O Aετός … του Δία!

by

Eagle wings
Eagle wings

 Γιατί ο Αετός είναι στα πόδια του Δία;

Α ετός:Η Πηγή της Ζωής , της Συνείδησης, της Νοημοσύνης.

Ομήρου Οδύσσεια τ

Οδυσσέως και Πηνελόπης ομιλία. Τα νίπτρα.

Το όνειρο της Πηνελόπης για τον Αετό!

ΠΗΝΕΛΟΠΗ: -Ξένε, εσύ που από μακρυά έρχεσαι και την πείρα της ζωής κουβαλάς στους ώμους σου, άκου αυτό μου τ’ όνειρο να μου το ξεδιαλύνεις…

Στο σπίτι μου ήμουνα κι απ’ το νερό είκοσι χήνες βγήκαν έξω κι άρχισαν να τρώνε στάρι… Και μένα η καρδιά μου χαιρόταν να τις βλέπω… Μα ξαφνικά, ένας αετός με δύναμη πάνω τους χύμηξε και μία – μία, κόβοντάς τους το λαιμό, τις εξολόθρευσε όλες! Κι ύστερα στον γαλάζιο αιθέρα πέταξε κι έφυγε. Κι εγώ, μέσα στ’ όνειρο μου θρηνούσα για την συμφορά, γιατί έχασα απ’ τον αετό τις χήνες… Μα εκείνος πάλι γύρισε κι έκατσε στου Παλατιού τη στέγη και με ανθρώπινη φωνή άρχισε να με παρηγορεί και να λέει:
– Έχε θάρρος Πηνελόπη! Κι αυτό που είδες δεν ήταν ψεύτικο όνειρο, μα όνειρο που θ’ αληθέψει, γιατ’ είναι σαν να έχει κιόλας γίνει… Οι χήνες είναι οι Μνηστήρες κι ο Αετός εγώ, ο άνδρας σου είμαι, που θάνατο σκληρό ήρθα να φέρω στους Μνηστήρες!
-Αχ, Ξένε… Υπάρχουν όνειρα τρελλά, αξεδιάλυτα. Κι όσα ονειρεύονται οι Θνητοί δεν αληθεύουν όλα. Γιατ’ είναι των ονείρων δυό οι Πύλες: η μιά είναι κεράτινη κι η άλλη φιλντισένια… Κι όσα όνειρα περνούν απ’ την φιλντισένια την λεία πύλη, όλα ξεγελούν τον άνθρωπο με τις ψεύτικες εικόνες που φέρνουν… Ενώ, όσα περνούν από την κεράτινη την ελικοειδή πύλη, βγαίνουν αληθινά στους ανθρώπους εκείνους που τα βλέπουν…

Το τραγούδι της Πηνελόπης!

Μου λες κουράστηκες, δε θες να περιμένεις
Είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις
Και γω που γύρισα τον κόσμο δίχως χάρτη
Άκου τι έμαθα δεμένος στο κατάρτι

Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
Μα όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη

Σε σένα πάντα θα γυρνώ κι αν δε σου φτάνει
Καράβι γίνε να γενώ εγώ λιμάνι
Να δούμε μάτια μου στο τέλος ποιος θ’ αντέξει
Και ποιος καλύτερα το ρόλο του θα παίξει

Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
Μα όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη

Κι όσα δεν έγιναν μην τρέχεις να προλάβεις
Αφού δεν μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις
Πως είσαι πάντα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος
Εσύ η ασπίδα μου, το τόξο και το βέλος

T heun Mares
Η κραυγή…

Υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ακαδημαϊκή σκέψη και στην νοημοσύνη.
Η ακαδημαϊκή σκέψη μπορεί να λειτουργήσει

μόνο στα πλαίσια της χωριστικότητας, ενώ η νοημοσύνη
είναι μια αυθόρμητη συνεργασία με την θεμελιώδη ολότητα
που είναι έμφυτη στην διαδικασία της ζωής.
Ο μέσος άνθρωπος σήμερα δεν μπορεί να ξεχωρίσει
την αληθινή νοημοσύνη από μια λογική υπόθεση.
Τόσο μεγάλη είναι η έμφαση που δίνεται στην ανάπτυξη του λογικού νου,
που ο άνθρωπος θεωρεί δεδομένο ότι η ακαδημαϊκή ικανότητα
είναι σημάδι αληθινής ευφυΐας.
Στην διάρκεια έτσι των τελευταίων των αιώνων
η αίσθηση της χωριστικότητας έχει κορυφωθεί με μια ασυνήθιστη ταχύτητα
και οι άνθρωποι σπεύδουν παντού και συνεχώς
να εξαλείψουν τις απολίτιστες μάζες
και να τις εκπαιδεύσουν στην ανωτερότητα της λογικής.
Οι άποικοι προσπάθησαν να καθαρίσουν όσο μπορούσαν η γη
από τους βαρβάρους και οι βάρβαροι εξακολουθούν να
πέφτουν μέχρι σήμερα θύματα του φανατισμού των ιεραποστόλων.
Η ειρωνεία είναι ότι πολλοί από αυτούς τους βαρβάρους
έχουν επιδείξει σε αναρίθμητες περιπτώσεις
ένα ανώτερο είδος νοημοσύνης από τους κατακτητές και τους σωτήρες τους.
Έτσι ο άνθρωπος δεν σκέφτηκε ποτέ ότι εξ αιτίας της λογικής του σκέψης
έχει την τάση να βλέπει διαφορές ανάμεσα στον εαυτό του
και σε άλλο ανθρώπινο ον ή ανάμεσα στον εαυτό του
και σε άλλες μορφές ζωής αυτού του κόσμου.
Όταν συναντήσει ένα άλλο άνθρωπο μ ε άλλη γλώσσα
και θρησκεία από την δική του υποθέτει ότι αυτός είναι
με κάποιον τρόπο παραπλανημένος.
Ομοίως επειδή δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τις μορφές ζωής
που δεν έχουν ικανότητα λόγου, όπως τα φυτά και τα ζώα
υποθέτει πως είναι ανόητες και κατώτερες από αυτόν.
Ο πολεμιστής έχει μάθει από εμπειρία πως υπάρχει
μία μόνο ζωή που εκφράζεται μέσα από μυριάδες διαφορετικές μορφές.

Με αυτό τον τρόπο η ζωή μπορεί να έχει την εμπειρία

αμέτρητων μορφών επίγνωσης και το συνολικό άθροισμα
όλων των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα σε αυτά τα διαφορετικά επίπεδα επίγνωσης
αποτελεί αυτό που ονομάζουμε Δύναμη.
Αυτό μας φέρνει στα δύο θεμελιώδη ερωτήματα της ανθρωπότητας:
Πρώτον τι είναι ζωή και δεύτερον ποιος είναι ο σκοπός της;
Επειδή η ανθρώπινη κατανόηση εξαρτάται
από την χρησιμοποίηση των λέξεων, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε
την πραγματική σημασία της ζωής με τους δικούς μας όρους.
Ο μόνος τρόπος να συλλάβουμε το νόημα της ζωής
είναι να δούμε την Πηγή της, δηλαδή τον Αετό,
αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να εισέλθουμε σε αυτό
που δεν μπορεί να γίνει γνωστό όσο διατηρούμε την ανθρώπινη μορφή.
Το καλύτερο είναι να συλλάβουμε το νόημα της ζωής
έμμεσα όπως αυτή εκτυλίσσεται στο φυσικό επίπεδο.
Τι είναι λοιπόν η ζωή;
Ζωή είναι αυτό που χαρακτηρίζεται από νοημοσύνη.
Έτσι λοιπόν τα πάντα είναι ζωή ανεξάρτητα αν είναι ανθρώπινο ον,
ένα ζώο ένας βράχος ένα άτομο..
Ομοίως και τα άτομα επιδεικνύουν μια νοήμονα ικανότητα
να εξισορροπούνται στο σχηματισμό των μορίων
και από αυτή την άποψη οι βιολόγοι μελετούν πολύ καιρό
με δέος το μόριο του DNA.
Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής;
Το ξεδίπλωμα όλων των δυνατών επιπέδων της επίγνωσης..
Η νοημοσύνη και η επίγνωση είναι οι δύο εκφράσεις της συνείδησης
Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει μία μόνο ζωή που αναπτύσσει
μία επίγνωση με την χρησιμοποίηση μίας ύλης.

Η άγνοια δεν μπορεί να είναι δικαιολογία.
Βαθιά μέσα μας όλοι γνωρίζουμε ποιοι ακριβώς είμαστε και τι είμαστε

και τι πρέπει να κάνουμε στη ζωή μας.
Η ευφυής νοημοσύνη είναι η ευφυής συνεργασία και προϋποθέτει
την συνεργασία και την συνύπαρξη όλων των μορφών της ζωής
σε μια αλληλοκατανόηση και αλληλοσυσχέτιση μεταξύ τους.
.
…του Αετού???
Lions waves in the universal Ocean
21st Century

waves oceans
waves oceans

Ετικέτες: , , , , , , ,

26 Σχόλια to “O Aετός … του Δία!”

  1. elzin Says:

    ΠΗΝΕΛΟΠΗ: -Ξένε, εσύ που από μακρυά έρχεσαι και την πείρα της ζωής κουβαλάς στους ώμους σου, άκου αυτό μου τ’ όνειρο να μου το ξεδιαλύνεις…

    Στο σπίτι μου ήμουνα κι απ’ το νερό είκοσι χήνες βγήκαν έξω κι άρχισαν να τρώνε στάρι… Και μένα η καρδιά μου χαιρόταν να τις βλέπω… Μα ξαφνικά, ένας αετός με δύναμη πάνω τους χύμηξε και μία – μία, κόβοντάς τους το λαιμό, τις εξολόθρευσε όλες! Κι ύστερα στον γαλάζιο αιθέρα πέταξε κι έφυγε. Κι εγώ, μέσα στ’ όνειρο μου θρηνούσα για την συμφορά, γιατί έχασα απ’ τον αετό τις χήνες… Μα εκείνος πάλι γύρισε κι έκατσε στου Παλατιού τη στέγη και με ανθρώπινη φωνή άρχισε να με παρηγορεί και να λέει:
    – Έχε θάρρος Πηνελόπη! Κι αυτό που είδες δεν ήταν ψεύτικο όνειρο, μα όνειρο που θ’ αληθέψει, γιατ’ είναι σαν να έχει κιόλας γίνει… Οι χήνες είναι οι Μνηστήρες κι ο Αετός εγώ, ο άνδρας σου είμαι, που θάνατο σκληρό ήρθα να φέρω στους Μνηστήρες!
    -Αχ, Ξένε… Υπάρχουν όνειρα τρελλά, αξεδιάλυτα. Κι όσα ονειρεύονται οι Θνητοί δεν αληθεύουν όλα. Γιατ’ είναι των ονείρων δυό οι Πύλες: η μιά είναι κεράτινη κι η άλλη φιλντισένια… Κι όσα όνειρα περνούν απ’ την φιλντισένια την λεία πύλη, όλα ξεγελούν τον άνθρωπο με τις ψεύτικες εικόνες που φέρνουν… Ενώ, όσα περνούν από την κεράτινη την ελικοειδή πύλη, βγαίνουν αληθινά στους ανθρώπους εκείνους που τα βλέπουν…

    Π Υ Ρ ί Σ Π Ο Ρ Ο Σ ΖΩΣΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
    Σπόρος θεϊκού πυρός ο Άνθρωπος, γονή του κραταιού Ηφαίστου – Αιθέρος στους ιερούς κόλπους της Γαίας – Ύλης… Χαλεποί και γεμάτοι κινδύνους οι Κύκλοι της πνευματικής Κυοφορίας. Μα όταν η κυοφορία συντελεσθεί, η Μητέρα Γαία πασίχαρη παραδίδει τα αρτιγέννητα Τέκνα της στα χέρια της φρουρητικής θεϊκής Κόρης – Σοφίας… Από την ώρα εκείνη άρχεται η μακρά Οδός της αληθινής, ζώσας Φιλοσοφίας… καὶ -ο γνήσιος Φιλόσοφος- οὐκ ἀπολήγοι τοῦ ἔρωτος, πρὶν… γνοίη τε καὶ ἀληθῶς ζῴη!
    http://pyrisporos.blogspot.com/

  2. πεταλουδα Says:

    «Η σκέψη διανύει μεγάλες αποστάσεις στην στιγμή και τρέχει με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός όταν δεν δεσμεύτεται από παγιωμένες αντιλήψεις
    παραμένοντας ρευστή και ευκίνητη.»
    «πέρα από αλήθειες και ψέματα μιας λογικής
    παγιωμένης …..»
    «με συμπεριεκτική αντίληψη των πραγμάτων»
    «ανατρέπουν την σκέψη στο ασύλληπτο
    των γνωστών
    άγνωστων και άλλων θεμάτων
    συνδετικά»
    κι ετσι εξελισσεται η συνειδηση
    σπειροειδως και
    αεναως.
    αεναο..δεν ειναι μια απο τις πιο ομορφες λεξεις
    που υπαρχουν elzin?
    οι λεξεις κλειδι εδω ειναι
    συμπεριεκτικα
    συνδετικα
    περα απο την παγιωμενη λογικη
    και επετρεψε μου να προσθεσω
    χωρις φοβο για την αγνωστη
    νεα σκεψη.
    καλημερα elzin
    που πετας σημερα?

  3. elzin Says:

    Σήμερα δεν θα πετάξουμε πουθενά!

    Θα καθίσουμε να κλωσήσουμε τα αυγά!

    Δεν θα πετάμε κάθε μέρα απερίσκεπτα
    κάτω από τον Αετό
    κάνοντας ασυνείδητο τουρισμό
    γιατί θα ξεπουπουλιαστούμε
    και δεν θα μας μείνει φτερό για φτερό!

    Αυτό λεν οι μάγοι που χορεύουν σε αέναο κύκλο
    σπειροειδές ανοδικό
    και Ντιενιεκό Ερμητικό
    και ξεδιπλώνουν χαλιά σκέψεις και πάθος καλλιτεχνικό
    πάνω σε χαρτί Ομηρικό!
    Καλησπέρα άφοβη και συμπεριεκτική πάνω σε μια σκηνή!

    Σε μια στιγμή ανάβουν τα φώτα
    κι η μουσική μας φέρνει τους μάγους στη σκηνή.
    Αρχίσαν πάλι τ’ αστεία οι παλιάτσοι
    κι ο σχοινοβάτης ιδρώνει, ιδρώνει στο σχοινί.

    Τόση ομορφιά δεν είδες πουθενά,
    τους μάγους, τους παλιάτσους με τα κόκκινα σκουφιά.
    Σαν βγαίνουν στη σειρά ξεφαντώνουν τα παιδιά
    και μέσα απ’ το καπέλο βγαίνουνε χίλια πουλιά.

    Όταν μια μέρα και συ θα δακρύσεις
    την ώρα που ο μάγος θριαμβεύει στη σκηνή,
    καθώς σε κοροϊδεύει ο παλιάτσος
    και το ταμπούρλο οργιάζει και κλαίει το βιολί.

    Τότε τη δική μου θα νιώσεις την ψυχή
    που κάθε βράδυ γίνεται λατέρνα σε γιορτή.
    Του τσίρκου τους ανθρώπους ανταμώνει στη σκηνή,
    μαζί τους υποκρίνεται για σένα θεατή.

  4. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:

    ηρθε κι αλλος ενας μαγος
    κι εγινα κι εγω λιγακι φως
    πανω απο τη μεσογειο.
    κι απο θρυψαλα
    εγινα νερο.
    ενα φωτακι,
    φεγγαρι
    να βουτηξω στη μεσογειο..
    ενα λαμπακι
    τοσοδουλι.
    κι η ψυχη που καθε βραδυ γινεται λατερνα στη γιορτη του θεατη
    εμαθε να οδηγαει
    κι ας μη ξερει..να οδηγει..
    ανιχνευτης ε?
    καλησπερα

  5. elzin Says:

    Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ
    Το ξεκαθάρισμα και αναδιοργάνωση του νησιού του Τονάλ
    δεν είναι εύκολη υπόθεση.
    Μια αλλαγή για να ορίζεται αλλαγή
    χρειάζεται να είναι ολοκληρωτική σαν αλλαγή.
    Ριζική αλλαγή αν θέλεις να πετύχεις στο μονοπάτι της γνώσης.
    Και αυτή δεν είναι μόνο αλλαγή διάθεσης ή αντίληψης.
    Είναι μια αλλαγή που συνεπάγεται την μεταμόρφωση του νησιού του Τονάλ.
    Δεν υπάρχει τελικό σταυροδρόμι ή τελευταίο βήμα σε οτιδήποτε.
    Γι΄αυτό δεν πρέπει να υπάρχει και καμία μυστικότητα για οποιαδήποτε πλευρά της μοίρα μας…. σαν φωτεινά όντα.

    Η προσωπική δύναμη κρίνει αν κάποιος θα μπορούσε να επωφεληθεί από μια αποκάλυψη.
    Ελάχιστοι από τους ανθρώπους είναι πρόθυμοι να ακούσουν.
    Και από αυτούς, ακόμη πιο ελάχιστοι να δράσουν σύμφωνα με αυτά που άκουσαν.
    Και από αυτούς ακόμη πιο ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν την προσωπική δύναμη για να επωφεληθούν από τις πράξεις τους.
    Έτσι το ζήτημα της μυστικότητας για την εξήγηση των μάγων καταντάει υπόθεση τυπική, χωρίς περιεχόμενο.
    Το Τονάλ και το Ναγουάλ το γνωστό και άγνωστο
    είναι ο πυρήνας της εξήγησης των μάγων.

    Καλησπέρα τοσοδούλα ανιχνευτική!

  6. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:

    «η αγνοια δεν μπορει να ειναι δικαιολογια», ουτε ο φοβος.
    κι η ολοκληρωτικη αλλαγη οφειλει να ειναι δομικη αλλαγη
    αλλιως ειναι αλλαγη διαθεσης και κεφιου και διαφοροποιημενο αλλα στην ουσια ιδιο μοτιβο μεταμφιεσμενο.
    η μεταμορφωση ειναι ολικη.
    αναγεννηση καπως.
    θα το πας μεχρι οπου ειναι να παει.

  7. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:


    και τραγουδι.
    καλυτερα τα λενε αυτα.
    σαν τα παραμυθια και τους μυθους.
    εμμεσα αλλα κατευθειαν.
    γεια σου elzin

  8. elzin Says:

    Γεια σου Ηρωική Πεταλούδα!

    Με τι καρδιά να σ’ αποχαιρετήσω
    Με τι καρδιά τραγούδι να σου πω
    Στον ουρανό με τ’ όνειρο θα ζήσω
    Στον ουρανο σαν άστρο θα χαθώ

    Βάλε φωνή κοντά σου να γυρήσω
    Βάλε φωνή τη γη να θυμηθώ

    Με τι καρδιά τα μάτια σου ν’αφήσω
    Με τι καρδιά το κόσμο ν’αρνηθώ
    Σε σκοτεινό γεφύρι θα καθήσω
    Σε σκοτεινό ποτάμι θα σταθώ

    Δωσ’ μου φωτιά τη νύχτα μου να σβήσω
    Δωσ’ μου φωτιά στον ήλιο να βρεθώ

  9. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:


    ε ποσο πια να φωναζω????
    γυρνααααααααααααααα!!!
    οτι ωρα θελουμε ειναι
    και οπου θελουμε παμε
    bienvenida a mi vida……..
    mi corason….
    ελα παιδια πεσμενη η ομας παλι?
    παμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
    καλησπερα σεβαστε elzin

  10. elzin Says:

    Με ξεκούοοοοφανες…άαααακουσα
    Εδώ είμαι …άλλο που δεν θέλω βέβαια
    Αλλά μερικές φορές το παίζω τραβάτε με και ας κλαίω
    Ψάχνω τραγουδάκι
    Να βγάλω το σακάκι …
    Υπέροχος αυτός ο Manu Chao
    Mio amore
    η ομάς έμεινε από καύσιμα
    Εμείς όμως μπαταρίες ντουρασέλ…

  11. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:


    να
    τωρα εχεις
    λιγο
    χρονο οχι
    πολυ
    παντως.
    μηπως να αναλυαμε περι σχετικοτητας και μη του χρονου????

  12. elzin Says:

    Βρήκα ένα τραγουδάκι για τον χρόνο και τα παιδιά!
    Καλησπέρα συμπεριεκτικώς σχετικολογική!

    Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
    στην αγορά, στο Λαύριο
    Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά
    κι όλο φοβάμαι το αύριο

    Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;
    Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
    Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
    όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα

    Ζούμε μέσα σ’ ένα όνειρο που τρίζει
    σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
    μα ο χρόνος ο αληθινός
    σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
    μα ο χρόνος ο αληθινός
    είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός

    Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
    μα ούτε και στους μεγάλους
    πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
    πως είμαι ασχημοπαπαγάλος

    Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
    Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
    Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
    όταν γυρνάς μέσα στην πόλη

    Ζούμε μέσα σ’ ένα όνειρο που τρίζει
    σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
    μα ο χρόνος ο αληθινός
    σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
    μα ο χρόνος ο αληθινός
    είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός

  13. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:

    ΑΥΡΙΟ
    Σε βλέπω να τρέμεις και να χλωμιάζεις,
    δαρμένες συλλαβές αδέξια γύρω ν’ αραδιάζεις,
    λίγο-λίγο ν’ αδειάζεις από τα λόγια τα επιχρυσωμένα
    ανάμεσα σε πυρά διασταυρωμένα.
    Ξεφτισμένα ονείρατα, κουφάρια στυλωμένα,
    μακρυά από μένα της σιωπής τα περιμαζεμένα.
    Από τα σωριασμένα ακούω στο μισοσκόταδο
    τραγούδι ανοιχτόκαρδο, γεράκι στο λιόκλαδο
    που αναπολεί τα πρότερα τ’ αλύγιστα,
    τα λόγια τα μονάκριβα, τ’ αμεταχείριστα.

    Τα όμορφα, είναι αθάνατα τα όμορφα

    κι οι ασχήμιες στηριγμένες με σαπιόκαρφα.
    Μιλάς γι’ αυτές, μου τις σερβίρεις γι’ αύριο·
    με τη βλακεία εξημερώνεις κάθε άγριο
    πουδραρισμένες φάτσες, αγάμητες κυράτσες,
    καλλιτεχνάδες, διανοούμενους λινάτσες,
    φουρκισμένα, μισοκαυλωμένα νιάτα,
    φουσκωμένα κορμάκια, μικρά ανάλαφρα πιάτα.
    Θάματα, μου λες για θάματα
    σαν κηδεμόνας ναρκωμένος απ’ τα αγιάσματα.

    Κυνηγός και δεσμοφύλακας μου τάζεσαι,

    με κλειδώνεις, με κομματιάζεις, με μοιράζεσαι.
    Μα ένα σου λέω και κράτα το –

    συνομήλικος είναι ο φόβος με το θάνατο.

    Αύριο – ό,τι κι αν πεις για το αύριο
    πάλι θα ‘ναι σαν ποιήμα με λόγια αφηρημένα.
    Αύριο – περιγραφή σε ναυάγιο
    με τον καπετάνιο να ‘χει τα χέρια σταυρωμένα.
    Αύριο – όποιον και να ‘χεις δίπλα σου άγιο,
    δε σου βγάζει απ’ το κεφάλι ιδέα θαυματουργή.
    Αύριο – ανηφορίζω και θα ζήσω το αύριο
    σαν να τραβάω μια γάζα απ’ την πληγή.

    Μ’ ανέκδοτα ξενέρωτα μας ζάλισες τον έρωτα,
    το αύριο παρέλυσε σε βράδια αξημέρωτα.
    Σου τέλειωσαν τα θέματα, τα όνειρά σου ψέμματα
    και τα μυαλά στα σύννεφα ακατέβατα.
    Δε ξέρω αν βλέπεις και πως αντέχεις
    ν’ αναμασάς το ίδιο σενάριο, στα ίδια να επιστρέφεις,
    ξανά πάλι σαν τη μέρα της μαρμότας
    το κουμπί να ψάχνεις της ξεκούμπωτης σου ρόμπας.
    Και τα πράγματα, τα ίδια πράγματα
    μαντεύεις χωρίς ρίσκο και βουλωμένα γράμματα.
    Μ’ αν δε κοιτάς όπου πατάς, θα πέφτεις στη παγίδα,
    την ίδια με το θάνατο απλώνετε αρίδα.
    Φτιάχνεις τ’ αύριο όπως το χθες και το μεθαύριο,
    κατάπιες και τον πυρετό, παγώνεις τον υδράργυρο,
    αράδα πας και δε ρωτάς – μη με ρωτάς –
    στήσε αυτί, στα νιάτα σου χρωστάς
    πολλά, αλλά της πέτσας σου σηκώνεται η τρίχα
    και πετάς από τα όμορφα τη ψίχα·
    ενώ εγώ με όσο νου μου φτάνει για να στέκω,
    αρχάριο και μαγικό το αύριο θα βλέπω.

    Αύριο – και μας τελειώσαν τα θάματα.
    Κλειστά περάσματα, τσάμπα τ’ αγιάσματα
    κι εσύ βρωμονιόβγαλτε κοιτάς κατάματα
    τ’ ασάλευτα και τ’ αχάλαστα

    που ο φόβος τα κρατάει μακριά – μην αγγίζεις –

    προς τα πίσω μοναχά στα τυφλά να βαδίζεις,
    μακρiά από μένα ονείρατα ξεφτισμένα·
    μακριά από μένα δανεικά ονείρατα ξεφτισμένα
    Αύριο…
    Θα ζήσω τ’ αύριο σαν να τραβάω μια γάζα απ’ τη πληγή.


    κι αλλο ενα
    απο νεα παιδια
    συμπεριεκτικοτατο

  14. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:

    Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου,
    κακό μεγάλο να ‘βρω,
    να μη με θέλει ο ουρανός,
    ήλιο να βλέπω μαύρο.

    Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου,
    να μ’ αρνηθούν οι φίλοι,
    χάδι ποτέ μου να μη δώ,
    να μη φιλήσω χείλη.

    Αν σ’ αρνηθώ φιλώ σταυρό
    κι όρκο βαρύ σου κάνω,
    αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου,
    να πέσω να πεθάνω.

  15. elzin Says:

    Ας μετακινηθούμε σε ένα τραγουδάκι
    διεθνές κουνηματονοητικό και Ελληνικό!
    Ας μετακινηθούμε…μαζί με το σημείο της αντίληψης
    …σε κάτι πιο ελαφρύ…και χρονικά σχετικό.

    Σακης… for ever
    Shake it
    Everytime you wanna play

    turn me on, all the way

    come to me and take the ride

    skin on skin, it’s pure delight

    givin’ me the passion you’re burnin’ my heart

    gonna rock you till you drop

    baby you’re the reason I’m feelin’ so hot

    want you now, I just can’t stop…

    Crazy for love

    Give me some more

    Forever!!!!!!!

    Shake, shake, shake, shake, shake it mi amor

    Crazy for love

  16. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:

    κουνηματονοητικα
    χορομιλαμε!
    ερωτοερωτησεις σημερα
    elzin?

    • elzin Says:

      Διάλειμμα!
      Σάββατο βράδυ τραγουδοχορεύουμε συμπεριεκτικουνηματονοητικα
      Αύριο ερωτοερωτάμε πάλι…απλά και διακριτικά!

      • Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:

        διαλειμμα!
        μια καρδια
        που ξερει μονο να γαπα
        χτυπαει δυνατα
        αλλα ενα αλλο τραγουδακι λεει
        το βλεμμα της αγαπης
        μοιαζει με της ντροπης.
        οχι βιαστικε!
        !δεν ντρεπεται.
        ειναι ντροπαλο απλα.
        και πού να μιλησει
        το Βλεμμα!
        διακριτικο!!!!!!!!!!!!!!!!!!
        καλημερα elzin!

  17. elzin Says:

    Και ένα… για κάποιες παλιές αγάπες
    αποφεύγοντας την μελαγχολία της θύμισης τους….

    αφιερωμένο στις παλιές αγάπες!
    Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα
    της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι
    αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν τον πρώτο σου έρωτα
    οι πιο πολλοι αδιάφορα κενοί, σε λυγίζουν όπου και να ‘σαι
    στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε επικίνδυνα

    Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ’ τη λήθη
    Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
    οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
    μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
    που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
    στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου

    Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
    στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
    δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
    κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

    Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
    για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα
    δεν ξέρω αν φεύγεις, τώρα, για το λίγο μου
    ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
    πολύ για σένα, πολύ για σένα

    Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
    στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
    δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
    κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

    Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο…

  18. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ Says:


    Σκοτάδι πυκνό
    κι ακούω τα βήματα
    μα προς τα που τρέχεις
    έρχεσαι ή φεύγεις

    Βουτιά στο κένο
    μέσα στα κύμματα
    δεν ξέρω τι θέλεις
    και τι αντέχεις

    Να μέινεις εδώ
    να φτάσουμε ως το τέρμα
    να μέινεις εδώ
    να δούμε αν στ’αλήθεια αγαπιόμαστε

    Φοβάμαι γι’αυτό
    σε θέλω πια μόνο για μένα
    να μείνεις εδώ
    να γίνουμε ένα

    Να μείνεις εδώ
    εσύ δε συγκρίνεσαι
    το νοιώθω βαθιά μου
    φως μου σκιά μου
    για σένα είμαι εγώ
    μην απομακρύνεσαι
    απ’την αγκαλιά μου
    τα όρια μου

    Να μέινεις εδώ
    να φτάσουμε ως το τέρμα
    να μέινεις εδώ
    να δούμε αν στ’αλήθεια αγαπιόμαστε

    Φοβάμαι γι’αυτό
    σε θέλω πια μόνο για μένα
    να μείνεις εδώ
    να γίνουμε ένα

    να μεινεις εδω!
    μη πας πουθενα!
    να δουμε
    τι ειναι μετα.
    σε αυτην την αβυσσο.
    να φτασουμε εως το τερμα.
    καληνυχτα elzin
    και καλημερα μαζι
    και ταυτοχρονως.

    • elzin Says:

      Καληνύχτα μικρή Πεταλούδα!’
      Εδώ θα μείνω!
      Θα μείνω ως το τέρμα!
      Είμαστε ένα χαρούμενο σπίτι στο λιβάδι
      που δεν δακρύζει ποτέ
      και μια σκόνη του δρόμου που κάθεται
      μερικές φορές σε κάποιο παγκάκι
      …Σαββατόβραδο ταυτοχρόνως!

  19. Νοημοσύνη Αετών | Αστραία Says:

    […] O Aετός … του Δία! […]

  20. Astrea Says:

    Ο μονοκέφαλος Αετός του Διός στο όνειρο της Πηνελόπης με τις δυο Πύλες των Ονείρων
    20 Γεωκεντρικοί Αιώνες (Χήνες ) με τον Οδυσσέα δισέγγονο του Ερμή, ταξιδευτή φιλόσοφο πολεμιστή ποιητή και ερμηνευτή της μεγάλης Ιστορίας του Κόσμου στο περιπετειώδες Ηλιοκεντρικό ταξίδι της Συνείδησης με κέντρο στόχο και προορισμό τον Ήλιο της Γνώσης και της Αυτογνωσίας, σύνδεση του φυσικού σώματος με τον εσωτερικό Εαυτό , τον ονειρευτή.
    Πολ Βαλερί, μολονότι «γεννιόμαστε ως πολλοί», ζούμε και «πεθαίνουμε ως ένας»,….. ξένοι με αυτόν, γιατί παραμένουνε ΔΥΟ ΞΕΝΟΙ σε μία αλλοτριωμένη κοινωνία.
    Ο μονοκέφαλος Αετός, μονοκέφαλος, να τονισθεί αυτό, γιατί ο δικέφαλος, είναι πουλί της εκατόγχειρης Λεμουρίας, θα πρωταγωνιστεί τα επόμενα 2000 χρόνια από το Ζενίθ του Σκορπιού με τον Ηρακλή να βγάζει στο φως τον τρικέφαλο Κέρβερο και τον Οδυσσέα να εξηγεί πως οι άνθρωποι να μη καταλήγουν ΧΟΙΡΟΙ στην Κίρκη και κατόπιν να σφάζονται από τους Μνηστήρες σαν ζώα στην πανίδα της Ιθάκης.
    Ο Αετός επιστρέφει στην Ελλάδα και τους Δελφούς εκεί από όπου ξεκίνησε εγκαινιάζοντας την καινούργια Εποχή και τον Νέο Άνθρωπο που θα αναδυθεί.
    Χαρείτε!

Σχολιάστε