Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν μπορούν να λυθούν αν μείνουμε στο ίδιο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε. Σε δύσκολες αλγεβρικές εξισώσεις απαιτείται πλάγια σκέψη, εκτός από τον ορθό λόγο. Το σύστημα είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την δημιουργία ενός κόμματος, ή μιας αντίστασης, ή αντίδρασης και να το διαλύσει, να το διαβρώσει ή να το εκφυλίσει, ακόμη και αν ξεκινά με τις καλύτερες προθέσεις. Καλούμαστε να σκεφτούμε με καινούργιο τρόπο ασυνήθιστο όπως οι μαέστροι μιας πλάγιας σκέψης, ο Αλέξανδρος, ο Θεμιστοκλής, ο Μιλτιάδης, ο Οδυσσέας, ο θεατρικός Διόνυσος και πολλοί άλλοι Έλληνες πολεμιστές. Η ουσία του Ελληνικού Πνεύματος είναι ότι θέτει ερωτήματα που δεν διανοήθηκαν να θέσουν άλλοι και δίνει απαντήσεις και λύσεις που μπορούν να καταπλήξουν τους πάντες. Χρειάζεται επομένως να δημιουργήσουμε ένα εφαλτήριο και να διαφύγουμε της προσοχής του συστήματος συνεργαζόμενοι κεντρομόλα με ενδοεπικοινωνιακό κώδικα και μειώνοντας τις εγωκεντρικές φυγόκεντρες τριβές.
Για να είναι οι δυνάμεις κεντρομόλες απαιτείται να ορισθεί ένας κοινός γεωμετρικός τόπος συνάντησης γνωστός και κατανοητός σε όλους. Ένας τόπος όπου θα μειώνονται οι τριβές και θα αποσβένονται οι οι έριδες που μας αποδυναμώνουν και είναι η Αχίλλειος πτέρνα μας. Να μη χανόμαστε και με το σωστό αεράκι να ταξιδεύουμε. Ένα τέτοιο σχήμα είναι ο κύκλος, και το κέντρο του είναι πολύ σημαντικό μαζί με την Ιερή φλόγα της Εστίας. Είναι το σύμβολο του Ήλιου και η Ελλάς είναι η χώρα του Ήλιου Απόλλωνα, η χώρα του φωτός. Υπάρχει ένα σημείο αναφοράς, ένα κέντρο βάρους και η ακτίνα μπορεί να διευρύνεται χωρίς να χάνεται το κέντρο του κύκλου.
Σε αυτό το κέντρο τοποθετείται αναμφισβήτητα ο Όμηρος και τα Θαυμαστά Έπη του. Είναι το ισχυρό χαρτί του Ελληνισμού, η θαυμαστή κληρονομιά μας, διάσημος, με διεθνές διαβατήριο, γνωστός σε όλο τον κόσμο, αγαπητός και κοσμοπολίτης. Η ευφυία του Ομήρου συνίσταται στο ότι κατόρθωσε με τον τρόπο υπερκεράζοντας την κατασταλτική εξουσία να διασώσει το έργο του. Λειτουργεί σε πολλά επίπεδα τόσο στο προσωπικό όσο και στο συλλογικό. Σκιαγραφεί όλους τους χαρακτήρες της ζωής καταστάσεις και συνθήκες την συμπεριφορά, την δράση, την αντίδραση και το πεπρωμένο τους .Οι σκέψεις , γίνονται πράξεις. Οι πράξεις , γίνονται συνήθειες. Οι συνήθειες, γίνονται χαρακτήρας. Ο χαρακτήρας , γίνεται μοίρα. Στο κόσμο των ιδεών, γεννεσιουργεί ο μεγάλος δημιουργός ισχυρά σύμβολα και πρότυπα ανθρώπων και απαράμιλλων πολεμιστών. Η σύνδεση μαζί τους, η αναφορά και η ενεργοποίηση τους μας δίδει υψηλής ποιότητας ενέργεια διότι στην ουσία καθίσταται συνδετικός κρίκος με την πρωταρχική πηγή του Λόγου των Ελλήνων. Στέκεται ως η Διαχρονική Διακήρυξη της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού και η υπογραφή και η εγγύηση για την Επιστροφή του. Οι λόγοι για να εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτόν είναι πολλοί. Επιγραμματικά :
1.Με αυτό τον τρόπο θα περάσουν στο περιθώριο άλλα βιβλία και γραφές σαφώς υποδεέστερα που μονοπωλούν το ενδιαφέρον, θολώνουν το τοπίο και απομυζούν την ενέργεια μας.
2.Ο Όμηρος και η υψηλού επιπέδου γνώση του είναι ΘΕΣΙΣ όχι σε αντίθεσις. Αντίθεση μπορεί να έχει ο καθένας και συνήθως έχει αντίλογο και διαφωνίες και ο λόγος είναι ο μεγάλος δυνάστης, όπως λέγει και ο Γοργίας. Θέση έχει αυτός που έχει την σκέψη, τον δυνατό νου, αυτός έχει το σχέδιο και την πρόταση δυνατή πραγματικά.
3. Οπωσδήποτε πρέπει να κερδηθεί η μάχη στο διαδίκτυο της τηλεμαχίας με ιστοσελίδες της αποκωδικοποίησης των Επών και της Ελληνική Μυθολογίας, της πραγματικής ιστορίας των Ελλήνων.
4. Αυτό μπορεί να γίνει και σε κάθε πόλη και γειτονιά και να παίξει τον ρόλο της σάλπιγγος της Μούσας Κλειούς και την αντιστοιχία του Θούριου του Ρήγα Φεραίου. Να αποτελέσει την μεγάλη του Έθνους σχολή, όχι απλώς του γένους.
5. Ο Όμηρος είναι και ένα αιχμηρό σκεπτόνιο και ένα ισχυρό μιμίδιο, κωδικός που διαδίδεται εύκολα και γρήγορα και αυθόρμητα γιατί συνεπαίρνει τον κόσμο, αφού είναι η μάχη, η ειρήνη, ο πόλεμος, το ταξίδι, η μεταφυσική, η επιστήμη, οι κωδικοί αριθμοί και λέξεις, το τραγούδι, η φιλοσοφία, η πολιτική, η τέχνη, η Ελληνική Μυθιστορία, η γνώση και η αυτογνωσία.
7. Μιλάει στις καρδιές όλων των ανθρώπων με τον Τηλέμαχο, στο Νου με τον Οδυσσέα και στην Ψυχή με την Πηνελόπη. Και έχει γραφεί με τον μαγικό τρόπο ενός πολεμιστή για να γυρίζει τον τροχό της ιστορίας και να γράφει ο Ελληνισμός λαμπρές σελίδες.
8. Μπορούμε όλοι να βρισκόμαστε εκεί και να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας τις ρίζες μας την πατρίδα μας, να πίνουμε νερό από την κρυστάλλινη πηγή του, να καθαρίζουμε τα πόδια μας και το μυαλό μας στο καθαρό νερό των Νίπτρων του .
9. Ο Όμηρος είναι Ποιητής και Δημιουργός των Θεών των Ελλήνων και του Λόγου. Οι Θεοί είναι ενεργοποιημένες σκεπτομορφές που δημιουργούνται από τους ανθρώπους γιατί η ενέργεια είναι απρόσωπη και δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή.
10. Οι Έλληνες είχαν και έχουν πλήρη γνώση τόσο της ύλης όσο και των μορφών της ενέργειας και των μετατροπών της. . Η φυσική είναι η εξήγηση της μεταφυσικής και όποιος δεν γνωρίζει το δεύτερο σε βάθος αγνοεί και το πρώτο σε πλάτος.
11. Ο ρόλος των συμβόλων προτύπων και αρχετύπων είναι πολύ ισχυρός γιατί επιδρά έμμεσα στο υποσυνείδητο και το ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση που δείχνει.
12. Πρώτος στόχος είναι η ένωση. Αυτό που πέτυχε ο Αλέξανδρος με μια συνεργασία των Ελληνικών δυνάμεων θαυμαστή.Οδυσσειακό πνεύμα και μια Αλεξανδρινή μέθοδο, οργάνωση και στρατηγική! Με τον τρόπο και την αλάνθαστη τακτική τους.
Με συνεχή επανάληψη και επίκληση. Δεν είναι τυχαίο που ο Όμηρος επαναλαμβάνει την φράση ροδοδάκτυλη αυγούλα Ηώ. Σαφώς δεν οφείλεται σε λεξιπενία.
Ας ξεκινήσουμε ο καθένας με το ταλέντο και την δεξιοτεχνία του, με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια κάτω από το προσκεφάλι μας κοινός γεωμετρικός τόπος συνάντησης και συνεργασίας , ορισμένος από τα 4 σημεία του γαλαξιακού ορίζοντα… απελευθερωτικά.
Στοχεύοντας στην πεπτουσία του πολεμιστή την αποφασιστική στιγμή!
Η σουρεαλιστική Παρέα των Ελλήνων
… ρομαντικών δακτυλοκουβαλητών
και των ονειροπόλων της γνώσης
των Ομηρικών Ραψωδιών και Επών
φτιάχνει νέους Γαλαξίες
ανατρέποντας τυραννικές αντινοϊκές εξουσίες
στο ξημέρωμα της ροδοδάκτυλης αυγούλας Ηούς
Η Χώρα της Λάϊον 
30 Ιουλίου 2011 στο 09:15 |
Υφίσταται πάντα …ο σωστότερος τρόπος να πετύχεις ένα στόχο;
Υπάρχει … συνήθως ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη του,
για το διότι και γιατί ..το που ..το πότε το …πώς…το ποιοί.
Έτσι απαντούμε… εμείς οι απόγονοι του Ομήρου Ποιητή μας
στις σύγχρονες προκλήσεις των καιρών
και στο παράλογο της ανεξέλεγκτης τρέλας
όντων αντινοϊκών
συλλογιζόμενοι και διαλογιζόμενοι …Ελεύθερα.
Απαντούμε με λόγο και βλέμμα ευθύ και με ακόμη μεγαλύτερη …ελεγχόμενη τρέλα.
Όποιος αντέχει την τρέλα και την λογική… τα όρια τους,
την διερεύνηση και την υπεράσπιση τους
δίπλα μας… αγέρωχος Πολεμιστής του Ήχου και της Σιωπής
με βέλη εκατηβόλα
…να σταθεί!
Λίο
30 Ιουλίου 2011 στο 12:49 |
Ο πρόεδρος του κόμματος των Πιγκουίνων ενημερώθηκε για τα διαδραματιζόμενα συνταρακτικά γεγονότα στην χώρα της Αρκτικής καθώς και της Ανταρκτικής και των Πόλων του Άξονος της Γης.
Ο Βασιλιάς των Λιονταριών καλεί υπουργικό συμβούλιο στην ανάστατη ζούγκλα των πόλεων.
Τι συμβαίνει;
Ερωτά ο Λουί Μάϊκλ Λαιών, έκπληκτο το μικρό λιονταράκι
της ποικιλόχρωμης πολιτείας των μεγάλων αιλουροειδών..
Ο εκπρόσωπος τύπου των Λιονταριών εκφωνεί το
με ύφος σοβαρό πολύ
Το Μανιφέστο του Υπερρεαλισμού
1. Δεν έχουμε καμία σχέση με τη λογοτεχνία. Αλλά μπορούμε θαυμάσια να τη χρησιμοποιήσουμε, αν χρειαστεί, όπως όλος ο κόσμος.
2. Ο σουρεαλισμός δεν είναι κανένα καινούργιο ή ευκολότερο μέσο έκφρασης, ούτε κάποια μεταφυσική της ποίησης. Είναι ένα μέσο για την ολοκληρωτική απελευθέρωση του πνεύματος και όλων όσων του μοιάζουν.
3. Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε Επανάσταση.
4. Κολλήσαμε τη λέξη σουρεαλισμός με τη λέξη Επανάσταση μόνο και μόνο για να δείξουμε τον αμερόληπτο, αδέσμευτο και εντελώς απεγνωσμένο χαρακτήρα αυτής της Επανάστασης.
5. Δεν ισχυριζόμαστε πώς θα διορθώσουμε κανένα από τα σφάλματα των ανθρώπων. Σκοπεύουμε όμως να τους δείξουμε πόσο εύθραυστες είναι οι σκέψεις τους και πάνω σε ποία κινούμενη άμμο, σε ποίο σαθρό έδαφος έχουν θεμελιώσει τα ετοιμόρροπα σπίτια τους
6. Στέλνουμε στην κοινωνία αυτή την αυστηρή προειδοποίηση: να προσέχει τη διαγωγή της. Κανένα πνευματικό της παραστράτημα δεν πρόκειται να μας διαφύγει…
7. Είμαστε δεξιοτέχνες στην Εξέγερση. Δεν υπάρχει ένα μέσο δράσης που να μην είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε, αν χρειαστεί…
Ο Σουρεαλισμός δεν είναι μορφή της ποίησης.
Είναι μια κραυγή του πνεύματος που ξαναγυρίζει στον εαυτό του με την απεγνωσμένη απόφαση να σπάσει τις αλυσίδες του.
Και στην ανάγκη με υλικά σφυριά.
Εδώ Ομηρούπολη…. εδώ Ελζινούπολη.
Να προσέλθουν όλα τα ζώα και… ο Ταρζάν σε ακρόαση ανοικτή.
Εκπέμπουμε σε κύματα Α έως Ω σύμφωνα και φωνήεντα ομηρικά……τελείως σουρεαλιστικά
με μπόλικη τρέλα, φαντασία και περίσσεια λογική.
Για όποιο αντέχει στα μεγάλα πετάγματα του νου
και τα μικρά βήματα ενός παιδιού.
Σε όποιο μας αρέσει και αρέσουμε …για τους υπόλοιπους άλλους… δεν θα μπορέσουμε ;-)))
Η Σουρεαλιστική Παρέα
30 Ιουλίου 2011 στο 15:00 |
Έκτακτη ανακοίνωση:
Πρόσφατα δημοσιεύματα σε διαδικτυακό ιστότοπο χαρακτηρίστηκαν ως ψευδεπίγραφα.
Ο πρόεδρος της χώρας καταδίκασε το γεγονός και προέβη στις εξής δηλώσεις:
Η σκευωρία της ομμόρης των πιγκουίνων έχει μεστώσει με οργή κάθε μέλος της πολιτείας μας. Δεν θα τους επιτρέψουμε να οικειοποιηθούν τα σύμβολα του σουρεαλισμού για οποία εμείς πρώτοι διακριθήκαμε. Η ΚΙΝΗΣΗ ΑΥΤΉ ΑΠΟΤΕΛΕΊ αιτία πολέμου. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές έχει τεθεί συναγερμός σε ΚΑΘΕ Στρατόπεδο της Χώρας ενώ ο πρόεδρος έχει μεταβεί στην πρώτη γραμμή για να ενθαρρύνει τους οπλίτες.
Για οποιαδήποτε νέα πληροφορία θα υπάρξει νέο γραφείο τύπου εκ μέρους του προέδρου …Χακούντα Μαντάτα.
Χρόνια πολλά στον σουρεαλιστή βασιλιά των Λιονταριών!
Μάϊκλ Λουί Λαιών
30 Ιουλίου 2011 στο 19:12 |
Εκτός από Νταλί, κρατάμε και αυτό:
«Σε δύσκολες αλγεβρικές εξισώσεις απαιτείται πλάγια σκέψη, εκτός από τον ορθό λόγο.»
30 Ιουλίου 2011 στο 21:12 |
Θα πρότεινα να κρατήσουμε στο τετράδιο » οι σημειώσεις της φυσικής» και τις ασκήσεις μεταφυσικής αν και καθόλου εύκολες παρ΄ όλα αυτά. Διευρύνουν όμως το οπτικό πεδίο της ενόρασης και τα στεγανά ενός εγκιβωτισμένου επιστήμονος.
Λοιπόν κύριοι και κυρίες
ας μάθουμε να ονειρευόμαστε συνειδητά!
Ο Friedrich August Kekulé von Stradonitz διηγείται ότι εμπνεύστηκε την ιδέα της κλειστής (κυκλικής) ανθρακικής αλυσίδας του βενζολίου (αρωματικός δακτύλιος) χάρη σ’ ένα όνειρο σχετικό με τον ουροβόρο:
«Για δες! Τι ήταν αυτό; Ένα από τα φίδια είχε δαγκώσει την ίδια του την ουρά, και αυτή η μορφή στροβίλιζε περιπαικτικά μπροστά στα μάτια μου. Σαν από λάμψη αστραπής ξύπνησα… Όλη την υπόλοιπη νύχτα την πέρασα βγάζοντας τις συνέπειες αυτής της υπόθεσης. Λοιπόν κύριοι ας μάθομε να ονειρευόμαστε και τότε ίσως βρούμε την αλήθεια
31 Ιουλίου 2011 στο 10:42 |
Να κρατήσουμε και τις ασκήσεις συνείδησης …..θα πρότεινα ενθέρμως για να κινούμεθα ανέτως στον χωροχρόνο
με τον χορό της αρμονίας και της εναντιοδρομίας
..τον πολεμικό.
Ο χρόνος είναι ιερός και ο χώρος μπορεί να μην γίνεται περιοριστικός.
Είμαστε παιδιά του χώρου και του χρόνου. Είμαστε τα υλοποιήσιμα αποτελέσματα της ένωσης τους.. Είμαστε η σύντηξη της ενέργειας στην ύλη.
Ο χρόνος μπορεί να επιμηκυνθεί και να βραχυνθεί. Εξαρτάται από την φορά που τον κοιτάζουμε και από το καύσιμο υλικό των συναισθημάτων μας που τον τροφοδοτούμε.
Μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο… μπρος πίσω και στο παρόν μέσω της ανασκόπησης της ανακεφαλαίωσης και της ενόρασης. Μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας ….να τον ξαναδημιουργήσουμε να τον θεραπεύσουμε …καθώς και άλλους ανθρώπους με την Tέχνη του Οράν.
Δυνάμεθα να μετακινηθούμε στον χώρο με τα φτερά, το όχημα του ενεργειακού σώματος.
Ήτοι …με τα φτερά τη συνείδησης μας όταν γίνεται αυτοσυνείδηση.
Το μυστικό …το κλειδί της μεταβλητής κίνησης και της μετακίνησης είναι η Συνείδηση. Όταν διευρύνεται και ταξιδεύει παρορμητικά …η προστασία της για να μη χαθεί είναι να βρίσκεται πάντα συνδεδεμένη με ένα σταθερό σημείο αμετακίνητο και καθορισμένο.
Όταν είναι απούσα ο άνθρωπος είναι νεκρός. Πολλοί άνθρωποι είναι άδεια κελύφη αν και περπατούν και ομιλούν «περιπατώντες νεκροί » γιατί έχουν χωριστεί …είναι μακριά από την ζωτική τους πηγή.
Λίο
Υ.Σ.1
Νεαρέ Αφήτωρ …τώρα που μεγάλωσες σαν νέος Harry Homer μήπως χρειάζεται να προσθέσεις και ένα von στην ονοματεπωνυμία σου … Μάίκλ φον Λεόνε Λουί Λαιών….για να μη μας κλέψει όλη την δόξα ο φον Κεκουλέ;
Να το λάβεις λάβεις σοβαρά υπ΄όψιν σου αυτό και απευθύνω στον ατρόμητο πρόεδρο της σουρεαλιστικής εξέγερσης … θερμό χαιρετισμό…ως Λέων μεγαλοπρεπώς και σουρεαλιστικώς.
Υ.Σ.2
Νο… από τη ταινία του Μποντ δόκτωρ Νο;;;;
Να κρατήσουμε το βιογραφικό….
Υ.Σ.3
Παρέα….Θα διέκρινα μια ανησυχία στους πιγκουΐνους .Μάλλον τα μανιφέστα τους αγχώνουν υπερβολικά.
Προτιμούν τα τραγουδάκια τα ψυχαγωγικά. Αργότερα ίσως….
Υ.Σ.4
Νέαρχε… κοντά στο τζάκι του νομίζω ονειρευόταν ο Φον Αύγουστος Βενζολέ…..δακτυλίους αρωματικούς με την βοήθεια της Ιερής Έστίας της φωτιάς της παρορμητικής. …ενώ ο Ήλιος είναι φωτιά σταθερή και η Σελήνη μεταβλητή για όλων των ειδών τα όνειρα που κάνουμε τα συνειδητά…
1 Αυγούστου 2011 στο 02:52 |
Χαίρετε, ω, πολεμιστές του Φωτός!
Όλοι ξέρουμε ότι οι Αθηναίοι μεγαλούργησαν «Στά άρματα, τα γρόσια και τα γράμματα». Επείδή, όμως, «ΟΥΔΕΝ ΧΡΗΜΑ ΜΑΤΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ», κάποιος θα πρέπει να ήταν ο ΛΟΓΟΣ αυτής τους της επιτυχίας. Επειδή, δε, «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον» …του Διαδικτύου», έχουμε και λέμε:
«“Εν αρχή ην ο Λόγος”- του …Ομήρου, ΟΜΩΣ!»
ΟΜΗΡΟΣ_ΑΘΗΝΑΙΟΙ_ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ_ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ- ΣΟΛΩΝ
(Φωτό: Ελιά Πεισιστράτους, Άγιοι Ανάργυροι, Αθήναι, 2011)
.. Οι ιστορικοί κάποιες φορές μιλούν για α θ η ν ο κ ε ν τ ρ ι σ μ ό, μελετώντας την ΟΜΗΡΙΚΗ ποίηση και γενικά την αρχαιοελληνική ποίηση. Πιστεύω ότι είναι λογικό να υπάρχει αθηνοκεντρισμός, διότι πράγματι το κράτος των Αθηνών, η ΠΟΛΗ- ΚΡΑΤΟΣ ήταν εκείνη που ε ν σ ω μ ά τ ω σ ε την ΟΜΗΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ σε μια από τις μεγάλες γιορτές της και μιλάω για τα Παναθήναια, την εορτή της Θεάς Αθηνάς.
.. Ένας αθηναϊκός ΝΟΜΟΣ α π α ι τ ο ύ σ ε ότι τα ποιήματα, τα έπη της ΙΛΙΑΔΑΣ και της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ, θα έπρεπε διαδοχικά να παρουσιάζονται από (έναν έναν, στην σειρά) τους ραψωδούς στα Παναθήναια
Ανάγνωση του υπολοίπου… http://gkdata.wordpress.com/2011/07/10/%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AE-%CE%B7%CE%BD-%CE%BF-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BC%CF%89%CF%83/
1 Αυγούστου 2011 στο 03:26 |
[…] ΠΗΓΗ: https://elzin.wordpress.com/2011/07/30/%CE%BA%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%BE-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B7%CF%83%… […]
1 Αυγούστου 2011 στο 03:37 |
Παίδες,
όποιος/α θέλει να διαβάσει σχετικά άρθρα, ώστε να ΣΥΝ_ΕΝ_ΝΟΗ_θούμε, μια ώρα αρχύτερα, βάζω κάποιους τίτλους χρακτηριστικούς:
Ο εν δυνάμει Α΄ Παν_γήινος Πολιτισμός
“I M A G I N E”: ο πανεθνικός ύμνος τής e-Άμεση Δημοκρατίας
ΕΜΕΙΣ, ΑΥΤΟ_ΟΡΓΑΝΩΣΗ (1)
Oldies but goodies (2)
Είναι εφικτό ένα Κίνημα Ελλήνων Δικτυογράφων- Bloggers;
1 Αυγούστου 2011 στο 09:49 |
Πήραμε την ζωή μας λάθος και αλλάξαμε ζωή;;;;
Κάναμε πολλά λάθη εμείς οι Έλληνες …αλλά κάναμε και πολλά σωστά
…ως τα χαιδεμένα των θεών..θαυμαστά παιδιά.
Χαίρε χειμαρρώδη μαέστρε της Αθηνοκεντρικής σκέψης
με το άρθρο σου το καταπληκτικό …σε πρώτο της ομήγυρης χαιρετισμό!
Το Μώλυ του Λόγιου Ερμή είναι ένα ισχυρό αντίδοτο για τα μάγια που καταντούν «γουρούνι» ….ένα Έλληνα πολεμιστή.
Είναι εφικτό ένα Κίνημα Ελλήνων Δικτυογράφων- Bloggers;
Σαφώς ναι!
Με τον τρόπο του Ομήρου…αφού το διαδίκτυο ,είναι αυτός που μάχεται από μακριά ,ο ‘»Τηλέμαχος» και η δράση του.
Το νέο όπλο των καιρών και οι νέοι που γνωρίζουν τον χειρισμό του … ο δε Ποιητής το έβλεπε από παλιά.
Μας άφησε την ΛΕΞΗ κληρονομιά …για να πολεμήσουμε τηλεμαχικά.
Έτσι θα συννενοηθούμε για να μην χαθούμε σε στοές …ιστούς και λαβύρινθους εγκλωβιστικούς.
Με ομηρική απελευθερωτική ορολογία ;-))))
Γρήγορα και αποτελεσματικά.
Για αυτούς που είναι έτοιμοι και έτυμοι από καιρό… δυο τρεις λέξεις αρκούν για να τοποθετηθούν στην δράση την σωστή και στη Υ επιλογή.
Οι υπόλοιποι θα βλέπουν τα τραίνα χωρίς αυτούς να περνούν
δυστυχώς….με το βλέμμα των αγελάδων που δεν κατανοούν.
Εμείς…. οι μαέστροι της ανατρεπτικής σκέψης
… οι Τηλέμαχοι της Ομηρικής Εξέγερσης
είμαστε ΕΔΩ!
Λίο
1 Αυγούστου 2011 στο 17:30 |
Θα συνιστούσα να κρατήσουμε απαραίτητα και μερικές ¨Ασκήσεις ηρεμίας ¨ για όλους μας διαλέγοντας τον ρόλο της ζωής μας στην μαγική παράσταση των Ομηρικών επών και πλάθοντας, ξαναδημιουργώντας τον Εαυτό μας με νέο στόχο και οραματισμό.
Γιατί η ζωή είναι ένα Μεγάλο Θέατρο και όλες οι καλές ταινίες
¨αποφάγια¨ του Ομήρου που μας κερνά το γλυκό του Διόνυσου μετουσιωτικό κρασί.
Ασκήσεις διαχείρισης θυμού, οργής και αγανάκτησης:
Πως και πότε να θυμώσουμε με ποιον, με τι και γιατί.
Για καλούς και κακούς και άσχημους ερμηνευτές της ΖΩΗΣ!
Anger Management, movie
2 Αυγούστου 2011 στο 09:19 |
Ασκήσεις αγανάκτησης…. Θεατρική Λιονταρίνα λοιπόν;;;;;;
Ας αγανακτήσουμε συνειδητά σταθερά και εστιασμένα …με την βλακεία την ανοησία την δουλεία …την δουλοπαροικία, την αποχαύνωση την αδιαφορία την απληστία την θεοκρατία την θρησκειοληψία …την κοινοτυπία την σοβαροφάνεια την πατριδοκπηλεία την κομματοψηφοφορία, την εγωμανία τον νεοπλουτισμό τον ωχαδελφισμό το φθηνό κουτσομπολιό των επώνυμων και ανώνυμων γυρολόγων, …τον απάτριδα διεθνισμό τον παθητικό ραγιαδισμό.
Ας αγανακτήσουμε επιτέλους με τον ορθό τρόπο στο σωστό χρόνο …. ξεκινώντας από τους εχθρούς μέσα μας και καταλήγοντας στους εχθρούς …έξω μας….δια τον δίκαιο λόγο.
Ας στείλουμε επιστολές …γράμματα στους μεγάλους πολεμιστές ενεργοποιώντας τις σκεπτομορφές τους. Βλέποντας με τα μάτια τους …νιώθοντας με τα συναισθήματα τους κατανοώντας την δράση τους και τις αποφάσεις τους.
Επιστολή ….στον Αλεξάνδρο, στον Μιλτιάδη στον Θεμιστοκλή στον Οδυσσέα στον Μενέλαο στον Αχιλλέα στον Νέστορα στην Πηνελόπη, στην Ευρύκλεια στον Εύμαιο, στον Ιουλιανό στον Κολοκοτρώνη στον Καποδίστρια στο Περικλή στον Σωκράτη στον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας.
Ας φτιάξουμε το πορτραίτο τους …την προτομή τους με ότι υλικά διαθέτουμε . Με χαρτί με μάρμαρο με λέξεις με χώμα και πηλό… με οραματισμό.
Ας δώσουμε ένα καινούργια όνομα στον εαυτό μας που να αντιπροσωπεύει μια καινούργια αντίληψη…λογική και ζωή.
Ας χαράξουμε ένα οικόσημο στο χώρο μας το σπίτι μας .
Ας υψώσουμε το οικόσημο, την σημαία …τις ασπίδες τις Ομηρογραφίες και Ονειροκατασκευές μας παντού.
Στα μπαλκόνια μας στις στέγες μας …στις ταράτσες μας στους τοίχους μας.
Ας κυκλοφορήσουμε στο δρόμο στην δουλειά στο σούπερ μάρκετ …στις καφετέριες με τις ομηρικές ενδυμασίες σε μία ανατροπή της κατεστημένης διαμόρφωσης.
Όλη η Ελλάδα όλος ο κόσμος στον ρυθμό των Ομηρικών Ραψωδιών με στίχους και μηνύματα των Ομηρικών Πολεμιστών. Έτσι θα γνωριστούμε και θα αναγνωριστούμε μεταξύ μας και θα ανακαλύψουμε πόσοι μεγάλοι ΈΛΛΗΝΕΣ κρύβονται στον καθένα μέσα μας!
Ο καθείς ..με τα όπλα του,με τις γνώσεις τις δυνάμεις που διαθέτει, το ταλέντο και την προτίμηση του ….σε πνεύμα πρωτοβουλίας και αυτοσχεδιασμού που δεν μπορείς να στερήσεις σε ένα Έλληνα γιατί …του κόβεις τον αέρα που αναπνέει ,την αναπνοή …αλλά με σαφή ενωτικό χαρακτήρα και συντονισμένες κινήσεις.
Όλοι για ένα …και ένας για όλους.
Φρουροί της Ελλάδος του Πνεύματος και του Παγκόσμιου Συμπαντικού Πολιτισμού της.
Αντί να αλληλοεξοντωνόμαστε βλακωδώς για την ηγεμονία …αφού είμαστε όλοι έξυπνοι δυνατοί και καταπληκτικοί ;-)))
ας “αλληλοθαυμαζόμαστε” ευφυώς ;-))) σε υποστήριξη και συνεργασία ενωτική με του Ομήρου ….την συντονιστική γραμμή.
Με ελεγχόμενη τρέλα ..με χιούμορ με φαντασία, με τόλμη και γοητεία ..με ανατρεπτικό σουρεαλισμό και προσηλωμένοι αποφασιστικά σε ένα άκαμπτο στόχο και σκοπό.
Για μια καινούργια χώρα μεγαλόπρεπη ακτινοβόλα καθαρή… μαζί με μια νέα ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΛΟΓΙΚΗ και ΖΩΗ!
Λίο
7 Αυγούστου 2011 στο 12:24 |
Elzin
ΚΑΛΗ- ΜΕΡΑ!
Τώρα, μόλις, το πρόσεξα κι εγώ ότι: δεν υπάρχει #6 στους 12 λόγους «για να εστιάσουμε την προσοχή μας» στον Όμηρο. Πάει από το #5 κατευθείαν στο #7.
Τα σέβη μου & τις ευχές μου!
7 Αυγούστου 2011 στο 15:13 |
Γιατί ….το *6* της πρώτης οριζόντιας συλλογιστικής εξάδας συμπληρώνεται θαυμάσια από την δική σου σκέψη και τον συλλογισμό φίλε …«Ερμητικό Αντίδοτο» ….. αντίσταση στην γουρουνοποίηση
.. μεταβαίνοντες στην επόμενη κάθετη διερευνητική αντίληψη!
6. Ο Όμηρος είναι ο εν δυνάμει Α΄ Παν_γήινος Πολιτισμός
Της “I M A G I N E”: τής e-Άμεση Δημοκρατίας Τηλεμαχείας
ΕΜΕΙΣ σε ΑΥΤΟ_ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Oldies but goodies και …. all the time classic
Χαίρομαι αφάνταστα που το πρόσεξες και το συμπλήρωσες τόσο εύστοχα!!!
Καλημέρα αξιότιμε!
Λίο
10 Αυγούστου 2011 στο 11:27 |
Η καρδιά του Λιονταριού
Να φοβάσαι την καρδιά
του λιονταριού
διότι δεν έχει τίποτα πια
να χάσει και να ζήσει
παρά να προστατεύσει
την αξιοπρέπεια των θυμάτων.
Μην τολμήσεις λοιπόν
να το πειράξεις έστω και γι’ αστείο
διότι θα νιώσεις στο πετσί σου
όχι μόνο την θανάσιμη πυγμή
αλλά και το βάρος της αντίστασης
εναντίον της προδοσίας.
Νίκος Λυγερός
Χθες έπεσα πάνω σε αυτό το ποίημα του Λυγερού και φυσικά σας θυμήθηκα….
Ο Έλληνας έχει καρδιά Λιονταριού, και συναισθηματικός όντας ακολουθεί πάντα τον δρόμο της καρδιάς του. Σήμερα μπορεί να μην είναι εμφανές, η στιγμή όμως που λιονταρίσια την Πατρίδα του θα υπερασπιστεί δεν αργεί…
Πως να βρούμε αυτόν τον συνδετικό κρίκο που θα μας συγκεντρώσει γύρω από την Εστία;
Ο Όμηρος μας δίνει την απάντηση πριν ακόμη την διατυπώσουμε, αλλά πρέπει να την καταλάβουμε όλοι…
Τι πρέπει να κάνουμε;
πως να το χειριστούμε;
Η Αποθέωση του Ομήρου από τον σπουδαιότερο Σουρεαλιστή εγκωμιάζεται στην Χώρα της Ξεχωριστής Πραγματικότητας και ο Νταλί είχε πει: «Η διαφορά μεταξύ των σουρεαλιστών και εμένα είναι ότι εγώ είναι Σουρεαλιστής!»
προφανώς δεν γνώριζε καλά τον Όμηρο τον μεγαλύτερο σουρεαλιστή όλων των εποχών που μπόρεσε να περιγράψει μέχρι και την Σουρεάλ Ελλάδα του σήμερα μετά από χιλιάδες χρόνια!
Αχ να είχαμε έναν Όμηρο κοντά μας…
Και ένα τραγούδι που νομίζω ότι σας ταιριάζει, το άκουσα τελετουργικά σήμερα για να αντέξω τις αφρικανικές θερμοκρασίες…. με την καλημέρα μου!
10 Αυγούστου 2011 στο 17:09 |
Όχι, δεν είμαστε σουρεαλιστές Σουρεαλιστές απλώς. Είμαστε Ρεαλιστές Ομηριστές σαφώς.
Οι Έλληνες έχουν την λεοντόκαρδη καρδιά του Λιονταριού, τον γερό λαιμό του Ταύρου, τα οξεία κέρατα δικέρατα, κεραίες του Κριού, τις γοργές καλλίκνημες και τους αστραγάλους του ελαφιού της Αρτέμιδος, του μαγικού ιερού ζώου της θεάς του κυνηγιού. Όλη η Ελλάς σημειοδοτείται από λιοντάρια, σύμβολο δύναμης, ισχύος και μεγάλης καρδιάς. Από την Δήλο και τον δρόμο τους, στον Λέοντα της Χαλάστρας τον Αλέξανδρο, τον Λέοντα της Χαιρώνειας, την πύλη των Λεόντων στις Μυκήνες. Η Ελλάς είναι η χώρα των Λεόντων και ο Ηρακλής με μια Λεοντή την φυλάγει και με αυτή κυκλοφορεί.
Ο Όμηρος είναι εδώ. Μέσα από το Λόγο του τον Δημιουργικό. Αφού ο λόγος είναι το όχημα της συνείδησης μπορούμε να ταξιδεύουμε μαζί του στον χωροχρόνο , να εμπνεόμαστε, να συνομιλούμε με το Πνεύμα του. Το μεγαλειώδες πνεύμα ενός αξεπέραστου πολεμιστή.
Ο Έλλην έχει το οδυσσειακό ταμπεραμέντο μέσα του , το κουβαλά από την γέννηση του, στο κύτταρα του,δεν χρειάζεται ηγεμόνες στο κεφάλι του ούτε σωτήρες. Το μόνο που χρειάζεται είναι η ΜΝΗΜΗ, να θυμηθεί ποιος είναι και που είναι. Μετά ξέρει το να κάνει και πως θα το κάνει.
Όταν ο Δημόδοκος στο νησί των Φαιάκων τραγουδεί και εξιστορεί τις ιστορίες δύναμης των Ελλήνων , ο Οδυσσέας ΘΥΜΑΤΑΙ και δακρύζει. Τα ταχύπλοα πλοία των Αλκίνοων ιστοσελίδων του διαδικτύου στέλνουν τον βασανισμένο Έλληνα, τον νου του στην Ιθάκη. Δεν την αναγνωρίζει αμέσως γιατί είναι τυλιγμένη στην ομίχλη. Μετά την συνομιλία με την Αθηνά παίρνει τον ανηφορικό μονοπάτι για το καλύβι του Εύμαιου και την συνάντηση με το Τηλέμαχο.
Πάμε για ένα τραγουδάκι Φαιακικό, την Μούσα την κόρη της Μνημοσύνης να επικαλεστούμε με γοργό ρυθμό σε ένα ζεμπέκικο αντιεξουσιατικό για τους μάγκες της πλάγιας σκέψης εν θερμώ.
Χαιρετώ σας όλους, λέοντες και λιονταρίνες και τα μικρά λιονταράκια, της Ελλάδος όλα τα παιδιά της τα θαυμαστά!
TO ZEIMPEKIKO THS (exousias) ALITHEIAS
Της εξουσίας τα σκολειά σού τά πανε παιδεία
και των εμπόρων τα σκαλιά σού τά παν εκκλησία
Μα λέξη δε σού είπανε
και σκόπιμα σού κρύψανε
το ζεϊμπέκικο του νου που φέρνει ελευθερία
γιατί το ξέρουνε καλά κρυμμένη είν η ουσία
Οι μεν σού τάζουνε στη γη οι άλλοι στα ουράνια
και της ελπίδας τίμημα περίσσια περηφάνια
Κι οι μάγκες εκ του ασφαλούς έχουνε πονηρέψει
γιατί δε γύρισε κανείς ρέστα να τούς γυρέψει
Μες στο μυαλό σου όποιος μπει σε κάνει ό,τι θέλει
κι αντί για ζεϊμπέκικο χορεύεις τσιφτετέλι
σαν την αρκούδα με τριχιά
στου κόσμου το παζάρι
και γίνεται η αλήθεια σου λιμαρισμένο ζάρι
Και το κελί που σ έριξαν, σαν τη θηλιά στενεύει
το βολεμένο σου μυαλό άλλο κελί γυρεύει
Γυρεύει μεγαλύτερο, γεμάτο με καλούδια
κι εμένα απ έξω σαν τρελό
λεύτερα να σού τραγουδώ
της φυλακής τραγούδια
της φυλακής που σ έριξαν γεμάτη με καλούδια
Στα λεύτερα τα βήματα
χαίρεται ο θεός χορεύει ένας άνθρωπος, απλά αληθινός
Άκου λοιπόν το μυστικό, κι αγάπα την ουσία
να δεις πως τούτος ο χορός είναι αυτογνωσία
κι άντε να δούμε ύστερα πώς θά χουν εξουσία…..
10 Αυγούστου 2011 στο 17:14 |
Εδω ειμαστε ολοι Ιφιγενεια γλυκεια μας κορη..
Γυρναμε απο τα κυνηγια μας,και ξερεις οσο και να προσπαθεις να εισαι αψογος,οσο και να παλευεις για αυτοβελτιωση,μια τοσοδουλα στιγμη,παρασυρμενος απο την λιονταρισια σου καρδια,μια λαθος εκτιμηση η υπερεκτιμηση των δεδομενων,και να το δοντι του καπρου στη σαρκα του ποδιου σου,και το αιμα σου ζεστο να αναβλυζει.
Πληγωμενος,και μαθητης ξανα,ψαχνεις στα Αντρα να βρεις Λαδι για να κανεις το ΑΙΜΑ ΙΑΜΑ.
Αυτος ο τοπος ειναι η αφετηρια μας και το εφαλτηριο μας.Παντα στις σελιδες του γυριζουμε ειτε Νικητες ειτε πληγωμενοι..
Συγγνωμη για το ασχετο σχολιο σε σχεση με το θεμα..
Χαιρετω σας.
10 Αυγούστου 2011 στο 19:03 |
Αυτος ο τοπος ειναι η αφετηρια μας και το εφαλτηριο μας.Παντα στις σελιδες του γυριζουμε ειτε Νικητες ειτε πληγωμενοι
Δεν είναι άσχετο το σχόλιο Φρυκτωρέ και οι πιο γενναίες καρδιές ραγίζουμε μερικές φορές αλλά αντέχουν.
Θεραπεύονται από το νηπενθές που κερνάει η Ελένη στην Σπάρτη τον Τηλέμαχο που με ραγισμένη καρδιά αναζητά τον πατέρα του αγωνιωδώς. Κάποια νέα γι΄ αυτόν. Είναι ζωντανός άραγε;
Δάκρυα και αγωνία πλημμυρίζουν την νεανική του καρδιά.
Η ωραία βασίλισσα και ο Μενέλαος τον φιλοξενούν και τον αγκαλιάζουν στοργικά. Είναι το παιδί του καλύτερου φίλου τους και συμπολεμιστή. Έχει το ίδιο μέτωπο και βλέμμα με τον εκπορθητή της Τροίας και τον αναγνωρίζουν αμέσως από αυτό.
Μερικές φορές είναι «το άδικο στο σώμα» που πρέπει να θεραπευτεί
με σουρεαλιστική ομηρική γραφή τραγουδιστική μαζί με την καρδιά του πολεμιστή.
Στο ταξίδι του Τηλέμαχου!
Η καρδιά του γιού του Οδυσσέα ταξιδεύει στην Σπάρτη και στην Πύλο αναζητώντας απαντήσεις σε αγωνιώδεις ερωτήσεις.
Πες μου για που το έβαλες
και είσαι στο πόδι απο νωρίς
ακούγοντας στο ραδιόφωνο
τραγούδια της σιωπής
Πες μου αν κοιμήθηκες
με μάτια ανοιχτά ως το πρωί
και αν αγάπησες ποτε σου
κάποιον που σε ήθελε πολύ
Ναι,τώρα πες μου τι ζητάς
Είν΄το άδικο στο σώμα
και η φωνή για να μιλάς
κ πάμε
Την αλήθεια αν θες να δεις
Πνιξ΄το άδικο στο άδικο
και αγάπησε με…Τώρα
Κιτρινισμένη η σκέψη σου
Κιτρινισμένη σα χαρτί
Γιαυτό ο έρωτας σου αργοπεθαίνει
αργοσβήνει δε μπορεί
Τα μαλλιά ανεμίζουν
κόντρα στη λογική
Πες μου αν έκανες ποτε σου
κάτι που ήθελες πολύ
Rous-To Adiko Sto Swma
10 Αυγούστου 2011 στο 20:10 |
Το νηπενθες,η μουσικη,το τραγουδι Ληδα και στο τελος η αυτοιαση..
Μια αυτοιαση που προερχεται απο την αυτογνωσια,την αυτοκριτικη,την συναντηση με το Μυστη Εαυτο.
Αμεσως τα πραγματα αρχιζουν να ξεδιαλυνουν.Οταν ξερεις τι επαθες,γιατι το επαθες,τι σου συμβαινει,τοτε κατανοεις την κατασταση σου και μπορεις πλεον να την διαχειριστεις.
Πονας ακομη, αλλα ο πιο μεγαλος πονος φευγει με απιστευτα γρηγορους ρυθμους.
Οι ανθρωποι πληγωνομαστε και ποναμε πολλες φορες,οχι γιατι χασαμε κατι δικο μας –το οποιο δικαιως θα μας εφερνε θλιψη-αλλα γιατι δεν μπορεσαμε να αποκτησουμε κατι που δεν μας ανηκει.
Επιπλεον,λογω κακης εκτιμησης βαζουμε πολυ ψηλα τον πηχυ και προσπαθουμε να πιασουμε κατι που ειναι εξω απο τις δυνατοτητες μας.
Η αποτυχια ειναι η φυσικη καταληξη,η οποια μας γεμιζει θλιψη και απογοητευση.Η αληθεια ειναι ομως οτι προσπαθουσαμε να πιασουμε κατι που δεν ηταν δικο μας και ταυτοχρονα εξω απο τις δυνατοτητες μας.
Αρα κυνηγουσαμε ενα αερικο,μια οπτασια,η θλιψη μας δεν εχει βαση,δεν εχει νοημα,ποναμε χωρις ουσιαστικο λογο.
Εδω θεραπευεται ο μεγαλυτερος πονος.
Ομως εξακολουθουμε να ποναμε,και ο λογος ειναι οτι η ψυχη μας ειδε στο προσωπο της την αντανακλαση απο την Απολυτη ομορφια που ειδε καποτε πριν μπει σ αυτο το σωμα.Και θυμηθηκε..και εβγαλε φτερα,και οσο εισαι κοντα της τα φτερα απαγουν την θερμοτητα που καιει την ψυχη σου και σε δροσιζουν!Μολις φυγεις μακρια της ομως τα φτερα μαραινονται και πεφτουν,
η ψυχη σου καιγεται και δεν υπαρχει τοπος για σενα να ανακουφιστεις!
Αυτος ο πονος θα κρατησει περισσοτερο,ειναι ομως διαχειρισιμος γιατι τον ερμηνευσες! Μπορεις να ζησεις μαζι του.Την συνεχεια θα την αναλαβει ο Κρονος-Χρονος.
Ετσι ειναι αυτος ο Μικρος θεος.Γυιος της Πενιας και του Πορου ψαχνει για χαραμαδες στη ψυχη μας να μπει,εκει που δεν τον περιμενουμε και δεν το φανταζομαστε,και καμμα φορα μας ριχνει στη φτωχεια,και την λυπη παρασυρμενος απο την Μητερα του.
Ας μην του κρατησουμε κακια.
Σ αυτον εξ αλλου οφειλεται η υπαρξη η δικια μας,των Αστεριων,και του ΚΟΣΜΟΥ.
10 Αυγούστου 2011 στο 21:01 |
Όμορφα λόγια Φρυκτωρέ, αληθινά λόγια καρδιάς.
Μας αγκαλιάζουν μας θεραπεύουν μας αγγίζουν όλους μας και αυτοθεραπεύεσαι έτσι συναντώντας τον Μύστη Εαυτό.
.Έτσι πρέπει να επικοινωνούμε και να συνομιλούμε εμείς οι Τηλέμαχοι, οι Μενέλαοι, οι Ελένες, οι Νέστοροι και οι Οδυσσείς της Εξεγέρσης της Ομηρικής με ουσιαστικά λόγια όρθιας ψυχής
στις αγωνίες μας και τα τραύματα μιας πολύπαθης ζωής.
11 Αυγούστου 2011 στο 09:08 |
Καλημέρα σε όλους σας, στους οικοδεσπότες και στους φίλους τους και μία ιδιαίτερη καλημέρα στον Φρυκτωρό που με συγκίνησε και με άγγιξαν τα λόγια της καρδιάς του που τα μοιράστηκε μαζί μας , με την αξιοπρέπεια και την λεβεντιά που πάντα τον διέκριναν μέσα από τα σχόλια του .
Ο άνθρωπος θέλει να ξεπεράσει το φράγμα των ορίων του να ξεφύγει από τον χρόνο και τον χώρο και μόνο με το άρμα του Έρωτα μπορεί να σπάσει τις αλυσίδες του.
Ακόμη και αν τελειώσει ο έρωτας πάντα θα είναι εκεί κάπου ένα κομμάτι της καρδιάς μας να μας θυμίζει την υπέρβαση που κάναμε, την απόπειρα να κατακτήσουμε την αιωνιότητα, η ελπίδα ότι όλα θα είναι διαφορετικά και ότι αυτή την φορά δεν υπάρχει λάθος. Είναι αυτή η προσδοκία , η υπόσχεση της έκστασης και της χαράς που η καρδιά μας αναπηδά και είναι το καρτέρι που της έχει στήσει η απελπισία όταν διαισθάνεσαι την ερημιά, την σιωπή, την απώλεια. Δεν υπάρχουν εξηγήσεις και αν υπάρχουν δεν τις θέλεις, δεν τις χρειάζεσαι , αποσύρεσαι σαν ένα πληγωμένο ζώο και προσπαθείς να επουλώσεις τις πληγές σου. Ξέρεις ότι μόνος σου θα πρέπει να περάσεις αυτή την διαδρομή, όπως ξέρεις ότι η απουσία είναι δυσβάσταχτη και οδυνηρή. Είναι η στιγμή που αποσύρεσαι γιατί όλες οι χαρές καταργήθηκαν ξαφνικά, και η αλήθεια θρυμματίζει κάθε αυταπάτη και κάθε ελπίδα.
Μην καταδεχτείς κανένα παυσίπονο και μην προσπαθήσεις να δραπετεύσεις , γιατί η καρδιά έχει αυτή την αλχημιστική δύναμη να μεταμορφώνει τον πόνο σε δύναμη.
Ποτέ δεν είναι άγονος της αγάπης ο αγώνας, γιατί σαν ο Έρωτας λαλεί, των θεών όλων οι φωνές τα ουράνια με αρμονία νανουρίζουν.( Σαίξπηρ)
θα έρθει ένα πρωινό που θα είναι διαφορετικό θα ξαναδείς τον ήλιο , θα νοιώσεις τη ζεστασιά του, θα έχεις γυρίσει πίσω σε σένα μετά από ένα μακρύ ταξίδι αυτογνωσίας και τότε ένα χαμόγελο και ένα αστραφτερό βλέμμα μπορεί να σε περιμένει στην στροφή αυτού του δρόμου.
Είναι λυτρωτικό να μπορεί κανείς να ερωτεύεται, δείχνει ότι ακόμη έχει κρατήσει κάτι από την αθωότητά του και από την αλήθεια του.
Έρωτας τάχα να ’ν’ αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου,
που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;
Έρωτας να ’ναι η σιωπή
που όταν σε βλέπω, μου το κλει
σφιχτά το στόμα,
που κι όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κι εκστατική
ώρες ακόμα;
Έρωτας να ’ναι ή συμφορά,
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει,
κι έρχετ’ ακόμη μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;
Μα ό,τι και να ’ναι, το ποθώ,
και καλώς νά ’ρθει το κακό
που είν’ από σένα·
θα γίνει υπέρτατο αγαθό,
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ’ αγαπημένα.
11 Αυγούστου 2011 στο 10:36 |
Ο Παιήων, ο Ασκληπιός, ο Μαχάων αλλά και ο Χείρων Κένταυρος ο παιδαγωγός θεραπεύουν τις πληγές και τα τραύματα των πολεμιστών, τις ενεργειακές διαρροές τόσο στο φυσικό σώμα όσο και στο αιθερικό με την δύναμη των τραγουδιών , των χορών, των μαγικών λέξεων και των Ομηρικών επωδών επαναφέροντας την αρμονία στις διπολικές ιδιότητες εκφράσεις του αρσενικού και του θηλυκού και τον σωστό ρυθμό.
Η θεραπευτική δύναμη του Ομήρου
http://parea2010.blogspot.com/2011/02/blog-post_9960.html
Ο μάγος ποιητής!
Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η απαγγελία της Οδύσσειας και της Ιλιάδας συγχρονίζει αναπνοή και παλμούς.
«Ο Όμηρος κάνει καλό στην καρδιά», ισχυρίζονται Ευρωπαίοι επιστήμονες, παραπέμποντας στην αφηγηματική τεχνική του μεγάλου Αρχαίου Επικού και στις επιδράσεις που μπορεί να έχουν τα έργα του όχι μόνο στην νόηση αλλά και στην ομαλή λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Σε έρευνα που δημοσιεύει το «American Journal of Physiology» υποστηρίζεται ότι ο ξεχωριστός ρυθμός, ο λεγόμενος δακτυλικός εξάμετρος, το αρχαιότερο μέτρο ποίησης με το οποίο ο Όμηρος επέλεξε να γράψει τα έπη της «Οδύσσειας» και της «Ιλιάδας», επιδρά θετικά στον συγχρονισμό της αναπνοής και των παλμών της καρδιάς όταν κάποιος τα απαγγέλλει.
11 Αυγούστου 2011 στο 19:15 |
Ειναι θεικη αυτη η φυλη που κατοικει σ αυτη την στενη λουριδα,στις καλες της στιγμες σε απογειωνει,σε μαγευει,σε παιζει,σε παιρνει απο το χερι,σ αγαπαει οχι με ψευτοχριστιανικες ασυναρτησιες,Σ΄ΑΓΑΠΑΕΙ με την δυναμη του κοινου αιματος,της κοινης φυτρας,σου πετα απιστευτα βοτανα,οχι απο λυπηση και συμπονια,αλλα απο εγνοια,καυμο και ζορι ζωης.
Αυτο το χαδι της φυλης σου αν σ αγγιξει δεν υπαρχουν λογια να το περιγραψουν,μετρα να το μετρησουν και χρωματα να το ζωγραφισουν.
Ναι τελικα μπορουμε να μιλαμε για ολα εμεις οι Ελληνες και οι Ελληνιδες απο τα απλα μεχρι τα πιο αποκρυφα,οπως εκανε ο Παππους μας ο Ομηρος, εχουμε την μοναδικη μας γλωσσα να το πουμε με χιλιους δυο τροπους. Ελληνες δεν βρισκουμε να μιλησουμε.Μολις τους βρουμε ολα γινονται ευκολα,η καρδια χαλαρωνει,τα λογια βγαινουν ποταμι και νατο τα χαδι!
ΜΝΗΜΗ χρειαζομαστε και κοινο τοπο.
Μνημη να θυμηθουμε ποιοι και ποιες ειμαστε,και κοινο τοπο για να μην χανεται η Ενεργεια ασκοπα.
ΗΩΣ» Με τιμα το βλεμμα σου.
12 Αυγούστου 2011 στο 11:12 |
Καλημέρα υπέροχοι Έλληνες …καταπληκτικές Ελληνίδες και πανέμορφα Ελληνόπουλα …στον καινούργιο αιώνα που γλυκοχαράζει!
ΜΝΗΜΗ χρειαζόμαστε και ένα κοινό τόπο συνάντησης ….γιατί αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από αυτά που μας χωρίζουν.
Ας θυμηθούμε ποιοι είμαστε
ας κατανοήσουμε που είμαστε …
ας φτερουγίσουμε με τα φτερά ενός μεγαλόπρεπου ονείρου τα πλατιά
Ας ανεμίσουμε στον άνεμο …μια χαίτη λιονταρίσια μακριά
Ας κλείσουμε στην καρδιά μας την Ελλάδα φάρο….του πανγήινου πολιτισμού
Άστρο… του γαλαξιακού υπαρξισμού
Για να νιώσουμε το μεγαλείο της χώρας των θεών
Εμείς τα Παιδιά μιας Εξέγερσης Ομηρικής
Πολλά έτη φωτός από την πρώτη εκφώνηση του Λόγου
…Της Δημιουργική Πνοής.
Γιατί να υπάρχουν τα Όντα και οι Έλληνες;;;;
Μα γιατί …το Ον σημειοδοτείται από την Συνείδηση του Έλληνος
Διότι ΕΙΝΑΙ….το «ΕΣΤΙΝ»!
Τι είναι αυτό που μας ενώνει…για να μη μένουμε μόνοι;
Θάθελα να τελειώσει το σκοτάδι και η παγωνιά
Θάθελα να περπατήσω ξυπόλητος
Σε μια χρυσαφένια άμμο ενός αγαπημένου νησιού
Με το κοινό μας Όνειρο ….αγκαλιά
Λίο
Θα ‘θελα μια νύχτα στ’ ανέμου το νησί
να ‘βρισκα της μοίρας το ψεύτικο κρασί
εκείνο που σε βγάζει απ’ την παγωνιά
να το πιω και να φύγω μακριά
Για να σε βρω στης Σμύρνης την άσβεστη φωτιά
να μου φανερώνεις του Αιγαίου τα μυστικά
να μου τραγουδήσεις πράγματα γνωστά
και να νιώθω πως σε ξέρω από παλιά
Τι ‘ναι αυτό που μας ενώνει
μας χωρίζει μας πληγώνει
είναι ο χρόνος που τελειώνει
και ξανά μένουμε μόνοι…
14 Αυγούστου 2011 στο 13:03 |
Αυτή η θύμηση, αυτή η ανάμνηση μας ενώνει!
Ναι καλέ μου Φρυκτωρέ, το ΑΙΜΑ ΙΑΜΑ κάνουμε
και μένει στο σώμα το σημάδι για να μας θυμίζει τον πόνο της πληγής, ίδιο να μην επαναληφθεί…
ίσως κάποιο άλλο, όχι όμως το ίδιο.
Ο Θεός μας έδωσε αυτό το φθαρτό σώμα να βλέπουμε τα σημάδια των πληγών και να θυμόμαστε και μία άφθαρτη ψυχή για να μη ξεχνιόμαστε…
μας έστειλε την Αθηνά να θεραπεύουμε τα σημάδια… μαζί της,
κάτι νύχτες…
μέχρι…
κάτι χρυσές αχτίδες να εμφανιστούν στον ουρανό,
και όλα αρχίζουν να φαίνονται πιο καθαρά
τότε που η Θεά, σου λέει Καλημέρα!
«…..η ψυχη μας ειδε στο προσωπο της την αντανακλαση απο την Απολυτη ομορφια που ειδε καποτε πριν μπει σ αυτο το σωμα.Και θυμηθηκε..και εβγαλε φτερα…»
και εγώ αισθάνομαι το φτερούγισμα της, με ωθεί στο Ανέσπερο Φως εκεί που σμίγουν οι όμορφες ψυχές και γίνονται ένα μαζί του…
και μία σκέψη έχω συνέχεια στο μυαλό,
να φύγω από το σκοτάδι και την παγωνιά,
να βρεθώ στο αγαπημένο μου νησί
να περπατώ ξυπόλητη στην χρυσαφένια άμμο
και στα γαλαζοπράσινα νερά
ατενίζοντας τον πραγματικό κόσμο την αυγή
και κάθε ηλιοβασίλεμα, με μία μελωδία τον Ήλιο να αποχαιρετώ όταν φεύγει παραχωρώντας τη θέση του στη νύχτα…
παρόμοιες σκέψεις κάνουμε
και αυτό,δεν μου κάνει εντύπωση πια…
15 Αυγούστου 2011 στο 10:46 |
Μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο… μπρος πίσω και στο παρόν μέσω της ανασκόπησης της ανακεφαλαίωσης και της ενόρασης. Μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας ….να τον ξαναδημιουργήσουμε να τον θεραπεύσουμε …καθώς και άλλους ανθρώπους με την Tέχνη του Οράν.
..Το Οραν που βλεπει οσο εμεις ειμαστε στο Οναρ..
Περασες σαιτια απαραμιλλης ακριβειας Λιο!
Ποια ονειρα ομως? Γιατι καποια τα θυμομαστε για χρονια?γιατι καποια επαληθευτηκαν στο ακεραιο?
Παρελθον,Παρον,και Μελλον τρεχουν στον χρονο.. σε ποιο χρονο ομως?Τον χρονο τον γηινο που οριζουν οι περιστροφες της Γης,η το κοσμικο χρονο που οριζει ο Φανης και οι αιωνιες επαναληψεις της ενεργειας που δημιουργηθηκε,επαναληψεις που τρεχουν με χρυση αναλογια
Η Ατροπος,η Κλωθω και η Λαχεσις σε ποιο χρονο να τρεχουν..
Ερωτησεις καλοκαιρινης ραστωνης υπο την επηρεια της χθεσινης Πανσεληνου!..
20 Αυγούστου 2011 στο 13:25 |
Καλημέρα ΕΛΖΙΝ καλημέρα και στους φίλους σας,
Θα μπώ κατευθείαν στο θέμα, γιατί όλο το καλοκαίρι μελετώ επισταμένως την Ιλιάδα για την εργασία που μου ανέθεσες Λίο, και επειδή θέλω να πάρω καλό βαθμό κάνω και κάτι παραπάνω. Όμως υπάρχει ένα ερώτημα που δεν μπόρεσα να δώσω μία ικανοποιητική απάντηση και θα χρειαστώ την βοήθειά σου. Γιατί ο Απόλλων η Αφροδίτη ο Άρης, η Άρτεμις και ο Ποσειδώνας είναι με το μέρος των Τρώων, αφού αυτοί έκλεψαν την «ομορφιά» και έχουν άδικο, πέρα από τα ελαττώματα των Αχαιών..
21 Αυγούστου 2011 στο 09:41 |
Γιατί ο Όμηρος…. δεν είναι ένας μικρός Έλλην να σκέφτεται με στενούς σοβινιστικούς όρους.
Είναι ένα μεγάλος Έλλην …. με μεγάλη ευρύτητα πνεύματος που σκέφτεται διαχρονικά …ερμηνεύοντας το απρόσωπο της ενέργειας …το προσωπικό της συνείδησης πέρα από το καλό και το κακό των ανθρώπων και των θεών.Το δε μοντέλο ερμηνείας του, της κατανόησης του κόσμου είναι αξεπέραστα συμπαντικό.
Δεν θέλει να εγκλωβίσει τους όρους «συνείδηση και ενέργεια»…σε στενά σύνορα εθνικιστικά και ο ίδιος δεν παγιδεύτηκε σε προσωπολατρίες και θρησκειοληψίες.
Είχε το κουράγιο και την ανδρεία να αντικρίσει τον « Θεό» όρθιος …. χωρίς να πέσει στα τέσσερα να τον προσκυνήσει.
Ποιος είναι ο Απόλλων;
Δεν είναι η συνείδηση στις διάφορες βαθμίδες της οργανικής και ανόργανης ζωής εκπορευόμενος από τον Αετό του Διός παρά τους πόδας του…;
Ο κυρίαρχος της συνείδησης δεν είναι αυτός που έχει με το μέρος του …τον Απόλλωνα;
Πριν κλέψουν την Ελένη οι Τρώες ….είχαν μάθει να χειρίζονται την συνείδηση με τις συμφωνίες των ατλαντικών ποσειδωνίων όντων .Έτσι συσσώρευσαν πλούτη, εξουσία …την εσωτερική μεταφυσική γνώση της Αρτέμιδος, την ομορφιά της Αφροδίτης τις δυνατότητες του ονειρικού σώματος του Ποσειδώνος και έχτισαν τα τείχη για …….να κλειστούν μέσα.
Καλημέρα ροδοδάκτυλη!
Γεια σου Ιφιγένεια …..επικοινωνούντα ρυάκια μέσα από ομηρικά κανάλια ….συντονιζόμαστε στην σκέψη!
Χαίρε Φρυκτωρέ!Το αυγουστιάτικο φεγγάρι… σου ψιθυρίζει τα μυστικά του.. που μοιράζεσαι μαζί μας.
Τι είναι ο χρόνος ; ‘Ένας δρόμος ή το σχοινί του ακροβάτη ενός ονείρου να το χαράξουμε να το σημαδέψουμε;
Δεν υπάρχουν ….Έλληνες και μη ….που συμπεριφέρονται σαν Τρώες και Αχαιοί;
Ο Έκτωρ δεν είναι η σκιά του Αχιλλέα όταν βγαίνει από τις Σκαιές Πύλες…. ανεξαρτήτου φύλου ή εθνικότητας;
Και ο Αγαμέμνων δεν περιγράφει την σκιώδη πλευρά του χαρακτήρος του ημίθεου;
Όσοι σκέφτονται κατανοούν τον κόσμο και τον εαυτό τους και δρουν έτσι …. είναι Έλληνες!
Μόνο ένα μωρό πιστεύει ….πως μπορεί να κατέχει τον δικό του παιγνίδι τον δικό θεό και μόνο…. ένας μωρός άνθρωπος φυλακίζεται στις φονταμενταλιστικές θρησκείες που εμμένουν σε δικούς τους σωτήρες θεούς και στα μεγάλα κόλπα των προσωπικών πεποιθήσεων, δογμάτων και δοξασιών.
Λίο
Το μεγάλο κόλπο
Ακούω πολλά να λένε τριγύρω μου τον τελευταίο καιρό
κι αλήθεια άλλο δεν μπορώ
αυτούς τους ειδικούς που μιλάνε για όλα αυτά που εμείς
παλέψαμε να βγάλουμε απ’ το βούρκο της σιωπής.
Και οι αναλύσεις να γίνονται με το σωρό
και όλοι οι δήθεν των media να κρατάνε το χορό
σ’ έναν ρυθμό ακίνδυνο να τους βολεύει
αφού η αλήθεια πάνω τους δε περισσεύει.
Και η γλώσσα η μίζερη εκείνη στα γραπτά
να εξυπηρετεί όσους γράφουν για όλα αυτά
που αλλάζουν κώδικα συνέχεια στο σωστό
και σε κρατάν φυλακισμένο στο γνωστό.
με ένα φόβο φτιαγμένο σαν προσωπικό
γιατί σε θέλουν βίαιο και σπασμωδικό
να μη τολμάς της σκέψης σου τα πρότυπα να φτύσεις
κι αφού γεννάει υποκρισία ο νους σου να τη ζήσεις.
Να φοβάσαι ασήμαντος να μείνεις
να θέλεις δύναμη τα πάντα εσύ να κρίνεις
μια θέση με υπόληψη και να στο αναγνωρίζουν
εκείνοι που στη δύσκολη τη πλάτη σου γυρίζουν.
Μα όλα αυτά είναι πνιγμένα στη βρωμιά
λύση δε βλέπω εγώ καμιά
γι’ αυτούς που η πένα και η οθόνη είναι όπλο
που ζωντανό κρατάνε ακόμα το μεγάλο κόλπο.
ακουσα κάποτε ανθρώπους με αγωνία να μιλάνε
σε καθέναν από μας σα να παρακαλάνε
γι’ αυτή τη μαύρη εποχή του ψεύτικου ουρανού
της κρυφής επιθυμίας και του βιασμού του νου.
Μα η αλήθεια βλέπεις είναι μόνο για ν’ ακούς
δύσκολα περνάει σε αμείλικτους καιρούς
και όλοι αυτοί τείνουν να γίνουν γραφικοί
γιατί κακόμοιρε λαέ εσύ άραξες εκεί
που τονώνουν τη χαμένη τη μαγκιά σου
περνώντας συνεχώς εικόνες ψεύτικες από μπροστά σου
σαν όλα εκείνα που θα ήθελες κρυφά να δεις
σαν όλα εκείνα που να ζήσεις δε μπορείς.
Που επιμελώς το περιτύλιγμα φαντάζει
αυτό είναι ρε που με τρομάζει
και νιώθω τη ζωή μας σαν κουπόνι
που όποιος μαζέψει πιο πολλά τα εξαργυρώνει.
Με όνειρα ζωής και μια θέση μες το κόλπο
μα μη μου δείξετε το τρόπο.
Θέλω να μείνω μακριά και να κοιτάω ψηλά στο φως
για μένα όλα αυτά είναι εχθρός.
Πνιγμένος από λάσπη και βρωμιά
λύση δεν ψάχνω εγώ καμιά
αφού υπάρχουνε σωτήρες πολλοί σ’ αυτό το τόπο
που ζωντανό κρατάνε ακόμα το μεγάλο κόλπο.
21 Αυγούστου 2011 στο 13:08 |
Με βασάνιζε αυτό το ερώτημα Λίο και περίμενα την απάντηση σου. Ξεκάθαρη, γάργαρη, κατανοητή, ατόφια, λαμπερή σαν τον Φοίβο μα πάνω από όλα μου αρέσει γιατί δεν χρυσώνει το χάπι, δεν δημιουργεί ανέφικτες ελπίδες. Μού αρέσει ο κόσμος σου Λίο γιατί δεν δημιουργεί ψεύτικους θεούς, με δήθεν ελεημοσύνες, κάλπικης καλοσύνης, με περιούσιους λαούς , ανθρώπους κατά συνθήκη «ταπεινούς» αλλά στην ουσία αλαζόνες ανελέητης σκληρότητας, ή κατά ανάγκη «πρόβατα» επί σφαγή.
Μας έχουν αποκρύψει πολλά πράγματα , μας έχουν πεί πολλά ψέματα, μας έχουν εξαπατήσει, έχουν χειριστεί το μυαλό μας και την συνείδησή μας με διεστραμμένες μεθόδους. Πολύ μεγάλο το ταξίδι που έκανε η ανθρωπότητα , χαμένη μέσα σε λαβυρίνθους, σε ομιχλώδεις πολυφλοίσβητες θάλασσες .
Οι Τρώες ήξεραν να χειριστούν την συνείδηση ,ύψωσαν ψηλά τείχη και έκλεψαν την ομορφιά, την Γνώση , αλλά για ίδιον σκοπό, αφήνοντας τους ανθρώπους απέξω να αλληλοσκοτώνονται. Τίποτε όμως δεν υπάρχει χωρίς αντίτιμο και αυτές οι Ατλαντικές συμφωνίες και συνεργασίες ήρθε η ώρα να ξεχρεωθούν, σύμφωνα με τον πανσυμπαντικό κώδικα Δικαίου .
Καλημέρα σε όλους σας και νομίζω ότι θα αρχίσουν να ξημερώνουν πιο λαμπερές μέρες πια.
Υ.Σ Λίο δεν σε ξέρω, αλλά έχω την αίσθηση ότι θα σε αναγνωρίσω από μακρυά ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους. Χαίρομαι πολύ που υπάρχεις. Και κάτι ακόμη επειδή ανυπομονώ πολύ για την ΓΙΟΡΤΗ και μετρώ κυριολεκτικά τις ΩΡΕΣ , μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι να το επισπεύσουμε όλοι μαζί…..
21 Αυγούστου 2011 στο 17:59 |
Έχουμε πολλούς τρόπους να αναγνωριστούμε.. εμείς οι Έλληνες και οι Φιλέλληνες όλου του κόσμου…γιατί μπορούμε να σκεφτούμε τα πάντα και για τα πάντα….μπορούμε να αμφισβητήσουμε τους πάντες και όλα και …δυνάμεθα να μιλήσουμε για αρκετά και να κάνουμε πολύ περισσότερα …από αρκετά.
Είμαστε συμπαντικοί άνθρωποι.νόες… παρά τας κοίλας θόες ναυσίν νήες προσκείμενοι.
Υ.Σ
Χαίρομαι που βρίσκεις ικανοποιητικές τις απαντήσεις Ηώς…σκέψεις είναι απλώς..βλέπεις θέλω να πάρω το μεταπτυχιακό μου με καλό βαθμό. Λίαν καλώς ;-)))
Να την επισπεύσουμε την γιορτή αφού νιώθουμε και νιώθεις τόσο γιορτινή και το θέλουμε όλοι τόσο πολύ!!!
Λίο
28 Σεπτεμβρίου 2011 στο 02:30 |
Για ποσο ακομα η σιωπη..
Πηρε φωτια το σπιτι ..για ποσο ακομα σιωπη..
28 Σεπτεμβρίου 2011 στο 17:03 |
Ώρες περισυλλογής φίλε Φρυκτωρέ…ώρες αναμέτρησης με την σιωπηλή ζυγαριά του Διός…στο σπίτι του Χρόνου..
Ας ανάψουν τα άστρα στην ορθή δράση και ας γίνει πύρινη βροχή… η σιωπή!
Λίο
5 Οκτωβρίου 2011 στο 01:28 |
To lovable lions, with …ΑΓΑΠΗ:
«Μάνα λέαινα, -κυριολεκτικά!!!»
ΔΕΙΤΕ:
5 Οκτωβρίου 2011 στο 13:07 |
Η φύση , αεικίνητε φίλε Μόλυ ,….αγαπάει να κρύβεται…αγαπάει και να φανερώνει τα μυστικά της και μας διδάσκει πολλά μαζί με την ίδια την ζωή ….για την αγάπη , την γνώση και τις δυνατότητες της.
Είμαστε ακριβώς σε αυτό το κρίσιμο σημείο της αποφασιστικής καμπής: Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα και στην μέση ανάμενα κάρβουνα σε συλλογικό και προσωπικό και εθνικό επίπεδο.
Αναζητούνται γενναίοι αλπινιστές μαζί με την κάθοδο των Λεόντων …..στο πέταγμα του αετού!
Τι θα γίνει αν αρχίσουν να «ζωντανεύουν » οι σελίδες και οι ιστοσελίδες και ότι έχει καταγραφεί
…..στο ημερολόγιο του καλού μαθητευόμενου μάγου εξερευνητή;
Η ανατροπή της σκέψης στο ασύλληπτο και το άλμα του ελεύθερου ποιητή!
ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΜΑΓΟΣ
Λίο
6 Οκτωβρίου 2011 στο 14:37 |
Ο Ζεύς συμφωνεί με τον μαθητεύομενο μάγο εξερευνητή και στέλνει το μήνυμα Λίο, με τον αγγελιοφόρο του Ερμή!!! ΔΙΟΣΗΜΕΙΑ! Ηρθε ο καιρός να «ζωντανέψουν» κάποια ιστολόγια και ότι έχουν καταγραφεί στις σελίδες τους!
Με θεατές τους γείτονες του μικρού θεάτρου της αρχαίας Επιδαύρου αναδύθηκε προχθές από τα σπλάχνα της αργολικής γης ένας αριστουργηματικός Ερμής.
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=315718
6 Οκτωβρίου 2011 στο 17:44 |
Εν αρχή ήτο ο λόγος …και ο λόγος είναι ο πολύτροπος Ερμής.
Εν τέλει είναι ο πολύχρωμος Απόλλων και είναι….
η συνείδηση που με όχημα το φυσικό σώμα ταξιδεύει στον χώρο και στον χρόνο.
Στον πλατωνικό «ναγουαλικό» κόσμο της μήτρας των καθαρών ιδεών προτύπων,… αρχετύπων παίρνονται οι αποφάσεις και υλοποιούνται στο αριστοτελικό «τοναλικό» σύστημα των καθαρών φυσικών υλικών μορφών… στην κριτική του καθαρού νου.
Στην Ελλάδα των παραλλήλων δρόμων διαλόγων μονολόγων …αλλά και στο σύμπαν ολόκληρο
η συναίνεση της αυτοσυνείδησης των ελλόγων όντων
ανάμεσα στην ύλη και στην ενέργεια είναι αναπόφευκτος…μετά την καταγραφή…αξιαγάπητη παρέα…;-)
Λίο.
16 Οκτωβρίου 2011 στο 11:54 |
Σιωπή….
πολλών ειδών οι σιωπές…
σιωπή, απόλυτη σιωπή και πριν την καταιγίδα
η σιωπή μοιάζει με πυκνό σύννεφο που δεν λέει να βρέξει
και όταν έρχονται τα σύννεφα, πάντα κάτι προμηνύουν
άραγε τι…;
μην είναι ο αγγελιοφόρος ανάμεσα τους;
η σιωπή λένε είναι χρυσός….
ειδικά όταν γίνεται πύρινη χρυσή βροχή…
Να είστε εδώ Πολεμιστές, να σας βλέπω, να ξέρω ότι είσθε καλά!
16 Οκτωβρίου 2011 στο 19:53 |
Σιωπές και .. χρυσαφένιες γονιμοποιητικές βροχές!
Βροχές….οι έρωτες του Διός ..στον κύκλο του μυθιστορηματικού νερού ανάμεσα από ιστορικές ρωγμές.
Στιγμές ανάμεσα σε ήχο, την μνήμη και μυθολογικές σιωπές…
Είμαστε πάντα εδώ … κόρη από αριστοκρατική γενιά
…τυλιγμένοι στο προστατευτικό μανδύα μιας αγάπης βαθιά νυχτερινής … κάτω από μια προβιά ..σε ελλειπτική ηλιακή τροχιά.
Λίο
Είναι κάτι στιγμές,
τρυφερές και λεπτές,
σαν κλωστές τυλιγμένες σ’ αδράχτι,
σε γυρνούν απαλά,
σε μεθούν σιωπηρά,
σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι…
για όλα αυτά που ζητάς,
για πολλά που πονάς,
για το τίποτε μιας ευτυχίας,
και γυρνάς σαν τρελός,
του καθρέφτη εαυτός,
θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.
Πλημμυρίζουν το χθες
μαγεμένες σκιές,
που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,
με κρατούνε θαρρώ
σαν αλήθειες παλιές
σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.
Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά,
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.
Για τους κήπους της γης,
για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,
να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς
και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.
Στιγμές
21 Νοεμβρίου 2011 στο 11:48 |
χαιρετω.
Πολυ ωραιο το αρθρο
και συμπιπτει απολυτα με οσα σκεφτομαι γενικα και …Ψαχνουν εκφραση.
Σημερα ειχα τη Χαρα να το διαβασω.
Ενδυναμωση
και το
αερακι
— Λιγα οχι πολλα —
22 Νοεμβρίου 2011 στο 14:33 |
Η χαρά είναι αμοιβαία φίλε Νίκο….όταν μοιραζόμαστε
ίδιες σκέψεις
και κοινούς τρόπους έκφρασης!
Λίγα λόγια …τα απαραίτητα και ουσιαστικά
και ημιτόνια σιωπών …. μερικά
με κρυφό νόημα τραγουδιστικά.
..Για να λύσουμε τα μάγια νομοτελειωτικά
σε χώρες της ηλιοφάνειας,
αν συμφωνείς βεβαίως αποφασιστικά 😉
Λίο
Τα δάκρυα της λιακάδας
Κρύος ο αέρας, το στόμα της ξερό
ψηλά οι γιακάδες και τα χέρια στο σακάκι
όποιος κοιτάζει μες στα μάτια τον καιρό
χάνει τον κόσμο αλλά βρίσκει την Ιθάκη.
Μοιάζει με θάλασσα ετούτη η σιωπή
άδειο προάστιο σαν παλιό σπασμένο ντέφι
όποιος αγγίζει τα ξυράφια θα κοπεί
κι όποιος ξεχνιέται μέσα του δεν επιστρέφει.
Έχει στα μάτια της βαθιά μια προσευχή
την έκλεισε σε μια παγίδα από παιδάκι
ισορροπώντας τη δική της διαστροφή
σκαλίζει γράμματα κι ελπίδες στο παγκάκι.
Ήταν μεγάλη κι ας φαινότανε μικρή
γύρω απ’ την έρημο μια όαση ξυπνούσε
μονάχα αστέρια που να πέφτουν έχω δει
το είπε τότε που γι αστέρια της μιλούσε.
Πνιγμένοι άγγελοι κοιμούνται στους βυθούς
μα οι ουρανοί είναι γεμάτοι με ναυάγια
ξύπνα τους έρωτες που έχεις μυστικούς
μ’ ένα σου νόημα λύσε όλα μου τα μάγια.
18 Δεκεμβρίου 2011 στο 12:40 |
Πέρασα απλά να σας δω
δεν έχω κάτι σπουδαίο να πω…
Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την γέννηση του Διονύσου
σε ένα κόσμο πιο σκοτεινό από ποτέ που τον κατατεμαχισμένο Θεό της χαράς προσπαθεί να αναστήσει με ψευδαισθήσεις και αντικαταθλιπτικά, κλεισμένο ερμητικά στον εαυτό του.
Θα θελα πολλά να πω, ένας κόμπος στο λαιμό όμως με εμποδίζει.
Θα θελα σε μία βουνοκορφή ατενίζοντας την θάλασσα να δω να ξεπροβάλλει η ροδοδάκτυλη αυγούλα με τα πιο λαμπερά της χρώματα τον άνθρωπο να αγγίξει κι έτσι με την καρδιά του να μιλήσει.
Σας εύχομαι Λιοντάρια μου γεμάτοι αγάπη και ευτυχία να περάσετε αυτές τις μέρες!
19 Δεκεμβρίου 2011 στο 10:35 |
Ας ξημερώσει μετά την πιο μεγάλη νύχτα του χρόνου και αρκετών αιώνων….. η κροκόπεπλη αυγή και η πιο φωτεινή ημέρα!
Ας επικαλεστούμε τις Μούσες και την Μνημοσύνη μαζί με ένα μεγάλο ποιητή!
Ας χορέψουμε διθυραμβικά του Διόνυσου την επιστροφή
το τέλος του Πενθέα …. στης χαράς την πιο μεγάλη ερωτική γιορτή!
Συνδέοντας το κομμάτια του παζλ ….τους διαδρόμους και τα δωμάτια του Λαβύρινθου.
Διασχίζοντας τις γέφυρες των αμφίδρομων ειδικών δυνάμεων καταδρομέων πολεμιστών
Ενώνοντας τα χέρια των Ονειρευτών στο πιο μεγάλο Όνειρο
του Πνεύματος του Ανθρώπου ελεύθερο πια να ζήσει ανθρωπινά.
Θα θέλαμε κανένας κόμπος να μην εμποδίζει την χαρά σου…. Ιφιγένεια
και οι ευχές μας με απλά λόγια τυλίγονται σε μια σαϊτιά :
Ο άνθρωπος να ονειρευτεί τον εαυτό του μεγαλόπρεπο βασιλιά
….με ισχυρή πρόθεση να επιστρέψει εκεί από πού ξεκίνησε ….ξανά!
Σε μια χρυσαφένια γνώσης αγκαλιά!
Λίο
21 Δεκεμβρίου 2011 στο 13:58 |
Αχ Λίο, φαντάζουν όλα τόσο απλά και εύκολα όταν τα περιγράφεις!
Ο Ερμής και η Αθηνά σε απόλυτη αρμονική συνεργασία αντανακλούν στα λόγια σου αυτά και μια σαϊτιά, ξεπερνώντας την ταχύτητα του φωτός, αγγίζει με της αισιοδοξίας το φως την ψυχή μου.
Λένε, ότι του χρόνου τέτοιες μέρες,»επίσημα» πλέον μία Νέα Εποχή θα αρχίσει, ένα νέο γαλαξιακό έτος…. ίσως τότε, όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος να συνηγορήσουν μαζί μας για το Όνειρο που λαχταράμε πολύ…
Με κούρασαν οι καταστροφολογίες των σκουριασμένων ανθρώπων, η μιζέρια, η μεμψιμοιρία … που οδηγούν την ανθρωπότητα όλο και σε πιό βαθύ σκοτάδι.
Μας αξίζει ένας καλύτερος κόσμος,
μας ανήκει η γνώση,
μας ανήκει η χαρά της ζωής
μας αξίζει να ζούμε ελεύθεροι, ενωμένοι, αγαπημένοι όλοι οι άνθρωποι διότι…
«η φύση εθέσπισε ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον άνθρωπο»
και αυτός είναι ένας κανόνας χωρίς εξαίρεση….
24 Δεκεμβρίου 2011 στο 11:21 |
Είναι καλό να στοχεύει κανείς στην απλότητα του ουσιαστικού…
ενός κέντρου του κύκλου,
είναι καλύτερο να το πετυχαίνει κιόλας
και να μην αστοχεί
….. Ιφιγένεια!
Χωρίς εξαιρέσεις …να με πιστέψεις 😉
Καλά Φωτούγεννα!
Λίο
31 Δεκεμβρίου 2011 στο 11:15 |
Σε πιστεύω καλέ μου, σε πιστεύω χωρίς εξαιρέσεις….
Άλλη μία στιγμή προστίθεται στον χωροχρόνο και ένα νέο έτος σε λίγο ξεκινά,
η ευχή μου για όλο τον κόσμο, ως ασυμβίβαστος άνθρωπος που είμαι,
Να μην παρατηθεί κανείς από τις προσδοκίες του και τα όνειρα του, να μην συμβιβαστεί, να ξεπεράσει τα όρια του….
Καλή Χρονιά!
και όλα τα καλά που επιθυμείς
να τα ζεις και να τα δεις!
από μένα ένα τρυφερό φιλί!
31 Δεκεμβρίου 2011 στο 14:29 |
Μεγάλες προσδοκίες…μεγάλα όνειρα
ταιριάζουν σε μεγάλους ονειρευτές!
Οι μικροί ….έχουν μικρά όνειρα
μαζί με την μικροαστική τάξη
που φημίζεται για τον μίζερο
…σφιχτό ονειροπνιχτικό συμβιβασμό της.
Ας γίνει έτσι..Ιφιγένεια!
Μαζί με την πνοή των ανέμων!
Με μια χωροχρονική αγκαλιά!
Λίο
9 Ιανουαρίου 2012 στο 09:28 |
Αποφασισαν πλεον για τον ιστορικο,γεωγραφικο και ιδεατο χωρο Ελλας την Τελικη Λυση.
Εκαστος Ημων ας αναλαβει τις ευθυνες του.
9 Ιανουαρίου 2012 στο 19:26 |
Ας γίνει έτσι… Φρυκτωρέ!
Ο καθείς …ας αναλάβει τις ευθύνες της ύπαρξης του,
του έχειν και κατέχειν,
και των επιλογών του.
Ιστορικών,γεωγραφικών ,ιδεολογικών, πρακτικών
και …..κυρίως ηθικών.
Συμφώνως με όσα του έχουν δοθεί.
Λίο
1 Φεβρουαρίου 2012 στο 06:19 |
[…] ΠΗΓΗ: https://elzin.wordpress.com/2011/07/30/%CE%BA%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%BE-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B7%CF%83%… […]
11 Απριλίου 2012 στο 17:32 |
Εκλογες ερχοναι.., Ενα τραγουδακι.
;
12 Απριλίου 2012 στο 09:01 |
Αφού σου τόπα….Nikc.Cv
να φτιάξουμε το κόμμα των πιγκουίνων
εκλογές έρχονται με …με άρωμα φορμόλης
Λίο
Πέμπτη χαράματα….
Ένας σπουργίτης στη βροχή
Της ερημιάς ιππότης
Να τραγουδάει κάθε πρωί
Τα μπλουζ της άγριας νιότης
12 Απριλίου 2012 στο 09:21 |
ωραιο.
* ~ * ~ *
22 Σεπτεμβρίου 2012 στο 19:26 |
[…] πηγή Share this:Μοιραστείτε τοEmailDiggFacebookRedditTwitterStumbleUponTumblrPrintLinkedInPinterestLike this:LikeBe the first to like this. […]
5 Ιανουαρίου 2013 στο 10:19 |
Σχόλιο μου αλλού το οποίο αντιγράφω εδώ για να δείξω στο φιλτατο Λίο πως δεν είναι μόνος στην αναζήτηση του. Είμαστε πολλοί και αυτό σημαίνει πως αποκρυφες γνώσεις είναι θέμα χρόνου να τις αποκαλύψουμε. Ας εντείνουμε λίγο τις προσπάθειες μας τώρα που είμαστε κοντά…
Κ. Χαραλαμπίδη συγχαρητήρια για την διεισδυτική σκέψη σας. Το βιβλίο σας «ιερός γάμος» όπως και τα βιβλία της αλτανη είναι εξαιρετικά γιατί επιτελους προσπαθούν να αποκαλύψουν σε όλους εμάς τους αμύητους κεκαλυμμενες αλήθειες κατευθείαν από τις διδαχες των πατέρων μας.
Ως παράκληση θα ήθελα να ρίξετε το φως της σκέψης σας στην εξής υπόθεση εργασίας. Ο ομηρος διδάσκει πως ο Οδυσσέας (νους) για να σμίξει με την πιστή του Πηνελόπη που τον περιμένει(ψυχή) θα πρέπει να χρησιμοποιησει το τόξο του (εστιασμενη σκέψη-διαλογισμός, τόξα των διδύμων) για να εξοντώσει τους μνηστήρες της με πρώτο τον Αντί-νοο. Καρπός αυτού του ιερού γάμου (όπως λέτε στο βιβλίο σας μεταξύ νου-καρδιάς,σε μικροκλίμακα ανθρώπου δια-ηρας)θα είναι ο Τηλε-μαχος. Ο άνθρωπος (οδυσσέας) τότε θα έχει γίνει ήρωας και θα μπορεί να μάχεται από μακριά και άρα να συμμετάσχει στην τιτανομαχία ή στον πόλεμο στους ουρανούς (βλ και έργο immortals για συμβολισμούς). Βρίσκετε μήπως κάποια διαφορετική εξήγηση σχετικά με το τόξο; Ποιος ο πόλεμος στον ουρανό; Αναφέρει κάτι άραγε ο ομηρος παραπάνω; Αναγνωρίζετε παρόμοιους συσχετισμούς και εδώ στα έπη του Ομήρου;
Άσχετο σχόλιο με τον μέγιστο Αλεξανδρο βέβαια, αλλά πάντα η προσοχή μας είναι και σε αυτόν.
Στοχαστής
7 Ιανουαρίου 2013 στο 21:07 |
Εξαιρετικά στοχαστικό και ελπιδοφόρο δια το νέον έτος,
βρίσκω το σχόλιο σου φίλε μας Στοχαστή.
Θα ήταν βεβαίως ενδιαφέρον να μάθουμε και την απάντηση του κ. Χαραλαμπίδη για το πολύπαθο θέμα αυτό το ομηρικό.
Ο Αλέξανδρος δεν είναι καθόλου άσχετος με την ομηρική γνώση τον στόχο και τον σκοπό.
Λέανδρος Λαμπρινός
8 Ιανουαρίου 2013 στο 10:14 |
Η απαντηση αναμενεται καθως ο διαλογος ειναι σε χρονο ενεστωτικο. Ωστοσο, διατηρει ζωντανο το μπλογκ του και γραφει συχνα εδω
http://www.astrology.gr/Anazitisi/itemlist/search?searchword=%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%82&categories=4%2C27%2C28%2C54%2C29%2C30%2C31%2C10%2C32%2C33%2C18%2C34%2C35%2C36%2C37%2C38%2C39%2C40%2C9%2C3%2C41%2C42%2C43%2C44%2C45%2C46%2C47%2C48%2C49%2C50%2C51%2C52%2C7%2C53%2C19%2C21%2C22%2C23%2C25%2C26
«Αγαπητέ κύριε Στοχαστή,
σας ευχαριστώ πολύ για τους στοχασμούς σας που μοιραστήκατε μαζί μας…
Όπως καταλαβαίνετε, είναι αδύνατο να δώσω απαντήσεις στα πολύ σημαντικά ερωτήματα που θέσατε.
Ίσως αποτελέσουν το περιεχόμενο ενός προσεχούς άρθρου.
Σας εύχομαι καλή χρονιά και ό,τι καλύτερο.
Γιώργος Χαραλαμπίδης»
18 Μαρτίου 2013 στο 21:46 |
Μήπως ο ‘πόλεμος στους ουρανούς’ ταυτίζεται με τον πόλεμο των θεών του Ολύμπου εναντίων των ‘αρχόντων’; Μήπως όσοι πολεμιστές καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την επίδραση τους, θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε σε αυτόν τον πόλεμο εναντίον τους;
Μήπως οι μνηστήρες ταυτίζονται με αυτές τις κακόβουλες οντότητες που μας χρησιμοποιούν για να τρέφονται όπως οι μνηστήρες; Μήπως μόνο όταν ο Οδυσσέας ολοκληρώσει το ταξίδι του και επιστρέψει με αυτογνωσία θα μπορέσει να τις πολεμήσει;
Αν αληθεύει αυτή η θεωρια, τότε οι γνωστικοι γνώριζαν 2000 χρόνια πριν και τον τρόπο με τον οποίο θα ξεφύγουμε από τις αρπαχτικες τους διαθεσεις και θα βγούμε από το ματριξ
http://apocalypsejohn.com/2013/03/gnostikes-theories-eksoghini-eisboli.html
19 Μαρτίου 2013 στο 14:28 |
Σε όλες τις εποχές υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι της γνώσης.
Το μεγάλο δίλημμα που βρίσκονται αντιμέτωποι κάποια στιγμή είναι το πώς θα την χρησιμοποιήσουν. Με σύνεση και αψογοσύνη είναι το καλύτερο.
Δεν μπορούμε να κοιτάξουμε κατάματα τις απόρροιες του Αετού ούτε την Μέδουσα γιατί θα καούμε, ούτε να σχοληθούμε με αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή γιατί ματαιοπονούμε. Στο παιγνίδι του Διόνυσου απαιτείται μεγάλη προσοχή για μην κομματιαστούμε.
Το καλύτερο και ασφαλές είναι να ορίζουμε ένα κέντρο βάρους, σημείο στο υλικό πεδίο και στο σώμα το φυσικό και ένα σημείο αναφοράς στο ενεργειακό το πεδίο για μη χαθούμε και διαμελιστούμε εξερευνώντας τόσο το γνωστό όσο και το άγνωστο .
Το πιο σημαντικό είναι η σύνδεση τόσο μεταξύ τους κάθε φορά τόσο μεταξύ τους προσωπικά όσο και συλλογικά με την πρωταρχική πηγή που θέλουμε. Χωρίς αυτή την σύνδεση των γεγονότων δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να φθάσουμε πουθενά.
Όταν μελετούσα τον Καστανέντα μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση , με είχε σοκάρει η αναφορά του Δον Χουάν για την καταστροφή του εθνικού τονάλ των Ινδιάνων που περνούσαν εξαθλιωμένοι μπροστά τους, στο παγκάκι που καθόταν οι δυό τους, μπεκροπίνοντας. Ο «εθνικιστής» μάγος μιλούσε για την διάβρωση που είχε υποστεί ο λαός του από τους χριστιανούς κατακτητές μέσω της πώλησης του νερού της φωτιάς, καθρεφτάκια και χανδρούλες και την επιβολή τον προσηλυτισμό της θρησκείας τους. Αυτό με προβλημάτισε βαθιά και με ανάγκασε να δω τα ό,τι ήξερα μέχρι τότε με άλλη ματιά.
Ναι …μπορούμε να πολεμήσουμε αγαπητέ βαθυστόχαστε Στοχαστή με όλα τα όπλα τόσο στο γνωστό όσο και στο άγνωστο αρκεί να προστατεύουμε το προσωπικό και εθνικό μας τονάλ δηλαδή τον κόσμο του υλικού πεδίου όπου οριοθετούμαστε και την πρώτη προσοχή που είναι πολύτιμη.
Ο Οδυσσέας στέκεται στο κατώφλι του παλατιού όταν χτυπά τον καταχρηστικό ένοικο και αρνητή του θανάτου, τον παλιό μάγο τον Αντίνοο πρώτα στον λαιμό. Και είχε πολύ σοβαρό λόγο όπως καταλαβαίνεις να το κάνει αυτό.
Οι θεοί , άλλες οντότητες υπερσυνείδησης και υποσυνείδησης καθώς και οι μνηστήρες είναι αυτό που περιγράφει παιγνιδιάρικα ο Ν.Τσιφόρος στην Ελληνική Μυθολογία του:
Δυνάμεις της φύσης, φαινόμενα της δημιουργίας, ανθρώπινα συναισθήματα, ανθρώπινη ζωή, ιδέες του νου μας, οι αδυναμίες μας, οι πόθοι μας, τα όνειρα μας, η φαντασία μας.
Ας τους «δούμε», και ας τους αντιμετωπίσουμε έτσι…
Το μυστικό είναι να σκεφτόμαστε με ενεργειακούς όρους όχι με όρους κοινωνικής διαμόρφωσης του μάτριξ γιατί έτσι «βλέπουμε»
διαφορετικά απλώς κοιτάζουμε.
Λέανδρος Λαμπρινός
29 Ιουνίου 2013 στο 22:16 |
[…] ΠΗΓΗ: https://elzin.wordpress.com/2011/07/30/%CE%BA%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%BE-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B7%CF%83%… […]
15 Μαΐου 2014 στο 17:02 |
[…] Η Χώρα της Λάϊον […]