ΚΑΙ χριστιανικής υφής, δημιουργεί το ΙΔΙΟ ΘΕΜΕΛΙΟ με το υπάρχον εν ενεργεία χριστιανικό σύστημα εξουσίας …Ήτοι ομοειδές προϊόν με αυτό του συστήματος …Ήτοι πολεμάει το σύστημα με τα ίδια του τα όπλα.
Αν τώρα οι λύσεις, που προτείνει ο ΥΔΡΟΧΟΟΣ —ως κοσμοθεωρία—, είναι απλά πιο «λογικές», πιο «αντιληπτές», πιο «εφαρμόσιμες» και πιο «φθηνές» από τις τυπικές του συστήματος, διακρίνω μια συρροή πελατών ομοειδούς ηθικής —που είναι και οι πιο ισχυροί— προς το συγκεκριμένο προϊόν. Το ανταγωνιστικό και κακής ποιότητας προϊόν είναι απλά καταδικασμένο να μείνει στον πάγκο και να πάει κάποια στιγμή στα αζήτητα.
Τόσο απλά πολεμάς το σύστημα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ.
Γι’ αυτό είναι αναγκαία η εμπλοκή στο χριστιανικό επίπεδο —το αν είναι υπέρ του δέοντος ή όχι, θεωρώ πως αυτό βρίσκεται καθαρά στα χέρια του μηχανικού, ο οποίος κατασκευάζει τα ομοειδή αυτά θεμέλια— και αυτό δεν αντιβαίνει στη συνάφεια του υγιούς ελληνικού συλλογισμού, ο οποίος μάχεται αυτήν τη στιγμή για έναν δίκαιο κόσμο με όπλο του τη γνώση του ΥΔΡΟΧΟΟΥ.
Δ.Ν.
14 Μαΐου 2011 στο 15:05 |
Δεν υπάρχει πιο παρήγορο πράγμα στον κόσμο από την ορθή νόηση και την δυνατή επιχειρηματολογία ,
φίλε alchimist
και όσα καταθέτεις ακούγονται πολύ ενδιαφέροντα και ουσιαστικά.Κυρίως λογικά .
Και με λίγα λόγια και με πολλά …οι Έλληνες αρέσκονται στο διάλογο και στον διαλεκτικό στοχασμό. Προωθώντας περαιτέρω τον συλλογισμό και ξεκινώντας από μία αξιωματική πρόταση σαν βάση αναφοράς, ήτις είναι: Η ανοχή για τις απόψεις ενός απλού συγγραφέα, ενός προέδρου κόμματος ,ενός προέδρου χώρας και ενός ιδρυτού θρησκείας είναι με ελάσσονα σειρά διακριτέα των υποχρεώσεων και των ευθυνών των ορίων τους.
Καθείς κρίνει και κρίνεται συμφώνως με την συμμετοχή και τον τρόπο του στην διαμόρφωση μιας δίκαιας κοινωνίας ανθρώπων λαμβάνοντας υπ ΄όψιν και την αξιολογική ιστορική ουδετερότητα , ως ελαφρυντικό, άνθρωπος, ημίθεος ακόμη και …θεός. Η Ελληνική σκέψη η Μήτις, έχει την δύναμη να κρίνει και «θεούς » διότι η ίδια είναι Δημιουργός .Σε διαίρεση και σύζευξη γενεσιουργά πολλαπλασιαστκώς ως σύζυγος του Διός.
Ο χριστιανισμός είναι μια εκλαϊκευμένη κοσμοθεώρηση της μεταφυσικής στην προσπάθεια διεθνοποίησης του Ιουδαϊκού ιερατείου με απώτερο σκοπό την οικονομική αφαίμαξη των ανθρώπων μέσω της χειραγώγησης του σημείου αντίληψης τους, υπόταξης στον «θεό». Είναι με απλά λόγια ένα εργοτάξιο κατασκευής δούλων κα αφεντάδων και δεν το κρύβουν άλλωστε για τον απλούστατο λόγο ότι οι άνθρωποι επιλέγουν αυτούς τους ρόλους αυτοκαταστροφικά. Προτιμούν από την ελευθερία …την σκλαβιά. Η μελαγχολία του ιδεαλισμού …στα όρια του θεού.
Ο Μαρξισμός είναι μια μαζικοποιημένη απλοποιημένη κοσμοαντίληψη της πολιτικής στην προσπάθεια ομογενοποίησης των λαών. Η σκληρότητα του ρεαλισμού χωρίς όρια. Η υπερβολή του θεού και η έλλειψη του.
Η Σκύλα και η Χάρυβδη του ανθρωπίνου μυαλού.
Ο Φαέθων που καταστρέφει και καταστρέφεται πολύ κοντά πολύ μακριά από την πηγή του φωτός.
Ο Ελληνισμός είναι παγκοσμιότητα και είναι η μόνη παγκοσμιότητα που μας ενδιαφέρει . Και αυτό όχι γιατί είμαστε υπερόπτες, αλλά ,
διότι είναι η μόνη λύση στο ιστορικό , κοινωνικό, πολιτιστικό ,οικονομικό αδιέξοδο που βιώνουμε. Ένας Ελληνισμός που μπορεί να αγκαλιάσει τον πλανήτη και όλα τα όντα που τον κατοικούν με τον διαυγές νου του την μεγάλη του καρδιά και την όρθια ψυχή του.
Είναι το πέρασμα μετά χρόνια σκλαβιάς υποτέλειας στη Καλυψώ, στο νησί των Φαιάκων …στο Υδροχόο με τον διαφωτισμό των ανθρώπων και την μετάβαση στην πολυπόθητη Ιθάκη του κοσμοπολίτη κοσμογυρισμένου Έλληνος Οδυσσέα.
Οι απεγνωσμένες προσπάθειες της Καλυψούς να κρατήσει τον όμοιο στην σκέψη με τον Δία κοντά της είναι η εδραίωση ενός παράλογου χριστιανικού ιερατείου. Δεν μπορούμε να μεταβούμε στην δόνηση του Υδροχόου κουβαλώντας σκουριασμένες αντιλήψεις ,μεσαιωνικές πεποιθήσεις,
ούτε να κάνουμε τον γάμο της Π. και Κ.Διαθήκης με τα Ομηρικά Έπη ενδίδοντας η Πηνελόπη σε ένα μνηστήρα φιλοξενούμενο παράτυπα στο παλάτι της χώρας και της Γης.
Ούτε δύναται να διαχωριστεί ο «καλός Ιησούς »
από τον «κακό χριστιανισμό». Διότι ο κυβερνήτης και ο καπετάνιος ενός πλοίου, εφ όσον υπήρξε και υπάρχει,
είναι υπεύθυνος για την πορεία του Δεν τον βαραίνει δε, η ίδια η ευθύνη με τον μούτσο του καραβιού. Πολύ μεγαλύτερη τουναντίον.Η ιστορική διαδρομή του χριστιανισμού είναι εγκληματική ,παράλογη και αντινοική . Δεν υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας για κανένα από τους ιθύνοντες εγκεφάλους αυτής της θεοκρατικής εξουσίας.
Ο αποτελεσματικός μηχανικός δίνει ιδιαίτερη μνεία και προσοχή στα θεμέλια του έργου του. Ήτοι… να μη χτίζονται με λάθος βάσεις και σαθρά στηρίγματα.
Η γνώση του Υδροχόου ανθρωπισμός… είναι ουμανισμός στην υγιή του μορφή.
Στην μέθοδο μιας σύγχρονης θεραπείας μπορούμε να συμπεριλάβουμε και την ομοιοπαθητική σε «όσους έχουν μάθει να χρησιμοποιούν ένα προϊόν» …. αρκεί να μην το παρακάνουμε …με την δόση.
Το τρίτομο έργο «Υδροχόος » αναμφιβόλως είναι ένα δημιούργημα μεγάλης λογοτεχνικής αξίας και σημασίας. Αν ο εν λόγω γάμος είναι εικονικός και το σχέδιο χρησιμεύει στην κατασκευή ενός Δούρειου Ίππου για την εκπόρθηση της Παλαιάς και Νέας Τροίας Ρώμης
είναι κάτι παραπάνω από αριστουργηματικό και αποτελεσματικό. Αν στηρίζεται και επιδιώκει ένα ανίερο γάμο θεού με άνθρώπου,
… τότε ίσως ο συγγραφέας να είναι ακόμη στην Καλυψώ και θα είναι ευχής έργο και προτροπή Αθηνάς….. να επισπεύσει ένα γυρισμό.
Λίο
18 Μαΐου 2011 στο 18:06 |
Χαιρετώ του Πολεμιστές που συνάντησα στον δρόμο των Λεόντων και είμαι ιδίαίτερα ευτυχής γι΄αυτό.
Μαζί σας ανακάλυψα τον Ομηρο, όπως ποτέ άλλη φορά δεν μας το έχουν πεί και θα έπρεπε η Ιλιάδα και η Οδύσσεια να διδάσκονται με αυτόν τον τρόπο απο το νηπιαγωγείο ακόμη και να μαθαίνουν τα Ελληνόπουλα την ιστορία τους ,να βρούν και να περπατήσουν την ΟΔΟ ΕΛΛΗΝΩΝ, όρθιοι Ανθρωποι και ολοκληρωμένοι και ποτέ μα ποτέ να μην είναι «φοβισμένα παιδιά».
Ποτέ κανείς δεν έχει μιλήσει και δεν έχει αναλύσει με αυτόν τον τρόπο τα Ομηρικά Επη, δεν τα έχει συνδέσει με τις καταπληκτικές αυτές εικόνες, πίνακες , μουσική, κατάθεση ψυχής, πραγματικό πάθος, δύναμη αλλά και ευαισθησία.Ενας απίθανος συνδυασμός που μας έχει γεμίσει συναισθήματα και μάθαμε μέσα σε τόσο μικρό διάστημα όσα δεν μάθαμε τόσα χρόνια στα θρανία. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ!!!
Η αβάσταχτη γοητεία του Ομήρου αλλά και η μεγάλη και μοναδική των ΕΛΖΙΝ σχολή , όπου διδάσκονται η αξιοπρέπεια, η μεγαλοψυχία , η διαλεκτική, η όρθια σκέψη και η ζεστή καρδιά.
Μία Ελληνίδα, που ταξιδεύει μαζί σας στην ενεργό πλευρά του Απείρου και ονειρεύεται … ένα καλύτερο, ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΟ κόσμο, που να μας «χωράει» όλους… για την επιστροφή στην ΙΘΑΚΗ!
Σας ευχαριστώ γι΄αυτό το «όνειρο» που με τόση γενναιοψυχία μοιράζεστε μαζί μας.
Υ.Σ. Εγραψα΄εδώ το σχόλιο πρώτον γιατί μου είναι δύσκολο να το στείλω στους ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΙΟΝ και δεύτερο γιατί δεν θα ήθελα να σας χαλάσω τις αναρτήσεις σας που με τόση καλαισθησία έχετε φτιάξει.
19 Μαΐου 2011 στο 04:30 |
Αγαπητοί φίλοι,
ασπάζομαι τους ισχυρισμούς σας, καθώς σέβομαι την οξυδερκή πορεία της συλλογιστικής σας, την οποία ενάντια στο ρεύμα κολυμπώντας αποκτήσατε κι ακολουθείτε —…ενός ρεύματος εντός ενός κόσμου, ο οποίος μας ωθεί με όλη του τη δύναμη προς μια αντίθετη κατεύθυνση— και συμφωνώ στα περισσότερα.
Καθώς βέβαια το θέμα μας είναι η κατάσταση και η πορεία της αθάνατης ανθρωπότητας ως σύνολο —και όχι η πορεία του θνητού ανθρώπου σε ατομικό επίπεδο—, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι όλα αυτά τα τεχνολογικά επιτεύγματα, τα οποία σήμερα ως κοινωνία απολαμβάνουμε, δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν εντός του «βραχέου» αυτού χρονικού διαστήματος που επιτεύχθηκαν, αν η ανθρωπότητα δεν μάτωνε στο πέρασμά της μέσα από τον εφιάλτη του χριστιανικού συστήματος εξουσίας, παράγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το σύνολο της γνώσης, που την καθιστά σήμερα εν μέρει θεωμένη —καθώς μπορούν πλέον, μέσω της τεχνολογίας, να της αποδίδονται χαρακτηριστικά Θεών—.
Πόσοι, για παράδειγμα, —οι περισσότεροι, λέω εγώ— θεωρούν ότι, το να ταξιδεύουν σήμερα από τη μία άκρη του πλανήτη στην άλλη με ένα ασφαλές αεροπλάνο, είναι κάτι το οποίο ήταν θέμα χρόνου να το απολαύσει ο άνθρωπος; …Ναι συμφωνώ, αλλά ΠΟΣΟΥ χρόνου; Μήπως ΑΠΕΙΡΟΥ, αν δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες; Πώς παράγεται η σωτήρια γνώση; Κάτω από ποιες συνθήκες; Πότε παράγεται πιο γρήγορα; Κάτω από ευνοϊκές ή κάτω από άσχημες συνθήκες; Αν δεν υπήρχαν εφιάλτες —ήτοι άσχημες κοινωνικές δομές— και η ανθρωπότητα δεν χρειαζόταν ν’ αντιμετωπίσει τέτοιους αντιπάλους, υπήρχε περίπτωση αυτή να ακόνιζε το μυαλό της για το πώς θα μπορούσε να τους αποφύγει; Τότε μόνον δεν παράγεται γνώση …όταν βρισκόμαστε στην ανάγκη να ακονίσουμε το μυαλό μας;
Η ανθρωπότητα μπήκε λοιπόν κάποτε, εξαιτίας ενός μυστικού σχεδιασμού, σε φάση εξαναγκασμένης βελτίωσης των ικανοτήτων της …Κάτι, το οποίο θα το επιτύγχανε, καθώς θα βρισκόταν για ένα «βραχύ» χρονικό διάστημα υπό τον συνεχή κίνδυνο ενός αιμοσταγούς συστήματος εξουσίας …Κάτι σαν να βρίσκεσαι υπό συνεχή κατάσταση διωγμού, με αποτέλεσμα ν’ αποκτήσεις κάποια στιγμή ικανότητες δρομέα.
Αν λοιπόν το ΓΡΗΓΟΡΑ σημαίνει ταυτόχρονα και ΣΩΤΗΡΙΑ και βάση αυτής της λογικής ο κυβερνήτης του σαπιοκάραβου, που άρχισε να μπάζει νερά και κινδυνεύει να βυθιστεί, κατορθώσει και το οδηγήσει γρήγορα, μέσα από μια τεράστια «φωτιά» άσχημων συνθηκών, στη σωτήρια ακτή, τότε πραγματικά το μόνο που τον «βαραίνει» είναι η επιτυχία του στόχου του …κι ας κάποιοι εκ των επιβατών παραπονούνται για εγκληματικά, παράλογα και αντινοικά «εγκαύματα». Το ζητούμενο ήταν να σωθούν οι επιβάτες …και αυτό έγινε —χωρίς βέβαια να παραμελείται η φροντίδα των τραυματισμένων ακόμα και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, που μπορεί αυτή επάνω στο καράβι να περιοριζόταν σε ομοιοπαθητικές πρακτικές, αλλά, αφού αυτό έπιασε στεριά, υπάρχουν πλέον δυνατότητες πιο δραστικών μεθόδων θεραπείας.
Αφού λοιπόν σωθεί γρήγορα η ανθρωπότητα από βέβαιο «πνιγμό», μπορούμε πλέον να μιλάμε για ουμανιστικές θεραπείες και απολαύσεις. Μπορούμε να μιλάμε για πλήρωμα του χρόνου, όπου μπορούν να έχουν εφαρμογή όλα αυτά, τα οποία σε περίπτωση «πνιγμού» δεν θα είχε νόημα να συζητούνται καν.
…Όλοι μας ευχόμαστε όσο τίποτε άλλο την επιστροφή του Οδυσσέα …κάτι, το οποίο σίγουρα θα έρθει σύντομα με βάση την ερμηνεία των σημερινών σημείων.
Δ.Ν.
19 Μαΐου 2011 στο 04:31 |
…Παρακάτω σας παραθέτω απόσπασμα από τον τρίτο τόμο του ΥΔΡΟΧΟΟΥ (ερμηνεία των Ομηρικών Επών)…
…η αδυναμία αυτή είναι δυνατό να γίνει αντιληπτή, αν σκεφτεί κάποιος πώς θα μπορούσε να συνυπάρξει ένας ευρωπαϊκός Μεσαίωνας δίπλα σε μια δημοκρατική Αθήνα. Οι άνθρωποι θα επικοινωνούσαν μεταξύ τους και η λαμπρή Αθήνα θα διασκέδαζε με την ηλιθιότητα των δούλων της Ρώμης.
Αυτά τα λέμε για τον λόγο ότι ο Ποσειδώνας μισεί θανάσιμα τον Οδυσσέα, από τη στιγμή που αυτός τύφλωσε τον Πολύφημο. Λογικά ο Ποσειδώνας θα έπρεπε να καταδιώκει συνεχώς τον Οδυσσέα, όσο αυτός προσπαθεί να κινηθεί στο περιβάλλον στο οποίο αυτός είναι πανίσχυρος. Κάθε φορά, δηλαδή, που ο Οδυσσέας μπαίνει στη θάλασσα, είναι αναγκαίο ο Ποσειδώνας να απειλεί τα καράβια του …πράγμα που δεν συμβαίνει. Αν παρατηρήσει κάποιος την Οδύσσεια, θα δει ότι ο Ποσειδώνας παγιδεύεται. Αυτό γίνεται, γιατί, όσο ο Οδυσσέας βρίσκεται αδύναμος στη θάλασσα, δεν τον προκαλεί, αλλά, όταν οι συνθήκες τον ευνοούν, τυφλώνει το γιο του. Ακριβώς στο σημείο αυτό βρίσκεται η παγίδα. Από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό, ο Ποσειδώνας δεν μπορεί να δράσει κι απλά μισεί τον Οδυσσέα. Το μίσος αυτό δεν είναι ικανό να προκαλέσει κανένα κακό στον Οδυσσέα, γιατί η δύναμη του Ποσειδώνα βρίσκεται μέσα στη θάλασσα όταν αυτή είναι ζωντανή κι όχι νεκρή. Ο Ποσειδώνας επανεμφανίζεται μόνον όταν επιχειρεί ο Οδυσσέας να περάσει από το νησί της Καλυψώς στο νησί των Φαιάκων.
Πρακτικά όλα αυτά σημαίνουν ότι οι Ιουδαίοι με το Λόγο του Χριστού έδρασαν στην αρχή για το καλό των ανθρώπων και δεν προκάλεσαν το ελληνικό στοιχείο. Δεν επιχείρησαν να εξιουδαϊσουν απευθείας τους λαούς, αλλά ακολούθησαν το δρόμο της δωρεάς. Όσο υπάρχει δωρεά, οι Έλληνες δεν αμύνονται, γιατί η φιλοσοφία τους επιβεβαιώνει το Λόγο του Χριστού. Ο Χριστός με αυτόν τον τρόπο μπαίνει στη θάλασσα και δεν απειλείται από τον Ποσειδώνα. Το σφάλμα του Ποσειδώνα και των Ελλήνων ήταν ότι δέχτηκαν τη δωρεά κι αγνόησαν τον ιουδαϊσμό που κρύβεται από πίσω της. Αυτός ο ιουδαϊσμός έφερε τον Οδυσσέα στο νησί των Κυκλώπων, εφόσον, ως σύστημα εξουσίας, διεκδικούσε την κοσμοκρατορία. Οι Έλληνες έπρεπε εξ’ αρχής να πάρουν τον Λόγο του Χριστού και να πολεμήσουν τους δούλους του χριστιανισμού, όσο αυτοί ήταν αδύναμοι.
Οι πρώτοι Έλληνες, που εκχριστιανίστηκαν, ήταν απαραίτητο να πολεμήσουν τους Αποστόλους και τον λόγο τους, προστατεύοντας τον Λόγο του Χριστού σ’ ό,τι αφορά τις προτάσεις για τον άνθρωπο και τις αξίες. Αν γινόταν αυτό, το πλοίο του Οδυσσέα θα καταστρεφόταν και ο Οδυσσέας θα ταυτιζόταν με τον Ποσειδώνα, με αποτέλεσμα η θάλασσα και άρα οι Έλληνες να παραμείνουν πανίσχυροι. Αυτό όμως δεν έγινε και οι δούλοι πήραν την εξουσία, τυφλώνοντας τον Πολύφημο. Η αποθέωση του Ιουδαίου Χριστού είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση των Ελλήνων, συνεπώς των δυνάμεων της θάλασσας.
Από εκείνο το σημείο κι έπειτα δεν μπορεί να δράσει ο Ποσειδώνας, γιατί δεν υπάρχουν δυνάμεις μέσα στη θάλασσα. Τρικυμία = 34 = Έλληνες. Ο Οδυσσέας κινείται με ασφάλεια από τη στιγμή που η εκκλησία έχει στεγανοποιήσει τη γνώση και μέσα στην κοινωνία κυρίαρχο στοιχείο είναι η άγνοια. Η αποθέωση του Χριστού στην πραγματικότητα μεταφέρει τη γνώση με ιδανικό τρόπο από τη θάλασσα και την κυρίαρχη κιβωτό στην ξηρά και στο σύστημα όπου φωστήρας είναι ο Ήλιος. Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο απαραίτητη προϋπόθεση για την επιστροφή του Οδυσσέα και των συντρόφων του είναι να μην ερεθιστεί ο Ήλιος. Στο μεσοδιάστημα, δηλαδή, από το νησί των Λαιστρυγόνων ως το νησί της Καλυψώς, ο Ποσειδώνας είναι αδύναμος και η προσοχή στρέφεται στον Ήλιο.
Όλα αυτά τα αναφέρουμε, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι ακριβώς είναι το νησί της Κίρκης και γιατί, ενώ βρίσκεται στη θάλασσα, δεν απειλείται απ’ αυτήν. Όταν ο Αλέξανδρος πήρε την κοσμοκρατορία, στην πραγματικότητα έβγαλε τους Έλληνες από τη θάλασσα με αποτέλεσμα την εξασθένησή της. Αυτά, τα οποία έμειναν δηλαδή στον κόσμο, ήταν μια θάλασσα νεκρών —αφού οι δυνάμεις της είχαν βγει στην ξηρά— κι ένα πανίσχυρο νησί —που είναι το σύστημα της Βαβυλώνας, το οποίο επιπλέον προστατεύεται από τη θάλασσα—. Οι Έλληνες κινούνται πάντα κάτω από την εξουσία του Υιού στην ξηρά και η Οδύσσεια τούς βάζει κάτω από την εξουσία του Οδυσσέα, γιατί ο Υιός είναι πάντα Ένας …έστω κι αν εμφανίζεται με διαφορετική ιδιότητα σε διαφορετικό χρόνο. Οι σύντροφοι του Υιού —εξαιτίας της γνώσης τους— ψάχνουν στο νησί τρόπο διαφυγής, εφόσον η θάλασσα, που εξασφαλίζει επαφή με τους φωστήρες, είναι αδύνατο να βοηθήσει. Αυτό, το οποίο βλέπουν στην αρχή, είναι καπνός στη μέση του νησιού κι αυτό μας παραπέμπει άμεσα στην Αποκάλυψη. Καπνός = 28 = Σοφία = Θεός, όταν, Κάμινος = 33 = Ήλιος. Κάμινος του πυρός = Αληθινός άγιος = 74.
Το σύστημα είναι πάντα φτιαγμένο με τέτοιον τρόπο, ώστε να έχει ένα κέντρο, που να ελκύει τους ανθρώπους της γνώσης. Ένα κέντρο ορατό στο σύνολο του χώρου που αυτό ελέγχει. Η Βαβυλώνα, η Ρώμη ή το Βατικανό, είναι ορατά κέντρα μέσα στο σύστημα και η ανακάλυψή τους δεν είναι θέμα συγκυριών. Η παγίδα βρίσκεται σ’ αυτό ακριβώς το σημείο: οι άνθρωποι με γνώση βλέπουν το κέντρο απ’ όπου μπορούν να πάρουν απαντήσεις και κινούνται προς αυτό. Η αδυναμία τους οφείλεται στην άγνοια αυτού που θα συναντήσουν. Αγνοούν, δηλαδή, ότι η Αγία Σοφία δίνεται με τρόπο που υπηρετεί το Σχέδιο, άρα παγιδεύει. Ο καπνός, που βλέπει ο Οδυσσέας κι οι σύντροφοί του, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η γνώση που κρύβει τους φωστήρες και δεν επιτρέπει τον προσανατολισμό του ανθρώπου. Είναι ο καπνός του βασανισμού όλων των δούλων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη Σοφία του Θεού υπέρ των συμφερόντων τους κι ενάντια στους ανθρώπους. Καπνός του βασανισμού = Υιός της απωλείας = 83 = Θεός του βασανισμού = Κύριος της αβύσσου = Οίνος πορνείας = Οίκος της Ιθάκης = Οίκος της Κίρκης = Θρόνος του Ιησού. Επειδή η Σοφία του Θεού δόθηκε από τον Υιό —ο οποίος θυσιάστηκε— με τη μορφή δωρεάς, αυτό, το οποίο είναι ορατό από το σύνολο της ανθρωπότητας, είναι ο καπνός της καμίνου. Καπνός = Θεός = 28, ενώ, Κάμινος = 33. Αυτό, δηλαδή, που βλέπουν οι άνθρωποι, είναι ο Καπνός καμίνου = Επτά μυστήρια = Ομηρικά Έπη = Παράδοσις = Φως του κόσμου = 54.
Ο χριστιανικός κόσμος είναι όπως αναφέραμε μεικτός κόσμος και το σύστημα αυτό το εκμεταλλεύεται. Το σύνολο των χριστιανών βλέπει τον καπνό, αλλά, ανάλογα με την παιδεία του, βλέπει αυτό που κατανοεί. Οι άνθρωποι, που βρίσκονται στο νησί της Κίρκης, άρα μέσα στο χριστιανισμό, βλέπουν, ανάλογα με το αν είναι Ιουδαίοι ή Έλληνες, είτε την παράδοση —που για τους χριστιανούς είναι τα Επτά Μυστήρια— είτε τα Ομηρικά Έπη. Όλοι αυτοί είναι θύματα του χριστιανισμού και κατοικούν στο νησί, χωρίς να φαίνονται, γιατί το επίπεδο του νησιού, που είναι ορατό, αφορά μόνον τους ανθρώπους της γνώσης. Οι άνθρωποι, οι οποίοι επηρεάστηκαν από τον καπνό, κατοικούν στον Άδη και στον κάτω κόσμο …και στην ουσία συνθέτουν το νησί. Αιαία = 21 = Άδης = Γυναίκα, και, Κάτω κόσμος = Μοιχαλίς = 43. Ο άνθρωπος γεννιέται σ’ αυτό το νησί και η Μάγισσα = Εκκλησία = 35 τον στέλνει στον Άδη. Αυτοί, οι οποίοι βρίσκονται κάτω από την εξουσία του Υιού, μπαίνουν μέσα στον οίκο —λόγω γνώσης— και προσπαθούν να νικήσουν τη μάγισσα, πράγμα που είναι αδύνατον. Καθώς πλησιάζουν στον οίκο, βλέπουν λιοντάρια και λύκους, που προστατεύουν το σπίτι, αλλά είναι φιλικά με τους επισκέπτες. Η εκκλησία προστατεύεται από τον λέοντα της Αποκάλυψης, που είναι η μορφή του Βασιλέως και είναι ανίκητος. Λέοντας = Θεός = Άμωμος = 28. Οι λύκοι είναι τα θηρία που γεννήθηκαν, για να προστατεύουν τη γνώση εξαιτίας της γνώσης. Λύκοι = Τάφος = Βαβυλώνα = 20 = Στόμα, και, Λύκοι άρπαγες = Λυκάνθρωποι = Καρδινάλιοι = 54 = Επτά μυστήρια.
Το σύνολο αυτής της εικόνας μάς δείχνει την κατάσταση, η οποία επικρατεί αιώνες τώρα μέσα στον χριστιανισμό. Αν δει κάποιος τον χριστιανικό κόσμο απ’ έξω και όχι παγιδευμένος, θα δει ένα νησί, που είναι το σύστημά του, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται η εκκλησία. Θα δει επίσης έναν οίκο μεγαλειώδη και θηρία φιλικά. Ο Πάπας είναι πάντα φιλικός εξωτερικά προς τους ανθρώπους, έστω κι αν διατηρεί τα χαρακτηριστικά τού λιονταριού λόγω του θρόνου. Το ίδιο ισχύει για τους καρδινάλιους. Οι άνθρωποι παραξενεύονται αρχικά με τη φαινομενική ευγένεια των πανίσχυρων δούλων. Αυτό, το οποίο δεν αντιλαμβάνονται, είναι τι ακριβώς τους περιμένει μέσα στον οίκο και πώς συμπεριφέρεται η εκκλησία.
Ο άνθρωπος, που αναζητά τη Λύτρωση, αν αναζητήσει απαντήσεις από την εκκλησία, θα εκπλαγεί από την ευγένειά της και την προσφορά της. Η προσφορά αυτή δεν την απειλεί, γιατί δίνει πάντα άκρατο οίνο και οίνο πορνείας. Δίνει γνώση, που μεθά τον άνθρωπο και τον παγιδεύει. Άκρατος οίνος = Μάγισσα Κίρκη = 61. Οίνος πορνείας = Οίκος της Κίρκης = 83. Εκείνη ακριβώς την ώρα η Κίρκη παίρνει την ευκαιρία και χτυπά τον άνθρωπο με τη μαγική ράβδο, κάνοντάς τον χοίρο. Μόλις η εκκλησία, δηλαδή, δώσει στον άνθρωπο γνώση, ανάλογα με το ποιόν του, τον κάνει είτε δεισιδαίμονα —μέσω της παράδοσης— είτε ήρωα της Ιλιάδας, που έχει τραγική εξέλιξη για τους Αχαιούς στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Μαγική ράβδος = Ομηρικά Έπη = Παράδοσις = 54. Ο άνθρωπος με τον τρόπο αυτόν, είτε μένει χοίρος, παγιδευμένος μέσα στον οίκο, είτε αναλαμβάνει να προστατεύσει και ο ίδιος τον οίκο και άρα γίνεται λύκος άρπαγας. Οι εθνικοί δεν ξεφεύγουν ποτέ από τον ιουδαϊσμό, έστω κι αν η γνώση τους κατά καιρούς τούς κάνει να κλαίνε και να οδύρονται για τη ζωή που κατανάλωσαν για πράγματα ασήμαντα. Αντίθετα οι λύκοι είναι αμετανόητοι άθλιοι, των οποίων η ψυχική αρρώστια παραβλέπει τα πάντα, αρκεί να βασανίζουν τους ανθρώπους. Χοίροι = Εθνικοί = Μέθυσοι = Μαρτύριον = Στολή λευκή = Άπιστοι = 42.
Η πρώτη ομάδα, που μπήκε στον οίκο της Κίρκης, ήταν οι Έλληνες, οι οποίοι έχασαν τον ορίζοντά τους, ακολουθώντας τον Αλέξανδρο. Ο Αλέξανδρος πέθανε κι αυτοί……….
19 Μαΐου 2011 στο 11:31 |
Ετοιμάζουμε, φτιάχνουμε την Ομηρούπολη, την Ομηρολάντ…αγαπητή ανώνυμη Ελληνίς!
Τόσο στο κόσμο των ιδεών όσο και στην ύπαρξη των πραγματικών αξιών.
Όχι γιατί ζηλέψαμε την ντισνευλάντ …όχι καθόλου.
Αλλά γιατί μας αρέσουν οι ιστορίες γύρω από το τζάκι και μια φωτιά που να καίει άσβεστη.
Μας αρέσει και η φλόγα των αστεριών και το ατένισμα τους.
Φλερτάρουμε με την ενεργό πλευρά των ορίων μας και τα διερευνούμε σθεναρά.
Ερωτοτροπούμε με τον γοητευτικό μας Ποιητή τον Όμηρο…. επιδιώκοντας να ανακαλύψουμε τα μυστικά του τολμηρά
και αντιστεκόμαστε την πεζότητα, την κοινοτυπία, την αχρωμία ,την μικρότητα ,την κακοήθεια ,την μικροπρέπεια …. στην φτώχεια του πνεύματος , την ιδιοτέλεια με μεγάλη φαντασία τολμηρά.
Σε ευχαριστούμε για αυτά τα όμορφα λόγια σου.
Ελπίζουμε να μη σε απογοητεύσουμε στην συνέχεια
ιστάμενοι στο ύψος των περιστάσεων και των προκλήσεων.
Η Γνώση είναι η Μνημοσύνη, η Μνήμη …. η «ανάμνηση»
σύζυγος του Διός και μητέρα των Μουσών.
Όσοι την έχουν και πλαγιάζουν ενωμένοι με τον υπέρτατο νου του Ολύμπου,
αρκεί μία φευγαλέα αφορμή και ευκαιρία να την θυμηθούν ποιοί είναι που πρέπει να φθάσουν και πως
…..εκεί να βρεθούν.
Λίο
από την χώρα …στην ποικιλόχρωμη ελευθερούπολη, πόλη,
πολιτεία των ομηρικών λιονταριών 😉
21 Μαΐου 2011 στο 18:23 |
Επανερχόμενη λοιπόν στην ποικιλόχρωμη χώρα σας, κάθε άλλο παρά απογοητευμένη νοιώθω από την συντροφιά σας, αν και καταλαχανιασμένη κάθε φορά να σας κυνηγάω στα τέσσερα σημεία του μπλογκ σας. Ησυχία δεν έχετε , δεν κάθεστε σε ένα σημείο, να σας βρίσκουμε. Δεν παραπονιέμαι βέβαια γιατί δεν έχω δεί πιο όμορφη πόλη από την Ομηρούπολη σας και λέω εδώ να μείνω.
Εκείνο που έχω παρατηρήσει και διαπιστώσει αυτό το διάστημα που σας γνωρίζω, είναι ότι όταν λείπετε πέφτει όλη η μπλογκόσφαιρα σε μαρασμό, να το πώ, σε μία κατάθλιψη δεν θα το πώ, σίγουρα όμως και θα πρέπει να το νοιώθουν πολλοί φίλοι σας, δημιουργείται ένα κενό αέρος που δύσκολα αναπληρώνεται, είναι σαν να κρύβεται ο ήλιος , υπάρχει μια καταχνιά. Με λίγα λόγια αγαπητά μου λιοντάρια, μας μεταδίδετε την χαρά της ΖΩΗΣ.
Πέρα από το ότι , θα το ξαναπώ η Σχολή ΕΛΖΙΝ είναι μοναδική και η τεράστια βιβλιοθήκη γνώσεων εφ΄όλης της ύλης , της ιστορίας της ανθρωπότητας είναι αριστουργηματική, είναι και το κέφι με το οποίο το κάνετε. Πραγματικά δεν θέλουμε να σηκωθούμε από τα θρανία, σκέφτομαι μάλιστα να κάνω και κανένα μεταπτυχιακό εδώ κοντά σας και αργότερα και ντοκτορά.
Στο πλαίσιο της διερεύνησης σας μπήκα στην διαδικασία οικειοθελώς, να αναρωτηθώ με ποιο Ομηρικό πρόσωπο νοιώθω πιο κοντά.
Η Ωραία Ελένη δεν είμαι, αλλά και η Κλυταιμνήστρα και Ιφιγένεια είναι μακρυά από μένα. Από την Οδύσσεια , με συγκίνησε η Πολυκάστη που περιποιείται και φροντίζει τον Τηλέμαχο, έπαιξα τον ρόλο της Ναυσικάς για κάποιον που όμως δεν πρόλαβε να φθάσει στην Ιθάκη. Η Πηνελόπη αξιοθαύμαστη, μπορώ να μοιραστώ τα συναισθήματά της όταν ατενίζει από το παράθυρό της περιμένοντας , νοιώθω την περιφρόνησή της και την οργή της όταν έρχεται σε επαφή με τους μνηστήρες, φτερουγίζει και η δική μου καρδιά όταν αγκαλιάζει τον Οδυσσέα, αλλά όμως νομίζω ότι αυτό δεν αρκεί. Γιατί η Πηνελόπη δεν είναι μόνο αυτά, και δεν ξέρω αν φθάνει μία ζωή για να προσεγγίσει κάποια τον ρόλο της, όπως και το ρόλο του Οδυσσέα. Ίσως όμως και να γεννιέται κάποιος με το» υλικό» αυτών των δύο προσώπων και το ανακαλύπτει στην πορεία της ζωής του.
Η Κίρκη και η Καλυψώ δεν θα μπορούσα να είμαι γιατί δεν είμαι θεά . Θα μπορούσα όμως να γίνω μία πολύ καλή Ευρύκλεια αν περιμένετε μερικά χρόνια να πλησιάσω την ηλικία της, γιατί νομίζω ότι έχω στοιχεία του χαρακτήρα της όπως την αφοσίωση και την πίστη σε ότι αγαπώ και εκτιμώ και δεν θα μπορούσα να προδώσω κάποιον που με εμπιστεύεται ή με χρειάζεται , κάποια σαν την Μελάνθη.
Προς το παρόν βρήκα ένα όνομα που με εμπνέει για να επικοινωνώ μαζί σας.
ΕΛΛΗΝΙΣ- ΗΩΣ
Με την ευχή να ξημερώσει γρήγορα η ροδοδάχτυλη Αυγούλα που ο Οδυσσέας θα πάρει πίσω το παλάτι του και την χώρα του και η κλεμμένη ομορφιά θα επιστρέψει στην Ελλάδα!
Υ.Σ Την γιορτή που θα την κάνουμε;
21 Μαΐου 2011 στο 21:53
Εννοείς …την τελετή αποφοίτησης του κολεγίου της Ομηροχώρας;
Την παραλαβή του πτυχίου της Ομηρικής αγωγής και διαγωγής του πανεπιστημίου « Μελησιγενής» … των μπλογκοπαίδων γνησίων τέκνων της οργής;
Όλα τα Ελζινόπουλα και τα κλεφτόπουλα θα είναι εκεί με άριστα δια βίου μαθήσεως και υψηλής εκπαιδευτικής.
Που;
Σε ένα λόφο ιερό όπως έχει προαγγελθεί από καιρό.
Να ετοιμάσεις φόρεμα χωρίς φουρώ … γοβάκια περιωπής και να ξέρεις καλά ταγκό.
Να μη πατήσεις το πόδι και τον κάλο όταν σε ζητήσει
ο βασιλιάς των λιονταριών για χορό, ο οποίος όπως έχει δηλώσει και στον Ταρζάν όταν τον συνάντησε μια ημέρα στην ζούγκλα δεν συμπαθεί καθόλου τους γορίλες αλλά λατρεύει τον ρυθμό.
Έτσι λέει και ένας καθηγητής που τον μελετάει πολύ μαζί με των υλικών την αντοχή.
Εχεις θαυμάσιες αρετές και προτερήματα αγαπητή Ελληνίς Ηώς!
Διαθέτεις αφοσίωση ,αξιοπιστία …έλλειψη παραπόνων κυρίως υψίστη αντοχή στα φτερουγίσματα πουλιών που δεν κάθονται σε ένα κλαδί να τραγουδούν και συνέχεια το σημείο αντίληψης μετακινούν και σκουριασμένους αρμούς με τα κελαηδίσματα τους κάποιους ενοχλούν.
Θαυμάσια φαίνεται και η επιλογή του ονόματος και ίσως να είσαι Ανατολική γυναίκα αφού απολαμβάνεις την χαρά της ζωής με της αυγής την πρωινή δροσιά.
Προϋπόθεση για το μεταπτυχιακό ….για να στρωθούμε και στην δουλειά …είναι πλήρης αναφορά για το πώς και που αναφέρεται και γιατί… ο Όμηρος στη ροδοδάκτυλη Ηώ.
Λίο
Υ.Σ
Πως τα κατάφερες μέσα σε μια ζωή και βγήκες τόσο έξυπνη οικειοθελώς;;;
Άλλοι πασχίζουν πολλές ζωές και δεν τα καταφέρνουν!!!….δυστυχώς
19 Μαΐου 2011 στο 13:31 |
Η επισταμένη και αποστασιοποιημένη μελέτη της ψυχολογίας της εξουσίας και των μαζών καταλήγει σε ορισμένα γενικευμένα συμπεράσματα μη αποκλείοντας σαφώς και τις μεμονωμένες εξαιρέσεις του κανόνος.
Ο χριστιανισμός, η καλύτερη εφεύρεση του Ιουδαϊκού κεφαλαιοκρατικού ιερατείου πριν τις τράπεζες και τις πολυεθνικές, αναρριχήθηκε στην εξουσία βάσει οργανωμένου σχεδίου και εκμεταλλεύτηκε τις εκάστοτε ιστορικές συνθήκες συγκυρίες για να παραμείνει, συνεργαζόμενος με τους αντίστοιχους βασιλείς ηγεμόνες και προέδρους χωρών και βασιλειών απεχθώς.
Ως χαμαιλέων μεταλλάσσεται και βάζει πάντα πολύ νερό στο κρασί του αρκεί να παραμείνει στην εξουσία και στο μεγάλο φαγοπότι των μυστικών δείπνων και δουλοποιών.
Είναι κάτι παραπάνω από ευφυής και μόλις αντιλαμβάνεται πως τελειώνουν τα ψέματα και η ενέργεια , βρίσκει καινούργια κόλπα να παρατείνει την καταχρηστική μνηστηριακή παραμονή του.
Έτσι έχουμε τις αναρίθμητες αιρέσεις οργανώσεις θρησκευτικές παραθρησκευτικές καθολικών, ορθοδόξων,, διαμαρτυρόμενων, μαρτύρων του Γιαχωβά πεντηκοστιανών, θεοσοφιστών και άλλων τινά που ξεφυτρώνουν σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας και καταλήγουν πάντα στο σημείο που τους ενδιαφέρει να καταλήξουν. Στα Ιεροσόλυμα, στην Βίβλο και το πρόσωπο του Χριστού απόγονο και θύμα των Εβραίων που αν υπήρξε είτε σαν θεός , να μη τους χαλάσουμε το χατίρι σε όσους ευαρέσκονται σε αυτή την εκδοχή, είτε σαν άνθρωπος δεν πληρεί τις προδιαγραφές ενός λογικού θεού και σωστού ανθρώπου, υγιές πρότυπο και παράδειγμα για ένα θνητό.
Έτσι οι χαμηλού εισοδήματος τάξης, αντίληψης ,ημιμάθειας και αμάθειας πτωχοί άνθρωποι πιστεύουν και στον καλό Χριστό και στον καλό χριστιανισμό. Αθώοι ,αφελείς ίσως απελπισμένοι πιάνονται όπως ο πνιγμένος από τα μαλλιά αναζητώντας μια ψεύτικη ευκολόπεπτη παρηγοριά, υφιστάμενοι υπόδουλοι μιας προπαγάνδας και βίαιου προσητυλισμού.
Οι μεσαίου αντίληψης κυρίως μικροαστικής ιδεολογίας διαχωρίζουν τον ένα ρόλο από τον άλλον και αναλαμβάνουν σταυροφορίες να αποκαταστήσουν τον αδικημένο «καλό» Ιησού από την «κακή» εκκλησία , όχι τόσο ξύπνιιοι παρ’όλα αυτά.
Η τάξη των μεγάλων εισοδημάτων ειδικά οι αυτοδημιούργητοι και όχι αυτοί που τα βρήκαν έτοιμα από κληρονομιά, δεν πιστεύουν πουθενά παρά μόνο στο εαυτό τους και συνήθως είναι και κατέχουν θέσεις εξουσίας πολιτικής και θρησκευτικής .
Μέσω των αναγκών και των αδυναμιών τους η παρασκηνιακή συμμορία ,τους χειρίζεται τους ανεβάζει και τους κατεβάζει αναλώσιμο φαγώσιμοι και με ημερομηνία λήξεως.
Σε όλο αυτό το όλο κλίμα του παραλογισμού έχουμε τα φαινόμενα του
« Έλληνος» Ιησού , από που ως που;;;;, και των Σειριόπληκτων της Ανδρομέδας νεοαφιχθέτων οπαδών του και τα σενάρια….δεν έχουν τελειωμό.
Πώς να βγάλει κανείς άκρη με όλα αυτά και πως ένα μυαλό να βγει από το λαβύρινθο αυτό και να φθάσει στον σωστό προορισμό;
Μόνο Θησέας, Οδυσσέας, Ηρακλής δύναται να αντιμετωπίσει το χάος αυτό.
Ο συλλογισμός σου περί ομοειδών είναι απολύτως βάσιμος και ευσταθεί μέχρι ενός σημείου λεπτής γραμμής. Οπωσδήποτε στο πλαίσιο της θεραπείας σε ένα χρήστη προς αποφυγή του συνδρόμου στέρησης, μειώνεις την δόση σιγά σιγά προσέχοντας να μη αυξήσεις την διάθεση για περισσότερο «όπιο «….του προϊόντος εξάρτησης του.
Καθώς και ο συλλογισμός για την ύπαρξη μικρών και μεγάλων τυράννων που ακονίζουν το πνεύμα και σμιλεύουν το σώμα του πολεμιστή ολοκληρώνεται ως σωστός ,αρκεί να μην ηρωποιήσουμε και θυμα τοποιήσουμε ή το χειρότερο θεοποιήσουμε τους εκφραστές , υποκινητές και ιδρυτές καθιέρωσης της τυραννίας.
Η αθάνατη ανθρωπότητα επιστρέφει στον κήπο των Εσπερίδων τα μήλα της Αθανασίας μαζί με τον Ηρακλή, παρόλο που ο πονηρός Άτλας προσπαθεί από αριστερά να του …. βγει.
Η ανεξέλεγκτη χρήση της τεχνολογίας τεχνογνωσίας οδήγησε στην καταβύθιση της Ατλαντίδος και δεν είναι το ζητούμενο για μια ανθρωπότητα να οδηγηθεί εκεί όταν απουσιάζει η ηθική, η αρετή και η αισθητική.
Ο θνητός άνθρωπος είναι δεν έγινε πιο ευτυχισμένος με την ανάπτυξη της αλλά πιο φυλακισμένος στις μηχανές της ζωής μας και του Μatrix.
Κοντολογίς εμείς η σύγχρονη παρέα Ελλήνων Στοχαστών,δεν προτιθέμεθα να προβούμε στην δημιουργία κόμματος, να ιδρύσουμε θρησκεία ή μια καινούργια οργάνωση θρησκευτικού η πολιτικού περιεχομένου, δεν συμπεριλαμβάνεται στα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σχέδια μας κάτι τέτοιο. Συνεπώς δεν αισθανόμαστε ανταγωνιστικά αλλά αντιθέτως συντροφικά με όλους τους υγιείς φορείς του πνεύματος και της ύλης .
Ενδιαφερόμαστε κυρίως για μία συγκεκριμένη πάστα ανθρώπων για μια σχέση αληθινής φιλίας και συνεργασίας. Ανθρώπων οδυσσειακής, πηνελοπικής τηλεμαχικής ευρυκλειακής, ευμαιακής φιλοιτιακής μεναλαιϊκής νεστοριανής και αχιλλειακής υφής και ενεργειακής δομής και δεν το κρύβουμε καθόλου αυτό. Ελλήνες και Φιλέλληνες αμιγούς μορφής.
Στο πλαίσιο της αυτής της διερεύνησης αγαπητέ alchimist και εφ όσον συμπίπτουν τα ενδιαφέροντα μας….. θα ενδιαφερόσουν να μας πεις ποιο πρόσωπο από τα Ομηρικά Έπη σου είναι οικείο και θεωρείς κοντά σε σένα … να μας το αναλύσεις όπως το αισθάνεσαι ομηρικά και ….αλχημιστικά;
Θα τοποθετηθώ και στο έξοχο κείμενο του Υδροχόου που παραπέμπεις σε λίγο αμέσως μετά…
Λίο
19 Μαΐου 2011 στο 16:08 |
Εστιαζόμενοι λοιπόν στο θέμα μας, φίλε alchimist … και ενδιαφερόμενοι και για την αθάνατη ανθρωπότητα αλλά και για τους θνητούς ανθρώπους όπως εμείς,
Θα προσπαθήσουμε να βλέπουμε και το δάσος και τα δένδρα , ανθρωπότητα και ανθρώπους, ταυτοχρόνως διαλεκτικά και συνδυαστικά για να μη βουλιάζουν τα σάπια καράβια του νου. Οι νήες που συνέχεια αναφέρεται σε αυτές ο Όμηρος Ποιητής.
Η ερμηνεία των Ομηρικών Επών είναι πολυδιάστατη…. λειτουργούσα πολλαπλώς σε προσωπικό, συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Γραμμένα με τον τρόπο ενός μείζονος οραματιστή πολεμιστή ανεκτίμητου αξίας και σημασίας αξεπέραστα. Συνοδευόμενα από την υπεροχή του λόγου, των συμβόλων και των χαρακτήρων , της καθαρότητας της μαντικής του τέχνης .
Ο λόγος του Χριστού δεν είναι παρά μια αντιγραφή και λογοκλοπή της Ελληνικής σκέψης και του Ελληνικού στοχασμού κυρίως Πυθαγόρειας και Πλατωνικής δομής στην προσπάθεια μερικών επιτήδειων να αλώσουν την Δύση με υπερπλήρη 153 ψάρια στην δεξιά πλευρά κατά Ιωάννη, αφού απλώσαν τα δίχτυα τους στην Ανατολή με πενιχρά αποτελέσματα και αυτή ήταν ευθύς εξαρχής η πρόθεση και ο σκοπός τους και παραμένει …. ως έχει η ίδια.
Ο Αλέξανδρος είναι ο αντίγραφο του Αχιλλέα που είχε ως πρότυπο και έπαιξε μόνο στην Τροία και στην Ιλιάδα σαν ιστορικό πρόσωπο. Είναι αθάνατος και μέγας.
Τον Κύκλωπα τον τύφλωσαν οι Έλληνες Οδυσσείς και βγάλανε την ανθρωπότητα από την σπηλιά του σκοταδισμού και μοναχού Πολύφημου… στο ορθολογισμό.Ο Ιησούς σε ιστορική αντιστοιχία είναι ο Πολύφημος Υιός του Ποσειδώνος των 2000 χρόνων της ποσειδώνιας θρησκείας της εποχής των Ιχθύων και των Ατλάντων μάγων με τις αταβιστικές ιδιότητες του τρίτου ματιού.
Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να δώσουμε τον ορισμό της μεταφυσικής το οποίον πολλοί μπερδεύουν , οίτινες εθελοτυφλούν και άλλοι αγνοούν.
Μεταφυσική είναι μια ειδική γνώση χειρισμού της ενέργειας και της αντίληψης που βρίσκεται στα χέρια κυρίως των ιερατείων και χρησιμοποιείται αναλόγως του σχεδίου και της προτίμησης τους. Είναι η πιο ισχυρή γνώση που υπάρχει και οι αδαείς νομίζουν πως είναι
«ο Θεός και τα θαύματα του». Για αυτό και η θρησκευτική εξουσία είναι ισχυρότερη και από την πολιτική και από την ίδια την επιστήμη η οποία έπεται και εξηγεί την φυσική και τους φυσικούς νόμους.
Το Ιουδαϊκό ιερατείο κατέχει αυτή την γνώση προφανώς και κατασκεύασε τον θεό που ήθελε και τον γιο του θεού και το επέβαλε σαν «αληθινό γεγονός» συμπληρώντας έξυπνα την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και επιδιώκοντας τον γάμο με τον Ελληνισμό που τον χρειάζεται για να τον απομυζεί και να του προσδίδει την λάμψη που από μόνος του δεν διαθέτει.
Η θεωρία των αριθμών είναι μια πολύ ωραία θαυμάσια εξάσκηση της φαντασίας μέχρι εκεί που δεν εξαντλεί το όριο της πραγματικότητας .
Ο Οδυσσέας μπορεί να φθάσει στην Ιθάκη ερωτευμένος , κατέχων και την μεταφυσική και τον ορθολογισμό σε ολοκληρωμένη γνώση και παιδεία με τον καθαρό μανδύα που του έχει δώσει η Πηνελόπη, την αρματωσιά μιας αγάπης και όχι άλλες ξένες δανεικές αποσκευές και αντιλήψεις περί έρωτος και αγάπης θρησκείας και σωτηρίας …. μη Ελληνικές.
Το ευχόμαστε όλοι και το επιθυμούμε σφοδρά με όλη μας την καρδιά!
Λίο
22 Μαΐου 2011 στο 10:06 |
Και η Αυγη σαν φανηκε η πουρνογεννητη και ροδοδαχτυλατη!..
Ας ατενισουμε μια Αυγη να ξεπροβαλει σε μια παραλια,σε ενα ορος,σε ενα λιβαδι,ας τεντωσουμε το κορμι μας ΟΛΟΡΘΟ και ας ανοιξουμε τα χερια μας σαν κεραια να δεχτουμε την ευεργετικη της ενεργεια..Ας αρχισουμε απο εκει..
Και επειδη οι ΕΛΖΙΝ δεν βρισκονται μονο στα τεσσερα σημεια της Διαδικτυακης σφαιρας αλλα και σε ολους τους παραλληλουςκαι μεσημβρινους της υδρογειου Χαιρετισμους απο την Βραζιλια.Καλως ηρθες Ηως!
Καλημερα σε ολους!
22 Μαΐου 2011 στο 11:11 |
Καλημέρα Φρυκτωρέ!
Καλημέρα πολεμιστή της Ελληνικής Φρυκτωρίας!
Κράτα άσβεστη την φλόγα της Ελληνικής Παλιγγενεσίας
… στους παραλλήλους της Δυτικής μεσημβρίας!
Όλα τα Ομηρόπουλα εδώ ….από το κέντρο της Γης και της Μεσογείου, από την χώρα των θεών και του φωτός
σε χαιρετούν από την άκρη την κορυφή της
Μυθοπλαστικής δημιουργίας
και φτιάχνουν τεντώνουν το κορμί τους … σε τόξο και βέλος
υψηλής στάθμης ισχυρά….ενεργειακό..σκοπευτικής τοξοβολίας.
Λίο
22 Μαΐου 2011 στο 15:36 |
Καλη… μεεεεεέρα ΕΛΖΙΝ, και στους αξιόλογους φίλους σας από όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη Γη. Φρυκτωρίες ανάψανε παντού βλέπω και περιμένουν το γλυκοχάραμα. Τον θρίαμβο του φωτός, το τέλος της βαθειάς και μακρόχρονης νύχτας στην ιστορία της ανθρωπότητας και του Ελληνισμού. Την έλευσιν της μέρας , την φωτοδόχον ακτίνα του Νοητού Ήλιου της Δικαιοσύνης.
Είναι η ψυχή της Ελλάδος που σαν αστραπή λάμπουσα ανατέλλει.
Προς το παρόν έχω στρωθεί στην δουλειά, ράβω καινούργιο φόρεμα, άρχισα να ξεσκονίζω και κάτι μαθήματα χορού που είχα αφήσει στην μέση, για να είμαι μέσα στον ρυθμό και την αρμονία των Μουσών και για να μην πατήσω τον κάλο του Βασιλιά των Λιονταριών, και συγχρόνως ετοιμάζω και την μεταπτυχιακή μου, που θα είναι έτοιμη σύντομα, όπως μου έχει αναθέσει ένας πολύ δύσκολος καθηγητής μου μοναχικός και απρόσιτος πολύ, προκαλώντας παρά ταύτα νοητές εκρήξεις σε σκουριασμένες και καθεύδουσες συνειδήσεις.
Υ.Σ Ελπίζω να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης σας και να εγκρίνετε την εργασία μου
22 Μαΐου 2011 στο 17:45 |
Καλησπέρα αρχοντόπουλα, ελζινόπουλα, ξενιτεμένα ναυτόπουλα μελισσόπουλα της μάνας Ελλάδας γύρω γύρω τα κλωσσόπουλα!
Την αυγούλα επιστρέφουμε με το γλυκοχάραμα που καρτερούμε καιρό
πουρνό πουρνό ξημερώματα!
Πριν το χάραμα μονάχος εξεκίνησα
και στο πρώτο μας το στέκι την αυγούλα γύρισα
Κάποια άλλη μ’ είχε μπλέξει με καμώματα
σ’ αγαπώ κι ήρθα κοντά σου πριν τα ξημερώματα
Πριν ακόμα σβήσουν τ’ άστρα εξεπόρτισα
αχ να ξανάβρω τα δυο σου χείλη που ποτέ δε χόρτασα
25 Μαΐου 2011 στο 14:16 |
Επιστρέφουμε με την Ηώ!
Εμείς οι κοσμογυρισμένοι θαλασσινοί …μικροί και μεγάλοι εξερευνητές!
Ας μιλήσουμε επιτέλους για θάλασσες και πως και γιατί βουλιάζουν τα καράβια του Νου!
Γι αυτές τις δέσμες της κοσμικής αντίληψης των αδελφών της θεϊκής συνείδησης Ποσειδώνος Διός και Πλούτωνος, ανόργανα όντα ,οργανικά και σπόρους φωτός, νήες της αλός.
Ας μιλήσουμε επιτέλους για την θυσία του θεού , του υιού, του Ταύρου και της Κόρης Ιφιγένειας.
Υπάρχει θεός που ζητά τέτοια θυσία; Πόσο λογικός, είναι ηθικός και σωστός σε δοκιμή ανοησίας υπερβαίνοντας των ορίων της μυθοπλασίας;
Ο Αγαμέμνων συναινεί για χάρης της εξουσίας που επιθυμεί και αυτό τονίζει η Ελληνική παραβολή στην διάπλαση των Ελληνοπαίδων….την εκπαιδευτική.
Κανείς δεν θυσιάζει το παιδί του για χάρη κανενός και αν τολμούσε αυτό να τον ζητήσει από τον Οδυσσέα αθάνατος ή θνητός θα έπαιρνε την απάντηση του αχέρωχου πολεμιστή χωρίς να χάσει στιγμής λεπτό:
Αρνούμαι όποιος και να είσαι ότι και να είσαι και ο Τηλέμαχος θέλω να είναι ζωντανός. Σε αρνούμαι στο όνομα της λογικής και της αισθητικής.
Ας μιλήσουμε για τα σχέδια του Θεού!
Αν ο θεός έχει μυστικό σχέδιο για την σωτηρία του ανθρώπου ….με γεια του με χαρά του. Δεν μπορούμε να επέμβουμε βεβαίως στα σχέδια του θεού αλλά δεν θα καθίσουμε και άβουλοι πιόνια στα χέρια του. Ο Έλλην είναι ευσεβής αλλά όχι θεοφοβούμενος και αυτά τα θεοκρατικά σχέδια δεν είναι κανείς σίγουρος αν είναι του θεού είναι όμως βέβαιος ότι είναι Ιουδαϊκής προέλευσης, νοοτροπίας και αντίληψης.
Μόνο ένας καταθλιπτικός θεός σαδομαζοχιστής ,λαός και άνθρωπος θα είχε τόσο παράλογο σχέδιο και σενάριο για την σωτηρία του κόσμου.
Όσο για την περίφημη αγάπη του θεού είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως χρησιμοποιήθηκε χρησιμοθηρικά από ανθρώπους και «θεούς» που δεν αγάπησαν ποτέ κανένα προσωπικά και αυτό είναι το δύσκολο.
Αν υπάρχει αυτή η αγάπη και αυτός ο θεός είναι απρόσωπη όπως και ο ίδιος και έτσι οφείλουμε να την επιστρέψουμε χωρίς νοσηρότητες και ψυχικές εξαρτήσεις.
Ο θεός την δουλειά του και εμείς την δική μας σε απόσταση ασφαλείας. Δεν χρειάζεται να αγαπούμε ούτε να φοβόμαστε κανένα θεό για να κάνουμε το σωστό. Ούτε να μιλάμε πολύ και συνεχώς για το θέμα αυτό. Δεν είναι ένδειξη ψυχικής υγείας ισορροπίας και ωριμότητας.
Στην χαραυγή της καινούργιας δόνησης και εποχής του Υδροχόου είμαστε υποχρεωμένοι πρώτον να ενηλικιωθούμε απαλλαγμένοι από σύνδρομα πατεράδων ,πατερούληδων και υιών θυσιών και δεύτερον να βγούμε από την ομίχλη του Ποσειδώνος και να διακρίνουμε καθαρά με διαύγεια το αναδυόμενο ευθύ νησί της Ιθάκης μπροστά μας.
Να δούμε την ενέργεια όπως ρέει άμεσα χωρίς προσωπο ποιήσεις περί θεού και αγάπης .
Σκληρό; Ναι !Αλλά πρέπει να το αντέξουμε. Δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από το απρόσωπο του Σύμπαντος αλλά έτσι είναι. Ότι κάνουμε θα το κάνουμε μόνοι μας. Δεν υπάρχει θεός που να ενδιαφέρεται για μας με τον τρόπο που μας αρέσει να βασκαλιζόμαστε αυτάρεσκα .
Υπάρχει όπως το πνεύμα της συνείδησης που εξελίσσεται. Και σε αυτό μπορούμε να επενδύσουμε. Απεριόριστα!!!
Επιτέλους ας έχουμε το κουράγιο να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια και να την κοιτάξουμε κατάματα. Αυτό θα είναι και η δύναμη μας. Να απαλλαγούμε από τους εμπόρους,, εκπροσώπους ,δούλους του θεού και του υιούς του, και να επενδύσουμε στο πνεύμα του ανθρώπου. Φτάνει πια με του θεούς. Ας του αφήσουμε στην ησυχία τους και εμείς να κοιτάξουμε τους δικούς μας ανθρώπους με γνώση και ουσία.
Να αρνηθούμε ψίχουλα αγάπης θεών, θεαινών και αλλά ειδημόνων περί θεού και να απεγκλωβιστούμε από τα μυστικά τους σχέδια που μας κρατούν ομήρους στα διάφορα αφιλόξενα νησιά του κυρίαρχου των υδάτων.
Ο Λόγος του Χριστού είναι ένας υδάτινος λόγος φτιαγμένος εδικά στο να παγιδεύει των ανθρώπων τα μυαλά. Είτε υπήρξε σαν ιστορικό πρόσωπο ιδρυτής της ποσειδώνιας θρησκείας ,… είτε δημιουργήθηκε σαν σκεπτομορφή καταδυνάστευσης του νου των ανθρώπων από ειδικούς του ιερατείου μια μαύρης μαγείας. Το σίγουρο είναι πως τρέφεται και συντηρείται μέσω αυτής της διαδικασίας εις βάρος μας διαιωνίζοντας τον εφιάλτη του τυραννικού χριστιανισμού.
Είναι ολέθριο λάθος να τον διαχωρίσουμε και να δώσουμε την ευκαιρία στην Ιουδαϊική εφεύρεση να περάσει στην επόμενη φάση με το νέο λίφτινγκ εγκαθιδρύοντας την δικτατορία του βασιλιά των Ιουδαίων και το σχέδιο του θεού που πιστεύουν και τους βολεύει.
Ο λόγος του Ιησού μαζί με όλες τις υπόλοιπες Εβραϊκές γραφές απευθύνεται στο θυμικό των ανθρώπων έντεχνα. Τους πετρώνει στο κοίταγμα της Μέδουσας, τους τσακίζει στα βράχια των Σειρήνων, τους κλείνει στην σπηλιά του Κύκλωπα και τους πιο έξυπνους και ικανούς τους κρατά φυλακισμένους στο νησί της Ωγυγίας σαν Καλυψώ. Με το θράσος του πρώτου μνηστήρα φλερτάρει την Πηνελόπη και καραδοκεί να σκοτώσει τον Τηλέμαχο. Δεν βγάζει πουθενά, δεν οδηγεί πουθενά γιατί δεν έχει την διαύγεια του Ελληνικού λόγου την αμιγή και δεν αντέχει σε οποιαδήποτε του καθαρού λόγου …. κριτική.Ύπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν μιλήσει και έχουν σπουδαιότερα πράγματα ….πει.
Για δε …λόγος του θεού δεν ευσταθεί διότι είναι πτωχός πολύ.
Είναι παιδί του Ποσειδώνας και όχι του Διός. Τα παιδιά του Διός επειδή είναι καθαρός νους, γεννιούνται ήρωες ημίθεοι και θεοί όταν πλαγιάζουν με μία καθαρή ιδέα όμορφη και νέα στον κόσμων ιδεών. Τα παιδιά του Ποσειδώνα είναι τέρατα και άλογα στου πόντου αρμενίζουν τα θολά νερά
Η Ελληνική Μυθολογία και τα Ομηρικά Έπη είναι πλήρης γνώση δυνατή και επαρκής να εξηγήσει το κάθε τι. Δεν χρειάζεται συμπληρώματα από βιβλικάς γραφιάς.
Οι θρησκευτές της ερήμου χρειάζονται τον Ελληνικό λόγο και την Ελληνική Σκέψη για να σταθούν Ας μη τους κάνουμε την χάρη να μας χρησιμοποιούν σαν ξενιστές ,… των σχεδίων τους να προωθούν.
Και η Ελληνική κοσμοθεώρηση δεν περιέχει τέτοιες έννοιες περί θεού και αγάπης λυτρώσεως και δημιουργημάτων του. Είναι ξένες με την ιδιότητα του Έλληνος και την θέση την θέωση στον κόσμο τόσο της ύλης….όσο και στο κόσμο των ιδεών.
Θέλουμε να συνεχιστεί το «μεγάλο τσίρκο» των θρησκευτικών εξαγορασμένων πατριαρχών;
Ας μιλήσουμε επιτέλους σε ορθό λόγο ….σαν τέκνα του Διός!
Τραντάζοντας αδυσώπητα το σημείο της αντίληψης με τόξο και βέλος Απολλωνείου φωτός
The show must go on… queens kings ladies and gentlemen;;;;;;
Λίο
26 Μαΐου 2011 στο 17:43 |
Η Ελληνική κοσμοθεώρηση σαν σύστημα αντιλήψεων έχει στο κέντρο του ενδιαφέροντος της τον Ανθρωπο και τον κόσμο που τον περιβάλλει, ακόμη και τον θεό τον τοποθετεί μέσα στο Σύμπαν και είναι η Αλήθεια, η Ελευθερία και το Κάλλος που δημιούργησαν τον Ελληνικό Πολιτισμό
Η ανύπαρκτη «λογική» του θρησκόληπτου εξωκοσμική και τυρρανική τον αλυσόδεσε στο άρμα ενός παράλογου θεού. Με στραμμένο το βλέμμα του στον παράδεισο που του τάξανε, αρνήθηκε την χαρά της ζωής δίνοντας στους επιτήδειους την ευκαιρία να τον εκμεταλλεύονται ανενόχλητοι και η ασυδοσία να βασιλεύει παντού.
Η ελλιπής εσκεμμένη πληροφόρηση, η διαστρέβλωση , η βέβηλη καπηλεία αλλά και η νοθεία απο τους σκοταδιστές των θεοκρατικών θρησκειών αιματοκύλησαν την πορεία του ανθρώπου προς την γνώση και τον καταδίκασαν στην αδράνεια και την υποτέλεια Και βέβαια όλα αυτά με το πολιτικό σύστημα αγκαλιά και χέρι χεράκι , με τα φερέφωνα ΜΜΕ στην υπηρεσία τους να διαπαιδαγωγούν και να κατευθύνουν το ποίμνιο, σερβίροντας το ίδιο «πιάτο» ανάλογα με την εποχή. Ιεροκήρυκες, μοναχοί, προφήτες, εξορκιστές , θαυματοποιοί, θαύματα, θεολόγοι συγγραφείς καινούργιας κοπής, που γράφουν βιβλία που επαναλαμβάνονται συνεχώς , λένε πολλά, κουραστικά και ακατανόητα και ολίγον μπερδεμένα, ολίγον καμουφλαρισμένα, είτε εσκεμμένα είτε γιατί οι ίδιοι έχουν μπεί σε έναν λαβύρινθο και δεν το έχουν αντιληφθεί , διαιωνίζοντας την ανθρώπινη ανοησία..
Ο Νίτσε μιλώντας για τον χριστιανισμό, τον αποκαλεί «το ανεξίτηλο στίγμα της ανθρωπότητας», που μεταβάλλει κάθε αξία σε απαξία, κάθε αλήθεια σε ψέμα, κάθε τι το έντιμο σε αχρειότητα. Δεν ξέρω αν υπήρξε σαν πραγματικό πρόσωπο ο Χριστός, στην ιστορία δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ,αλλά δεν μας αφορά και καθόλου .
Και φυσικά το ζητούμενο δεν είναι να αντικαταστήσουμε τον δυνάστη μας και να θεοποιήσουμε την τεχνολογία, πράγμα που μου ακούγεται εφιαλτικό σαν σενάριο , γιατί δεν μπορώ να αγαπήσω και να αγκαλιάσω ένα ρομπόκοπ ή να μοιραστώ με τις μηχανές τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου . Η χρήση της τεχνολογίας με μέτρο , στην υπηρεσία του ανθρώπου αλλά και με σεβασμό στο περιβάλλον και τον πλανήτη. Να καλυτερεύσει την ζωή μας και να την διευκολύνει αλλά όχι να μας καταντήσει αυτιστικούς, να παραλύσει το σώμα μας και να βγάλει τον εγκέφαλο μας σε πλήρη αχρηστία, να μην μπορεί να κάνει ούτε μία πρόσθεση.
Όπως και η χρήση του αυτοκινήτου με μέτρο, να χρησιμοποιεί και τα πόδια του ο άνθρωπος, εκτός του ότι κάνει καλό και στην υγεία του λίγο περπάτημα θα μπορεί να επικοινωνεί και με τους συνανθρώπους του.
Θέλουμε να συνεχιστεί αυτό το show; αυτή η παρέλαση από όλους αυτούς τους τυράννους και τους δυνάστες που ελέγχουν τις ζωές μας, που εκμηδενίζουν και εξευτελίζουν τον άνθρωπο. Φυσικά και ΟΧΙ.
Λέμε όμως ένα μεγάλο ΝΑΙ σε μία άλλη παράσταση στην μεγάλη την ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ, γιατί στο ξημέρωμα μιάς νέας εποχής , ανέσυραν όλες τις πανανθρώπινες αξίες που είχαν ξεχαστεί, και μας ενθύμησε ιδανικά, πρότυπα, ήρωες ,πολεμιστές, φιλοσόφους, σπουδαία λόγια και πράξεις ενός λαμπρού Πολιτισμού που φωτίζει όλη την γή.
27 Μαΐου 2011 στο 11:34 |
Γεια σου Ηώς! Καλώς ήλθες! Χαιρετώ σας!
Ο Κύκλωπας και η τύφλωση του:
Η έξοδος… στον ορθολογισμό!
Ο Πλάτων αναφέρει στον Τίμαιο, ότι
οι Έλληνες είναι σαν παιδιά, πάντα νέοι , ζωηροί,ατίθασοι έφηβοι.
Έτσι έχουν τις χάρες ενός παιδιού αλλά και τα προβλήματα ενός ανικανοποιήτου εφήβου.
Οι θεοί των Ελλήνων, οι ήρωες και τα πρότυπα τους, έχουν
ένα χαρακτήρα και ταμπεραμέντο που αντικατοπτρίζει ακριβώς τον δικό τους.
Όταν εμφανίστηκε ο χριστιανισμός, ο αρχαίος κόσμος ήταν εξαντλημένος και εξουθενωμένος από τους συνεχείς πολέμους και την έλλειψη ειρήνης.
Ο Πελοποννησιακός πόλεμος είχε αφήσει απροστάτευτη την Ελλάδα και την είχε αποδυναμώσει.
Οι Έλληνες πλήρωναν τα μεγάλα τους ελαττώματα και δοκιμάζονταν σκληρά μέχρι να τα κατανοήσουν.
Η νέα θρησκεία ήρθε με την μορφή “προβάτου”, μιλώντας για ειρήνη και αγάπη σε ένα κόσμο εξαθλιωμένο που εκείνη την εποχή το είχε τόσο ανάγκη και το χρειαζόταν.
Οι Έλληνες αγκάλιασαν την καινούργια κοσμοθεώρηση και φιλοσοφία.
Η αγάπη τους για τον στοχασμό και το καθήκον της φιλοξενίας τους, αλλά και η παιδική αφέλεια τους οδήγησε… στο μοιραίο λάθος.
Αγκάλιασαν μια φιλοσοφία, συμπαραστάθηκαν πονόψυχα σε ένα εσταυρωμένο, κοιμήθηκαν με τον καλεσμένο ξενόφερτο και ξύπνησαν με ένα αδίστακτο μνηστήρα στο κεφάλι τους, πριν το καταλάβουν.
Ένα μνηστήρα αρχηγικό, ραδιούργο, αντινοικό, θρασύ, που θα έπαιρνε την πρώτη θέση στο τραπέζι, απόντος του Οδυσσέα, που είχε φύγει για καινούργιους πολέμους, και θα πολιορκούσε επίμονα την Πηνελόπη, την ψυχή του Ελληνισμού, με ένα συνεχές φλερτ, κάνοντας και δώρα μερικές φορές, αλλά μη μπορώντας ποτέ να την κατακτήσει και να ενωθεί μαζί της.
Η Πηνελόπη “διαμένει” σε Υψηλά δωμάτια, που θα παραμείνουν απρόσιτα για αυτόν
και ερμητικά κλειστά.
Ο Ελληνισμός είχε παγιδευτεί στα πλοκάμια μιας αδίστακτης επιχείρησης και θάμενε πολύ χρόνο εκεί παγιδευμένος και υπνωτισμένος.
Οι συγκυρίες βοήθησαν τον χριστιανισμό να επιβληθεί εξυπηρετώντας τα σχέδια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας που …τον προώθησαν.
Στρώσαν το κάθισμα και δώσαν στον Αντίνοο …την πρώτη θέση.
Ο Κύκλωπας …των Ελλήνων Πολεμιστών!
Η αληθινή καταγωγή του χριστιανισμού.
Εβραίοι τεχνίτες και Εβραίοι ψαράδες αποτελούν τους δασκάλους και τους αγίους σας, με αμέτρητα αγάλματα λαξευμένα με την μορφή τους και αναρίθμητες εκκλησίες αναγερμένες στην μνήμη τους. Μια Εβραία παρθένα ενσαρκώνει το ιδανικό σας για την γυναίκα. Ένας εβραίος επαναστάτης-προφήτης είναι η κεντρική μορφή της θρησκευτικής σας λατρείας. Έχουμε γκρεμίσει τα είδωλά σας, έχουμε παραμερίσει την εθνική σας κληρονομιά, και τα έχουμε αντικαταστήσει με το δικό μας Θεό και τις δικές μας παραδόσεις. Καμία κατάκτηση στην ιστορία μπορεί έστω αμυδρά να συγκριθεί με αυτήν την απόλυτη κατάκτησή μας πάνω σε σας.
Η καταγωγή των Σηθ
Τα πρωτόκολλα των απογόνων του Σηθ
Πρωτόκολλο Εικοστό Τρίτο
Για να συνηθίσουν οι Λαοί την υπακοή, πρέπει να τους εξασκήσουμε στη μετριοφροσύνη και, επομένως, να ελαττώσουμε την παραγωγή των ειδών πολυτελείας. Μ’ αυτό το μέτρο θα βελτιώσουμε τα διεφθαρμένα ήθη ανταγωνιζόμενοι την πολυτέλεια. Θα επανιδρύσουμε τη μικρή βιομηχανία, η οποία θα μειώσει τα ιδιωτικά κεφάλαια των εργοστασιαρχών.Η απεργία είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα για την κυβέρνηση. Για μας ο ρόλος της θα τελειώσει, αμέσως μόλις η εξουσία έρθει στα χέρια μας. Το μεθύσι θ’ απαγορευτεί επίσης με νόμους και θα τιμωρείται σαν έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας, αφού οι άνθρωποι που κατακυριεύονται απ’ αυτό κάτω από την επίδραση του οινοπνεύματος μεταμορφώνονται σε κτήνη.Ο άρχοντας αυτός θα πάρει τη θέση των κυβερνήσεων που υπάρχουν σήμερα, οι οποίες σέρνουν την ύπαρξη τους ανάμεσα στις απογοητευμένες εξαιτίας μας κοινωνίες, που απαρνήθηκαν ακόμη και αυτή τη δύναμη του Θεού και στους κόλπους τους υψώνεται από παντού η φωτιά της αναρχίας, ενώ αυτός πρέπει πριν από οτιδήποτε άλλο να κατασβέσεις αυτή την αχόρταγη φλόγα. Αυτή είναι η αιτία, για την οποία θα υποχρεωθεί να καταδικάσει σε θάνατο αυτές τις κοινωνίες, ακόμη και αν πρέπει να τις πνίξει στο αίμα τους, για ν’ αναστήσει με τη μορφή στρατιάς που οργανώθηκε σωστά και αγωνίζεται ευσυνείδητα εναντίον κάθε μολύνσεως ικανής να μολύνει το κρατικό σώμα.Οι δυνάμεις αυτές ήδη θριαμβεύουν, λεηλατούν και προβαίνουν σε κάθε είδους βιαιοπραγίες με το πρόσχημα της ελευθερίας και του δικαίου. Αυτές κατέστρεψαν κάθε τάξη στην κοινωνία, για να υψώσουν πάνω στα ερείπιά τους το θρόνο του Βασιλιά του Ισραήλ. Τότε θα χρειαστεί να τους απομακρύνουμε από το δρόμο του, στον οποίο δεν πρέπει να υπάρχει ούτε το ελάχιστο εμπόδιο.
Πρωτόκολλο Εικοστό Τέταρτο
Και για να γνωρίζει και να αγαπά ο λαός το Βασιλιά του, είναι αναγκαίο αυτός να συνεννοείται με τους υπηκόους του στις δημόσιες πλατείες. Αυτό επιφέρει την αναγκαία ένωση των δύο δυνάμεων, τις οποίες έχουμε χωρίσει σήμερα με τον τρόμο.Αυτή η τρομοκρατία μας ήταν κάθε φορά απαραίτητη, για να πέσουν οι δύο αυτές δυνάμεις χωρισμένες κάτω από την επιρροή μας.
http://e-lions.blogspot.com/2009/12/blog-post.html
Το αληθινό πρόσωπο του Ιησού και της χριστιανολαγνείας.
Το πραγματικό πρόσωπο της θρησκοληπτικής παραφροσύνης.
Τα στρατόπεδα του Χριστού.
Αντισταθείτε στην δικτατορία των Σηθ!
Η επιστροφή των Τζεντάι στον πόλεμο των άστρων!
Κίντο
27 Μαΐου 2011 στο 18:57 |
Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος αλλά …εύχεσαι να επιστρέψεις κάποια στιγμή την κατάλληλη…. ζωντανός.
Και είσαι πραγματικά τυχερός αν βρεις τους σωστούς συμμάχους … ένα μαντίλι Λευκοθέης να σου δώσουν από τα μανιασμένα κύματα του Ποσειδώνα να σε γλιτώσουν και στο νησί του Αλκίνοου φίλους πραγματικούς ανθρώπους να συναντήσεις. Ο Δον Χουάν, ένα υπέροχος άνθρωπος της γνώσης Ινδιάνος που υπέφερε πολύ από τυράννους …τα άλογα το νου πίσω από την σανίδα σωστά τοποθετεί και ο Μάρκος κομαντάντε ζαπατίστας για ένα λαό αυτόχθονο θα αγωνιστεί … που από ένα χριστεπώνυμο θρησκόληπτο πλήθος έχει υποφέρει και πολύ έχει βασανισθεί.
Ο Έλλην πολεμιστής μετά από τέρατα κύκλωπες, θεές του σεξ και της αθανασίας και λωτούς φθάνει στων Φαιάκων το ασφαλές νησί και με την Ναυσικά συνομιλεί. Ο «Δημόδοκος» manu chao των ζαπατίστας συμμετέχων ενθέρμως τραγουδεί στις φρυκτωρίες του Μεξικού
…. όλα…για όλα…;-)))
Λίο
MANU CHAO «EZLN…. Para todos todo»
27 Μαΐου 2011 στο 19:59 |
Από τις Φρυκτωρίες της Ιβηρίας!
Τον χρόνο χρονισμό του φράγματος ανοίγει η Ελληνοισπανική φιλία .
Από τις στήλες πύλες του Ηρακλή ατενίζουν αγέρωχα την ατλαντική συμμορία.
Δον Κιχώτες ευφάνταστοι ευπατρίδες μιας μάχης σε πρώτο δεύτερο και τρίτο επίπεδο προσοχής με τόλμη και φαντασία.
Δον Κιχώτες
Χέρσα λιβάδια, οι λεωφόροι που περνάς
Kι οι ουρανοξύστες, ανεμόμυλοι που τρίζουν
Τις πανοπλίες των εχθρών σου μην κοιτάς
Mόνο το φόβο τους στα μάτια που γυαλίζουν
Στέλνει ο άνεμος ευχές από μακριά
Σκιές συντρόφων σου κυκλώνουνε την πόλη
Μια λιμουζίνα τ’ άλογό σου προσπερνά
Άξιζε ο δρόμος ως εδώ κι ας λείπουν όλοι
Ας λέει ο χρόνος
Πως γερνάει η ζωή
Σφυρίζει ο άνεμος
Ακόμα αυτές τις νότες
Τις τραγουδάνε
Μες στις πόλεις
Δον Κιχώτες
Ας λέει ο χρόνος
Πως γερνάει η ζωή
Η καρδιά δεν γερνά ποτέ!
Άξιζε ο δρόμος και είναι όλοι εδώ!
Ιππότες και Δουλτσίνεες ομηρικής πανοπλίας!
Στο καλό Οδυσσέα!
Η Ιθάκη σε περιμένει από καιρό.
28 Μαΐου 2011 στο 10:08 |
Η Ιθάκη σε περιμένει από καιρό Οδυσσέα να χορέψει μαζί σου τον τελετουργικό χορό της φωτιάς . Ο μάγος Έρωτας έδωσε το σύνθημα για μια μεγάλη ηθική επανάσταση για έναν καλύτερο κόσμο . Όλοι οι λαοί ενωμένοι κάτω από τον Ήλιο για να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις την αδικία, αυτό το απαρχαιωμένο διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα που εξαθλιώνει τους ανθρώπους για να πλουτίσει μία μικρή αλλά άπληστη μειοψηφία διεστραμμένων ανδρείκελων.
Θα είμαστε όλοι εκεί!!!
Manuel del Falla – El Amor Brujo – Danza ritual del fuego
28 Μαΐου 2011 στο 23:06 |
Οι Φρυκτωριες μας καλα κρατουν!
Απο τις ατελειωτες Παμπας του Πορτο Αλεγκρε και του Ριο Γκραντε ντο σουλ επιστροφη στο Αττικο τοπιο.
Ειναι απιστευτο ποσο μακρια ταξιδευει η Ελλας,αυτη η Ελλαδα που εχουμε ολοι στο νου μας και στην καρδια μας,ποσο μακρια φτανει ,εμπνεει συνειδησεις,και γινεται ταξιδι Ζωης για οσους μπορουν,εδω στο Νοτο..που η Αγαπη κανει κροτο..
Ας κρατησουν οι χοροι,και ας ανταμωσουμε σε πλατειες, σε πορειες ,με χορους κυκλοτικους,σαν του Αλκινοου για τον βασανισμενο Επισκεπτη του.
Αυτη η Ανοιξη ισως να ειναι η αρχη για μια καλυτερη πορεια τοσο σε ατομικο οσο και σε Συλλογικο επιπεδο
Εσσεται Ημαρ..Μονο οι αομματοι δεν το βλεπουν πια!
Καλο σαββατοκυριακο!!
30 Μαΐου 2011 στο 13:43 |
Καλή εβδομάδα Φρυκτωρέ καλή εβδομάδα σε όλους τους μεταλαμπαδευτές της φλόγας της κυκλοτικής!
Ξημερώνει και βλέπουμε πια και με ανοικτά και με κλειστά μάτια.
Έχουμε αγαπήσει μια πολιτεία ομηρική μιας άλλης εποχής και σύγρονης πόλης πολύ ,την έχουμε σημαδέψει μαζί με ένα ευθύ των ονείρων μας νησί!
Για αυτό το νησί ,αυτή την πολιτεία, την χώρα, αυτή την Ελλάδα που έχουμε φυλάξει στην καρδιά μας έχουμε επιστρέψει όλοι όσο και αν έχουμε πληγωθεί και βασανιστεί.
Με ΓΕΜΑΤΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ από το νόημα των ομηρικών στίχων που δεν έχει ποτέ από την μυαλό μας χαθεί
όταν τραγοουδούσαμε σε έρημους δρόμους
«ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ» .
Πως μπορεί να πραγματοποιηθεί,
να υλοποιηθεί από την τρίτη και την δευτέρα
να έλθει στην πρώτη προσοχή.
Μεθυσμένη πολιτεία με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη
και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία
τ’ όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ
Μεθυσμένη πολιτεία
μια κορνίζα αδειανή
μια λατέρνα είν’ η ζωή μου
με ξεκούρδιστη φωνή
πάνε κι έρχονται σαν πλοία
οι αναμνήσεις στον καιρό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ
Μεθυσμένη πολιτεία
κάποιας άλλης εποχής
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία
στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ
μεθυσμένη πολιτεία
με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη
και την πήρε η συννεφιά
τ’ όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ
Μεθυσμένη πολιτεία
κάποιας άλλης εποχής
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία
στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ
Μεθυσμένη πολιτεία με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία τ’ όνειρό μου το παλιό
Μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ
31 Μαΐου 2011 στο 10:40 |
Η Ελλάδα… έμπνευση,όραμα, ταξίδι ζωής και έρωτας αγιάτρευτος μιας επιστροφής.
Και ούτε μία στιγμή, δεν ξεχάσαμε και δεν απαρνηθήμε ποτέ!
Στο κέντρο του κύκλου μας και σε οκτάβες συμπεριεκτικής διαδρομής!
Η Ελλάς, Ιερή Εστία φλόγα μιας όρθιας ψυχής, αγαπημένη πατρίδα των ελεύθερων ανθρώπων της γνώσης της ομορφιάς της μεγάλης περιπέτειας!
Ας μιλήσουμε για την γνώση και την δημιουργία!
Θα μπορούσαμε να κατηγοριοποιήσουμε, την γνώση σε τρία επίπεδα. Το γνωστό το άγνωστο και αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό.
Το γνωστό είναι ότι μπορεί να αντιληφθεί και να σκεφτεί ο μέσος άνθρωπος με την μέση κοινή λογική Η πρώτη προσοχή .Πολύτιμη και αναγκαία. Το μόνο πρόβλημα είναι η πλήξη, η έλλειψη εκπλήξεων
…τα ιδία και τα ίδια τα τετριμμένα. Η μανιακή χρήση του ….κάνει τους συμπαγείς κοινότυπους και πεζούς ανθρώπους, άχρωμους άοσμους και άγευστους χαμηλής ενέργειας και νοημοσύνης και τους μικρούς τυράννους της καθημερινότητας που το χρησιμοποούν κατά κόρον.
Το άγνωστο, η δεύτερη προσοχή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη περιοχή ομιχλώδες και δύσκολη πολύ. Γιατί να εισέλθει κάποιος εκεί; Μόνο ένα ασίγαστο πνεύμα περιπέτειας μπορεί να το ισχυρισθεί.
Φτιάχνει τους «θεούς και του θαυματοποιούς» .Τους μεγάλους τυράννους της εξουσίας.
Η τρίτη προσοχή είναι ένα πεδίο γνώσης που δεν μπορεί γίνει γνωστό και κατανοητό με την ανθρώπινη μορφή.
Ο άνθρωπος απέναντι στο γνωστό πεθαίνει από πλήξη και ανία.
Απέναντι στο άγνωστο ενεργοποιείται προς επιθυμία εξερεύνησης και χαρτογράφησης του.
Και σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό νιώθει μελαγχολία και κατάθλιψη.
Η Δημιουργία «Υλοποίηση » συμβαίνει λαμβάνει χώρα και χρόνο και χώρο, από την ένωση την γέφυρα του γνωστού και του αγνώστου. Όταν ζευγαρώνονται λέξεις από το γνωστό και έννοιες από άγνωστο Η σύζευξη της ενέργειας και της δομής της σε σχήμα και μορφή της ύλης.
Για να μη χαθεί κανείς στο κόσμο του αγνώστου και του γνωστού ορίζει την προτίμηση του στο κέντρο του κύκλου και επιστρέφει πάντα σε αυτό. είτε δρα σαν κυνηγός… είτε «μη δρώντας» σαν ονειρευτής με επίγνωση και συνείδηση που δεν εγκαταλείπει ποτέ.
Όταν αποφασίσαμε να φτιάξουμε «το πλοίο των Ελζίν » για να κάνουμε το ταξίδι του Οδυσσέα με τις ομηρικές οδηγίες νουθεσίες και να το καθελκύσουμε στα νερά της διαδικτυακής μπλογκόσφαιρας …. θελήσαμε να συμπεριλάβουμε μέσα
όλα τα ζεύγη αυτών των ειδών …στο σκαρί του Δευκαλίωνος επιπλέοντας στο κατακλυσμό καταιγισμό των πληροφοριών της βροχής του Διός. Χωρίς ομπρέλα προστασίας αλλά με γερό πλοίο αυτογνωσίας.
Από τις αναμνήσεις ενός μπλόγκερ
….μια βραδιά του Μαϊου
σαν να μη πέρασε μια μέρα
…σαν τώρα 😉
Για μια ζωή απροσκύνητη από ….την Αρχή!
Μια βραδυά του Μαγιού που θα γεννηθώ
Μια βραδυά του Μαγιού πλάι σου θα’ρθώ
Μια καινούρια ζωή, για να σου χαρίσω
κι ούτε μία στιγμή, να σ’απαρνηθώ
Λίο
Μια βραδιά του Μαγιού _ Σταμάτης Κόκοτας
31 Μαΐου 2011 στο 17:09 |
Η πραγματοποίηση ενός ονείρου,η επίτευξη ενός υπερβατικού σκοπού περιλαμβάνει αφοβία, διαύγεια, δύναμη, νηφαλιότητα, καθαρότητα, αψογοσύνη, αυτοσυγκέντρωση , θέληση , ισχυρή πρόθεση, κρίση διάκριση,αυτοπειθαρχία και οπωσδήποτε το «σημάδεμα» στην περιοχή της αντίληψης , μαρκάρισμα του στόχου και του σκοπού τόσο στο γνωστό όσο και στην άγνωστη περιοχή συνδυάζοντας αρμονικά την πλατωνική μεταφυσική και την αριστοτελική λογική με την σωστή στρατηγική. Μπορείς να βρεις κάποιον από τα ίχνη του. Και ο λόγος αφήνει αρκετά.
Δεν μπορείς να κρυφτείς ούτε να κρύψεις την αλήθεια όταν τον ακολουθείς και τον διαβάζεις από την ανάποδη πλευρά γιατί είναι ο Ερμής.
Και τα ελάχιστα λόγια προδίδουν πάντα τους πόθους και τις προθέσεις του ανθρώπου και της καρδιάς και κυρίως φανερώνουν με ποιον
« Μορφέα» κοιμήθηκε πλάγιασε, ποιον είχε αγκαλιά όλο το βράδυ από
«το σημάδι στο λαιμό».
Θέλω να κρύψω την αλήθεια
πως με είχες όλη νύχτα
την τρελή στην αγκαλιά σου
και ο ιδρώτας της αγάπης είχε κάτι από φωτιά.
Θέλω να κρύψω πως ξημέρωνε
και ήμουνα ακόμα στα φιλιά σου
και πως μου κάρφωσες τον ήλιο
πριν να φύγω στα μαλλιά.]
Μα το σημάδι στο λαιμό μου απ’ τα φιλιά σου
θα μαρτυράει πως με είχες αγκαλιά σου
μα το σημάδι στο λαιμό μου που θα μένει
θα μαρτυράει πως δεν είμαστε δυο ξένοι.
¨΄Το Σημαδ騴
1 Ιουνίου 2011 στο 09:22 |
Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν. Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ’ ουρανού σαρώνοντας η καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου. Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει. Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου. Που πρώτα θα κρατήσει τις αχτίδες του, σημάδι ότι καιρός να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση. Και μετά θα μιλήσει, να πει: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;
-Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και
στο ξινόχορτο.
-Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων
και Στρατηγών.
-Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των
δικών τους πτωμάτων.
-Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων.
Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν. Αλλά πριν, ιδού, θα γίνουν οι ωραίοι που ναρκισσεύτηκαν στις τριόδους Φίλιπποι και Ροβέρτοι. Θα φορέσουν ανάποδα το δαχτυλίδι τους, και με καρφί θα χτενίσουνε το μαλλί τους, και με νεκροκεφαλές θα στολίσουνε το στήθος τους, για να δελεάσουν τα γύναια. Και τα γύναια θα καταπλαγούν και θα στέρξουν. Για να έβγει αληθινός ο λόγος, ότι σιμά η μέρα όπου το κάλλος θα παραδοθεί στις μύγες της Αγοράς. Και θα αγαναχτήσει το κορμί της πόρνης μην έχοντας άλλο τι να ζηλέψει. Και θα γίνει κατήγορος η πόρνη σοφών και μεγιστάνων, το σπέρμα που υπηρέτησε πιστά, σε μαρτυρία φέρνοντας. Και θα τινάξει πάνουθέ της την κατάρα, κατά την Ανατολή το χέρι τεντώνοντας και φωνάζοντας: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;
-Βλέπω τα χρώματα του Υμηττού στη βάση την ιερή του Νέου Α-
στικού μας Κώδικα.
-Βλέπω τη μικρή Μυρτώ, την πόρνη από τη Σίκινο, στημένη πέτρι-
νο άγαλμα στην πλατεία της Αγοράς με τις Κρήνες και τα ορθά
Λεοντάρια.
-Βλέπω τους έφηβους και βλέπω τα κορίτσια στην ετήσια Κλήρω-
ση των Ζευγαριών.
-Βλέπω ψηλά, μες στους αιθέρες, το Ερεχθείο των Πουλιών.
Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ’ ουρανού σαρώνοντας η καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου. Αλλά πριν, ιδού, θα περάσουν γενεές το αλέτρι τους πάνω στη στέρφα γης. Και κρυφά θα μετρήσουν την ανθρώπινη πραμάτεια τους οι Κυβερνήτες, κηρύσσοντας πολέμους. Όπου θα χορτασθούνε ο Χωροφύλακας και ο Στρατοδίκης. Αφήνοντας το χρυσάφι στους αφανείς, να εισπράξουν αυτοί τον μιστό της ύβρης και του μαρτυρίου. Και μεγάλα πλοία θ’ ανεβάσουν σημαίες, εμβατήρια θα πάρουν τους δρόμους, οι εξώστες να ράνουν με άνθη τον Νικητή. Που θα ζει στην οσμή των πτωμάτων. Και του λάκκου σιμά του το στόμα, το σκοτάδι θ’ ανοίγει στα μέτρα του, κράζοντας: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;
-Βλέπω τους Στρατοδίκες να καίνε σαν κεριά, στο μεγάλο τραπέζι
της Αναστάσεως.
-Βλέπω τους Χωροφυλάκους να προσφέρουν το αίμα τους, θυσία
στην καθαρότητα των ουρανών.
-Βλέπω τη διαρκή επανάσταση φυτών και λουλουδιών.
-Βλέπω τις κανονιοφόρους του Έρωτα.
Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει. Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου. Αλλά πριν, ιδού, θα στενάξουν οι νέοι, και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει. Κουρεμένοι κατάδικοι θα χτυπήσουν την καραβάνα τους πάνω στα κάγκελα. Και θα αδειάσουν όλα τα εργοστάσια, και μετά πάλι με την επίταξη θα γεμίσουν, για να βγάλουνε όνειρα συντηρημένα σε κουτιά μυριάδες, και χιλιάδων λογιών εμφιαλωμένη φύση. Και θα ‘ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα. Και θα ‘χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας. Και θα ‘ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια. Τότε, μην έχοντας άλλη εξορία, που να θρηνήσει ο Ποιητής, την υγεία της καταιγίδας από τ’ ανοιχτά στήθη του αδειάζοντας, θα γυρίσει για να σταθεί στα ωραία μέσα ερείπια. Και τον πρώτο λόγο του ο στερνός των ανθρώπων θα πει, ν’ αψηλώσουν τα χόρτα, η γυναίκα στο πλάι του σαν αχτίδα του ήλιου να βγει. Και πάλι θα λατρέψει τη γυναίκα και θα την πλαγιάσει πάνου στα χόρτα καθώς που ετάχθη. Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!
ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ – ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ
Καλημέρα Πολεμιστές και Πολεμίστριες!
Καλό μήνα!
Και Καλή Δύναμη!
είναι καιρός τα όνειρα μας να λάβουνε εκδίκηση…
1 Ιουνίου 2011 στο 15:35 |
Πως φαίνεται όταν «πλαγιάζει» κάποιος με τον Οδυσσέα….Ελύτη ένώνεται στην σκέψη του μαζί!
Καθόλου να κρυφτεί δεν μπορεί.
Προφητικά ομιλεί … βλέπει με την καθαρή μαντική και στα όνειρα δίνει φτερά με μπόλικη ορμή.
Καλημέρα κόρη του Αγαμέμνονος!
Πες μας για σένα. Είναι καιρός να μας πεις που είναι ο Αχιλλέας;
Έίχε δίκιο ο πατέρας σου;
Τι έπρεπε να κάνει …τι έκανε και τι μπορούσε να αποφύγει .
Πες μας για την θυσία της Ελληνίδος κόρης για να μην μονοπωλούν μερικοί επιτήδειοι ….τις θυσίες κάποιων άλλων υιών 😉
και ο αοιδός θα συνεχίσει με ένα τραγούδι…. ασμάτων φλογερών
για τα λάθη και τα πάθη!
Ζήτω η ζωή!
Λίο
Σώμα με σώμα
Χύθηκε η θάλασσα στα μπλε σου μάτια
κι εγώ μεθάω μες στο νερό
έγινα μέσα σου χίλια κομμάτια
και με τα χίλια σε αγαπώ.
Χάθηκε ο Αύγουστος μες στο κορμί σου
κι από την πόρτα του μπήκα κι εγώ
ένας παράδεισος είναι μαζί σου
ένας περίπατος στον ουρανό.
Σώμα με σώμα, στόμα με στόμα
με μια ανάσα, με μια φωνή
ζήτω τα λάθη, ζήτω τα πάθη
ζήτω η αγάπη, ζήτω η ζωή.
Χύθηκε η θάλασσα στα δυο σου πόδια
κι εγώ κυλάω μες στον αφρό
ότι ονειρεύτηκαν όλα τα αγόρια
στην αγκαλιά μου το έχω εγώ.
Χάθηκε ο Αύγουστος μες στο κορμί σου
κι από την πόρτα του μπήκα κι εγώ
ένας παράδεισος είναι μαζί σου
ένας περίπατος στον ουρανό.
Σώμα με σώμα, στόμα με στόμα
με μια ανάσα, με μια φωνή
ζήτω τα λάθη, ζήτω τα πάθη
ζήτω η αγάπη, ζήτω η ζωή.
3 Ιουνίου 2011 στο 11:08 |
Είναι νύχτα…
Πάλι ξύπνησα πριν ξημερώσει…
το σκοτάδι πυκνό, με εμποδίζει να δω για να ανάψω το φως,
παραμένω σκεπτική στο σκοτάδι … αφουγκράζομαι τον ήχο που με ξύπνησε
ο ίδιος ήχος, το ίδιο μουρμουρητό
κάτι σαν θρήνος….
σηκώνομαι και ετοιμάζομαι να βγω έξω
κοντοστέκομαι στο κατώφλι του σπιτιού
-Που πας; ρωτώ τον εαυτό μου
-δεν ξέρω , πρέπει να μάθω από που έρχεται αυτός ο θρήνος…
δεν ξέρω πια κατεύθυνση να ακολουθήσω.
Κλείνω τα μάτια
και αφήνω την ψυχή μου να με οδηγήσει
την διαδρομή δεν την κοιτάζω αλλά αισθάνομαι μία απειλή
δεν φοβάμαι!
Πρέπει να μάθω!
Κάποτε φθάνω σε έναν τόπο ερημικό, ανοίγω τα μάτια,
εδώ πρέπει να υπήρχε ένα όμορφο δάσος γεμάτο πολύχρωμα λουλούδια…
μπροστά μου υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο σπίτι, ένα δωμάτιο είναι όλο κι όλο
δεν βρίσκω πόρτα, μόνο ένα παράθυρο με κάγκελα
κοιτάζω μέσα,
το σκοτάδι με εμποδίζει να δω αλλά …. κάτι διακρίνω
κάτι υπάρχει μέσα…
Είναι μία γυναίκα, ναι! την βλέπω καθαρά!
Το δωμάτιο είναι άδειο και εκείνη κάθεται στο σαπισμένο πάτωμα
με ματωμένα κουρελιασμένα βρώμικα ρούχα
φαίνεται να πονά από την κακοποίηση
Το πρόσωπο της σκυφτό
κι όμως υπάρχει τόση υπερηφάνεια στο στήσιμο της
τώρα ακούω καθαρά αυτόν τον ήχο
είναι ο θρήνος αυτής της γυναίκας
προσπαθεί να πνίξει ένα δάκρυ και βγάζει ένα αναφιλητό
Σηκώνει το πρόσωπο της και τα μάτια της φώτισαν το ρημαγμένο δωμάτιο
Τα μάτια της την φωτίζουν και όλο το περιβάλλον γύρω,
Θεέ μου! Δεν έχω ξαναδεί τόση ομορφιά!
Δεν υπάρχει ζωγράφος και γλύπτης να την ζωγραφίσει
ούτε ποιητής να την υμνήσει!
Είναι κάτι θεϊκό!
Με κοίταξε
και μου είπε:
-Τι κάνεις εσύ εδώ;
-Μην κλαίς της είπα είμαι εγώ εδώ!
-Όχι Ιφιγένεια! Η θέση σου δεν είναι εδώ! Πρέπει να φύγεις….
-Μα γιατί; θέλω να είμαι μαζί σου, να μοιραστώ τον πόνο σου, να τον απαλύνω…
-Όχι Ιφιγένεια, η θέση σου είναι δίπλα στα παιδιά μου, φύγε γρήγορα, τώρα σε έχουν περισσότερο ανάγκη!
-Μητέρα, πως μπορώ να βοηθήσω;
-Εσύ, πήγαινε κοντά τους και θα νιώσουν την δύναμη σου
-Δύναμη εγώ; μα είμαι τόσο ασήμαντη και μικρή…
-Εσύ είσαι η Δύναμις του Γένους των Ελλήνων!
-Μα με απαρνήθηκαν …
-Όχι ξεγελάστηκαν… έχασαν την ταυτότητα τους και χάθηκαν!
Άφησαν την διχόνοια να τα αφανίζει.
Αυτό με πονά Ιφιγένεια και όχι οι πληγές μου.
Πήγαινε κοντά τους, πολλοί είναι έτοιμοι και σε περιμένουν!
-Εντάξει Μητέρα, φεύγω ,
και θα σε ξανανταμώσω για να σε δοξάσω.
Πήρα τον δρόμο της επιστροφή και καθώς προχωρούσα άκουσα την κραυγή της. Μία κραυγή απόγνωσης που σπαράζει την καρδιά μου. Διαπερνά το σύμπαν και την ύπαρξη μου.
….Ναι Μητέρα τα βλέπω τα παιδιά σου, με καλούν!
Τώρα ξέρω τι πρέπει να κάνω!
Και όσες φορές χρειαστεί
το σώμα μου θα δώσω για σένα, για την Ελλάδα!
Αλλοιωθήκαμε, αλλοτριωθήκαμε και χάσαμε την Ιφι-γένεια μας.
Θυσία στον βωμό της κακομοιριάς μας.
Ξεχάσαμε την Πατρίδα μας. ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
Επιτρέψαμε να την βιάζουν, να την κακοποιούν, να την βασανίζουν δίχως έλεος, γίναμε συνένοχοι και συνεργοί ενός εγκλήματος που θα μείνει στην ιστορία, την φυλακίσαμε σ ένα σκοτεινό μπουντρούμι και κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας.
Εθελοτυφλούμε με δικαιολογίες επιρρίπτοντας τις ευθύνες στους ξένους για την κατάντια μας, ξεχάσαμε τις αξίες μας, τους προγόνους μας, την ιστορία μας, την παράδοση μας, τα ήθη και τα έθιμα μας, και ενισχύσαμε τον εγωισμό μας, ξεπέσαμε , βουτήξαμε στην λάσπη και την σήψη του εκφυλισμού μας τον οποίο βαπτίσαμε πρόοδο και εκσυγχρονισμό γίναμε δούλοι δούλων και το έχουμε και καμάρι , πεντακόσια χρόνια πάνε και παραμένουμε ραγιάδες.
Αλλά κατά τα άλλα κομπάζουμε και λέμε ότι είμαστε Έλληνες για να επιβεβαιώσουμε το κόμπλεξ της ανωτερότητας μας.
Δυστυχώς αυτοί είμαστε και αυτές είναι οι πράξεις μας.
Ίσως αυτά να μας περιέγραφε σήμερα η Ιφι- γένεια…
Θα επανέλθω απαντώντας στο ερωτηματολόγιο… χα χα
3 Ιουνίου 2011 στο 14:32 |
Τα όνειρα είναι δύο ειδών ψεύτικα ή αληθινά …λέει η Πηνελόπη
… όταν τα εξιστορά και από δύο πύλες περνούν αναλόγως τον κομιστή ονείρων … την καθε φορά.
Ο Οδυσσέας … ως γνήσιος απόγονος του Ερμή είναι και ερμηνευτής του λόγου του … των ονείρων και διαρκώς ποικιλοτρόπως τα ερευνά.
Από τους λόγους της Πηνελόπης θέλει να μάθει ποιος ήταν ο επισκέπτης κατά διάρκεια της νυκτός και να βεβαιωθεί για την Αθηνά για αυτό και την ερωτά.
Η ζωή συνεχίζεται και η μεγάλη παράσταση της και …η μικρή καθόσον οι ερωτήσεις όλες πρέπει να απαντηθούν σε αυτό το ταξίδι της.
Δεν χρειάζονται αυτοπαινέματα αλλά ούτε και αυτομαστιγώματα .
Είναι καλύτερον να διδαχθούμε από τα λάθη και τα ελαττώματα μας και να εμπνευστούμε από τα προτερήματα μας.
Ο κοσμήτωρ Αγαμέμνων αποφάσισε να θυσιάσει την κόρη του για την φιλοδοξία του και την εμμονή του στην εξουσία και πρόσβαλε τον Αχιλλέα . Θα μπορούσε να είχε παραιτηθεί αναλαμβάνοντας τις πολιτικές ευθύνες του και τις θρησκευτικές τους παραβάσεις και να αποφύγει να εμφανιστεί στις Μυκήνες με την παλλακίδα του και την επιδεικτική εγωμανία του προκαλώντας την οργή της Κλυταιμήστρας.
Είναι άλλο το όνειρο του Αγαμέμνονος και άλλο… το όνειρο της Πηνελόπης
…. κόρη των Ατρειδών….
Να επανέλθεις…. με τις υπόλοιπες απαντήσεις
….Χμ χμ…χμ
Λίο
3 Ιουνίου 2011 στο 19:25 |
Πως μπορεί να κρίνει η Ιφιγένεια μία απόφαση που σηματοδότησε την εξέλιξη της Ιστορίας των Ελλήνων… την αποδέχθηκε χωρίς φόβο αλλά με πάθος, με ανδρική ψυχή.
Πως μπορούμε να κρίνουμε την αποδοχή της επιταγής μίας Θεότητας όταν το ίδιο το θύμα γίνεται σύμβολο της και στον ίδιο τον βωμό της καθαγιάζει και εκτελεί; Μπορούμε όμως να κατακρίνουμε εκείνους που ιδιοποιούνται τις έννοιες και τις ιδέες μας και τις αντιγράφουν και τους καταδικάζουμε για κακή αντιγραφή και προσβολή συμβόλων αφού ούτε κατά διάνοια δεν μπορούν να τις συλλάβουν!
Και επικαλούμαστε την Νέμεση να πάρει την εκδίκηση μας όταν θα είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε και να πάρουμε πίσω ότι δικαιωματικά μας ανήκει!
Ένας Στρατηγός θα θυσίαζε το παιδί του στον βωμό του καθήκοντος για το όφελος της Πατρίδος, ένας Πολιτικός θα το έκανε στο βωμό της εξουσίας, ένας Φιλοχρήματος στον βωμό της απληστίας, ένας Θεοσεβούμενος χωρίς δεύτερη σκέψη στον βωμό της πίστης του, ένας επιπόλαιος στον βωμό του Τίποτα, πολλοί το κάνουν… και η κάθε Κλυταιμνήστρα θα χαρακτηριζόταν φεμινίστρια επειδή αντιτάχθηκε στην βούληση του άνδρα της και πήρε την δικαιοσύνη στα χέρια της.
Αν μπαίναμε εμείς στην διαδικασία τέτοιου διλήμματος όπως αυτό του Αγαμέμνονα, θα προτιμούσαμε να ξεριζώσουμε την καρδιά μας με τα ίδια μας τα χέρια… και γι αυτό μένουμε σκεπτικοί παρατηρητές της Ιστορίας μας προσπαθώντας να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος αποκρυπτογραφώντας τις διδαχές των προγόνων μας αναλύοντας τις προσωπικότητες τους… για να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον διότι στο παρόν διαπράττουμε πολύ χειρότερα…
αλήθεια;
σε πόσες δοκιμασίες μας υποβάλλουν οι Θεοί και τι θυσιάζουμε κάθε φορά…..; και πως να παραβλέψουμε την Μοίρα όταν και οι ίδιοι οι Θεοί την τρέμουν…..;
Η Μοίρα όρισε την τύχη των Ελλήνων, πολλή σκληρή για όσα θα επακολουθήσουν… Βρισκόμαστε στο κατώφλι της σκληρότερης μάχης των Ελλήνων. Ο εχθρός δεν είναι ένας αυτή τη φορά, είναι πολλοί! Κι εμείς στρατιώτες χωρίς στρατηγική, χωρίς σχέδιο δράσης, καράβι ακυβέρνητο που το βουλιάζουν σαν τον …..Τιτανικό αλλά ο Έλληνας χρειάζεται ένα γερό ταρακούνημα για να συνέλθει και όσοι επιβιώσουν “όρθιοι” , θα διαγράψουν το λαμπρό μέλλον της Ελλάδος και της Ανθρωπότητας
Αχιλλέας …. αχ αυτός ο Αχιλλέας…
αυτός ο παρορμητικός χαρακτήρας που ζει τόσο ζωντανά στις καρδιές μας… μαζί με την αχίλλειο πτέρνα του…. ανέκαθεν τον περιμέναμε και τον είδαμε στα μάτια του Αλέξανδρου, ίσως και του Κολοκοτρώνη….
για να έλθει πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τον υποδεχθούμε και το σπουδαιότερο να είμαστε έτοιμοι να μεγαλουργήσουμε μαζί του σε κάθε μάχη…. αλλά με αποφασιστικότητα συναίσθημα ενότητας, αδελφοσύνης και συλλογικής προσφοράς έτσι θα επιστρέψει και η Ιφιγένεια μας,
αυτοί η δύο πλέον πάνε μαζί!
3 Ιουνίου 2011 στο 21:46 |
Ας μιλήσουμε για τον Αγαμέμνονα τον κρατερό, την θυσία και τις θυσίες του θεού ….πριγκίπισσα της Πύλης των Λεόντων των Μυκηνών!
Στην ανασκόπηση της Ελληνικής Μυθιστορίας… στην ανατροπή της δέσμευσης της στο ασύλληπτο, στα παιγνίδια του νου, στις μονομαχίες στα μαρμαρένια αλώνια του χώρου και του χρόνου … ολόγυρα στο εδώ το πριν και το μετά.
Είναι δύσκολο να ισχυρισθεί κάποιος άνθρωπος λογικός πως υπάρχει θεός που απαιτεί τοιούτου είδους θυσίας από ένα πιστό.
Η Ελληνική παραβολή απευθύνεται σε ευφυείς ανθρώπους και όχι υποτακτικούς στην καθαρότητα του λόγου της και αλίμονο αν ένας στρατηγός βρίσκεται τόσο πολιορκημένος σε ένα ωμό εκβιασμό, ακόμη και αν προέρχεται από τον θεό, και δεν έχει εναλλακτική λύση και πρόταση να βγει από το αδιέξοδο αυτό.
Ο Αγαμέμνων στο κρίσιμο σημείο έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη του απέναντι στην θεά…..λέγοντας «εγώ το έκανα» και είμαι υπόλογος για αυτό και το δικό του κεφάλι να τοποθετήσει στο βωμό.
Δεν θυσιάζεις το παιδί, τον νέο, το μέλλον του κόσμου για χάρη της αρχηγίας καμιάς εκστρατείας και η πατρίδα χρειάζεται τον νεό νεογνό. Όφειλε να παραιτηθεί . Να δώσει την αρχηγία στο Αχιλλέα . Να γινόταν οι γάμοι και να έμεινε κοντά στον γαμπρό του σύμβουλος και οδηγός. Θα γλιτώναμε από πολλά. Δεν θα θρηνούσαμε τόσες απώλειες στα τείχη τα ψηλά. Ο Αχιλλέας με την κατάλληλη σύγκοιτη δίπλα του , θα μετρίαζε τις υπερβολές της νεότητας και θα ήταν άτρωτος πραγματικά …ολοκληρωμένος με το σωστό ταίρι κοντά του και όλοι θα γυρνούσαμε πίσω λιγότερο βασανιστικά αλλά… όχι με τον τρόπο του Αγαμέμνονος. Μόνο με τον τρόπο του Οδυσσέως μπορεί να γυρίσει κανείς όταν λείπει από το σπίτι του καιρό . Διακριτικά ανιχνευτικά και στρατηγικά.
Πόσους «Αγαμέμνονες» βλέπουμε σήμερα προέδρους σε έδρανα πολιτικά.. στρατιωτικά και θώκους σε ιερατεία αρχιερατικά να εμμένουν σε αρχηγικές εμμονές κουβαλώντας μεγάλες του παρελθόντος ενοχές παραβάσεις και εκτροπές; Αρκετούς θαρρώ…και είναι λυπηρό.
Ο χαρακτήρας του Ατρείδη είναι χαραγμένος στην παγκόσμια σκηνή του κόσμου και είναι η μοίρα του, το πεπρωμένο του. Οι επιτήδειοι αντιγράψανε την ιστορία για την εμμονή στην εξουσία και φτιάξανε του θεού σωτηρία λες και ο θεός δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι πιο έξυπνο για να σώσει τον κόσμο από το να θυσιάσει τον γιο του…. Παραλλήλως με την δοκιμασία του πατέρα…. Θαρρείς και είναι αμαρτία και κακό να αγαπάς το παιδί σου πιο πολύ από τον θεό.
Η μόνη αμαρτία ίσως είναι τελικά η ατέλειωτη ανοησία
και είναι μερικές φορές εξόχως εξοργιστικό.
Αχ… αυτός ο Αχιλλέας, το λαμπερό παλικάρι των Ελλήνων και ο Αλέξανδρος το αντίγραφο του, η αστραπή στην Γη του Διός!
Ζει πάντα στις καρδιές μας και μέσα από τις ιστορίες δύναμης του μας καθοδηγεί αποτελεσματικά αθάνατος αληθινά.
Αν είχε παντρευτεί μια Ελληνίδα πριγκίπισσα , θα είχε ένα σοβαρό λόγο να γυρίσει και ο κόσμος όλος θα ήταν αλλιώς.
Παραμένει όμως αξεπέραστη η λάμψη του ,η γοητεία ,η ομορφιά, η δύναμη και ενός άστρου μοναδικού ….η ακτινοβολία!
Λίο
4 Ιουνίου 2011 στο 10:43 |
Μα ναί!
Ένας υποδειγματικός ηγέτης έχει πάντα μία αντιπρόταση και τουλάχιστον άλλη μία εναλλακτική λύση για κάθε περίσταση ή πρόβλημα ειδάλλως έχει αποτύχει και την λάθος επιλογή του αργά ή γρήγορα θα την βρει μπροστά του. Δυστυχώς όμως επικράτησε το πρότυπο του Αγαμέμνονα που δεν διστάζει να θυσιάζει Ιφιγένειες διότι η συναίσθηση της ευθύνης και η μεγαλοψυχία έχουν εκλείψει…. και ο Οδυσσέας και ο Αχιλλέας διαδραματίζουν το ρόλο του κομπάρσου στην εξέλιξη της ιστορίας αλλά και της καθημερινότητας μας…
4 Ιουνίου 2011 στο 11:08 |
Η δοκιμασια της Θεας ισως αυτο τον σκοπο ειχε.
Να αναδειξει στην παγκοσμια σκηνη που μπορει να φτασει ενας λατρης της εξουσιας που ειναι Αγαστος για το Μενος του.
Ποσο γαντζωμενος ειναι στο θωκο,που ακομα και την θυγατερα του μπορει να θυσιασει στην Αυλιδα,να κλεινει τα ματια και να μην βλεπει τους γιους του που γεμιζουν τις πλατειες,τους γονεις του που τους εξαθλιωνει μερα με την μερα,τα βλασταρια των Ελληνων που τα αφηνει αποτιστα,και τα καταδικαζει να γινουν καχεκτικα και μαραμενα.
Δεν βλεπει κανεναν και τιποτα,μονο τον στοχο που εχει μεσα στο μυαλο του
Ποσο επικινδυνος μπορει να ειναι ενας τετοιος ηγετης?
Η συνεχεια μας ειναι ηδη γνωστη.Θα κανει και αλλα λαθη.Πολλα!!
Λαθη επι λαθων και για καθε λαθος θα σωριαζονται τα κορμια των Αχαιων κατω απο τα τειχη.
Μνημονιο επι μνημονιου Αυταρχικες αποφασεις,εκβιασμοι,ψευτοδιληματτα
Συγκαλει συμβουλια,ακουει δηθεν τον Οδυσσεα,τον Νεστορα,τον Αχιλλεα και αποφασιζει μονος του κουνοντας το ραβδι το Θεικο..
Αλαζονας,Αρρωστος,μανιοκαταθλιπτικος,ανελικτος,κουφος,φωναζει τους Ελληνες και τους μιλα οτι μονο αυτος γνωριζει πως θα ευτυχισουν,αυτος γνωριζει το καλο τους ,να τον εχουν εμπιστοσυνη ,και πως η θησαυροι της Τροιας θα γινουν συντομα δικοι τους.
Και παντα τους πειθει!Λαοπλανος και ψευτης με χαρισμα!
Η συνεχεια εχει πολλη μεγαλη αξια.
Πως τελειωνει ο ιδιος,που καταληγουν οι Αχαιοι,οι Ηρωες, ο Ελληνισμος!
Παραδιδω την πενα μου στους πλεον ειδικους..Την καλημερα μου!
4 Ιουνίου 2011 στο 11:23 |
Ο Οδυσσέας δεν είναι αρχομανής και δεν αγγίζει τα όρια της εγωμανίας ενός Αγαμέμνονος. Είναι πιο μποέμ τύπος και αρκετά ανεξάρτητος για να εγκλωβιστεί σε κελιά αλαζονικής εξουσίας και αρχηγίας της προεδρίας. Αν οι απαντήσεις που έπαιρνε εκείνο το βράδυ της ανακρίσεως της Πηνελόπης δεν ήταν επαρκείς….. για τους επισκέπτες στην κάμαρα της …τα άλλο πρωί θα έφευγε με το πρώτο πλοίο της γραμμής και δεν μάθαινε που πήγε ποτέ κανείς.
Ο Αχιλλέας είναι νέος όμορφος λαμπερός και οργισμένος σαν τον αγανακτισμένο έφηβο Τηλέμαχο και έτσι πρέπει να κατανοηθεί και να υποστηριχθεί από τους εμπειρότερους. Το ημίθεον … της νεότητας!
Το «εγώ» δεν αποτελεί λόγο για την επίδειξη της σπουδαιότητος του μικρού βεληνεκούς εαυτού αλλά για την ανάληψη ευθύνης των λόγων και των πράξεων του Εαυτού. Ακόμη και των σκέψεων. Εκεί φαίνεται η επιλογή του σωστού ηγέτη και άψογου του πολεμιστή.
Ο πολεμιστής ποτέ δεν βρίσκεται πολιορκημένος και φυλακισμένος σε αδιέξοδα και εκβιασμούς θεών και ανθρώπων γιατί δεν έχει τίποτα που μπορεί να πολιορκηθεί με αυτό τον τρόπο. Έχει μόνο την αψογοσύνη του
και το πολύτροπο μυαλό του να δραπετεύει από εμμονές πολιτικές θρησκευτικές …μιλιταριστικές και βρίσκει λύσεις λογικές ηθικές και
κυρίως …. αναμφισβήτητα αισθητικές.
Καλημέρα φίλοι και φίλες… άγρυπνοι φρουροί του Ελληνισμού!
Οι αγάδες και οι πασάδες …..οι παπάδες … βασιλείς πρωθυπουργοί ηγεμονικοί κράτησαν στα χέρια τους την μοίρα του Ελληνισμού
και τον ταλαιπώρησαν και τον ταλαιπωρούν, χωρίς σοφία , μέτρο, δικαιοσύνη αυτογνωσία ευθυκρισία και ….φιλότιμο πολύ.
Λίο
4 Ιουνίου 2011 στο 15:13 |
Και είναι αυτό που μας αρέσει στον ολοκληρωμένο χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Οδυσσέα. Ότι δεν είναι μονομερής ,μονότονος και μονόχνωτος. Δεν έχει συνείδηση ρακοσυλλέκτη, δεν είναι βαρετός , μίζερος και σοβαροφανής δεν ιδρύει κόμματα ,δεν δηλώνει πρόεδρος , δεν κάνει τον πολύξερο και δεν οργανώνει ομιλίες με βαρύγδουπες αναμασημένες εκφράσεις. Δεν καλεί και παρακαλεί κόσμο να μαζευτεί για να τον χειροκροτήσει και δεν περιφέρεται ω ς σωτήρας που του «λάλησε» στο όνειρο του ο «κύριος» και φυσικά δεν έχει τέτοιου είδους εμμονές να σώσει ντε και καλά τον κόσμο.
Δεν είναι σε καμμία περίπτωση θύτης αλλά ούτε και θύμα , δεν θα θυσίαζε ποτέ τον Τηλέμαχο για το καπρίτσιο ενός θεού, και είναι πασιφανές ότι πολύ δύσκολα στριμώχνεται. Γι΄αυτό δεν έχουμε καμμιά αμφιβολία ότι αν δεν πάρει τις σωστές απαντήσεις παίρνει το καπελάκι του και το πρώτο πλοίο της γραμμής και μην τον είδατε…
Ω! Ναι το καταλάβαμε πολύ καλά…. Και όποιος δεν το κατάλαβε να επανέλθει ως μεταξεταστέος….. κατά τον Σεπτέμβριο….
Υ.Σ Ετσι τον φανταζόμαστε και έτσι τον θέλουμε τον Οδυσσέα, όπως στην φωτογραφία στην ανάρτηση Ι ΙΘΑΚΗΣ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ. Με όρθιο το ανάστημά του με λεβεντιά στο σώμα , την αψογοσύνη στην ψυχή και το καθαρό βλέμμα να ατενίζει και να αναμετριέται με το αδυσώπητον, ΙΣΟΣ με ΙΣΟΝ!!!
4 Ιουνίου 2011 στο 15:23 |
…..Μαζί με την καλησπέρα μου σε όλους να αφήσω και ένα σύνθημα που ακούγεται στις πλατείες αυτές τις μέρες.
Αυτός ο πόλεμος σημαδεύει τόσο τα σώματα όσο και το μυαλό και είναι πολλοί αυτοί που κολυμπούν στην θάλασσα της βλακείας αλλά…..
Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ «ΣΩΣΙΒΙΑ» ΓΙΑ ΚΑΝΈΝΑΝ……
5 Ιουνίου 2011 στο 10:42 |
Και σινεφίλ… των ωραίων ταινιών και παραστάσεων…οικειοθελώς Ιώς!!!!
Η επέλαση των βαρβάρων δεν επιφυλάσσει για κανένα το περιθώριο της μη επιλογής Υ στην αναμέτρηση ….με το Άπειρον.
Λίο
Υ.Σ Πως τα κατάφερες σε μια ανάρτηση να μετατρέψεις το Η
σε χορδή Ι τόξου βολής;;;;
Απίστευτο …άλλοι προσπαθούν σε 12 αναρτήσεις και δεν τα καταφέρουν!
Πως;
5 Ιουνίου 2011 στο 12:25
Μια Καλημέρα στους Ηλιογεννείς του Φοίβου πολεμιστές που να ακουστεί στα πέρατα όλου του κόσμου του σύμπαντος των γαλαξιών και των αστεριών. Μέσα από μία συγχρονικότητα, και ιχνηλατώντας τα βήματα ενός άψογου πολεμιστή, βρέθηκα να βαδίζω σε ένα ευθύ δρόμο που επέλεξα πλέον να περπατήσω. Παρατήρησα την διαδρομή του, είδα πως μετέτρεψε το ΛΗΟ σε ΛΙΟ και το ΛΕΟΝ σε ΛΕΩΝ και ψάχνοντας να βρώ και να κατανοήσω τον τρόπο που το έκανε, σκέφτηκα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου . Ο δρόμος με έβγαλε εδώ να παρακολουθώ με κομμένη την ανάσα τις Νέες Ένοπλες Δυνάμεις του Ελληνικού Απελευθερωτικού Νου…..
Υ.Σ Η πορεία συνεχίζεται ανάμεσα στις 12 πολύχρωμες οκτάβες…. και λέω να ξαναδοκιμάσω…
5 Ιουνίου 2011 στο 12:48
101 τα αλεπουδάκια!!!!
Αναφωνεί έκπληκτη …η αλεπού!
Από αυτή την παρορμητική μεταβλητή και σταθερή μετατροπή ….της συνείδησης την αντιληπτική.
Στην πλατεία κατεβαίνουν και οι Τρώες και οι Αχαιοί με όλα τα πλοία του Νου.
Στο αίθριον μιας αυλής ….στον κύκλο της ιστορίας στο κέντρο του κύκλου της Ιερής εστίας,,,,, βρίσκονται οι Ιθακίσιοι μνηστηροποταποί και έχουν ήδη περικυκλωθεί.
Θα δοκιμάσουν πολλοί το τόξο να λυγίσουν αλλά μόνο αυτοί μπορούν που έχουν επιστρέψει σε αυτή την χώρα,..σε αυτό τον τόπο…. γιατί βαθιά αγιάτρευτα τον αγαπούν .
Λίο Λεών
Υ.Σ
….να ξαναδοκιμάσεις
Όλη την μέρα καί όχι μόνο την αυγή…..τριγύρω
από την Ελληνική Μυθιστορία την καταπληκτική
γύρω γύρω όλοι ….στη μέση ο Όμηρος
χέρια πόδια στην αυλή….. όλοι κάθονται στην Γη
καλημέρα!
The odyssey – A odisséia – 15/16
4 Ιουνίου 2011 στο 16:46 |
Χαιρετώ όλες και όλους τους συνομιλητές, τους προβληματισμούς και τους συλλογισμούς!
ΟΙ τελευταίοι «Αγαμέμνονες» της νεώτερης Ελλάδας οδήγησαν του Αχαιούς σε εκστρατείες εναντίον της Τροίας με τα όνειρα της « Μικρής Ιδέας» και της Μικρασιατικής καταστροφής
του αφανισμού του Ελληνικού πληθυσμού στα παράλια και τείχη της Ασίας. Οι δε σύγχρονοι, όταν οι ιερείς του χρυσού ταμείου ζήτησαν την Χρυσηϊδα έσπευσαν να πάρουν τα κεκτημένα του Αχιλλέα πίσω.
Οι φιλάνθρωποι πονόψυχοι εγχώριοι ιερείς κωφεύουν όπως πάντα και η περιουσία της εκκλησίας της Ν. Ανατολικής Ρώμης παραμένει με το χρυσόβουλο των σουλτάνων ανέγγιχτη. Να ανατρέξουμε και στα χρυσόβουλα του Δαρείου και των Περσών νομίζω πως δεν θα ήταν κακή ιδέα.
Όσοι Τηλέμαχοι επιβιώσουν και δεν εξοντωθούν από το ανάπηρο σύστημα παιδείας και θρησκευμάτων αμαθείας δια βίου
θα καταλήξουν η οργισμένη γενιά του Αχιλλέα των 300 ευρώ στο περιθώριο αποτραβηγμένοι αδιαφορώντας για τα κοινά.
«Εγώ λέγω υμίν εγώ…» όταν πρόκειται για την περιαυτολόγηση και την αυτοπροβολή των επιγείων θεών και των εκπροσώπων τύπου του
και ‘Μαζί τα φάγαμε ‘ όταν αφορά
την αποποίηση ευθυνών και την ενοχοποίηση ανθρώπων απλών καθημερινών που πάλευαν και παλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί στα τείχη της ύλης.
5 Ιουνίου 2011 στο 10:02 |
Καλημέρα απελευθερωτικοί σχολιαστές!
Στην πλατεία της οργής της Τροίας στήνεται το ξύλινο άλογο
με τα ξύλινα σπαθιά.
Στην αυλή των θαυμάτων της Ιθάκης οι 12 πελέκεις
με τα ανακριτικά ραβασάκια
…. τα ερωτηματολόγια τα ερωτικά.
Η εκδίκηση των ονείρων μας!
Μαγική αυλή
Σε μια ροδοδάκτυλη αυγή
Για όσους είναι γεννημένοι ελεύθεροι
Και παραμένουν παιδιά και νέοι στην καρδιά
Πέρασα μια νύχτα δίχως τελειωμό
τρέχω μα με βρίσκει η νύχτα στο σταθμό
δίπλα μου ζητιάνοι γέροι και τυφλοί
μοιάζει τούτη η γη με μαγική αυλή
Και συ τώρα μου μιλάς
τα όνειρα δεν είναι πια για μας
άλλα όνειρα να δεις
έλα εδώ στη μαγική αυλή να ονειρευτείς
Έφυγε ένας χρόνος χάθηκε στο χθες
όλα μοιάζουν ίδια φίλε τι τα θες
σίδερο τσιμέντο χώμα και γυαλί
μοιάζει τούτη η γη σαν μαγική αυλή
Και συ τώρα μου μιλάς
τα όνειρα δεν είναι πια για μας
άλλα όνειρα να δεις
έλα εδώ στη μαγική αυλή να ονειρευτείς
Λίο…2011 σαν έτοιμοι και έτυμοι….. από παλιά
χαιρετούμε του Ήλιου την Ανατολή
2002 GR (Μαγική αυλή) – ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ
10 Ιουνίου 2011 στο 19:34 |
Καλησπέρα στην μαγική αυλή των Λεόντων…..
δουλέυοντας πυρετωδώς πάνω στην πτυχιακή μου, Λίο Λεών, αναρωτήθηκα οικειοθελώς με ποιό Ομηρικό πρόσωπο ταυτίζεσαι περισσότερο, είσαι πιο κοντά στον χαρακτήρα του και γιατί;;;
ΗΩΣ
11 Ιουνίου 2011 στο 08:48 |
Μ΄αρέσουν τα έξυπνα αλεπουδάκια που αναρωτιούνται και ερωτούν την ανέμελη αλεπού …..ευθέως και οικειοθελώς ;-)) ) !!!
Ταυτίζομαι πρωτίστως ,….ως γνήσιος Λέων … γεννημένος summer time με το λιοντάρι της ζούγκλας που συμπαθεί τον Ταρζάν πολύ και καθόλου τους γορίλες και τους Δ.Ν.Τ νταβατζήδες. Την Τζέιν την βρίσκει τολμηρή για την εποχή της και τον πατέρα της ευφάνταστο.Τα υπόλοιπα ζώα πτηνά και άλλα λεπιδόπτερα φτερωτά της μεγάλης πράσινης του Ισημερινού αρκούντως χαριτωμένα…. ιδίως τις πεταλούδες.
Μόλις τελειώσω με κάτι ασπίδες και περικνημίδες και κάποιους γάμους κοινωνικών υποχρεώσεων μαζί με τις ιστορίες γύρω από ένα τζάκι εστίας στα παιγνίδια Μνήμης… λέω να σας αποχαιρετίσω και στην ζούγκλα να επιστρέψω της Ζακατόντα με το φίλο μου τον αγαπητό lionman…. στα παιγνίδια των μεγάλων αιλουροειδών που λατρεύω και να βλέπω μαζί τους κάθε πρωί την Ανατολή να προβάλλει αστραφτερή.
Έλα ….. δεν θα κάνω ζαβολιές….θα απαντήσω ευθέως στην ερώτηση που θέτεις…
Ταυτίζομαι με τον Θεοκλύμενο …..τον bodyguard και συνοδό του αγανακτισμένου new boy Τηλέμαχου, το πιο μυστηριώδες πρόσωπο στην Οδύσσεια που ποτέ δεν λέει τον όνομα του και μαντεύει…. «βλέπει «μερικές φορές εικόνες καθαρές. Γιατί είμαι το ίδιο απόμακρος με αυτόν, μου αρέσει αθέατος να παρατηρώ και να σκέφτομαι. Είμαι φίλος και καλός σωματοφύλακας …. υπερασπιστής με όσους και για ότι πραγματικά συμπαθώ και αγαπώ.
Τον adventure man Οδυσσέα τον θαυμάζω για την ευγλωττία του, την πολυστροφία … την ικανότητα του μυαλού στον χειρισμό κρισίμων καταστάσεων και προβλημάτων του και τον ακέραιο ανθρώπινο χαρακτήρα του,
τον sun boy οργισμένο Αχιλλέα τον καμαρώνω για την ομορφιά και την θεϊκή δύναμη του όπως και τον mega star αποφασιστικό Αλέξανδρο, τον sir Μενέλαο τον εκτιμώ τον don Νέστορα τον σέβομαι απεριόριστα. Η queen Πηνελόπη όμορφη σαν την Αφροδίτη σοφή σαν την Αθηνά και περήφανη σαν Άρτεμη είναι απλησίαστη πολύ. Σπάνιο είδος για να το συναντήσεις σε γυναίκα. Η lady Ελένη η ωραία της ημέρας και της νύχτας όχι όμως…..αξιόπιστη και ολοκληρωμένη για να την εμπιστευθείς..τελείως. Princess Ιφιγένεια ….γενναία έφηβη Μαρίνα των Βράχων έχει όλες τις προδιαγραφές για να τιμήσει το αρχοντικό γένος των Λεόντων …..αν αποφύγει βράχους τις κακοτοπιές με τα σωστά παντρολογήματα. Ο Εύμαιος η Ευρύκλεια ο Λαέρτης είναι πρόσωπα ιερά. Ένα αξιοσημείωτος χαρακτήρας στο παλάτι της Ιθάκης είναι ο mister Φιλοίτιος. Την τελευταία στιγμή αρπάζει την ευκαιρία και το κυβικό καλής τύχης και κάνει την σωστή επιλογή.
Ο κοσμήτωρ Majesty Αγαμέμνων ….ο ποιμήν των λαών χρήζει βελτίωσης ….μείωσης της αγαστής εγωμανίας του και ο crazy man Αίας δεν πρέπει να αφήνει ανεξέλεγκτη την τρέλα να τον παρασέρνει στην αυτοκαταστροφή.
Λίο Λεών
Υ.Σ
Μικρή αλεπουδίτσα Ηώς….. μη ρωτήσεις με ποιο πρόσωπο ταυτίζεται ο singer man Δημόδοκος…οικειοθελώς,
γιατί μόλις βλέπει λύρα και κιθάρα δεν αφήνει τραγούδι που να μη το πει αυτοβούλως και ο Κακοφωνίξ στις Γαλοπούλες του Αστερίξ τον ζηλεύει πολύ…
11 Ιουνίου 2011 στο 11:54 |
ΕΥΓΕ!!! Κουμπάρε , να μας ζήσουν οι νεόνυμφοι….. ε ρε γλέντια….
να χορέψουμε μέχρι το άλλο πρωί…. σε μία Χώρα και πατρίδα Ηλιόλουστη φωτεινή…. γιατί οι Ελληνες ξέρουν να πολεμούν αλλά ξέρουν και να γλεντούν και να τραγουδούν.
Ας επουλώσουμε τις πληγές μας , ας διορθώσουμε τα λάθη μας, ας καταλαγιάσουμε τα πάθη μας… και να είμαστε έτοιμοι και έτυμοι και για άλλους γάμους….. να ακουστεί η μουσική μας στα πέρατα της οικουμένης.
Υ.Σ
Μερικοι μερικοί…. χμ χμ να μην ετοιμάζουν βαλίτσες για το Νότιο ημισφαίριο γιατί ο βασιλιάς των Λιονταριών έχει υποσχεθεί ένα ταγκό στης Ακρόπολης τον βράχο τον Ιερό…. και έχω ετοιμάσει και φουρώ και έχω μάθει και τον χορό….. Αυτό δεν είναι απειλή είναι προειδοποίηση… για να μην ξεχνιόμαστε…
11 Ιουνίου 2011 στο 12:28 |
Όπου γάμος και χαρά….. η Ηώς πρώτη!
Να παντρέψουμε και τα υπόλοιπα παιδιά .
Με το σωστό ταίρι κάποιος δίπλα του γίνεται ΄…«θεός»
δεν έχει ανάγκη κανένα να προσκυνά γιατί αντλεί δύναμη από το άλλο του μισό.
Οι ερωτήσεις να απαντώνται ευθέως και οι υποσχέσεις να τηρούνται ευρέως.
Τον χορό με το φουρώ θα τον χορέψουμε
…. το αν θα μείνω ή θα φύγω για τον γύρω του κόσμου ξανά
θα εξαρτηθεί από το φιλί που θα μου δώσει αυτή που από τις σκάλες του αεροπλάνου θα κατεβεί.
Λίο
Υ.Σ
Καλού κακού ένας ταξιδευτής του νου οφείλει να έχει έτοιμο το σακίδιο και το δισάκι του στον ώμο για τον δρόμο με … ή χωρίς βροχή.
Και αυτό δεν είναι απειλή …..είναι στρατηγική.
Ο βασιλιάς των λιονταριών γνωρίζει από ζούγκλες…τους δε χαρακτήρες των κατοίκων της έχει χαρτογραφήσει μελετήσει και εξερευνήσει με την ομηρική συνταγή.
The Bodyguard
15 Ιουνίου 2011 στο 09:38 |
Πω πω!
Σε πόσους κινδύνους είναι εκτεθειμένος ο Νους του ανθρώπου….
και ακόμη περισσότερο η Ψυχή του…
Πόσο εύκολο είναι να παγιδευτεί ένας άνθρωπος μέσα σε έναν λαβύρινθο κατασπαρακτικών πληροφοριών εάν τα μάτια του ΑΝΟΙΚΤΆ δεν έχει…
Θα ήταν εύκολο παρακαλώ να σχολιάσετε το περιεχόμενο αυτού του βίντεο;
15 Ιουνίου 2011 στο 10:48 |
Θα κάνουμε μια προσπάθεια για χάρη σου Princess Ιφιγένεια
να το σχολιάσουμε στο πνεύμα του καλού σχολιαστή
….συμφώνως με τις αρχές του,
….οίτινες είναι!
Νηφαλιότητα αποστασιοποίηση, ειλικρίνεια άμεση ή έμμεση, ενόραση
όραση,δαύγεια διάκριση θάρρος και αμβλύνοντας την αιχμή του δόρατος.
Στην ανασκόπηση της ιστορίας προσώπων και προσωπικοτήτων
διακρίνει κανείς μεγάλες μορφές στην τέχνη,…, την ποίηση την φιλοσοφία ,
την θρησκεία και σε όλες τις εκφράσεις του πνεύματος με γνώσεις
με δύναμη με εξουσία ….με χάρες και δωρεές πολλές.
Διακρίνει όμως κανείς αν προσπαθήσει και τις επιλογές του καθενός.
Η θεοσοφία, ο μεσσιανισμός είναι ένα κίνημα εσωτερικού χριστιανισμού που δημιουργήθηκε πριν μερικούς αιώνες …. όταν οι εσωτεριστές οπαδοί του διαφόρων ταγμάτων διαπίστωσαν ότι τελειώνει η ενέργεια του «ενοίκου» μεγάλου μάγου και αρνητή του θανάτου. του ιδρυτή του χριστιανισμού.
Προσπαθούν με σοφιστίες, θεοσοφιστικές ενέσεις και ταχυδακτυλουργίες να τον κρατήσουν στην ζωή….
και να τον περάσουν στην νέα εποχή.
Εκείνο που αγνοούν μερικοί είναι ότι δεν θέλει πια και δεν μπορεί.Έχει μετανιώσει για τις επιλογές του …για τις συμφωνίες με τον Φάουστ,τις γοργόνες μέδουσες … τα ανόργανα και έχει απομακρυνθεί από το κύριο ρεύμα της ζωής .
Έχει μετανιώσει γιατί όταν μπορούσε δεν διάλεξε την Ελευθερία
αλλά ….την εξουσία, την απάνθρωπη κυριαρχία που εγκαθιδρύθηκε στο όνομα του και τώρα είναι αργά.
Η δική σου γνώμη και ο σχολιασμός ποιος είναι…άραγε
Λίο
15 Ιουνίου 2011 στο 11:04 |
Την Νέα Εποχή δεν την εννοώ με τον τρόπο που όλοι αυτοί θέλουν να την εννοήσουν άλλωστε δεν πιστεύω σε Μεσσίες. Και όταν λέω Μεσσίες εννοώ όλους αυτούς του Σωτήρες που έχουν γίνει της μόδας τελευταία όπως ο κλασσικός Μεσσίας των εβραίων, ο Αντίχριστος, η Δευτέρα Παρουσία του Υιού του ανθρώπου, ο Πολέμαρχος του Θεού και η Έλευσις των Ολυμπίων Θεών!
Όλα αυτά είναι παραμύθια που απευθύνονται σε αδαείς(όχι ότι θεωρώ πως εγώ δεν είμαι , τουλάχιστον προσπαθώ να μην είμαι) για να τους δώσουν δήθεν μία ελπίδα αλλά στην ουσία ο απώτερος σκοπός τους είναι η υποδούλωση του Νού και της Ψυχής του ανθρώπου. Τον βομβαρδίζουν με πάσης φύσεως πληροφορίες, προφητείες και φιλοσοφικά ρεύματα για να μην σκέπτεται Ορθώς, για να είναι ανίκανος να δει την πραγματικότητα, για να μην ορθώσει ποτέ το ανάστημα του ενάντια στην αποχαύνωση που τον έχουν καθηλώσει.
Αυτή είναι η ταπεινή άποψη μου.
Άλλο ένα είδος Τρομοκρατίας σήμα κατατεθέν της εποχής μας….
Θα μου βάλετε βαθμό…. Διδάσκαλε….;
15 Ιουνίου 2011 στο 11:44 |
Οι θεοί ούτε πεθαίνουν … ούτε ανασταίνονται
ούτε σώζουν κανένα ούτε τρομοκρατούν κάποιον
ούτε καρότο ούτε μαστίγιο κρατούν.
Αυτά είναι κόλπα και λαβύρινθοι του Νου να χάνεται ο άνθρωπος εκεί και να φανατίζεται ανοήτως και καταστρεπτικώς.
Χρειάζεται ένα μοντέλο και μία παραβολή για να κατανοηθεί η μετατροπή της απρόσωπης ενέργειας που ρέει στο σύμπαν σε προσωπική.
Και αυτή είναι η Ελληνική Σκέψη Διανόηση και η Μνήμη η Μυθιστορική… στο κέντρο ενός νησιού.
Παραπλεύρως όλα τα αλλά και τα υπόλοιπα και συνδεδεμένα με το σημείο αυτό της αναφοράς
Είναι η δική μας πρόταση στο σύμπαν και η επιστολή που έχουμε στείλει η ομηρική.
«Όστις θέλει πίσω;;; μου ελθείν»
Είναι απαράδεκτο πρόσταγμα και προτροπή για δασκάλο και για μαθητή
από τους απαράδεκτους ραβίνους της βιβλικής γραφής.
Όσοι θέλουν δίπλα μου ναρθούν και να σταθούν ισάξιοι ,ετερώνυμοι ,ομώνυμοι ανώνυμοι και επώνυμοι. ….θα ήταν πιο σωστό να ακουστεί.
Ναρθείς με τον κηδεμόνα σου την άλλη φορά για να μας πεις την γνώμη σου για την νέα εποχή.
Διότι η ισοπέδωση ομογενοποίηση προς όλες τις κατευθύνσεις είναι εκ του πονηρού και βουλιάζει τα καράβια του νου.
Διαλέγει κανείς τα όπλα με τα οποία θα πολεμήσει και σε πιο πλευρό θα σταθεί και γιατί.
Καθ όσον είναι πολύ της μόδας …..εκτός από τους μεσσίες και σωτήρες και η βολεμένη θολοκουλτούρα τεμπέληδων συγγραφέων
και η αποχή της πολτοποίησης….άψυχα λόγια … άψυχων «νεκρών » ανθρώπων
Όσοι έχουν αλλεργία με τους – ισμούς
Μεσσιανισμούς βουδισμούς χριστιανισμούς …..Ελληνισμούς,, πατριωτισμούς
Όλα σε ένα τσουβάλι,;;;;
Να αναρωτηθούν αν έχουν ανοσία…. στους ορθολογισμούς, στους διαλογισμούς στους προβληματισμούς καθώς και…… στους ερωτισμούς.
Λίο
16 Ιουνίου 2011 στο 11:07 |
«Ναρθείς με τον κηδεμόνα σου την άλλη φορά για να μας πεις την γνώμη σου για την νέα εποχή.»
Δεν το κατάλαβα αυτό…
θα ήθελες να μου το εξηγήσεις;
όπως και ποια σχέσει μπορεί να έχω με τους συλλογισμούς που ακολουθούν;
16 Ιουνίου 2011 στο 14:42 |
Είναι πολύ απλό!
«Ναρθείς με τον κηδεμόνα σου…»
Είναι ένα λογοπαίγνιο άνευ σημασίας… απαντώντας στο δικό σου για τον βαθμό.
Το υπόλοιπο σχόλιο σου είναι μία θολή τοποθέτηση για τα θέματα που αναφέρεσαι και τον Ελληνισμό στη νέα εποχή.
Οι συλλογισμοί που αφορούν “τον πολέμαρχο του θεού” προφανώς τον Αλέξανδρο the lord of war και της Ελεύσεως των Ελληνικών θεών . ….που τοποθετείς στο ίδιο σάκο με τα υπόλοιπα.
Δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τους Εβραίους μεσσίες τους αντίχριστους και σωτήρες.
Ο Αλέξανδρος είναι ιστορικό πρόσωπο και οι θεοί αφορούν την Ελληνική Μυθολογία και Διανόηση.
Πιθανώς θα πεις εκ των υστέρων όμως πως εννοούσες την θρησκοληψία μερικών για αυτά τα θέματα. Θα σε προλάβω ….αναγνωρίζοντας πως πρώτα αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι
με το σύνδρομο των Χριστιανοπαθόντων έχουν μια ροπή στην θρησκευτική εμμονή και θεοποίηση.
Ένας καθαρός Ελληνικός νους…. πως θα παγιδευτεί στην αντινόηση;
Στο Αλέξανδρο οι πολεμιστές του απευθυνόταν στον Ενικό …τον κοιτούσαν στα μάτια …δεν τον αποκαλούσαν κύριο …ούτε παναγιότατο ούτε μεγαλειότατο αλλά απλά με το όνομα του .
Από ποτέ άρχισε το έθιμο των κυρίων. …κυριών…. και ο πληθυντικός της ευγενείας και της υποκρισίας;
Δεν έχουμε στο Όμηρο κύριο Οδυσσέα … Κύριο Αχιλλέα ούτε καν κύριο Αγαμέμνονα.
Δεν συνομιλούν έτσι μεταξύ τους παρ΄όλη την πλούσια παρουσίαση κοσμητικών επιθέτων ….την γλαφυρή.
Ο ι Έλληνες δεν είχαν θρησκεία με το έκτρωμα που γνωρίσαμε τα τελευταία 2000 χρόνια.
Είχαν και έχουν κοσμοντίληψη . Με τους θεούς γελούσαν μιλούσαν διαφωνούσαν μαλώνανε συμφωνούσαν και ήταν με το κεφάλι όρθιο και τα ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΆ.
Η τοποθέτηση σου δεν ήταν καθαρή και άφησε έκθετο …τον Ελληνισμό. Διότι δεν τον διαχώρισες …. λογικά ξεκάθαρα και θαρρετά.
Λίο
16 Ιουνίου 2011 στο 17:41 |
Ο Ελληνισμός είναι Κοσμοθεωρία και θεωρώ περιττό, σε έναν τέτοιο χώρο να τον διαχωρίσω εφ΄όσον το θεωρώ αυτονόητο…. και η Νέα Εποχή ουδεμία σχέση έχει με Μεσσιανισμούς και Σωτήρες αλλά με την Πνευματική εξέλιξη της Ανθρωπότητας.
Και επειδή υπάρχει η περίπτωση να μου πείς να μην θεωρώ τίποτα αυτονόητο σε προλαβαίνω λέγοντας σου ότι το γνωρίζω, απλά θα είμαι περισσότερο προσεκτική να μην υποπέσω ξανά σε τέτοιο ατόπημα.
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και την έξοχη συμπλήρωση των σκέψεων!
16 Ιουνίου 2011 στο 18:31 |
Η απάντηση σου … σύγκοιτη και ταίρι του Αχιλλέως,
καθαρή, απέριττη και απερίφραστη ….η χωρίς δισταγμό
μου δίνει χαρά και ενθουσιασμό.
Σε προκάλεσα και σε προσκάλεσα για αυτόν το σκοπό.
Άριστα 10 στον βαθμό!…. ;-)))
Όχι δεν είναι αυτονόητα κάποια πράγματα.
Πολλοί χρησιμοποιούν την θεωρία του …. «όλα ένα ίδια είναι»…..με δόλιους σκοπούς.
Ξεκινούν από την δήθεν αμφισβήτηση του χριστιανισμού για να καταλήξουν πως όλα ίδια είναι απαξιωτικά …. γενικά αόριστα και θολά
…. και έτσι θέλουν τον Έλληνισμό και την κοσμοαντίληψη του. … θολό ασαφή και περιθωριακό στο μύλο της παγκοσμιοποίησης αλεσμένο.
Όμως σε αυτό τον πόλεμο που γίνεται στον χώρο τόσο των ιδεών όσο και των υλικών αγαθών πολεμούμε με τα όπλα του Ελληνικού Διαφωτισμού σε σύζευξη ….ένωση και διαίρεση πολλαπλασιασμού και διαχωρισμού.
Λίο
17 Ιουνίου 2011 στο 11:21 |
10, υπερβολές…
δεν επιζητούσα τέτοιο βαθμό, αστειευόμουν…
Ο νους μου δεν μπορεί να κατατάξει την Ελληνική κοσμοαντίληψη στον ορισμό θρησκεία, εκεί δεν χωρά! Είναι πολλή ανώτερη και ευρύτερη έννοια είναι Αλήθεια, και το Φως της πολλοί δεν το αντέχουν και προσπαθούν να κρυφτούν από αυτό, αλλά … τι μπορεί να επισκιάσει τέτοιο φως…;
Οι προκλήσεις και οι προσκλήσεις με κάνουν και σκέπτομαι και μου αρέσουν οι απόψεις, διευρύνουν και τους δικούς συλλογισμούς γι΄αυτό και τις ζητώ εκεί που τις ζητώ!
Μου αρέσει όμως περισσότερο όταν απόψεις γίνονται πεποιθήσεις.
17 Ιουνίου 2011 στο 14:26 |
Υπάρχει και το …12 !!!!…για τον μαθητή τον πιο καλό σε ευθυγραμμιστική βολή -)))
Θρησκείες κάνουν όσοι θέλουν να κρύψουν το φως να το θάψουν σε σκοτεινές οπές….όσοι ποιούν δούλους «κεκοιμημένους» και δουλεμπόρους θεούς
πεθαίνοντας για την εξουσία σε καρέκλες και θρόνους και σταυρούς
χωρίς νόημα και ουσία.
Οι Έλληνες κάνουν πολιτιστική απελευθερωτική εκστρατεία και φτιάχνουν γαλαξίες με Ηρωική … του Ομήρου Ποιητή συνειδησία,
Ο Όμηρος,…. ο μέγιστος ποιητής των Ελλήνων διάλεξε την Ελευθερία και την Αρετή όταν βρέθηκε ως Ηρακλής …..στην Υ επιλογή και πέρασε στην Τρίτη προσοχή αφήνοντας τα Ομηρικά Έπη
παρακαταθήκη δώρο και φάρο για όλη την ανθρωπότητα και για όποιο κάνει την ίδια επιλογή και έχει την προτίμηση αυτή.
Την ζωή του απροσκύνητα χωρίς αλυσίδες και σταυρουδάκια στο λαιμό του να ζει.
Είναι πολύ εύκολο να χαθείς στις γνώμες στις απόψεις και στις πεποιθήσεις να εγκλωβιστείς…. αν
του Νου τις τρεις ιδιότητες δεν χρησιμοποιείς.
Αν δεν ορίσεις το σταθερό σημείο στο κέντρο του κύκλου
είτε κυνηγάς στο Ίλιον …είτε ονειρεύεσαι στην Οδύσσεια
δεν το διευρύνεις με το παρορμητικό
και δεν το συνδέσεις συμπεριεκτικά με το μεταβλητό.
Οι προκλήσεις και οι προσκλήσεις είναι καλές γιατί οξύνουν
εκπαιδεύουν το πνεύμα του πολεμιστή!
Το πότε θα αγανακτήσεις και θα οργιστείς σαν Αχιλλέας τα νέα όπλα φορέσεις , ….το δε τόξο με τα βέλη σαν κάποιον Οδυσσέα στα χέρια σου πιάσεις…
πως αυτόν τον θυμό θα χειριστείς ….θα διαχειριστείς
είναι μια άλλη παράγραφος που στο εγχειρίδιο του καλού αγακτισμένου πολίτη πρέπει να σημειωθεί και να εκφωνηθεί στο μανιφέστο του σωστού και για τον ορθό λόγο οργισμένου οπλίτη.,,οπωσδήποτε .
Λίο
18 Ιουνίου 2011 στο 12:27 |
Όταν μου γνωρίσατε τον Όμηρο, έτσι όπως τον μαθαίνω μαζί σας, σκέφτηκα…
Ο Όμηρος είναι ταξιδιώτης στον χωροχρόνο, παρατηρητής και πολυδιάστατος καταγραφέας του Έλληνα-Ανθρώπου και της πορείας του μέσα στον χρόνο….
Πόσες φορές έχω αισθανθεί ότι με περιγράφει, είναι απίστευτο!
Το να αγανακτήσεις, να οργιστείς και να εκτονώσεις αυτά τα συναισθήματα χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν έχει σημασία. Η πράξη για την πράξη δεν έχει ουσία, και μετά τι; Αυτό αφορά κάθε άνθρωπο προσωπικά αλλά και τους αγανακτησμένους που συμπορεύονται στις πλατείες χωρίς να παράγουν, μέχρι στιγμής, έργο.
Ίσως να είναι θέμα σωστής μετατόπισης της ενέργειας.
Ναι!
Τα νέα όπλα σου να φορέσεις και το τόξο σου να πιάσεις,
και το βέλος σου με μαεστρία να ευθυγραμμίσεις
αλλά πριν στην Ιθάκη σου πρέπει να φθάσεις
και αυτό που ονειρεύομαι όσο τίποτε άλλο είναι εκείνη η στιγμή …. που βλέπεις την Αθηνά με τα ίδια σου τα μάτια, όχι μία μεταμόρφωση της.
Η στιγμή που σου δίνει το χάδι της πριν στο Παλάτι σου φθάσεις…
Αναμένοντας λοιπόν το εγχειρίδιο και το μανιφέστο του ενάρετου οπλίτη-πολίτη σας Καλημερίζω και εσένα Σοφέ Λίο ειδικά!
18 Ιουνίου 2011 στο 13:06 |
Καλημέρα ….νεαρή πριγκίπισσα των Ελλήνων!
Ο Όμηρος είναι ένας τολμηρός ταξιδιώτης του χωροχρόνου.
Βλέπουμε στο βλέμμα του τον εαυτό μας ….τον γνωρίζουμε στην αντανάκλαση της λάμψης του.
Μας αντικατροπτίζει στο καθρέφτη του.
Λαμπερό πνεύμα και ελεύθερος πάντα παραμένει.
Παίζει μαζί μας …γελά … σοβαρός μας πειράζει τρυφερά ….μας εκπαιδεύει όπως μια γάτα το γατάκι της που το μαθαίνει να ονειρεύεται και να κυνηγά.
Είδε την ενέργεια όπως ρέει στο σύμπας και έφτιαξε την πιο όμορφη μετάφραση ….την πιο αξιόπιστη για να την κατανοήσουμε στο ταξίδι της ζωής μας χωρίς να ξεμένουμε να παγιδευτούμε πουθενά
Στο χέρι μας είναι να πίνουμε από τα κρυστάλλινο καθαρό νερό της πηγής του. αφού έχουμε τον Διαυγή Λόγο του… συντροφιά.
Οι αγανακτισμένοι είναι ένα «Μωρό» που γεννήθηκε από την οργή των ανθρώπων σε χρόνια αδικία και κατάχρηση της εξουσίας των υβριστών του πνεύματος… με βαθιές αιτίες και ερείσματα σοβαρά.
Όλοι θέλουν πια να το προσεταιρισθούν όσο μεγαλώνει. Αρκετοί θέλουν να το σκοτώσουν γιατί δεν τους συμφέρει, μερικοί να το καπηλευτούν και οι επιτήδειοι να το εκφυλίσουν .
Είναι υποχρεωμένοι όμως να το λάβουν υπόψη τους και το φοβούνται.
Εμείς να το προστατεύσουμε και να ενηλικιωθεί σωστά για για το σωστό λόγο και τις ορθές αιτίας να αγανακτεί και να στοχεύει αποτελεσματικά.
Η μετατόπιση της ενέργειας να γίνει ροϊκά στην ακριβή όχθη του Υδάσπη ποταμού περνώντας στην αντίπερα πλευρά…. ;-)))
Αχ …..αυτό χάδι της Αθηνάς ,
Το ανέβασμα στην άμαξα του Ηνίοχου τα χαλινάρια να κρατεί
….το περπάτημα της στην Γη με την μορφή πελείας περιστεριού….
πριν τη είσοδο στο παλάτι
Και το πέταγμα του χελιδονιού στο δοκάρι του ανακτόρου τις εξελίξεις
να παρακολουθεί….ενός ταξιδευτή νου.
Λίο
3 Ιουλίου 2011 στο 12:27 |
Minerva in a Chariot – Abbot Handerson Thayer 1894
3 Ιουλίου 2011 στο 15:22 |
Να υποθέσω πως είναι το χάδι της Αθηνάς πριν την είσοδο στο
παλάτι ή ….να βεβαιωθώ πως είναι το πέταγμα του χελιδονιού στην κορυφή ενός σπιτιού;
Καλύτερα να σιγουρευτώ για τον πραγματικό ηνίοχο της άμαξας της Αθηνάς ….πριγκίπισσα του φεγγαριού 😉
Όταν βρίσκονται πολλοί παίκτες στην σκακιέρα μιας πόλης και ενός νησιού
διεκδικώντας δύο πανέμορφες γυναίκες την κόρη του Ικάριου και την κόρη του Διός
στην επανάσταση των οργισμένων περιπλανώμενων πλανητών, των ανώνυμων και επώνυμων μπλόγγερ , ρομαντικών συγγραφέων ποιητών και
άλλων λουλουδιών
…δύο είναι πάντα οι αντίπαλοι μονομάχοι και στρατοί.
Ο αντίνοος μέσα ….τύραννος σωστός σε ματς σικέ και …η λογική εκτός,
καταλήγοντας σε μια μάχη αναμέτρηση ιστορική.
Σε αυτή την περίπτωση και εφ όσον όλα έχουν ειπωθεί ,οι δε εξηγήσεις έχουν δοθεί
παίρνει την σκακιέρα ,τους παίκτες …τα πιόνια , τους άξονες του τραπεζιού …. ο κυρίαρχος του παιγνιδιού ,
και τα αναποδογυρίζει απρόβλεπτα ακαριαία περνώντας
ως αστραπή σε ανύποπτη στιγμή …στον καθαρό νού.
Έτσι σκέφτηκαν στον συνδυασμό της ορθής θεωρίας και της σωστής δράσης και τοιουτοτροπώς θα δρούσαν και θα ενεργούσαν
οι άνθρωποι αρχέτυπα στην ιστορία και στον μύθο της .
Οδυσσέας και Αλέξανδρος, συνήθως έως πάντα….πολύ παράξενα αποτελεσματικοί.
Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες…ω ναι!
Μέρες αγανακτισμένων μικρών πριγκίπων
και ….. μεγάλων καλοκαιρινών αστεριών
στην κάθοδο των ενεργητικών τραγουδοποιών.
Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
έτσι μπράβο να σ΄ακούω να μιλάς.
Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες.
Τι ωραίο να κλαίς και να γελάς.
Λίο
Σταμάτα να καυχιέσαι πως όλα τα είδες
είναι μεγάλη η διαδρομή
το μέτωπο σου δειλιάζει να χαράξει ρυτίδες
σε μια μικρούλα έχεις φωλιάσει ρωγμή
αυτού του κόσμου που ονειρεύεται ακόμα
να γίνει ένα αιώνιο, απέραντο μνήμα
στάσου και φτύσε στου χρόνου το γιόμα
ότι σκεφτείς εδώ είναι όλα χύμα.
Δέσου καλά στο κατάρτι και ασ’ τις σειρήνες
να σε φωνάζουν, να σου τάζουν πολλά
άσε τα χρόνια, άσε τους μήνες
να σε γεράσουν όπως ξέρουν καλά
άσε τις μέρες αυτές να σε γεμίσουν φωτιά
έχουνε μνήμη καλή και μας χρεώνουν
μας στέλνουν πίσω της μετάνοιας τα χαρτιά
μας αγαπούν και μας τελειώνουν.
Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
θα μείνω εδώ δεν έχω που να κρυφτώ.
Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
δε προλαβαίνω ούτε καν να σκεφτώ.
Γι’ αυτό σου λέω είναι βαριά τιμωρία
να θέλει η νιότη σου να τρέξει μπροστά.
Πείσε την πρώτα ότι δε κάνει αγγαρεία
κι ύστερα τράβα απ’ αυτήν χωριστά.
Τρέχα και βρές τις μεγάλες φοβέρες
έχουν κουρνιάσει μες στις ψυχές
και τραγουδούν τις παράξενες μέρες
δίπλα στις τύψεις και οι ενοχές
γίνανε λόγια απλά κι αυτές με φαντασία
γι’ αυτό περίεργα απόψε, δε στο ‘πα
δεν ικετεύουνε πια γι’ αθανασία
με προσευχές και παράξενα κόλπα.
Μη ξεχνάς και μη κερνάς αδικία
τώρα πια ανθρώπους και στιγμές
κράτα στην πάρτη σου τη πιο μεγάλη κακία
είναι θαυμάσιες οι μέρες αυτές.
Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
ψάχνω κουράγιο μήπως και ονειρευτώ
Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες
καλή ευκαιρία μήπως και μαγευτώ.
3 Ιουλίου 2011 στο 22:58 |
«Να υποθέσω πως είναι το χάδι της Αθηνάς πριν την είσοδο στο
παλάτι ή ….να βεβαιωθώ πως είναι το πέταγμα του χελιδονιού στην κορυφή ενός σπιτιού;»
Ούτε το ένα ούτε το άλλο……
ο Οδυσσέας μου είναι πολύ μακριά από την Ιθάκη.
Λατρεύω την Αθηνά, και αυτό το έργο μου θυμίζει τον Ηνίοχο που επίσης λατρεύω.
Αχ αυτό το βλέμμα, πόσο με συναρπάζει, με μαγεύει…
Στο βλέμμα του Ηνιόχου υπάρχει η ήρεμη δύναμη της Αθηνάς και ηνίοχος δεν γίνεσαι κρατώντας μόνον τον έλεγχο των αλόγων,
την άμαξα την οδηγείς, ακουμπώντας απλά τα χαλινάρια…
Το ίδιο βλέμμα είχε ο Οδυσσέας όταν έπιασε το τόξο,
λατρεύω το βλέμμα του Οδυσσέα!
4 Ιουλίου 2011 στο 09:14 |
Και …που υποθέτεις πως βρίσκεται ο Οδυσσέας σου,
κόρη εωθινού αστεριού;
Σε ποιο νησί ,σε ποιο σταθμό ή σε ποίο αστερισμό αισθάνεσαι σίγουρη για αυτό;
Λατρεύουμε το βλέμμα του Οδυσσέα! Σαφώς ναι!
Αυτό που γνέφει τον σκοπό και τον τροχό του χρόνου
κινεί στην ορθή επιλογή.
Σκέκεται …ίσταται σιωπών με τα μάτια του στην Γη προσηλωμένα για μια στιγμή .
Έτσι ο Όμηρος τραγουδεί
όταν τον παρατηρεί ο Πρίαμος
μαζί με την Ελένη που από τα τείχη τον θωρεί.
Το σκήπτρο του αυτό που δείχνει τον πολικό βόρειο αστέρα της
Ομηρικής Άμαξας, ασάλευτο κρατεί από τον Βοώτη αρκτοφύλακα 24 μοίρες στον Ζυγό
…με τους κύνες παρά πόδας του ,κυνηγός γαρ και όχι μόνο θηρευτής,
ούτε μπρος ούτε πίσω τον κινεί …χολωμένος μοιάζει να αργοπορεί.
Όμως απλώς συμπυκνώνει τον χρόνο … υφαίνοντας σκέψεις και μύθους
για να στερεώσει το κέντρο βάρος και το σημείο αναφοράς σε σταθερή υδάτινη πηγή.
Κατόπιν …υπόδρα ιδών… σηκώνει στον αέρα την αστραπή,
πριν την μετουσιώσει σε κεραυνό λόγων πυκνών νιφάδων,
το ταίρι της Πηνελόπης. σε πλήθος ομιλών.
Αν και έχω βάσιμες υποψίες πως το κάνει.. για τα μάτια της και μόνο,… τον χαρακτήρα του πολυμήτιδος
ποικιλοτρόπως ο ίδιος ….μελετών 😉
Λίο
5 Ιουλίου 2011 στο 13:39 |
«Κλείσε στην ψυχή σου την Ελλάδα και θα νοιώσεις κάθε είδους μεγαλείο» μας προτρέπει ο Διονύσιος Σολωμός και θα συμπλήρωνα….. κλείσε στην ψυχή σου και ατένισε τον Ουράνιο Θόλο όπου είναι καταγραμμένη η ιστορία της , κοίταξε τα αστέρια του , τους δορυφόρους , τους πλανήτες, που έχουν τα ονόματα των Ηρώων της, των θεών της, των συμβόλων της. Τους Γαλαξίες του όπου η Ελλάδα έγραψε με ανεξίτηλο τρόπο τα ονόματά τους.
Η φαντασμαγορική αυτή εικόνα του έναστρου Ουρανού, σαν σιωπηλός μυσταγωγός θα ξυπνήσει την συνείδηση του Νέου Ανθρώπου και θα ενεργοποιήσει τις αρχετυπικές ενέργειες μέσα του, ξυπνώντας τις αιώνιες, ανεξίτηλες και άρρητες Αλήθειες στην μνήμη του.
Μην ξεχάσεις να κάνεις μία ευχή όταν ένα πεφταστέρι σου χαμογελάσει, και να είσαι έτοιμος να ζήσεις το μεγαλείο της Ελλάδος εν ευθέτω χρόνω.
ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΑΣΤΕΡΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΜΑΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ;;;;
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
μια ευχή κάνω για σένα
τελευταία μου ελπίδα
τον Θεό παρακαλώ
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
Μήπως το’στειλε η ψυχή σου
μήπως το’στειλε η καρδιά σου
τ’άστρο αυτό το φωτεινό
κ’ήρθε να μου φέρει δάκρυ
ή για να μου φέρει ελπίδα
μες’την ώρα που πονώ
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
Μήπως το’στειλε η ψυχή σου
μήπως το’στειλε η καρδιά σου
τ’άστρο αυτό το φωτεινό
κ’ήρθε να μου φέρει δάκρυ
ή για να μου φέρει ελπίδα
μες’την ώρα που πονώ
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
5 Ιουλίου 2011 στο 21:33 |
Όταν παίρνεις το φτερωτό καπέλο του Ερμή και φοράς την σκανδαλιάρικη φορεσιά του και τον λόγο τιθασεύεις παίζοντας και κλέβοντας τις λέξεις σε χειροκροτώ, και τρέχω πίσω από κάθε φανερωμένη και ψάχνω την κάθε κρυμμένη ιδίως όταν πρόκειται για τις αναφορές σου στα Αστρονομοαστρολογικά…
που με δυσκολεύουν αλλά τόσο με γοητεύουν και η σημερινή ανάρτηση ήταν Αποκαλυπτική!
Λίο Λεόν, Λεών, Λαίον!
από το χαμα-λαίον;;; άραγε…;;;
Λες όλα αυτά να τα κάνει για τα μάτια της και μόνο;
τον χαρακτήρα του πολυμήτιδος;
πολύ θα ήθελα να μας το αναλύσεις αυτό!
Τι να σκέφτηκε άραγε ένα παραχαϊδεμένο παιδί της Αθηνάς….;;;;
αναρωτιέμαι….
Δεν μπορώ παρά να δώσω μία απάντηση στο ερώτημα σου…
δεν θα ενδιέφερε και τους αναγνώστες άλλωστε….
Δεν έχω πει ακόμη….
Είμαι ο Οδυσσέας, ο γιος του Λαέρτη, ο βασιλιάς της Ιθάκης!
6 Ιουλίου 2011 στο 09:04 |
Ο κατάλογος των νεών στην Β Ιλιάδος ….είναι και η παρουσίασις των αστεριών και αστερισμών 48 συνταγμάτων Τρώων και Αχαιών με τους πιο λαμπερούς αστέρας και μόνυχας ίππους , …κομμαντάντε διοικητές να αντιστοιχούν στους επιφανείς πολεμιστές των Ομηρικών Επών.
Όλες οι περιοχές και οι πόλεις της Ελλάδος είναι σχεδιασμένες με αυτή την αστρογραφική διάταξη και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτεροι τόποι δύναμης ιεροί … εκτεινόμενες σε διεύρυνση της ακτίνος του φωτός πανηπειρωτική.
Από ποιο αστέρι …ο Όμηρος μας κλείνει το μάτι
…διερωτάσαι ευστόχως και οξυδερκώς
μικρή αλεπουδίτσα Ηώς;
Από τον περιπλανώμενο πλανήτη Ζευς θαρρώ … εκ του Διός.
Προμηθαϊκός Νους προνοητικά απελευθερωτικός και όχι όμηρος κανενός.
Στις μεγάλες περιπλανήσεις και τα ταξίδια του Νου , ….Ονοματοδότης των Όντων οργανικών τε και ανοργάνων και του Λόγου Δημιουργός.
Όσο πιο καθαρός είναι ο νους του ανθρώπου …τόσο πιο δυνατά και γερά παιδιά του Νεφεληγερέτη «γεννά» όταν ενώνεται με μια όμορφη Ιδέα «κοπελιά» στο αιθερικό πεδίο και σε χρόνο αστρικό.
Άλλωστε ο ίδιος ….δεν μεταμορφώνει τους ανθρώπους , ημιθέους και θεούς σε αστερισμούς και τους ανεβάζει στον Όλυμπο του Ουρανού ανάλογα με τις πράξεις και τις δράσεις του καθενός;
Διότι κανείς αληθινός θεός δεν κατεβαίνει … για να αφήσει έγκυο μια θνητή γυναίκα …ούτε κατέβηκε ποτέ για να σώσει τον κόσμο…από τι ;;;;;
Από τις επιλογές του;;;;
Αυτό που κατεβαίνει και ανεβαίνει είναι η ενέργεια στην απρόσωπη μορφή της … μέσω των μεταμορφώσεων του πνεύματος σε προσωπική αυτοσυνείδηση ηλιακή με την δύναμη της ρεαλιστικής αλληγορίας και όχι με την αντινόηση της θείας παρωδίας συνουσίας.
Παιδιά … τέκνα του Διός ή τερατογεννήσεις του Ποσειδώνος Γοργόνες Μέδουσες και Πολύφημοι υιοί;
Οι ανόργανες συνειδήσεις των μεγάλων όντων αστεριών και πλανητών
…μπορούν να ενωθούν μόνο στο αιθερικό πεδίο του Ονείρου με τις οργανικές συνειδήσεις και ποτέ στο υλικό κόσμο του Ιλίου..Είναι παράλληλοι κόσμοι και απαιτείται η έγκριση του ονειρευόμενου για την επιλογή της πραγματικότητας που θα επιλέξει να ζει μαζί με τον ονειρευτή που επιθυμεί.
Οι επιλογές των ανθρώπων αυτές καθορίζουν την γέννηση των νέων αστεριών ή τις μαύρες τρύπες των χαμένων πλανημένων …σε καταγκρεμισμό απορρόφηση εξαφάνιση των παλαιών πλανητών.
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό.
με ένα έρωτα τρελό
για δύο μάτια που αγαπώ
Λίο
Υ.Σ
Ποιο είναι το δικό σου αστέρι….χρυσόθρονη Ηώ
…αυτό που ατενίζεις το βράδυ στο ουρανό
Σε ένα όνειρο μυθωδικό;;;;;;
Περιμένουμε την απάντηση σε τόνο ρυθμικό και γιατί όχι …μουσικό!!!
Έχουμε πολύ φιλόμουσους αναγνώστες .. δεν μιλούν πολύ …λίγο σιωπηλοί αλλά
αρκετά παρατηρητικοί….κατά βάθος ενδιαφέρονται για όλα και το κυριότερο …
ενδιαφέρονται σε βάθος πλάτος και ύψος. χρόνου και χώρου
φέροντες τον Δία εντός σε κύηση «ενδιαφέρουσας γυναικός»;-)
6 Ιουλίου 2011 στο 09:30 |
Όταν ο Ερμής …εξερχόμενος από την σκοτεινή σπηλιά μιας μήτρας Μαίας με ορμή,
τα φτερωτά του σανδάλια φορεί και τον αέρα διασχίζει σαν αστραπή μαζί με τον κόσμο που δημιουργεί και μια θέση στον Όλυμπο διεκδικεί,
…ο Απόλλων τρέχει και τον ακολουθεί στις περιπλανήσεις των διαδρόμων του και στα ίχνη των μονοπατιών του …τα 48 βόδια του τουλάχιστον να πάρει πίσω ποθεί.
Το καταφέρνει τελικά …την αυτοσυνειδηση αποκτεί και με την Λύρα του χαρούμενος ευτυχισμένος θεός τραγουδεί…..
Αχ θάλασσα μου εσύ σκοτεινή….θάλασσα αγριεμένη..!!!
Προσωπικά …τρελαίνομαι για όλα τα παιγνίδια του νου και τα παραμύθια του Ελληνικού Μυθολογισμού.
Κρατώ πάντα καλού κακού…ένα δισάκι για τον δρόμο και ένα καπέλο φορώ για να χαιρετώ και να αποχαιρετώ όσους συνταξιδιώτες σε σοκάκια γης και μονοπάτια ουρανών και πουλιών συναντώ.
Χαμά Λαίον ;;;
Όταν ένα λιοντάρι κατεβαίνει χάμω από την στέγη του Παρθενώνα … ύστερα πολλά χρόνια και ενιαυτούς….κάπως έτσι μπορεί να λέγεται κάτω αριστερά ή κάτω δεξιά το κεφάλι του λιονταριού
…ανάλογα με αυτόν τον παρατηρητή που τον ορά
από της αβύσσου τα στενά.
Για τα μάτια της και μόνο ;;;
Αναρωτιέμαι τι θα ήταν ο Οδυσσέας χωρίς την αναγνώριση της Πηνελόπης… την αποδοχή της χωρίς τον τελευταίο λόγο της συναίνεσης της.
Αναρωτιέμαι αν μπορεί να ορισθεί ένας άνδρας αληθινός στην πλήρη αρσενικότητα του …χωρίς την δικαίωση στα μάτια μιας αξιόλογης γυναίκας στην περιφρούρηση της
δύναμης της θηλυκότητας της ;
Επίσης αμφιβάλλω …αν οι περισσότερες γυναίκες αγαπούν εκτιμούν αποδέχονται τους άνδρες που έχουν δίπλα τους ή ανοήτως κυκλοφορούν .
Έχω βάσιμες υποψίες πως …απλώς τους ανέχονται αναγκαστικά συγκαταβατικά τους χρησιμοποιούν σαν ανεμιστήρες… ευτυχίας γαμπρών
….κόρη Ιφιγένεια … των Λεοντιδών αστερισμών.
Πότε θα μας πεις …ένα τραγούδι από τον κάθε σταθμό του βασιλιά της Ιθάκη
στα γαλάζια γράμματα της βασίλισσας του νησιού
σε αύρα ραψωδιών;;;
Πίστεψε με δεν έχουμε τόσο αδιάφορους αναγνώστες..τουναντίον…..
Τα διαπιστευτήρια τους έχουν δείξει ….πως εκτιμούν πολύ τις προσωπικές αναφορές
σε βάση ειλικρινή και ανακεφαλαιωτική και μαζί με εμένα
ομολογώ
…στα αληθινά λόγια καρδιάς.
Λίο Λάϊον, Λεόν Λέων Λαιόν ή Λαιών
παίζοντας με τα σύμφωνα φωνήεντα… τους τόνους τα πνεύματα ,τα διαλυτικά τα θαυμαστικά τα αποσιωπητικά και τα ερωτηματικά…στο παιγνίδι των γρίφων της καρδιάς του λιονταριού
και λύοντας κόμπους και σχοινιά του γόρδιου δεσμού
…με την κόψη ενός σπαθιού
6 Ιουλίου 2011 στο 20:09 |
Όταν ήμουν μικρή έλεγα:
Μου αρέσει πολύ ο Θεός γιατί είναι πολύ έξυπνος άνθρωπος!
χαμογελάς ε;
Μου αρέσει πολύ η διαφορετικότητα των θεών και πιο πολύ η ευφυΐα τους όπως και η ευφυΐα των ανθρώπων και η ευγλωττία τους…
και μου αρέσει επίσης όταν μία Ωδή αστεριών γίνεται Μυθωδία!
Πρόσεξε το λίγο αυτό με τα πολλά ονόματα διότι,
όλοι οι τύποι του υποκόσμου, οι απατεώνες και τα ύποπτα υποκείμενα έχουν πολλά ονόματα χα χα
και στο λέω εγώ που με βάφτισαν με δύο ονόματα, άλλα υπάρχουν στην ταυτότητα μου και τελικά άλλο επέλεξα να έχω….
αν και απ ότι κατάλαβα μάλλον πρόκειται για διαβαθμίσεις…
«Όταν ένα λιοντάρι κατεβαίνει χάμω από την στέγη του Παρθενώνα … » λέγεται … Σφήκα!
Όσον αφορά του σχολιαστές, πράγματι έχω δει πολύ αξιόλογους, όπως αξιολογότατους θεωρώ και εκείνους με τον εκκριτικό χαρακτήρα τους, υπάρχει και κάποιος, του οποίου τα λόγια έχω θυμηθεί εκατοντάδες φορές…
Αν εσύ αναρωτιέσαι τι θα ήταν ο Οδυσσέας χωρίς την αναγνώριση της Πηνελόπης… εγώ τότε τι θα έπρεπε να κάνω;
θα σου πω όμως μία από τις σκέψεις μου:
ο Οδυσσέας είναι τόσο πονηρός και είναι τόσο μελετημένες οι κινήσεις του, που αν δεν ήταν βέβαιος για τις αντιδράσεις της Πηνελόπης δεν θα επέστρεφε, είχε τις πληροφορίες του από τους Φαίακες και τον Εύμαιο!
με προβληματίζει όμως που ο Όμηρος κόβει απότομα την ιστορία, σαν ιστορία, το μεγάλο γλέντι γίνετε χωρίς την Πηνελόπη…. απορίας άξιο για την πορεία του Ελληνισμού. Ο Όμηρος όπως λες, είναι δάσκαλος δεν είναι παραμυθάς και για αυτό δεν κλείνει με το …. Έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, μου αφήνει όμως ερωτηματικά!
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος των ερωτήσεων,
κάθε άνθρωπος είναι άξιος των επιλογών του και όταν κάποιος επιλέγει ένα αξιόλογο ταίρι πρέπει να είναι ικανός και να σταθεί στο ανάλογο ύψος…. των περιστάσεων και μία αξιόλογη γυναίκα δεν την κερδίζεις με πλούσια δώρα και φιλοφρονήσεις.
Όσο για το αν οι γυναίκες αγαπούν, εκτιμούν κτλπ τους άνδρες τους, γι αυτό θα πρέπει να αναρωτηθούν οι ίδιες, όταν επιτέλους θα καταλάβουν τον ρόλο τους και ανακτήσουν την θηλυκότητα τους, χωρίς να κυκλοφορούν ημίγυμνες ελαφρών ηθών και μυαλών υπάρξεις ή χοντροκομμένοι νταλικέρηδες ή δούλες της κουζίνας…
και όταν τα κριτήρια επιλογής συντρόφου δεν γίνεται μία διαδικασία συμφερόντων…
υπάρχει υπερβολή στα λόγια μου αλλά υπερβολή υπάρχει και στην κοινωνία μας, φυσικά υπάρχουν και οι παραδειγματικές εξαιρέσεις….
Τις απαντήσεις σου σε όσα αναρωτιέσαι τις έχεις βρει, εμένα γιατί ρωτάς αναρωτιέμαι.Αναγκαστικά μακρηγόρησα αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.
Όσο για τα τραγούδια των σταθμών,
αυτό το Αφήνω στον Δημόδοκο είναι ο ειδικός!
7 Ιουλίου 2011 στο 08:46 |
Ένα παιδί μετράει τα άστρα, Λίο, όταν το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα κάτω από τα κάστρα της ελπίδας …. μα σαν γλυκοχαράζει, αγκαλιά με ένα ανθισμένο όνειρο μετά από το ταξίδι στην απεραντοσύνη , η κραυγή του Λυράρη στα πέρατα θα ακουστεί, οι κεραυνοί θα ξεσπάσουν οι φρουροί των ανέμων θα παρουσιαστούν , το κονσέρτο για 12 βιολιά θα αρχίσει….και οι κερασιές θα ανθίσουν ……. στις καρδιές μας!!!
Υστερα από πολύ σκέψη, κατέληξα ότι μετά από την Αφροδίτη στην γειτονιά του Ομήρου, σε συμφωνία και αρμονία με τον Δία ….το επόμενο αστέρι που έπαιξε σημαντικό ρόλο τον τελευταίο καιρό στην διαμόρφωση των Υ επιλογών μου, αλλά και στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι ,κατανοώ και επικοινωνώ με τον κόσμο είναι ο Αντάρης Μενέλαος….. και αφού είμαι γυναίκα στην θηλυκή του μορφή την Ελένη.
Δύο Αστέρια στα χέρια μου θα κρατήσω, το ένα της Ειρήνης και της Δικαιοσύνης και το άλλο της χαράς, και θα σου τα δώσω για φυλαχτό για να θυμάσαι πως σε αγαπώ πέρα από τον Ήλιο όταν θα πας για να θυμάσαι πως με αγαπάς!
GUSTAV HOLST CONSERT FOR PLANETS JUPITER THE BRINGER OF JOLLITY
7 Ιουλίου 2011 στο 11:05 |
Οι Έλληνες αναμφιβόλως…. σαν σχολιαστές και σαν αναγνώστες
διατηρούν το χρώμα, το ύφος και το στυλ του μεσογειακού
εκρηκτικού ταμπεραμέντου και χαρακτήρος γοητευτικού.
Μεγάλος δάσκαλος ο μέγιστος Ποιητής ….με υπεροχή γνώσης μοναδική.
Στο βιβλίο της ζωής ….μας καλεί το σημείο δύναμης και ένα κέντρο βάρους να στερεωθεί στο πάτωμα ενός πυθμένος
…ο καθείς μας να βρει να αναλάβει την ευθύνη την προσωπική που του αναλογεί.
Και ….οι Ομηρίδες Ελληνίδες πλέκουν γνέθουν και κεντούν
σε αργαλειούς υφαντών ερωτήσεων και αναρωτήσεων υψίστης στρατηγικής προσοχής.
Όμηρος…ο Μηρός του Διός …που τον νέο Διόνυσο κυοφορεί εντός
Ο ΟΜΗΡΙΟΝΗΣ ΜΥΘΟΗΡΩΣ ή ….ο ομηρίζειν και συναρμονίζειν τον ιστό;
Ιδού το ερώτημα για ένα ταξιδευτή αξιόπιστα σωστό!
Τον υπόκοσμο…. τον ορίζει το εκάστοτε σύστημα εξουσίας του άνω κόσμου με τα δικά του επίπεδα αναφοράς … τον διαφεντεύει …τον συντηρεί και τον αναπαραγάγει
σε συνεργασία απομυζητική.
Μπορεί να μαρκάρει κάποιος τις διαβαθμίσεις του σε σταθερό πλαίσιο ονόματος αναφοράς και να προσέξει κανείς …τα πολλά ονόματα των ηγεμόνων βασιλιάδων και ποιμένων …μεγαλειοτάτων μακαριοτάτων και γαληνοτάτων ιεροτάτων …τα χωρίς επίθετο που αυταρχικά κυκλοφορούν με τις «ευλογίες» των ανίερων. και την ανόητη ανοχή συνενοχή μας.
Πρέπει να προσέχουμε τα ονόματα μας…..πολύ!!!
Οπωσδήποτε!
Όταν ένα λιοντάρι αλωνίζει την περιοχή … την νομή της Νεμέας ή γίνεται σφήκα ή σφίγγα ….ο Αλέξανδρος ισοπεδώνει την Θήβα, την πόλη της…..
αυτή που εμποδίζει την ένωση των Ελληνικών δυνάμεων σε κοινό στόχο και σκοπό.
Καλύτερα να το κλείσει …ένας Ηρακλής στην σπηλιά της κεφαλής
και να κρατήσει μόνο μια λεοντή της προκοπής.
Τι πρέπει να κάνει ένας άνδρας …. κόρη εκλεκτού γένους των Ελλήνων
για να κερδίσει μιας αξιόλογης γυναίκας την προσοχή;
Έίναι μια απάντηση που περιμένουμε ….από μια γυνή!
Ευτυχώς που ο θεός είναι έξυπνος … καθόλου μισογύνης και έπλασε
Μια ύπαρξη μοναδική.
Διαφορετικά δεν θα είχε ενδιαφέρον η ζωή!
Θαρρώ πως και ο Ζεύς αυτό το παράδειγμα πρότυπο ακολουθεί
συμφώνως με την ομηρική εκδοχή.
Και ο δε δίος Οδυσσέας νομίζω σε αυτό συμφωνεί πολύ.
Η Πηνελόπη κρατάει τις αποστάσεις από γλέντια και τραπέζια
σε θαυμάτων την αυλή αν…. και κατεβαίνει και όλους τους παρακολουθεί.
Το τέλος μιας ιστορίας το καθορίζουν οι επιλογές μιας συνουσίας.
Με όποιο δάσκαλο θα καθήσεις τέτοια γράμματα σύμφωνα και ….φωνήεντα θα μάθεις. Αποφεύγων να κοιμηθείς με αλλήθωρο διότι το πρωί με την ροδοδάκτυλη αυγούλα θα αλληθωρίζεις.
Το υποσυνείδητο του υποκόσμου λαού … των πεζών δρομίων γνωρίζει πολλά
που η κυρίαρχη εξουσία ανιαρών … απάνθρωπων αντιερωτικών αντιλογικών
« παραδεισένιων θεών και κρίνων » …εσκεμμένως παραλείπει και ξεχνά.
Δημόδοκε αοιδέ …πούσαι παλιόφιλε… βίρα τις άγκυρες… σπρώξε το πλοίο της Μνήμης στην Ιθάκη με ένα τραγουδάκι…ολέ!
Λίο
…η αυτού μεγαλειότης΄ της χώρας των λιονταριών
γαληνότατος της περιοχής των αστεριών
δούκας της ανθρωπιάς
κόμης του κάστρου της Ωριάς
σερ της ομηρικής φρουράς
και λοιπά και λοιπά… ;-)))
διεκδικών με μια τρικλοποδιά
όλους τους τίτλους αυτοκυριαρχίας του εαυτού
από σφετέριζοντες
άρχοντες αντινοϊκούς που δεν τους ανήκαν και δεν ανήκουν ποτέ
βαδίζων από την άκρη του παντός ….στο μέσον του πουθενά.
Μακρυγόρησα …, αν και τα λίγα λόγια ενίοτε τα ουσιαστικά μεγίστως εκτιμών,
….περιαυτολογών ….αρκετά παρ όλα αυτά
στην ωδή των τιτλούχων κυριών ;-))
7 Ιουλίου 2011 στο 12:36 |
Η χαρά και η χάρις ….οι χάριτες απαραίτητες για αυτόν τον σκοπό
Αντάρτισσα Ηώ!
Αυτοί που μας κλέβουν πρώτιστα την χαρά και μας βυθίζουν σε μια κατάθλίψη συλλογική και προσωπική βαθειά …. μας κλέβουν και όλα τα λεφτά μαζί με την δικαιοσύνη και την λεβεντιά.
Αντάρης λοιπόν και …..άστρο της φωτιάς!
Αν ο Άρης είναι το αστέρι του Αχιλλέα, η Αθηνά είναι του χαϊδεμένου της Οδυσσέα και πολλές φορές παίζει τον ρόλο του αντί Αρη από τον Τοξότη του Μενελάου και της Ελένης ….τώρα την εποχή της μετάπτωσης των πόλων
των εξπρές των μεσονυκτίων ισημερίων και της πτώσης της νέας Τροίας.
Πριν 2000 χρόνια λειτουργούσε σαν εκδικητικός απατημένος αστερισμός Σκορπιός αρκετά αυτοκαταστροφικός.
Επιβάλλεται να θυμάται κανείς… πως η ανθρωπιά άοπλη συντρίβεται και ένοπλη αυτοαναιρείται , η δε αγάπη υποφέρει ανυπεράσπιστη ….μόνη περιπλανάται σε δωμάτια και αυλές επιτραπέζιων θαυματοποιών
και στημένων παιγνιδιών…αναζητώντας ένα βλέμμα τα
ξημερώματα
ροδοδάκτυλων αυγών.
Αγάπη … αγάπη που σε λέγαμ’ Αντιγόνη και
ένας έρωτας αναρωτιέται συχνά και σε αναζητά παντού και το άπειρο μετρά και αναμετρά …στα όρια του πουθενά.
Λίο
Μια πιρόγα καλοκαιρινών αστεροειδών…..ταξιδεύοντας έως τα σύνορα του πριν του τώρα και του μετά….
σε
8 Ιουλίου 2011 στο 22:24 |
Αν έχεις καταλάβει τίνος σχολιαστή τα λόγια έχω θυμηθεί, τότε τι να πω…. ή διαβάζεις τις σκέψεις των ανθρώπων ή είσαι πολύ παρατηρητικός. Έχω ενδείξεις ότι τον εννοείς, ή να είναι τυχαίο άραγε….
«Όμηρος…ο Μηρός του Διός …που τον νέο Διόνυσο κυοφορεί εντός
Ο ΟΜΗΡΙΟΝΗΣ ΜΥΘΟΗΡΩΣ ή ….ο ομηρίζειν και συναρμονίζειν τον ιστό;»
Δεν το έχω ξεκάθαρο αυτό και ….καλύτερα να γνωρίζεις όσα λέγεις… έχω μία ροπή προς το δεύτερο.
Η Μυθιστορία μας μοιάζει σαν άξονας που οι μύθοι γύρω του εξελίσσονται σε παράλληλα σύμπαντα, ίδια πρόσωπα, διαφορετικές ιστορίες, και ένας Όμηρος του σύμπαντος χωροχρονοταξιδευτής συναντά τον Ορφέα και τον Ησίοδο συναρμονίζει την ποίηση τους, σε Ποίηση Επική. Εκεί οδηγείς τον νους μου…
Αλήθεια εσείς οι άνδρες πως σκιαγραφείται μία αξιόλογη γυναίκα;
και πως την διεκδικείται; αλλά πως εξηγείς το γεγονός ότι περνάτε το ένα τρίτο της ζωής ψάχνοντας την ιδανική γυναίκα και όταν την κατακτήσετε περνάτε την υπόλοιπη ζωής σας κυνηγώντας όποιο θηλυκό βρεθεί μπροστά σας; (δεν έχω και την κίτρινη φατσούλα με το χαμόγελο)
‘Εχω ρωτήσει πολλούς φίλους και το τι έχω ακούσει….
Γνωρίζουμε ότι η Πηνελόπη κρατά τις αποστάσεις από τα γλέντια των Μνηστήρων αλλά….
το λογικό θα ήταν η Αρχόντισσα κατά την επιστροφή του εκλεκτού της καρδιάς της, να άνοιγε διάπλατα τις πόρτες και τα παράθυρα του παλατιού της να μπει ο ήλιος, να φρεσκάρει το παρκέ της και να σερβίρει στα καλύτερα τραπεζομάντιλα και σερβίτσια της εφόσον το τέλος μιας ιστορίας το καθορίζουν οι σωστές επιλογές μιας συνουσίας. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τις υπόλοιπες σκέψεις και θα καταλήξω για άλλη μία φορά ότι θα χρειαστώ πολλές ζωές για να απαντηθούν τα ερωτήματα και οι απορίες που μου δημιουργούν οι πρόγονοι μας και ευχαριστώ τον Ιδιοφυή απόγονο τους Χαμαι-Λέων για τα πολύτιμα του δώρα!
Και αφού δεν εμφανίστηκε ο Δημόδοκος ας σου κάνω το χατήρι διότι πετώντας το καπέλο του Ερμή μετατράπηκες σε Λιονταράκι,και με μία Ωδή της Θάλασσας της σκοτεινής και αγριεμένης θα συνοδεύσω το ταξίδι του Οδυσσέα που κατά βάθος αρέσκεται να θαλασσοπνίγεται στα Ποσειδώνια πελάγη αλλά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον Ωκεανό της Πηνελόπης.
Από τον αθεράπευτα ρομαντικό Οδυσσέα προς την ευαίσθητη συνετή Πηνελόπη, από τα γαλάζια του γράμματα με όρκους αγάπης παντοτινούς.
Μη μου ζητήσεις άλλο, εντάξει;
9 Ιουλίου 2011 στο 09:06 |
Τον παλιό παραμυθένιο καιρό ….τότε που στον αστερισμό του Κριού αντιστοιχούσε το ζώδιο του Κριού ξεκινώντας από το γ της εκλειπτικής
….οι άνθρωποι είχαν ένα ρόλο ξεκάθαρο και ένα όνομα απλό. Ο επιθετικός προσδιορισμός συνοδευόταν από τον τόπο καταγωγής και το γένος.
Θαλής ο Μιλήσιος, Αχιλλέας Αιακίδης, Αλέξανδρος του Φιλίππου Οδυσσέας Λαερτίδης. Οι βασλοπούλες ήταν βασιλοπούλες και οι στρατηγοί… στρατηγοί.Οι μάσκες χρησιμοποιούνταν μόνο στην Διονυσιακή σκηνή και ποτέ στην πραγματικότητα την καθημερινή.
Μετά το πέρασμα στον αστερισμό των Ιχθύων και την πτώση των αξιών
οι ρόλοι γίνονται πολλαπλοί και βυθίζονται στην ομίχλη του κυβερνήτη Ποσειδώνος τους. Οι μόνοι που δεν φορούν μάσκες είναι οι ηθοποιοί και οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους την εικονική μεταμφιέζονται για να επιβιώσουν σε αυτοσχέδιο νεολογισμό….από ένα διώκτη ανηλεή.
Ελπίζω να γέλασες μαζί με τους φίλους μας αναγνώστες… με τους τίτλους ευγενείας που αράδιασα. Εν ελθέτω χρόνο θα παραθέσω και πλήρες βιογραφικό και πλούσιο φωτογραφικό υλικό ….ως γνήσιος Λέων Λάϊονμαν ο μεγαλοπρεπής άμα τη γεννέση του.
Παρ όλα αυτά η ανωνυμία και η επωνυμία σήμερα στις ημέρες και τα χρόνια του μεγάλου αδελφού ….είναι ένα θέμα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και πολύ λεπτό συμπλέοντας με την αντωνυμία αναφορικής αιχμής.
Είναι άριστο η προσωπική και η ιδιωτική ζωή κάποιου να προστατεύεται
και ο Ποιητής μας… δεν θα συμφωνούσε με τα φτωχά φθηνά ρεάλιτι σόου παρελάσεων και επιδείξεις γκαλά επωνυμίας στον κανιβαλισμό της δημοσιότητας ανουσίας και την περιφρουρεί σε σεμνή και διακριτική σιωπή
Είναι όμως ορθό …. οι ονομαστικές βαριές καταγγελίες δημοσίων προσώπων της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου να γίνονται μόνο με πλήρες ονοματεπώνυμο και βιογραφικό. Για να μην αποδεικνύουν την μειονεκτική θέση και την έλλειψη κύρους του συγγραφέως σχολιαστή. Διαφορετικά είναι έξυπνο και αρκούντως δεοντολογικά ικανοποιητικό να παραμένουμε σε μια αλληγορία δυνατή δια τον σκοπό αυτό.
Αδιαμφισβήτητα ….καλό είναι επίσης να κρατάει κανείς ότι του ταιριάζει περισσότερο και να το συναρμόζει καλύτερα συνδέοντας το όχι μόνο στο νοητικό του κέντρο αλλά και στο φυσικό κέντρο του σώματος του που είναι κοντά στο ομφαλό για να το στερεώνει σε λόγο καρδιάς.
Αλίμονο αν η γνώση καταλήξει μια στείρα διανοητική παπαγαλία «νεκρών» άψυχων ανθρώπων…. άδειων κελυφών χωρίς να εμποτίζεται στο φυσικό σώμα … προσδίδουσα καλή φυσική κατάσταση ευεξία και υγεία.
Η Μυθιστορία μας είναι μια πράξη δράσης και μη δράση μαγική … γιατί είναι μια πράξη αγάπης και έρωτος διαχρονική. Η γνώση στην θηλυκή της και την αρσενική μορφή.
Μία γυναίκα υπερτερεί στο θέμα της γνώσης και του έρωτα. Λόγω της αντιληπτικής δυνατότητας της μήτρας της. Έχει άμεση πρόσβαση με την πηγή και πηγαίο ένστικτό. Δεν χρειάζεται να διδαχθεί τίποτα από κανένα δάσκαλο . Το μόνο που χρειάζεται είναι να απελευθερωθεί από τις κοινωνικές δομές που την χρησιμοποιούν…. είτε σαν φθηνό σκεύος ηδονής είτε σαν όργανο αναπαραγωγής.
Ένας άνδρας δεν είναι δεν γεννιέται τόσο χαρισματικός σε αυτό τον τομέα.
Θα κουραστεί να προσεγγίσει να κατανοήσει την γνώση και τον έρωτα. Να φτιάξει μια σκοτεινή μήτρα σπηλιά στο κεφάλι του για να γεννήσει τον Ερμή τον Απόλλωνα και την Αθηνά.
Εδώ ξεμένουμε πολλοί και έχουμε πολλές απώλειες…. σε νησιά χωρίς λογική.
Η Διοτίμα είναι απαραίτητη σε ένα διαλεκτικό φιλόσοφο στον έρωτα να τον οδηγεί και η ιστορία των Ομηρικών επωδών ομηρίζοντες ορμενίζοντες αρμενίζοντες …. αποδεικνύεται αξεπέραστη στο ρόλο της συμβούλου … τον μαιευτικό.
Ο σοφός λαός μας υποστηρίζει σοφά …πως ο τρόπος που τρώει κάποιος φανερώνει και τον τρόπο που κάνει έρωτα και με ποιόν.
Και ο τρόπος που ομιλεί θα πρόσθετα ….ύστερα από σκέψη συμπληρών.
Ο Όμηρος δεν επιθυμεί προφανώς εύπεπτη μασημένη τροφή και ποντάρει στο διεισδυτικό πνεύμα του θεατή.
Μετά την βραδιά της αλληλοαναγνώρισης ….ο πολυμήτις ξεκινάει για τον Λαέρτη και μία καινούργια αναμέτρηση με τους συγγενείς των μνηστήρων που ζητούσαν τα ρέστα από το βόδι που χρωστούσαν.
Λες… η Πηνελόπη της κατακερματισμένης Εστίας….να είχε καιρό για παρκέ ταυτοχρόνως και κεράσματα σερβιτσιών.;;;
Άλλωστε η εντολή είναι να κρατηθεί η συνάντηση μυστική συμφώνως με την ομηρική περιγραφή και τα παράθυρα να παραμείνουν σε βάση φειδωλή .
Οι αξιόλογοι άνθρωποι…. άνδρες γυναίκες θαρρώ πως διακρίνονται και ξεχωρίζουν από τα ναι και όχι που έχουν πει και σε ποιους τα έχουν αναρτήσει χωρίς περιστροφή με αδιαπραγμάτευτο σύστημα αξιών και αναφοράς…. την αρετή την ηθική και την αισθητική.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ παρατηρητικός για να καταλαβαίνει από τον τρόπο που σχολιάζει κάποιος τον χαρακτήρα του το επίπεδο των γνώσεων του την πρόθεση και τον σκοπό του.
Και τα ελάχιστα λόγια προδίδουν τα ίχνη του σκανδαλιάρη θεού του.
Όπως επίσης ανιχνεύεις εύκολα στο προφορικό και στο γραπτό λόγο κάποιου με ποιον πλαγιάζει στο αιθερικό και στο φυσικό επίπεδο και έχεις το ερωτικό ερωτόμετρο ολόγραμμα του ανθρώπου με την στάθμη της ενέργειας του αρκετά εμφανή στο ερωτηματολόγιο απαντητολόγιο του εν διαλόγω μαζί του σε λόγο άμεσο και ευθύ.
Ο ιθυφαλλικός η όχι Ερμής συνδέεται με τον εγκε φαλικό και το φαλλικό
παρουσιαστή.Διακρίνεις τα γούστα του τις προτιμήσεις του τα βιβλία που διαβάζει τις ασχολίες του προβλέπεις τις επιλογές του φιλικές ερωτικές κοινωνικές συναναστροφές του.
Στέκεται «γυμνός» μπροστά σου τον διακρίνεις στο περίγραμμα του.
Στο αιθερικό στον κόσμο του πνεύματος συναντιόμαστε όλοι σε ένα πλατωνικό έρωτα ιδεολογικό….ιστορικά και μυθικά πρόσωπα ακόμη και δημιουργηθέντες σκεπτομορφές, .
Στο φυσικό προφανώς είναι πιο περιορισμένες οι δυνατότητες ακόμη και με τις σύγχρονες μεθόδους μεταφοράς τηλεπικοινωνίας συνομιλίας συνουσίας και επιβάλλεται να υπάρχουν όρια και περιορισμοί.
Να μη εφαρμόζονται οι αλληγορίες …κυριολεκτί παρακάπτοντας τα όρια του μύθου.
Αυτό που είναι πλήρως αποδεκτό σε μια σκηνή δεν μπορεί πάντα εκτός σκηνής να νομιμοποιηθεί.
Χρειάζεται να προσέξουμε πολύ να μη καταλήξει ένα χαριτωμένο λιονταράκι και μια λιονταρίσια κεφαλή…. χαμαιλέων, μία καθ όλα συμπαθή σαύρα γυρίζουσα ασκόπως εδώ και εκεί και από Λέων αιλουροειδή .
Τα μεγάλα ζωά είναι και οι μεγάλοι ονειρευτές και βοηθούν τους ανθρώπους πολύ σε μια δύσκολη αποστολή.
Λίο Θεμιστοκλείδης ο Μεσολογγίτης
…εικονιζόμενος όπως κοιτάζουμε από αριστερά;-))))
Αχ …..Δημόδοκε τι μου κάνεις τι μου κάνεις….. με τα γαλάζια σου τραγούδια σου αυτά!
9 Ιουλίου 2011 στο 10:13 |
Κενταυροι και Αμαζονες!
Κενταυροι στα αρχικα σταδια της εξελιξης τους αντρες ενωμενοι σ ενα σωμα Ανθρωπος και Αλογο με το τελευταιο μεγαλυτερο του πρωτου αδυνατουμε να ελεγξουμε το ιππο μας,τα ενστικτα μας ,τα συναισθηματα μας.Αποτελεσμα τα παθη, λαθη ερχονται με ρυθμο πολυβολου.
Αμαζονες οι γυναικες ιππευουν ,τιθασεουν το ιππο τους απο την πρωιμη ηλικια τους,και προτου αποφασισουν εχουν και την επιλογη να αφιππευσουν!
Αυτα στα πρωτα σταδια για τους αντρες.Η συνεχεια λογικα πρεπει να μας φερει στο Μαντειο των Α-Δελφων και στον Ηνιοχο της ψυχης,αλλα πολλοι απο μας δεν κανουμε ποτε αυτο το ταξιδι!
Ισως τρυφερη μας Ιφιγενεια αυτα να ειναι μια απαντηση για τα ατερμονα κυνηγεια..Ανοητες αγαπες.ανοητες στιγμες…
Ο Οδυσσεας ειναι ο αγαπημενος της Αθηνας,για να σ αγαπησει μια Θεα που εχει γεννηθει απο το κεφαλι του Δια εχεις υποφερει πολυ και πολλα..
Οταν ο Αντρας βρει την Γυναικα του δεν φευγει Ιφιγενεια .Ποτε.
Αυτο ομως που συνηθως βρισκει ειναι την Καλυψω,την Κιρκη,την Ναυσικα
Και εκει δεν μπορει ενας Αντρας να μεινει γιατι η Καλυψω τον πνιγει,η Κιρκη τον κρατα δεμενο με την γη και η Ναυσικα ειναι πολλη μικρη και θα γινει Μεντορας της.
Με την Πηνελοπη εχουν βαθεια σχεση αλληλοεκτιμησης και αξιοπρεπειας.
Ειναι ο Βασιληας της,και ειναι η Βασιλησσα του,στην Ζωη και στην Ψυχη!
Και τον ερωτα του νου και της νοησης που του ζητησε μια θεα ο Οδυσσεας τον ειχε ζησει με την Πηνελοπη
Καλη μερα σε ολους.
9 Ιουλίου 2011 στο 11:19 |
Καλημέρα …. φίλε Φρυκτωρέ!
Ως γνήσιος ανήρ …. ευστόχως τοποθετείσαι διαλογιζόμενος με ορθή εγκεφαλική διεργασία για την σωστή
…ανδρός και γυναικός συνουσία
στα μεγάλα ναι και όχι ….της ζωής με φαιά ουσία.
Ο Κένταυρος …. Τοξότης δεμένος με ορμέφυτη οργή και η Αμαζόνα … σε ίππο… με ελεύθερη ανόδου καθόδου επιλογή.
Ενθυμείσαι τόσο διορατικώς.. πως είναι να είσαι με μια γυναίκα …ενωμένος βαθιά σε φυσικό ψυχικό και νοητικό επίπεδο πετώντας με τα Φτερά του Έρωτα σε ένα κόσμο που ο ίδιος είναι επικηρυγμένος αντινοϊκά από κείμενα πατερικά και ευτελισμένος σε φθηνά πορνογραφικά περιοδικά.
Άκρατος υποκριτικός πουριτανισμός… ψεύτικη σοβαροφάνεια ,η Σκύλλα ,…και άκρατος χυδαίος φιλευθερισμός , η Χάρυβδη σε εμπορία λευκής και μαύρης σαρκός.
Λίο
9 Ιουλίου 2011 στο 21:18 |
Τα ζώο της προτίμησης μας και το ζώδιο του Ήλιου μας μπορούν να μας διδάξουν πολλά.Να αναπνέουμε σωστά να κινούμαστε αρμονικά να οραματιζόμαστε αποτελεσματικά.
Άλλωστε και οι θεοί είχαν τα ιερά μαγικά τους ζώα. Η Άρτεμις το ελάφι, ο Ζεύς τον αετό, η Αφροδίτη τα περιστέρια.
Η γυναίκα εξ αιτίας της διαισθαντικότητας της μήτρας καταλαβαίνει γρήγορα πολλά πράγματα και κυκλοφορεί με άνεση σε άγνωστες περιοχές της γνώσης. Κινδυνεύει μόνο από την απουσία, την έλλειψη λογικής σε υστερικές εκφράσεις και εκφάνσεις μιας μη ελεγχόμενης ή καταπιεσμένης σεξουαλικότητας.
Ο άνδρας είναι πιο δύσκαμπτος και δύσκολος για να κολυμπήσει σε βαθιά νερά. Κινδυνεύει από την υπερβολή της λογικής σε ανεξέλεγκτη τρέλα του εγκεφάλου του νου.
Για αυτό χρειάζεται να υπάρχει ένα σημάδι και ένα φάρος να τους οδηγεί να μη χαθούν τριγυρίζοντας σε γνωστά και άγνωστα μέρη.
Ο Οδυσσέας δεν μπορεί να παραμείνει σαν γουρούνι στην Κίρκη, ούτε δούλος του θεού στην Καλυψώ και η Ναυσικά είναι πολύ νέα για ένα ταξιδιώτη που γυρίζει από κύματα άγρια και σκληρά..
Όχι συχνά ένας άνδρας συναντά τέτοιες μεγάλες γυναικείες προσωπικότητες στην ζωή του. Δυστυχώς αρκετές γυναίκες έχουν υποκύψει στους μνηστήρες και σαν δούλες τους υπηρετούν .Με την Πηνελόπη ο Οδυσσέας πέρα από τον φυσικό έρωτα μοιράζεται ένα κοινό σύστημα ενδιαφερόντων, αξιών και αναφοράς και συναντιούνται πάντα έτσι σαν ιδανικοί ισότιμοι εραστές.
Χαιρετώ όλους και όλες σας με ένα τραγούδι αφιερωμένο για τον καλό μου φίλο που ξέρω ότι του αρέσει πολύ.
Χορεύοντας ένα πρωί ξημερώματα κάτω από το αστέρι του Βορρά
σε δεξιόστροφες και αριστερόστροφες ζεμπεκιές
αναζητώντας το σωστό βλέμμα μιας καθοδικής και ανοδικής πορείας
10 Ιουλίου 2011 στο 12:56 |
«Οι μόνοι που δεν φορούν μάσκες είναι οι ηθοποιοί και οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους την εικονική μεταμφιέζονται για να επιβιώσουν σε αυτοσχέδιο νεολογισμό….από ένα διώκτη ανηλεή.»
Και η Αθηνά μεταμφίεσε το χαϊδεμένο της παιδί για τον αγώνα που θα ακολουθούσε με τον διώκτη τον ανηλεή, τον προστάτευσε από τη μία, και από την άλλη του έδωσε τον χρόνο εκ του ασφαλούς να παρατηρεί ώστε το σχέδιο εξόντωσης τους να είναι απόλυτα επιτυχής. Ο Οδυσσέας φθάνοντας στο νησί του, τον άγγιξε η Σοφία έχοντας καταστήσει τον προνόμιο της πλήρους αυτοκυριαρχίας, και μεταμφιεσμένος προστάτεψε και συμβούλεψε την Καρδιά του και πήρε της αληθινές απαντήσεις στα ερωτήματα του. Την μεγάλη απάντηση την πήρε όμως χωρίς περιβολή και αυτό μας θυμίζει ότι οι μεταμφιέσεις απλά εξυπηρετούν τον Σκοπό που αγιάζει τα μέσα.
Αυτή ακριβώς η εντολή να κρατηθεί η συνάντηση μυστική είναι που με έχει προβληματίσει, αυτό ίσως να σηματοδοτεί ότι το πέρας της Μνηστηροφονίας ναι μεν επετεύχθη ο σκοπός αλλά οι συνέχεια απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη προσοχή και στρατηγικά μελετημένες κινήσεις. Και βέβαια! έτσι πρέπει να είναι! ο Ήρωας μας βασανίστηκε πολύ για να διακινδυνεύσει στο ελάχιστο να διαβρωθεί ο κόσμος του, που με κόπο πήρε πίσω.
Κενταυροι και Αμαζονες!
και στην Μυθιστορία μας τους συναντάμε πολύ Και την επιλογή του Ηρακλή σε αυτήν την Χώρα έχει αναλυθεί και ο Αχιλλέας επέλεξε από μία Αμαζόνα να απαλλαγεί.
Αν δεν το έκανε όμως τι καρπούς άραγε να είχε αυτή η επιλογή;
«Οταν ο Αντρας βρει την Γυναικα του δεν φευγει Ιφιγενεια .Ποτε.
Αυτο ομως που συνηθως βρισκει ειναι την Καλυψω,την Κιρκη,την Ναυσικα
Και εκει δεν μπορει ενας Αντρας να μεινει γιατι η Καλυψω τον πνιγει,η Κιρκη τον κρατα δεμενο με την γη και η Ναυσικα ειναι πολλη μικρη και θα γινει Μεντορας της.»
Αυτήν την απάντηση περίμενα να ακούσω αγαπητέ Φρυκτωρέ και το ίδιο ισχύει και για άνδρες και γυναίκες!
Παρατηρώ ότι οι επιλογές συντρόφων γίνονται απερίσκεπτα και βεβιασμένα σαν εν μέσω πανικού και για τις λάθος επιλογές μας συνήθως φταίει ο άλλος… και θεωρώ άκρως εγωιστικό να εμμένεις σε λάθος νησί μην εκτιμώντας τον χρόνο που ενδεχομένως η εκάστοτε θεά έχει επενδύσει σε σένα αν το δούμε από τη μία σκοπιά και από την άλλη…..
Καλό είναι να αγαπάμε ότι μας εξευγενίζει και όχι ότι μας εξευτελίζει!
Και φυσικά δεν θα παρέβλεπα να πω πόσο γέλασα με τους τίτλους Ευγενείας και με πολλά άλλα, εξ’ ού και το φιλί στη μουσουδίτσα! …και ένας αλλά Λέων απλά χρησιμοποιεί τις ιδιότητες του χαμαι-Λέων….
Μα τι όμορφη μέρα είναι αυτή με τέτοια συντροφιά! Καλημέρα σε όλους!!!
10 Ιουλίου 2011 στο 15:34 |
Βαδίζοντας τον μυστηριακό δρόμο προς την Επιδαύριο ίασή του, ο πολίτης του Ελληνικού κόσμου , μετά την είσοδο στα προπύλαια , θα βρεθεί μπροστά από τον ναό του Ασκληπιού και πριν εισέλθει θα ανασηκώσει το βλέμμα του ψηλά στο Ανατολικό και το Δυτικό αέτωμα , όπου τον υποδέχονται παραστάσεις με την Κενταυρομαχία και την Αμαζονομαχία αντίστοιχα .
Ο Ασκληπιός θα του υποδείξει μέσα από το «όνειρο», τον τρόπο θεραπείας του και η ψυχή εναρ-μονίζεται με τις δονήσεις του Ουρανίου Θόλου, σωστής αναλογίας Λογικής και Λόγου .
Η τέχνη του οράν είναι η μεγάλη τέχνη και η φιλοσοφία και η Μυθολογία άπτονται των ορατών εικόνων, που λειτουργούν σαν καθρέπτης όπου αντανακλάται η ψυχή μας, με απώτερο σκοπό την θεραπεία της.
Το άλογον είναι το άλογο μέρος της ψυχής, και η αρχαία λέξις «ίππος» σημαίνει και το μόριον της γυναικός και του ανδρός», Μέγα Λεξικό του Δημ. Δημητράκου.
Ο θεός της ιατρικής, ο Ασκληπιός περιγράφει την ασθένεια ανδρών και γυναικών, η οποία έχει προέλθει από το γενετήσιο ένστικτο. Διαχρονικά δηλ. όλη η ανθρωπότητα πάσχει εξ αιτίας των γενετησίων ορμών της, του «ίππου» της, διότι δεν γνωρίζει πως να λειτουργήσει , πότε αφήνοντας το ανεξέλεγκτο σε πλήρη ελευθερία και πότε καταπιέζοντας το αρρωστημένα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις, για τις οποίες μας μιλάει στο εσωτερικό του ναού του, ο Ασκληπιός καθισμένος σ’ έναν θρόνο μεγαλοπρεπή, κρατώντας σκήπτρο και με το άλλο χέρι του ακουμπάει στην κεφαλή ανορθωμένου όφεως, χωρίς ράβδο.
Από την μιά πλευρά έχει τον Περσέα με την Μέδουσα και από την άλλη τον Βελερεφόντη με την Χίμαιρα.
Ο Οδυσσέας έχοντας παλέψει τόσα χρόνια με τα τέρατα θολών Ποσειδώνιων νερών, με τις ανεξέλεγκτες εξάρσεις των τρικυμισμένων σκοτεινών θαλασσών, νοσηρών φαντασιώσεων και ψευδών δοξασιών κατάφερε με την βοήθεια των όπλων της Αθηνάς να αντιτάξει την Λογική απέναντι στα υπερτροφικά αυτά συναισθήματα.
Σκοτώνοντας τους μνηστήρες δεν άρχισε να πανηγυρίζει ασκόπως και ανοήτως, αντίθετα υπάρχει μία θλίψη στα μάτια του, μη επιτρέποντας στην Ευρύκλεια να αλαλάξει , προτρέποντας την να κρατήσει την επιθυμία της.
Μιλώντας της δε έπη πτερωτά προσείπε
«Μέσα σου, γραία, χαίρε και κρατήσου χωρίς ν΄αλαλάξης, όχι όσιον επάνω σε σκοτωμένους άνδρες να καυχάσαι.
Αυτούς η μοίρα εδάμασε των θεών και τα φρικτά έργα
Γιατί κανένα δεν λογάριαζαν από τους επιχθόνιους ανθρώπους,
Ούτε κακόν ούτε εσθλόν, όποιος καντά τους ερχόταν.
Και για τις ατασθαλίες τους απρεπή θάνατο βρήκαν…..»
Όλο το σάπιο κατεστημένο σύστημα παρακμής , καταρρέει, με τις συναισθηματικές, άλογες εξάρσεις του, καθώς το Άστρο της Ανατολής βγαίνει να φωτίσει τις καρδιές μας και μας βρίσκει ξημερώματα να χορεύουμε, αγκαλιά με το άστρο του Βορρά.
Η Παρέα σας χαιρετά όλους.
10 Ιουλίου 2011 στο 20:31 |
Να υποψιαστώ με ποιον «πλαγιάζεις» ριψοκίνδυνα πολύ …αν κρίνω από την ομοιοκαληκτική;;;;; ;-)))
Όταν ένας άνθρωπος μεταμφιέζεται για να ξεφύγει από ένα ανελέητο διώκτη στις ανάγκες της καθημερινότητας και της εικονικής πλέον πραγματικότητας….τον έλεγχο του νου, τον έχει η Αθηνά .
Δέον να παραμένει ελεύθερος από αυτή την μεταμφίεση… και της σαύρας και του αιλουροειδούς τοιουτοτρόπως ….όταν δρα. Όταν ένας άνθρωπος ταυτίζεται με τα ρούχα της μεταμφίεσης του και την περσόνα του ….τον έλεγχο τον παίρνει ο Αντίνοος και οι υπόλοιποι μνηστήρες, καθώς και οι υιοί του Ποσειδώνος, …όπως παίρνουν και τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά και γραπώνονται στην εξουσία και στις καρέκλες του μεγάλου τραπεζιού εντελώς μανιακά.
Όταν ένας ηθοποιός υποδύεται ένα ρόλο, τον νιώθει τον βιώνει …τον ψάχνει τον ερευνεί…. « τον φορά» αλλά, πάντα …..κρατάει μια απόσταση σταθερά ….πλάθοντας τον… για να μην τελείως ταυτιστεί και στην δίνη του πάθους….τρελός τρελά απορροφηθεί.
Πως ξεχωρίζουμε τους μικρούς τυράννους, τους Κίκονες Λαιστρυγόνες Κύκλωπες από τα άλλα νησιά ;
Πολύ απλό.
Από το ..αν μπορείς να φύγεις και πως φεύγεις από αυτούς.
Όταν αποφάσισε ο Οδυσσέας να φύγει και από την Κίρκη και από την Καλυψώ και από την Ναυσικά τον αποχαιρέτισαν με τρόπο σωστό. Δεν τον λιθοβολούσαν πισώπλατα με μια μαχαιριά, δεν τον πετροβολούσαν, δεν τον καταδίωκαν μανιασμένα, δεν τον συκοφαντούσαν λυσσασμένα εκφράζοντας τα πραγματικά αισθήματα τους και τον χαρακτήρα τους… τον τυραννικό.
Πως δοκιμάζεις την αγάπη, τα αισθήματα κάποιου ανθρώπου ,θεάς και θεού…. αν είναι αληθινά;
Από αυτά που σε εύκολες συνθήκες με τραγουδάκια και σε γλέντια σου πουλά;
Από δώρα ή τις φιλοφρονήσεις υποσχέσεων παραδείσου που σκορπά;
Ή … μήπως από λόγια χάριν εντυπώσεων που άφθονα λέει κάποιος και χωρίς κόστος και σε μνημόνια σε ξεπουλά;
Ένα τρόπο γνωρίζω αλάνθαστο και ελπίζω ο Όμηρος μαζί μου να συμφωνεί σε αλχημική ομηρική συνταγή.
Από το αν είσαι ελεύθερος να μείνεις ή να φύγεις και το πώς κάποιος σε μια απλή αντιπαράθεση την μάσκα του πετά ή πως με ποια λόγια σε αποχαιρετά.
Ευγενώς ή χαμερπώς.
Η αξιοπρέπεια, η ελευθερία δεν δύναται να τεκμηριωθεί από ένα φτωχό υβριστικό λεξιλόγιο,
από σκόρπια λόγια πισώπλατα … από έλλειψη λογικής και επιχειρημάτων , από ένα χαμηλού επιπέδου ανύπαρκτο στην ουσία διάλογο, από χυδαιότητα αντιαισθητική και η ψυχή του καθενός γνωρίζει πολύ καλά πότε και που φταίει η ίδια και ο άλλος όταν μπροστά της γυμνός…. την ορά.
Θα καταδεχτεί ένας πολεμιστής,…. πριγκίπισσα των Ατρειδών ,
κοντά του να κρατήσει με το ζόρι ένα άνθρωπο που αγαπά όταν θέλει ή πρέπει να φύγει;
Να τον κλείσει , για να τον φάει σε μια σπηλιά;
Θα καταδεχθεί να τον βρίζει αντί να ομιλεί σωστά;
Θα εκπέσει σε προβολή του με διαφημιστικά;
Θα τον σώσει με το ζόρι και χωρίς να τον ρωτά;
Θα προδώσει φίλους και όρκους για μια σπουδαιοφάνεια εγωιστικά;
Νομίζω πως όχι. Δεν συνάδει αυτό με το πνεύμα του πολεμιστή.
Το ήθος του πολεμιστή παντού τον ακολουθεί και στην είσοδο του και στην έξοδο του και στην μάχη σε μια αναμέτρηση , σε μια αντιπαράθεση σε μια διαφωνία και σε μια φυγή.
Έχει σημασία όχι μόνο αν πολεμάς αλλά και πως πολεμάς με ποιο ύφος και με ποιο στυλ…… στις ιστορίες καθημερινής τρέλας του …. Ελζινόφσκι.
Ό Αλέξανδρος πολεμούσε ως αληθινός ευγενής τζέντλεμαν και όχι σαν βάρβαρος Τζέκις Χαν.
Αρνήθηκε να δει την γυναίκα του Δαρείου για να μην εμπλακεί σε μια προσβολή…. ενώ της φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο καθώς και στην μητέρα του Μήδου που τον αγάπησε σαν παιδί της.
Οι μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά στο πόλεμο και στον έρωτα, όταν πολεμά και όταν αγαπά.
Η Κίρκη,… η Καλυψώ και η Ναυσικά είναι δύσκολα νησιά αλλά ….δεν είναι μικροί τύραννοι ,είναι άξιοι αντίπαλοι, και αυτό αποδεικνύεται από τον χαιρετισμό και τον αποχαιρετισμό στα όπλα του μαχητή γιατί έχουν, αν και γυναίκες…. την εντιμότητα του πολεμιστή.
Υπάρχει περίπτωση η Πηνελόπη να κρατήσει κοντά της με συναισθηματικό εκβιασμό τον Οδυσσέα που πρέπει να φύγει για της Τροίας την εκστρατεία την υλική;
Ή μπορεί να κατεβεί στην αυλή και με στους μνηστήρες να τρώγει να πίνει ,να κερνά καφέ …. να τον λοιδωρεί ,επειδή έχει πιστέψει πως δεν θα γυρίσει και για πάντα έχει χαθεί;
Ακόμη και όταν γυμνός μπροστά της παρουσιαστεί και το πρωί για το λιόδεντρο κτήμα του Λαέρτη ζωσμένος τα άρματα με τον Τηλέμαχο αναχωρεί …. στην συνάντηση παππού πατέρα και εγγονού… σιωπηλή συναινεί και σε κανένα δεν μιλά.
Μείνε πάνω της μηνά στα δωμάτια του παλατιού τα ψηλά στο τέλος της ραψωδίας ψ!
Τι θα απαντούσες… ως γυναίκα με την τιμή του πολεμιστή;
Ο Οδυσσέας προστατεύει την καρδιά του από αριστερά και τον κόσμο του που με τόσο κόπο έχει πάρει πίσω από δεξιά, εκτιμώντας τον χρόνο που είναι αναγκασμένος να περνά σε ένα νησί και τον χώρο να μην χαλά σε μια άκρη της και σε όλη στην Γη.
Είναι εξαιρετικά σοφό να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη που του αναλογεί
στο τρόπο που αγαπάει που μένει ή φεύγει και αποχωρεί.
Ευελπιστώ να γελάσεις πιο πολύ …όταν παρουσιάσω όλες τις περγαμηνές ,τα μετάλλια της Λεγεώνας των Φίλων ,πτυχία μεταπτυχιακά και ντοκτορά της Ελζινούπουλης.
Αυτό το φιλί του μεγάλου λιονταριού και μένα αρέσει πολύ!!!
Στο στόμα του Λιονταριού! Ακριβώς !
Ο Οδυσσέας! The sea man
Όπως την κοιτάζει από αριστερά και από δεξιά…
Γύρω γύρω όλα τα νησιά και στην μέση …μια θάλασσα πλατιά που αγαπώ βαθιά.
Ο άνθρωπος και η θάλασσα ….εντός εκτός του
…από το βιβλίο του Ε. Ελζινγουέι
την Εποχή της Αγάπης που δοκιμάζεται σκληρά.
Τι όμορφη παράξενη καλοκαιρινή βραδιά!!!!!!!!!
Λίο
Θάλασσα πλατιά
σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά
Όνειρα τρελά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά
Έχω έναν καημό
που με τρώει γλυκά και με λιώνει
έχω ένα καημό θα ‘ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ’ αγαπώ
Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
κι απο ‘κει μακριά
να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά
10 Ιουλίου 2011 στο 21:01 |
Καλώς την παρέα … με τις πλούσιες αναφορές σε θέματα ιατρικά!
Η τέχνη του ομηρικά οράν!
Η τέχνη να ονειρεύεσαι τον εαυτό σου με μεγαλοπρέπεια μέσα από ρούχα κουρελή …. ατενίζοντας τα αστέρια που με χίλιες γλώσσες και σιωπές ευλόγως σου ομιλούν.
Η σεξουαλική ενέργεια στον χειρισμό της είναι δύσκολη αρκετά και παραπαίουμε ανάμεσα σε ευνουχισμό θρησκευτικό και μία υπερβολή …στο φθηνό υλισμό.
Ο Χείρων , εκπαιδευτής του Αχιλλέως βεβαίως βεβαίως,είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που χωριστά συνίσταται να αναλυθεί μαζί με τον Ασκληπιό …τον μέγα θεραπευτή.
Οι Αμαζόνες έχουν χαρτογραφηθεί στους Άθλους του Ηρακλή.
Τι παιδί να κάνεις με μια αμαζόνα ;;;
Δεν έχει μέλλον σωστά να ανατραφεί.
Το καταπιεσμένο ή ανεξέλεκτο σεξουαλικό ένστικτο είναι πρόβλημα μεγάλο αλλά …δευτερογενούς μορφής.
Το πρωτογενές,… είναι η απόσταση, η απομάκρυνση του άλλου μας εαυτού
.. του σώματος του ενεργειακού.
Δι αυτό και μόνο τον λόγο παραμένουμε «δύο ξένοι» με τον εαυτό μας.
Όταν βλέπεις ένα άνθρωπο, όταν τον ακούς να μιλά ακόμη και όταν τον διαβάζεις τον αναγιγνώσκεις…. διαπιστώνεις διορατικά
αν είναι κοντά ή από τον εαυτό του μακριά.
Νομίζω πως ο Οδυσσέας δεν είναι ούτε πολεμοχαρής… ούτε ο μανιακός δολοφόνος με το πριόνι ούτε ….πατώντας επί πτωμάτων θριαμβευτής.
Έχω βάσιμες υποψίες
πως είναι καλός…. των αστεριών ατενιστής 😉
Ίσως και χορευτής….δεν είμαι βέβαιος για τις ικανότητες του αυτές …αν δεν τις πιστοποιήσει η ντάμα του… ως επαρκείς.
Λίο
11 Ιουλίου 2011 στο 10:43 |
Πολλά χαμόγελα και αστεία βλέπω Λίο,
να είναι άραγε αληθινά;
διαισθάνομαι ότι δεν είναι!
Βεβιασμένα χαμόγελα, μάσκες που κρύβουν το πρόσωπο της θλίψης και σκόρπια δάκρυα.
Αυτά τα δάκρυα Λίο μοιραζόμαστε όσο τίποτε άλλο,
εσύ, εγώ και όλοι οι Έλληνες.
Την πήραν την Ελλάδα μας και την χώρισαν σε αγροτεμάχια
σαν κομμάτι κρέας….
κι εμείς απλά παρατηρητές,
από ένα γαλάζιο όνειρο δραπέτες
ατενίζουμε βλέποντας την καταστροφή να έρχεται…
χωρίς dignidad Indignados επαίτες….
Καλή δύναμη Ελληνίδες και Έλληνες!
11 Ιουλίου 2011 στο 11:44 |
Μία μάσκα χρειάζεται να πλαστεί μέσα στην σιωπή, απαιτεί πολλές ώρες ατέλειωτης προσμονής … σε ηλιοβασιλέματα χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά, σε δρόμους και μονοπάτια αγάπης νυχτερινά, για να είναι αποτελεσματική.
Ούτε σφιχτή ….ούτε χαλαρή και να ταιριάζει σε αυτόν που την φορά προστατευτικά…. κρύβοντας και φανερώνοντας ταυτοχρόνως πολλά.
Τα δάκρυα μας …τα μοιραζόμαστε όπως και τα χαμόγελα και την χαρά για μας κρατούν δυνατά ζωντανά…σε μια σκηνή…. ανεξάρτητα από το χειροκρότημα…που ο οιονδήποτε επιθυμεί.
Να κάνει ο καθένας ότι ξέρει και ότι μπορεί καλύτερα
εντός και εκτός digital dignidad πραγματικότητας.
Η δύναμη συνοδεύει την θέληση …την αυτοπεποίθεση του νικητή ακόμη και όταν όλα μοιάζουν πως έχουν χαθεί και ποτέ την ηττοπάθεια και την παραίτηση την πεσιμιστική ενός πολεμιστή. ….
που ακάθεκτος προχωρει….κόρη των Μυκηναϊκών αιλουροειδών…. νεαρή.
Καλή Διαφώτιση και Venceremos Ελληνίδες Έλληνες!
Η δύναμη η αφοβία… η διαύγεια και η νηφαλιοτητα της σοφίας μαζί μας!
Μην πιστέψετε ποτέ αυτούς… μου μας λένε πως όλα έχουν χαθεί, πως δεν θα τα καταφέρουμε … πως δεν αξίζουμε
και στην λάσπη γουρουνιών …αν και αστέρια….έχουμε κυλιστεί…πως είμαστε όμοιοι με χοίρους και πως τα φάγαμε μαζί. Που υποσκάπτουν …διαβρώνουν την Εστία την Ιερή …σε ένα υφέρποντα λανθάνοντα ανθελληνισμό προσπαθώντας να σβήσουν … να επισκιάσουν την φλόγα της σε αποπροσανατολισμούς και αντιπερισπασμούς μνημάτων μνημονιακούς…εκτός ουσίας και λογικής.
Αναζητώντας τα άστρα του Δύσης της Ανατολής του Νότου και του Βορρά του Ελληνισμού σε όλα τα πλάτη τα μήκη και τα ύψη τα Ολυμπιακά!
Λίο
11 Ιουλίου 2011 στο 21:54 |
Εκεί-οπού ᾿φκειανα τις θέσες εις τους Μύλους ήρθε ο Ντερνύς να με ιδή. Μου λέγει «Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσες είναι αδύνατες τι πόλεμον θα κάμετε με τον Μπραϊμη αυτού; -Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσες κ᾿ εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει και θα δείξωμεν την τύχη μας ᾿σ αυτές τις θέσες τις αδύνατες. Κι᾿ αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριώμαστε μ᾿ έναν τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε τρώνε από ᾿μάς και μένει και μαγιά Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι᾿ όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση οπού είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη και θα ιδούμεν την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς. -«Τρε-μπιεν», λέγει κι᾿ αναχώρησε ο ναύαρχος
Ψηλα τα Φλαμπουρα,τα Μπαιρακια,ριξτε καυσιμη υλη απο την ψυχη μας στιςΦρυκτωριες
να φεξουν τα σκοταδια και οι γλωσσες τις φωτιας να αγγιξουν τον Ολυμπο!!!
Η ωρα φτανει..Τακ τακ Εσυ τακ τακ Εγω.Οι κτυποι της καρδιας του συμπολεμιστη μας ..
Τους ακουμε πλεον ξεκαθαρα!
Πολιτες—Οπλιτες Ελληνιδες και Ελληνες.Μαλλια χτενισμενα,προσωπα καθαρα,Ματια πυρσοι,Βημα Σιγουρο,Χερια Σπαθια.
Βαλτε τους αυλους να παιξουν!Να μας φυγει ο θυμος!
Στη μαχη θελουμε καθαρο μυαλο,αφοσιωση στον συμπολεμιστη,προσηλωση στο στοχο,πειθαρχεια στα κελευσματα ,ταχυτητα επεξεργασιας των δεδομενων,ακριβεια κινησεων.
Αυτη την φορα το ΑΕΡΑΑΑΑΑ!! Δεν θα ακουστει μονο στα βουνα της Ηπειρου.
Η ιαχη μαςθα φτασει πολυ μακρια….
12 Ιουλίου 2011 στο 10:50 |
Αέρα !
Να αναπνέουμε ελευθέρα πια …σε βουνών μονοπάτια υψηλά.
Νερό!
Να πίνουμε κρυστάλλινο από της Πηγής μας …τον καθαρό κρουνό.
Γη!
Να πατούμε όρθιοι στο χώμα μας το ιερό.
Και φωτιά!
Θα κρατήσουμε στα δάκτυλά μας να ζωγραφίσουμε τον κόσμο το δικό μας ξανά.
Φθάνει πια!
Φθάνει πια με τον προπηλακισμό ,την επαιτεία και την ζητιανιά!
Φθάνει πια με τα αυτομαστιγώματα …την ενοχή την μεμψιμοιρία την λοιδορία. .τον χλευασμό.
Φθάνει πια με των Μνηστήρων την αλαζονεία και των Τρώων την αρπακτική ασυδοσία.
Μας λένε πως είμαστε πολύ κακοί,αμαρτωλοί ..σαν λαός και φυλή,
μας αγαπούν λένε και κόπτονται να μας σώσουν σε βάση θεοκρατική και μνημονιακή.
Πως έχουμε χαθεί …έχουμε εξαφανισθεί και μπορούν να αλωνίζουν σαν σκύλοι και να μην δίνουν λογαριασμό σε κανένα για κάθε πράξη τους και κάθε προσβολή.
Κάθε ημέρα σκάβουν τον λάκκο μας … με καινούργια μνημόνια για να μην αφήσουν καμία ελπίδα για του Ελληνισμού την επιστροφή.
Μας κλέβουν τις λέξεις ,την περιουσία το μέλλον … το παρόν το παρελθόν το ένδοξο το ιστορικό,…. σε βάση παρανοϊκή.
Μας βαφτίζουν δούλους …ρατσιστές δήθεν δεξιοεθνικιστές, αναρχοαριστεριστές για μας μπερδεύουν σε απάτριδες διεθνιστές.
Μας λένε πως μαζί τα φάγαμε τα γουρουνάκια και ότι αυτό μας ενοχοποιεί.
Τα γουρουνάκια τα φάγανε μόνοι τους ….δίνανε και κανένα κοκαλάκι στους παρατράπεζους για να τους κλίνουν το στόμα και να τους γλύφουν με συνενοχή.
Και αυτό εξ αιτίας της δικής μας ανοχής ευγένειας και διάθεσης φιλοξενικής.
Καμία ανοχή πλέον.
Καμία οπισθοχώρηση συμβιβαστική.
Δεν θέλουμε την αγάπη τους… την κάλπικη την ψεύτικη την αντινοική, της τρόικας τα γιασεμιά.
Δεν θέλουμε την σωτηρία τους …την εξοντωτική.
Δεν θέλουμε τα άψυχα δήθεν λόγια τους τους τίτλους και τα διαβατήρια τα πλαστά.
Όρθια πτώματα … περιπατώντα ομιλούντα διαβρωτικά.
Η Ελλάδα είναι σε κατοχή και ο χαφιές, ο εφιάλτης και ο εισβολέας είναι χονδρός ξεδιάντροπος ξετσίπωτος, άδειο βλέμμα και ράσα λιπόσαρκα μαύρα φορεί σαν την μαύρη ανύπαρκτη που δεν έχει ψυχή.
Είμαστε Έλληνες και Ελληνίδες ….πατριώτες ρομαντικοί ονειροπόλοι .
Της γνώσης της δύναμης της πυγμής και αυτό αρκεί.
Ένας δύο 7…12 …300…3000 δισεκατομμύρια αστέρια και ειμαστε πολλά ολίγοι και πάντα πολλοί …..στο μυαλό στην καρδιά και στην ψυχή.
Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι … να μην πιστέψουμε στον εαυτό μας, στην ιστορίας μας… στην υψηλή των πολεμιστών καταγωγή.
Θα δώσουν λόγο για αυτή την ατελείωτη παράγκα, την βρωμιά και την διαφθορά το μεγάλο φαγοπότι και τα τραπέζια τα ληστρικά .
Για αυτή την εξαθλίωση …το κελί την φυλακή του Κύκλωπα την σπηλιά που έχουν καταντήσει την Ελλάδα
… στους απόγονους του Ομήρου ποιητή.
Ψηλά την ασπίδα …τις φρυκτωρίες να κρατεί
Η αθάνατη Ελληνική ψυχή, να μην ξεπουληθεί να μην …από τον αγώνα παραιτηθεί.
Το φρόνημα των Ελλήνων να μην καμφθεί
Και ένα ΟΧΙ ….στην υποτέλεια και την κάθε μορφής απάνθρωπη σκλαβιά
Και ΝΑΙ …στην εξεγερμένη πολεμική αξιοπρέπεια και την ερωτικά επαναστατική της συνείδησης…. ανθρωπιά
Λίο
Παράγκα;;;;
Καραγκιόζης ….που ονειρεύεται μία Αστροφωτεινή Ελλάδα
σε όλα την Γη
με τα ρούχα της μεγαλοπρέπειας του οράματος
του ελεύθερου ποιητή!
…Όχι, όχι αυτό δεν είναι τραγούδι
Είναι η τρύπια στέγη μιας παράγκας
Είναι η γόπα που μάζεψε ένας μάγκας
Κι ο χαφιές που μας ακολουθεί.
Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις
όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα
παράγκα, παράγκα, παράγκα του χειμώνα
κι εσύ μιλάς σαν πτώμα…..
16 Ιουλίου 2011 στο 19:03 |
Εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, σε όλα τα πέρατα της Γης, δεν εξαφανιστήκαμε όπως ελπίζουν μερικοί, ούτε φοβόμαστε την επικείμενη καταστροφή ,γιατί αυτή η παράγκα πρέπει να γκρεμιστεί από τα θεμέλια. Οι μόνοι που φοβούνται είναι οι δούλοι και οι δούλες που έρποντας και γλύφοντας συντηρούσαν όλο αυτό το σαθρό οικοδόμημα, και οι χαφιέδες που κάνουν τα χατήρια στους χονδρούς αφέντες τους. Και πολύ καλά κάνουν και φοβούνται γιατί οι μέρες τους τελείωσαν μαζί με το μεγάλο φαγοπότι των δήθεν κυρίων τους. Νοιώθουμε θλίψη , ναι , και πόνο σίγουρα για όλη αυτή την κατάντια και τα δάκρυα μας είναι αληθινά και δεν τα μοιραζόμαστε με κροκοδείλια, όπως δεν μοιραζόμαστε και τα ίδια όνειρα με κάποιους ,αλλά ξέρουμε να χαμογελάμε στις δυσκολίες. Είμαστε εδώ Δυνατοί ,Αποφασισμένοι Ονειρευόμαστε , ατενίζοντας τα αστέρια, τον Νέο Άνθρωπο, που έχει ξαναβρεί την χαμένη του αξιοπρέπεια, την λεβεντιά, την χαρά που του έκλεψαν, παρανοϊκοί και άπληστοι μικροί και μεγάλοι τύραννοι.
Σήκω Ελλάδα ψηλά, σχίσε τα ρακένδυτα ρούχα που σου φόρεσαν, και βάλε τα καλά σου, ετοιμάσου να αστραποβολήσεις ξανά, μεγαλοπρεπής και πρωτοπόρος να δώσεις το έναυσμα για τον χορό της Ζωής, σε έναν Κόσμο Δίκαιο και Ειρηνικό. Ούτε ένας άνθρωπος ποτέ πια γονυπετής, απισχναντικός , ζητιάνος, πεινασμένος ούτε ένα παιδί πια που να ζεί από την επαιτεία και την φιλανθρωπία αυτών που του έκλεψαν τον κόσμο του. Ποτέ πια.
ΣΗΚΩ ΕΛΛΑΔΑ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΧΟΡΕΨΕ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ ΧΑΡΑΖΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΦΡΕΣΚΟ ΑΕΡΑΚΙ ΦΥΣΑ
Σκίζει τα ρούχα και μπαίνει μέσα στις φωτιές
Φοράει βραχίολια, γυμνή σε ξένες αγκαλιές
Βγάζει την μάσκα κι έχει ανοίξει τα φτερά
Σπάει ποτήρια, χορεύει πάνω στα γυαλιά
Χαράζει τ’ όνειρο, χαράζει τ’ όνειρο
Και φώτισε η μέρα
Είναι που βγήκε η ψυχή να πάρει αέρα
Κρατάει μαχαίρι κι αστράφτει ο φόβος και βροντά
Κρατάει λουλούδια, κομμάτια κάνει τη καρδιά
Βγάζει τη μάσκα κι έχει ανοίξει τα φτερά
Σπάει ποτήρια, χορεύει πάνω στα γυαλιά
Χαράζει τ’ όνειρο, χαράζει τ’ όνειρο
Και φώτισε η μέρα
Είναι που βγήκε η ψυχή να πάρει αέρα.
19 Ιουλίου 2011 στο 11:27 |
Χθες, είδα ένα από τα ωραιότερα Ηλιοβασιλέματα της ζωής μου.
Ο Ήλιος φάνταζε μεγαλύτερος και λαμπερότερος από κάθε άλλη φορά,
το χρυσοκίτρινο χρώμα του, πιο έντονο από ποτέ,
δεν με ενοχλούσε στα μάτια αυτή η λάμψη…
και δεν υπήρχε τίποτα να τον επισκιάζει,
μα το παραμικρό!
και εκείνος τόσο επιβλητικός σαν να έλεγε…
Είμαι εδώ, κοιτάξτε με!
δεν υπάρχει τίποτα πέρα από μένα
Είμαι εδώ για σας!
έχει τέτοια αλαζονεία σκέφτηκα….
ε φυσικά! αφού είσαι ο μόνος που περιστρέφεσαι γύρω από τον άξονα σου και τα πάντα γύρω από σένα…
Και αμέσως μετά θυμήθηκα την Σελήνη…
μα τι διαφορετικοί χαρακτήρες!
ο ένας επιβλητικός, πολλές φορές αλαζονικός και βαθιά ερωτικός όταν σμίγει με την γη,
η Σελήνη, η θηλυκή δύναμη, η απόμακρη μεγαλοπρέπεια,
είμαι εδώ για να σας φωτίζω στο σκοτάδι, λέει
μία χαμηλών τόνων Θεά!
Τι έχουμε να φοβηθούμε όταν έχουμε τέτοιους προστάτες;
Τίποτα!
Έχουμε το σύμπαν σύμμαχο μας
όταν ατενίζουμε τ’ άστρα!
είμαστε παιδιά της γης και του έναστρου ουρανού!
και σαν παιδί αναρωτιέμαι…
τι μήνυμα μας δίνει ο τυφλός ποιητής για του Οδυσσέα το παιδί;
Με την συμβουλή και συμβολή των Θεών, ανοίγει πανιά
και τον πατέρα του αναζητά,
μήπως αυτό το γεγονός είναι το κλειδί στην ροή της Ιστορίας;
θα ήθελες να μας το αναλύσεις Σοφέ Πολεμιστή;
Η Βασίλισσα της Ιθάκης έφερε στον κόσμο ένα Κομάντο
στο σώμα και στην ψυχή και αναζητά τις ρίζες του για να ανδρωθεί,
και το μέλλον μίας χώρας το καθορίζουν οι Νέοι, που θα πάρουν την σκυτάλη και θα γράψουν ιστορία…
Εύγε στις Ελληνίδες που έφεραν κομάντος στο σώμα και στο πνεύμα και είναι καιρός οι υπόλοιπες να σμίξουν με τους άνδρες τους, να μαζέψουν τα παιδιά τους από τις καφετερίες και το ίντερνετ και να τα μεταμορφώσουν σε Πολεμιστές, ειδάλλως δεν θα επιβιώσουν. Είναι καιρός να τα μάθουν αυτά τα παιδιά να μάχονται για την ζωή τους, το μέλλον τους και για τα ιδανικά!
Φτάνει πια αυτή η απαξία!
Τέλος η αγανάκτηση!
Είναι καιρός για απόφαση και δράση!
και ο Οδυσσέας είχε ένα άξιο σύμμαχο, μην το ξεχνάμε…
«Βαλτε τους αυλους να παιξουν!Να μας φυγει ο θυμος!»
και τον θυμό να κάνουμε σύμμαχο μας για να μην αψηφούμε τον κίνδυνο, για να προστατευτούμε στην μάχη.
Ψηλά τις ασπίδες!
τα όπλα μας δεν τα αποχωριστήκαμε,
τα δώσαμε για service!
ή μήπως κρατάμε φυλαγμένη νέα πολεμική περιβολή;
20 Ιουλίου 2011 στο 09:39 |
Ο Οδυσσέας μπαίνει στο παλάτι με την βοήθεια του Τηλέμαχου, αφού πρώτα όμως εξουδετερώσει τον γυρολόγο τον κουτσομπόλη χαφιές και καταδότη Ίρο που τον προκαλεί με θρασύτητα.
Το ποιος είναι ο Τηλέμαχος και τι αντιπροσωπεύει έχει αναλυθεί εκτενώς από όλους μας.
Αυτό που ίσως δεν έχει κατανοηθεί επαρκώς είναι ο ρόλος του Αρναίου ο ποταπός και είναι όλο αυτό το χαμηλού επιπέδου κουτσομπολιό μέσα από εφημερίδες έντυπα και ιστοσελίδες για ανύπαρκτους ανθρώπους, αχρείους και αθλίους που τρέφονται μέσω και της αρνητικής διαφήμισης την οποία επιδιώκουν καθώς και τα μικρά κόμματα που παίζουν τον ρόλο του μπαλαντέρ στηρίζοντας εκάστοτε τους δύο μεγάλους και χονδρούς κομματιάζοντας αποδυναμώνοντας τον Ελληνικό λαό ακόμη περισσότερο.
Φθάνει πια με το κόμμα, τα κόμματα και την απούσα λογική των κομματαρχών τους.
Καιρός να βάλουμε εδώ τελεία και παύλα.-
Ποιοι παίζουν το παιγνίδι τους εν γνώσει ή εν αγνοία τους;
Ποιοι αφιερώνουν ολόκληρες σελίδες και ανοίγουν ευρυμαχικά παράθυρα σχολιάζοντας τους περιφερόμενους άδειους τενεκέδες αναφέροντας τα ονόματα τους με φαρδιά γράμματα και κάνοντας τζάμπα θόρυβο αποπροσανατολιστικά ;
Ποιοι μας βυθίζουν στην ενεργοβόρα ενασχόληση παρατείνοντας τους στην ζωή, ενώ είναι ήδη «πεθαμένοι περιπατώντες νεκροί»;
Ενημερωτικά;
ΌΧΙ ΠΑΡΑΝΟΙΚΆ.
Μόνο οι συνεργάτες της συμμορίας τους και οι ανόητοι ασχολούνται μαζί τους γιατί το πρώτο όπλο για να εξουδετερώσεις κάποιον είναι να τον βυθίσεις στην ανυπαρξία, εκεί που ανήκει να μην το αναφέρεις ποτέ με το όνομα τους. Απαξιείς να το προφέρεις γιατί δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν ποτέ σαν αληθινά ανθρώπινα όντα. Δεν ζουν και δεν έζησαν ποτέ στην Γη έτσι.
Απλώς χαράμισαν την ζωή τους αντινοικά.
Τους αναφέρεις μόνο συμβαλικά με την κύρια ιδιότητα του που τους αφορά και αυτοί που πρέπει καταλαβαίνουν.
Αυτοί που γνωρίζουν, γνωρίζουν και αυτοί που δεν γνωρίζουν, δεν γνωρίζουν γιατί δεν θέλησαν ποτέ να μάθουν και δεν θέλουν.
Προτιμούν την μακαριότητα της άγνοιας και της φτώχιας του πνεύματος.
Αυτού του είδους η ενημέρωση αφορά μόνο την παραπληροφόρηση και βλακώδη ενασχόληση με τα κοινά.
Οι Έλληνες ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ γιατί είναι φορείς του πνεύματος και της γνώσης και ήταν πάντα έτσι από παλιά .
Είναι γεννημένοι ελεύθεροι και είναι φτιαγμένοι δομημένοι από την πάστα του πολεμιστή.
Δεν χρειάζεται να «ενημερώσεις» ένα Έλληνα για το τι συμβαίνει, δεν χρειάζεται πολιτικούς ξεπουλημένους ενημερωτές μπερδεμένους οικονομολόγους αναλυτές, σοβαροφανείς παρουσιαστές , αυτάρεσκους θρησκευτές, εγωμανείς κομματάρχες, δασκάλους γκουρού και ναγουάλ και ναρκισσιστές καθοδηγητές.
Δεν χρειάζεται να ροκανίζεις τον χρόνο του με θέματα εκτός ουσίας τρέφοντας το παράλογο μιας μη φαιάς συνουσίας.
Είναι από μόνος του αρχηγός και ηγετικός νους και αυτό είναι το πρόβλημα μας το παλιό. Είναι Οδυσσέας και εξερευνητής τολμηρός. Μια λέξη μια φράση μια εικόνα αρκεί για να θυμηθεί ποιος είναι και που πρέπει να στραφεί.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να συγκεντρωθούν σε κοινό γεωμετρικό τόπο όλες οι Ελληνικές Δυνάμεις και από διασπαστικές των περιπλανώμενων ηλεκτρονίων να γίνουν πυρηνικές ενωτικές στο κέντρο του ατόμου . Ο Όμηρος μας δείχνει τον τρόπο το πώς και το που.
Όταν ο Καστανέντα ανακοίνωσε να φύγει, ο Δον Χουάν τον αποχαιρέτισε φιλικά δεχόμενος την απόφαση του αυτή.
Όταν ξαναγύρισε τον ρώτησε γιατί ;
Η απάντηση του ήταν αυτή:
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζήσει κανεί,ς του είπε.
Όταν ο Δον Χουάν τρέμοντας από οργή θέλησε να φύγει από το σπίτι του Χουλιάν λέγοντας πως τον κορόιδεψε και πως δεν υπάρχει το τέρας. ο ναγουάλ συναίνεσε πλήρως. Του έδωσε όλους τους μισθούς και τον αποχαιρέτισε με λόγια επωδούς να τον βοηθήσουν, σωσίβια προστάτες συμμάχους σε δύσκολες πτήσεις αναμετρήσεις που ακολουθούσαν.
Ήταν ελεύθερος να φύγει.
Ξαναγύρισε γιατί κατάλαβε πως αυτοί οι άνθρωποι εκείνοι αναζητούσαν την Ελευθερία και ήταν ελεύθεροι.
Για να είναι ελεύθερο ον, ένας άνθρωπος πρέπει να είναι να ζει ως πολεμιστής 25 ώρες το 24 τετράωρο.
Δεν μπορεί να έχει την απαίτηση να είναι Ελεύθερο Ον,
αν δεν μπορεί,
αν δεν αντέχει, να είναι πολεμιστής………..
Οι πεποιθήσεις μας καθορίζουν το αποτέλεσμα της νίκης ή της ήττας.
Η μαγεία των λέξεων και των ονομάτων είναι η δύναμη που έχουν να δημιουργούν και να καταστρέφουν τον κόσμο εκφωνώντας τον ήχο τους με τους κλήρους της τύχης.
Ο χρόνος για τους επίορκους αρνητές της ζωής και του θανάτου τελειώνει
και οι μαθητευόμενοι μάγοι της Χαρούμενης Κούπας του Γρήγορου Ποτηριού με την αόρατη Κυνός φορεσιά τους, το ραβδί του Ερμή, το δακτυλίδι του άρχοντος Γύγη, το φωτόσπαθο των κοσμοσυμπαντιστών Τζεντάι και την αλεξίσφαιρη ασπίδα του Νίο
μαζί με τα όπλα του Μορφέα θα πάρουν τον κόσμο τους πίσω στο ξημέρωμα που γλυκοχαράζει.
Τα όπλα δεν παραδίδονται ποτέ όπως και ένας πολεμιστής, δεν παραδίδεται ποτέ .
Είναι στην φύση του και την ψυχική δομή του και κανείς δεν του διδάσκει αυτό.
Το κουβαλά μέσα του μαζί με την πανοπλία του και την αρματωσιά του.
Ξημερώνει για τους Έλληνες και όλους τους μεγάλους πολεμιστές του κόσμου
μαζί με την Επιστροφή του Φωτός!
Η σωστή δράση την κατάλληλη ώρα για τον δίκαιο λόγο της αγανάκτησης
22 Ιουλίου 2011 στο 12:20 |
ΕΣ ΠΑΓΑΝ
Στης αρχαίας φωτιάς την τέφρα κάτι φαίνεται,
είν’ του Προμηθέα η φλόγα που ανασταίνεται.
Στου Ολύμπου τις κοιλάδες στήσανε χορό οι Μαινάδες.
Ες Παγάν, Ες Παγάν, γλυκό κρασί με κέρναγαν.
Ες Παγάν, Ες Παγάν, γλυκό κρασί με κέρναγαν.
Στης αρχαίας πηγής το ρέμα κάτι κύλησε,
της παλιάς πληγής είναι αίμα που ξεχείλισε και μου μίλησε.
Για τη μάνα μου την Πύρρα κι απ’ αυτήν ορμήνεια πήρα.
Να αναστηλώσω τους ναούς, να φέρω πίσω τους Θεούς!
Να αναστηλώσω τους ναούς, να φέρω πίσω τους Θεούς!
Στης αρχαίας ψυχής τη ρότα τάχτηκα κι εγώ,
μέσα απ’ τη σκουριά να βγάλω μάρμαρο λευκό χρυσοστόλιστο.
Κι απ’ την ιερή την κίστη την αρχαία μου την πίστη.
Ες Παγάν, Ες Παγάν, Έσσεται Ήμαρ φώναζαν!
Ες Παγάν, Ες Παγάν, Έσσεται Ήμαρ φώναζαν!
7 Δεκεμβρίου 2011 στο 15:01 |
Ελπίζω να με συγχωρήσετε που διάβασα το κείμενο μόνο και μερικά μόνο από τα παραπάνω σχόλια -για την ώρα τουλάχιστον.
Θα ήθελα να καταθέσω όμως τα εξής: Αυτό που επιχειρείτε είναι πολύ σοβαρό. Και οι εχθροί είναι πολλοί και φανατισμένοι, δεμένοι στο θεό τους. Χρειάζεται στρατηγική η εν λόγω επίθεση και ο εν λόγω πόλεμος. Δεν πρέπει να ξεχνάτε όλες τις προηγούμενες απόπειρες εκθρόνισης της λερναίας ύδρας και την τραγική κατάληξή τους. Η πρότασή μου είναι κατά τον δυνατόν λιγότερη μετωπική επίθεση για την ώρα. Πρέπει να αποδυναμωθεί το κτήνος εκ των ένδον (πχ). Είναι δύσκολο αυτό. Εγώ δεν τα καταφέρνω -να μην εκρήγνυμαι.
8 Δεκεμβρίου 2011 στο 10:41 |
Αυτό που επιχειρούμε είναι βαθιά ανατρεπτικό.
Σπρώχνουμε την σκέψη και την λογική τελείως στα όρια της αποφασισμένοι να την ανατρέψουμε στο ασύλληπτο της και το έχουμε σχεδιάσει στρατηγικά από καιρό.
Παραμένουμε δεμένοι στο κατάρτι σε κάθε πρόσκληση Σειρήνων για να μην τσακιστούμε στα βράχια τους,
Κοιτάζουμε την Μέδουσα πάντα πλαγίως για να μην πετρώσουμε μουδιασμένοι,
Στείλαμε το ραβασάκι και μια πρόταση που δεν μπορεί να αρνηθεί στην Καλυψώ…. Ανατολική και Δυτική Ρώμη….
Συναντήσαμε τον ένοικο στο κατώφλι του θρόνου του αποδυναμωμένο ….εκπλιπαρών να τον απαλλάξουμε από το βάρος της εφηρμοσμένης ποιμαντικής….μετανιωμένος για την επιλογή του και την αντινοϊκή Ατλαντική συμφωνία του,
Τα κεφάλια της Ύδρας τα κόβουμε αποφασιστικά με την φωτιά και το ένα… το αθάνατο το καταχώνουμε βαθιά,
,,,γιατί δυστυχώς στον κόσμο των Ιδεών όλες οι δημιουργίες και οι ποιήσεις είναι αθάνατες και οι καλές και οι κακές και ……οι άσχημες 😉
Η έκρηξη ας είναι αλυσιδωτή συνέχεια μιας πυρηνικής αντίδρασης.
Η ποίηση όχι αυταρέσκεια των σαλονιών
και ο λόγος όχι αυτούπνωση νωχελικός αλλά… ανατρεπτικά αντικομφορμιστικός και επαναστατικά μεγάλος ερωτικός
Ανατολικά και Δυτικά της Γνώσης
….ως ξυπόλητος πρίγκιψ χαμογελαστός,
ανώνυμε
….διότι όπως λέει και ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ συγγραφέας στην ομώνυμη πρόσφατη ταινία για τον ΣεξΠύρ
ο κάθε γράφων δημιουργός έχει άποψη και θέση πολιτκή κοινωνική ανθρωπιστική …διαφορετικά θα έφτιαχνε παπούτσια.
Λίο….επώνυμα
Anonymous Trailer HD [ Ελληνικοί Υπότιτλοι ]
18 Δεκεμβρίου 2012 στο 14:47 |
καλημερα θα σας πω κατι πως το δει τα πραγματα στον κοσμο και στην ελλαδα οτι η μυθολογια η οδυσεια και η ηλιαδα σαν πρωτα επησιμα γραπτα εργα μαζι με ολα τα αρχαιοελληνικα γραπτα αντανακλουν την σημερινη πραγματικοτιτα ανα τον κοσμο ειναι προφητικα εργα
21 Δεκεμβρίου 2012 στο 16:12 |
Ανώνυμος και …..προφητικός μαζί.
8 Νοεμβρίου 2014 στο 14:39 |
[…] Ο Δρόμος των Λεόντων.….. σε ένα μονοπάτι καρδιάς […]
19 Μαρτίου 2016 στο 11:18 |
[…] εδώ την ψυχή της ΜΕΛΑΝΘΗΣ με μελιστάλακτο ύφος γραφής […]
2 Ιουνίου 2022 στο 12:44 |
[…] Απόλλων και Ελλάς, η καρδιά της ΓαίαςΟ Ερμής αγαπούσε με την χαρακτηριστική του ειρωνεία τους ανθρώπους και ο Ζευς φαινόταν μερικές φορές τρυφερός μαζί τους η Αθηνά ήταν συνέχεια με τους ήρωες της συνένοχη, ο Απόλλων φαινόταν να τους κοιτάζει αδυσώπητα.Οι Έλληνες έμαθαν να βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από τα μάτια του Απόλλωνα και να αισθάνονται το ίδιο αδυσώπητοι. Δεν υπήρχε άσκηση πιο γόνιμη διαυγής και παιδευτική αφού μονάχα εκείνος που γνωρίζει την τέχνη των ορίων μαθαίνει και να την υπερβαίνει. Οι συνέπειες αυτής της θεϊκής θέσης «χωρίς οίκτο» υπήρξαν εξαιρετικές!Γιατί μαθαίνει κανείς να στηρίζεται στον εαυτό του, να τον ενεργοποιείμη αναζητώντας προστάτες και σωτήρες άνωθεν! Π. Τσιτάτι, Η πολύχρωμη σκέψη του Οδυσσέα Ποιος είναι ο Απόλλωνας;Ο Απόλλων είναι το φως της συνείδησης και στο ανθρώπινο σώμα είναι και το σημείο συναρμολόγησης της αντίληψης στο ανθρώπινο κουκούλι αυγό, ανήκει στο ζώδιο του Λέοντα πολικότητα με τον Υδροχόο της Άρτεμης . Είναι οι κάθετες και οριζόντιες μετακινήσεις, χωρίς οίκτο, του σημείου της αντίληψης στο κουκούλι της Γαίας. Γεωγραφικά είναι η Ελλάδα, όλα ξεκινάνε και τελειώνουν εδώ στην Ελλάδα που είναι η καρδιά του κόσμου και ο ομφαλός το κέντρο του κόσμου εκεί που συναντήθηκαν οι δύο αετοί που πέταξαν από Δύση και Ανατολή και όχι ο δικέφαλος αετός της Λεμουρίας που νοσταλγούν μερικοί, γιατί έχουμε περάσει στην μετατλαντική εποχή του homo sapiens ανεπιστρεπτί.Από τους άθλους του Ηρακλή είναι το Λιοντάρι της Νεμέας και από τους Σταθμούς του Οδυσσέα είναι τα Νησί του Ήλιου εκεί που οι ατάσθαλοι σύντροφοι του, τρώνε όλα τα βόδια πειναλέοι και υπερφίαλοι και αμετροεπείς.Τι σημαίνει να ακούς την καρδιά σου και να βαδίζεις ένα μονοπάτι με καρδιά;Σημαίνει πολύ αυτό πολύ απλά, να είσαι κοντά με τον εσωτερικό εαυτό,να είσαι σε αρμονία με τον εαυτό σου, να τον γνωρίζεις και να μη γίνεσαι ποτέ ξένος με αυτόν ζώντας μια ξένη φορτική ζωή μέσα στις πολύβουες φασαρίες του κόσμου και του Matrix .Η Λεωφόρος των Λεόντων δεν είναι από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους, είναι όμως Λεωφόρος της Συνείδησης της Αυτοσυνείδησης της Αντίληψης και της Υ επιλογής.Όσοι την έχουν διασχίσει και την περπατήσει δεν έχουνε μετανιώσει ποτέ για αυτές.Η επιστροφή του Φωτός!Θάρθει η μέρα που, ο Φοίβος Απόλλων θα επιστρέψεικαι θα μείνει για πάντα!…στις καρδιές των ανθρώπων!Ελθέ Φοίβε! Στον δρόμο των ΛεόντωνΑστραία […]