… αναζητώντας την Ελευθερία κατά την κάθοδο στον Άδη
Συνέχεια…
-Έχω την εντύπωση πως φθάσαμε σε κρίσιμο σημείο.
Τώρα, τι θα κάνουμε ;
Ρώτησα,δισταχτικά.
-Υπάρχει μια σημαντική στιγμή,σε κάθε μονοπάτι.Ψιθύρισε.
Ένα μεταίχμιο,ένα σύνορο!
Το περνάς και μετά μπορείς να συνεχίσεις.
Διαφορετικά , μένεις εκεί…στο μέσο της διαδρομής.
Ούτε θεός είσαι, ούτε άνθρωπος και ,εύχεσαι να μην είχες ξεκινήσει καθόλου.
Ένιωσα πολύ φοβισμένος και τον ρώτησα με φωνή που έτρεμε.
-Είναι ο Άδης…έτσι δεν είναι;
Μεσολάβησε ένα μεγάλο διάστημα σιωπής και μετά τον άκουσα να απαντά.
-Είναι ο θάνατος σου…που θα σου μιλήσει για το «μέτρο της ζωής«.
Και είναι το πιο σημαντικό γεγονός που θα σου συμβεί ποτέ, μετά την γέννηση σου.
Όλα τ’άλλα, έχουν ελάχιστη σημασία …μπροστά σ’αυτό.
Μη πας… απροετοίμαστος.
-Να μη πάω απροετοίμαστος; Μα πως;
-Μη πας ανέτοιμος…
Όταν βγεις από το Βασίλειο του Πλούτωνα, είσαι ήδη «νεκρός«.
Συνεπώς δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα πια, ούτε ν’ανησυχείς για κάτι,
Γιατί το χειρότερο, σου έχει συμβεί ήδη.
-Είναι η γενναιότητα , που γεννά η απελπισία αυτού ,που έχει χάσει τα πάντα.
Το αφουγκράζομαι αλλά και το φοβάμαι,, αυτό το συναίσθημα.
Ισοδυναμεί… με το να διαλέξεις,…το «κόκκινο» χάπι, αυτό που είναι, χωρίς επιστροφή..
-Μη το φοβάσαι!
Θα περπατήσεις στο χείλος της Αβύσσου αλλά
την Γνώση πρέπει να την διεκδικήσεις.
Θα αναμορφώσεις ριζικά τον εαυτό σου, αναδιατάσσοντας το κάθε τι πάνω σου.
Θα κινδυνέψεις πολύ, για να πετύχεις αυτή την μεταλλαγή, στην αβάσταχτη ερημιά και σκοτεινιά του Κάτω κόσμου, αλλά ο καινούργιος σου Εαυτός,
δεν θα συγκρίνεται με τίποτα από ότι ηξερες, ή νόμιζες ότι ήξερες…
Δεν πρόκειται να σου χαριστεί τίποτα αλλά ,ότι κερδίσεις θα είναι δικό σου
και θα το Γνωρίζεις πολύ καλά.
Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα
είναι μερικώς φανταστική…
.
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ
12 Ιανουαρίου 2009 στο 21:29 |
«Μα τον αφέντη Ηλιο,ορκίζουμαι,και την κερα-Φεγγάρω,
ψευτόνειρο’ναι τα γεράματα και φαντασιά’ναι ο χάρος*
όλα’ναι της ψυχής καμώματα και του μυαλού παιγνίδια,
όλα αλαφρό μελτέμι πού φυσάει και τα μελίγγια ανοίγουν…»
13 Ιανουαρίου 2009 στο 10:28 |
Το μηδέν θα κάνω κύκλο
Κι εκεί μέσα θα χορεύω
Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω
Κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω…
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
Έτσι μόνο η γη αλλάζει
Με ταχύτητες μεγάλες
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι.
Στάχτη γίνανε τα πάντα
Κάηκε το παρελθόν μου
Όλη μου η περιουσία
Στην καρδιά και στο μυαλό μου.
Καλημέρα φίλε!
Φύσα δροσερό αεράκι
φύσα να διώχνεις τα σύννεφα,
…που σκεπάζουν το Ήλιο!
5 Νοεμβρίου 2009 στο 15:34 |
ευχη
κι εδω
για την μετα μορφωση του εαυτου
χαιρετε
κι αγαλλιασθε!
elzin
5 Νοεμβρίου 2009 στο 16:34 |
Χαίρετε..χαίρετε…
χαρούμενες Πεταλούδες μεταμορφωτικές
και αυτογνωστικές!
Ας αγαλλιάσουν οι ουρανοί
γιατί εδώ
έχουμε ακόμη δουλειά πολλή στην Γη!
6 Νοεμβρίου 2009 στο 19:38 |
Ο Ηρακλής και η μεταμόρφωση του εαυτού μέσα από την Πύλη του Μελικέρτη και κάποιες θυσίες που λάμβαναν χώρα στα Ισθμια; Και σήμερα κάποιες σκοτεινές φήμες κυκλοφορούν….
6 Νοεμβρίου 2009 στο 20:38 |
Τι λενε αυτές οι φήμες;
Πες μας
ενημερωμένη greenlion
…γι αυτές!!!
6 Νοεμβρίου 2009 στο 20:46 |
κάτι από την μυθολογία του κθούλου θυμίζουν!
6 Νοεμβρίου 2009 στο 21:18 |
Ωχ!
«Ελαφριά»
…μας πέφτει μυθολογία του κθούλου
και οι μεγάλοι παλαιοί
…μετά από τόσο κουραστική ημέρα!
Πάντως
δεν μπορούμε να πούμε κουβέντα
….την είχε την μετακίνηση του σημείου συναρμογής
ο «πρωτοιντερνιακός» συνδετικός Λάβκραφτ.
Τώρα που το σταθεροποίησε ….κανείς δεν ξέρει….ίσως στον συγγραφικό τρομοκρατικό Τρόμο!
6 Νοεμβρίου 2009 στο 23:38 |
να παρε πολλες mariposas
αναλαφρες
δεν ξερω τι μετακινηση σημειου
εχουν ή μη
εχουν
αλλα πετανε παντως!!!!
καληνυχτα ή καλημερα
elzin
6 Νοεμβρίου 2009 στο 23:51 |
Πολύ μετακινητικές τις βρίσκω και καθόλου να παραμένουν στην σκιά και στην παρασκιά νεομυθολογικών ποσειδώνιων λαβκραφτικών κούφιων θεωριών!
Καληνύχτα πεταλουδομετακινητική!
6 Νοεμβρίου 2009 στο 23:54 |
καληνυχτα!
αν και σ’ εχασα παλι με τα νεομυθολογικα κλπ
ακαταλαβιστικα.
7 Νοεμβρίου 2009 στο 00:01 |
Δεν πειράζει!
Σημασία έχει που με βρίσκεις στα τραγούδια και την μουσική
που αγαπώ πολύ!
Καληνύχτα μικρή!
8 Ιανουαρίου 2010 στο 19:14 |
Ωραίο αυτό το άρθρο…
8 Ιανουαρίου 2010 στο 19:25 |
Χαίρομαι που σου άρεσε
…αν και είναι κάπως βαρύ;)
11 Απριλίου 2012 στο 13:00 |
[…] 10. Ο Ηρακλής και… η αναμόρφωση του Εαυτού! […]